Beurzen onder invloed van de schuldenpolitiek

Gepubliceerd als gastbijdrage op Mei 2016 bij
en
Beurzen onder invloed van de schuldenpolitiek
Een gastbijdrage van Uwe Günther
Rechtsaf in Oostenrijk, linksaf in Spanje en Portugal, wie weet stapt groot Brittannië uit de
EU en de VS zijn in de ban van Trump. Politieke crises en toenemende schulden vormen
het grootste gevaar voor de aandelenkoersen.
Veel beleggers geloven in de illusie dat de toenemende politieke spanningen in Europa en de
rest van de wereld amper of slechts kortdurend invloed zullen hebben op persoonlijke
kapitaalbeleggingen. Dit zou wel eens een grote en vooral dure fout kunnen zijn.
De talrijke en heftige conflicten op de wereld en de opkomst van extremistische politieke
partijen zijn niet de oorzaak, maar het gevolg van de wereldwijde economische dip, van te
weinig groei en van een schuldenorgie die gericht is op consumenten- een transferuitgaven
[1 ]
in plaats van productieve investeringen. Daarbij komen de groter wordende verschillen van
inkomen en vermogen van grote lagen van de bevolking. De economische parameters zien er
niet goed uit.
Ontnuchterende balans
In de VS zijn de bedrijfsresultaten vergeleken met vorig jaar acht tot tien procent gedaald.
China loopt duidelijk achter op de officiële groeidoelstelling van 6,5 procent per jaar en
dreigt een harde conjuncturele landing te maken. Olieproducerende landen als Saudi-Arabië
hebben te kampen met exploderende staatstekorten en moeten hun tafelzilver beginnen te
verkopen. En in de wereldwijde handel verzwakken de vrachttarieven en transportvolumes
al meerdere kwartalen. Ondanks massale interventies van centrale banken gaat dat niet
zomaar aan de kapitaalmarkten voorbij.
De ooit zeer populaire FANG-aandelen zijn behalve Facebook diep onder hun hoogste
koersen gedaald: Apple -33 procent, Netflix -37 procent en Alphabet (voorheen Google) -17
procent. Andere grote ondernemingen flatteren hun winst met goedkoop geld van de
centrale bank en financieren daarmee tegelijk hun dividenden. Dat heeft niets te maken met
vermogen, maar lijkt meer op een kaartenhuis.
De financiële markten begeven zich al jaren op een steeds sterker gepolitiseerd gebied. De
grote centrale banken worden steeds sterker gedirigeerd door de bijbehorende regeringen.
De verblijdende winsten van de aandelenkoersen van de afgelopen jaren zijn niet zozeer het
resultaat van een sterke economische ontwikkeling, als wel gebaseerd op het goedkope,
soms zelfs kosteloze, geld waarmee de centrale banken de financiële markten laten
volstromen en kunstmatig vervormen.
Beurzen staan op een tweesprong
Beleggers die risico durven nemen en nog steeds vertrouwen op de almacht van centrale
banken en de duurzaamheid van de politieke bestuurbaarheid van economische processen
blijven inzetten op beleggingen waarvan de actuele prijs in wezen gevormd is door politieke
ingrepen. Ten eerste gaat het hier naast vastgoed en oldtimers om aandelen en obligaties
met een gemiddelde tot zwakke levensvatbaarheid. Misschien herhalen de gebeurtenissen
van 1923 zich en staat er een hausse van catastrofen voor de deur. Die kunnen de nominale
prijs van risicobeleggingen nogmaals laten exploderen, waarna de schulden en de daarmee
gefinancierde vermeende activa en kapitaalbeleggingen en vorderingen oplossen – het
gevolg is een pijnlijk genezingsproces van het kapitalistische financiële systeem.
[2 ]
Maar investeerders die ervan zijn overtuigd dat politieke beurzen geen lange adem hebben
en dat marktkrachten uiteindelijk altijd hun uitwerking zullen hebben, kunnen zich beter
gaan - of blijven - verschuilen. Logisch gevolg hiervan is een sterke en consequente reductie
of afscherming van investeringen die een hoge risicofactor hebben en door kredieten zijn
opgeblazen. Dat geldt voornamelijk voor aandelen met een hoog percentage vreemd
vermogen en voor een groot deel van de obligatiemarkt. In contrast is een grotere nadruk op
aandelen die niet met schulden zijn opgeblazen aan te bevelen. Daartoe behoren
ondernemingen met een hoge reëel vermogen en een lage schuldenlast, goud als valuta in
laatste instantie en volledig betrouwbare obligaties van staten van hoge kwaliteit en met
zelfstandige valuta. Ook komen investeringen in aanmerking die slechts gering gecorreleerde
opbrengsten uit relatieve marktveranderingen bereiken en daarmee de toenemende
divergenties bij rentes, valuta's en aandelenmarkten gericht kunnen inzetten. Zulke
marktneutrale strategieën hebben per saldo geen stijgende koersen nodig om groei te
bereiken.
Uwe Günther is oprichter en directeur van "BPM - Berlin Portfolio Management GmbH“.
Disclaimer
Deze publicatie is enkel bedoeld voor informatiedoeleinden en voor gebruik door de
ontvangers. Ze vormt noch een aanbod, noch een uitnodiging vanwege of in opdracht van
BPM - Berlin Portfolio Management GmbH tot het kopen of verkopen van waardepapieren of
beleggingsfondsen. De informatie die in deze publicatie is opgenomen, werd verzameld uit
bronnen die als betrouwbaar bekend staan. BPM - Berlin Portfolio Management GmbH geeft
echter geen enkele garantie betreffende de betrouwbaarheid en volledigheid ervan en wijst
iedere aansprakelijkheid af voor verliezen die voortkomen uit het gebruik van deze
informatie.
www.berlin-pm.com
[3 ]