BOEKSAMENVATTING Trefwoorden Verandermanagement Organisatieverandering Veranderingsproces Taal der verandering R. van den Nieuwenhof, De taal van verandering. Veranderen in dialoog, Scriptum Management, Schiedam, 2005. ISBN 90 5594 3843. Dagelijks proberen organisaties vorm een ‘open einde’, soms ingegeven door gekenmerkt door hoge verwachtingen te geven aan veranderingen. De klant- het procesmatig karakter van de aanpak over de maakbaarheid ervan. Men maakt gerichtheid moet omhoog, men moet zelf. Hier is de boodschap om steeds aan- gebruik van procedures, technische en produceren in ‘no-time-to-market’. dacht te hebben voor de soms complexe formeel organisatorische maatregelen. Efficiency, effectiviteit, kwaliteitsbe- terugkoppelingen die niet van tevoren Er is sprake van een programmatische wustzijn, flexibiliteit en innovatie. zijn te overzien en een eigen betekenis en centralistische aanpak van het veran- Gangbare begrippen die vragen om toegekend moeten worden in het gehele deringsproces. In driekwart van de geval- verandervaardigheid, waarbij het gaat proces. Dat vraagt om een dynamische len leidt deze aanpak tot onvoldoende om ‘regenereren van strategieën’, her- en interpretatieve benadering. resultaat. De aandacht is teveel gericht definiëren van bedrijfstakken’, stellen Een derde observatie betreft het toene- op het vinden van een oplossing van het van 'stretched' targets’ en het ontwik- mende vervagen van de grenzen van het probleem, zonder inzicht in de verschil- kelen van ‘strategische kerncompeten- veranderingsobject. Verandering van lende ideeën en opvattingen over de oor- ties’. Het succesvol managen van deze logistiek kan gevolgen hebben voor plan- zaak van het probleem. Verandering veranderingen is nu zélf aan verande- ning & control, voor finance, voor kennis wordt gezien als een eenmalig lineair ring onderhevig. Veranderaars staan en vaardigheden van medewerkers, voor proces waarin weinig aandacht is voor voor unieke, complexe en dynamische sturingsprocessen. Veranderingsproces- de sociaal-politieke haalbaarheid van de vraagstukken, maar de aanpak laat in sen moeten steeds vaker samenhangend oplossing. Men richt zich op het achteraf veel gevallen te wensen over. Er zijn ofwel integraal worden benaderd. Maar aanvaardbaar maken van de verandering maar weinig succesvolle veranderings- daarvoor is het noodzakelijk dat diverse en zoekt naar oplossingen voor weer- processen in organisaties en die enke- medewerkers uit de gehele organisatie stand die ontstaat tijdens de implemen- le keer dat het wel lukt, blijkt de ver- met verschillende opvattingenperspec- tatie. andering uiteindelijk niet effectief. tieven worden betrokken. De laatste observatie is dat door boven- Rijk model r bestaat geen blauwdruk voor orga- staande ontwikkelingen de organisatie- Veranderaars hebben behoefte aan een nisatieverandering, geen ‘één beste veranderkunde zich steeds meer ontwik- voldoende ‘rijk’ model om de dynamiek manier’ om organisaties te veranderen. kelt als een ontwerpwetenschap. Deze en complexiteit van de verandering goed Veranderingen vragen om een context- wetenschap is gericht op het vergroten te kunnen conceptualiseren en hun leer- specifieke ofwel contingentiebenade- van de bijdrage van interventies en ver- vermogen te vergroten. De benadering ring. Wat elders of eerder succesvol is anderingen in complexe, levende en die hierbij past, is de ontwikkelbenade- geweest, hoeft dat nu niet wéér te zijn. reagerende systemen. Het belangrijkste ring. Organisaties worden hierin niet Iedere specifieke situatie vraagt om daarbij is dat de organisatie, de onder- beschouwd als een formele structuur, maatwerk. zoeker en de interventies onlosmakelijk maar als een verzameling van mensen Naast dit gegeven zijn nog drie andere deel uitmaken van de context en daar- met kennis, ervaringen, belangen, pro- observaties te maken over de aard en door interactief beïnvloed worden. Dat is blemen, conflicten, inzichten. Zij heeft aanpak van organisatievraagstukken, echter iets anders dan de klassieke ont- aandacht voor macht in organisaties, zegt Van den Nieuwenhof in zijn boek. werpbenadering. Veel veranderingspro- voor de organisatiecultuur, voor kennis Veel veranderingsvraagstukken kennen cessen worden in deze benadering en (sociale) vaardigheden van mensen en E 64 NOVEMBER/DECEMBER 2005 MANAGEMENT EXECUTIVE WWW.KLUWERMANAGEMENT.NL TAAL DER VERANDERING hun verander- en leervermogen. De vorm van een dialoog, is het ‘rijke’ sociale processen en communicatie bij oplossing is altijd inzet van een geza- model dat de auteur beoogt met zijn veranderingsprocessen. Communicatie menlijke analyse en gemeenschappelijke boek. heeft een tweeledige rol: ondersteunend doelen door overleg en onderhandeling. om organisatieleden van adequate infor- Er is een globale veranderrichting aange- Opbouw matie te voorzien en beïnvloedend: geven, maar deze kan tussentijds bijge- Het doel van het boek is niet tot een gewenst gedrag moet bevorderd worden. steld worden. betere organisatietheorie te komen, Naast een goed ontwerp is ook de kwali- In het boek van Van den Nieuwenhof maar ordening aan te brengen in ver- teit van sociale processen (besluitvor- wordt een dubbel perspectief bepleit. schillende ‘talen’ van verandering door ming, feedback, omgaan met conflicten) Niet enkel de technocratische ontwerp- de beschrijving van het discours, en essentieel. benadering en niet de eenzijdige focus enkele wetmatigheden en gereedschap- op menselijke processen van de ontwik- pen uit dat specifieke discours. Daarmee In het tweede deel van het boek gaat het kelbenadering. De beperkingen van bei- wordt zichtbaar hoe de taal voorsorteert om de ontwikkeling van een integraal, de kunnen worden verminderd door ze op bepaalde handelingen en een eigen dynamisch en contingent procesmodel. in de specifieke context van het verande- werkelijkheid construeert. Naast de zojuist behandelde organisato- ringsproces, naast elkaar te hanteren en In de hoofdstukken 2 tot en met 5 gaat rische perspectieven (strategie, struc- aan elkaar te relateren. Het gelijktijdig het over systeemperspectieven en hun tuur, cultuur en sociale processen) moet hanteren van beide benaderingen is erop gericht ‘productieve spanning’ te introduceren in het veranderingsproces. In deze benadering wordt aandacht besteed De taal creëert voor betrokkenen in het veranderingsproces een eigen werkelijkheid aan zowel de samenhang tussen de strategie, structuur en cultuur van de orga- paradigma. Kenmerkend is het hanteren de organisatiekunde worden gecombi- nisatie, als aan de rol van gedrag en van strategie als de langetermijnafstem- neerd met een veranderkundige benade- sociale processen, alsook aan de beteke- ming van de organisatie op de omge- ring om het procesmodel dynamisch te nis van deze ‘elementen’ in de fasen ving. De ontwerpbenadering heeft hier maken. Het model dat zich hiervoor na waarin veranderingsprocessen zich vol- vooral veel aandacht voor objectiveerba- 50 jaar nog steeds goed leent, is afkom- trekken. re doelen en een heldere planning en de stig van Lewin. Kern van dat model is dat ontwikkelingsaanpak heeft met name organisaties te beschouwen zijn als een Taal is een essentiële factor in verande- oog voor de organisatorische competen- dynamisch evenwicht van krachten en ringsprocessen. Het analyseren, kiezen ties om effectief met externe omstandig- dat veranderingen in fasen verlopen: un- en handelen in unieke, dynamische en heden om te gaan. Naast strategie kan freeze, change, refreeze. In combinatie met complexe veranderingstrajecten is meer ook de organisatiestructuur object van de organisatorische perspectieven ont- dan men denkt gevat in een taal waar- verandering zijn, maar soms ook een staat zo een integraal, dynamisch con- aan men zich onderwerpt om gemeen- belemmerende of faciliterende rol spe- cept. schappelijk betekenis te kunnen creëren. len in de uitvoering van veranderings- Taal is handelen waarover geen commu- processen. Het cultuurperspectief speelt In het laatste theoretische hoofdstuk nicatie bestaat. Deze taal is niet geëxpli- eveneens een belangrijke rol van beteke- wordt nauwgezet gekeken naar de func- citeerd, noch is zij gesystematiseerd. De nis. Het is zaak de veranderingsstrategie ties van de dialoog om beperkende indi- taal creëert voor betrokkenen in het ver- nauwkeurig op de cultuur af te stem- viduele (belemmerende) posities tijdens anderingsproces een eigen werkelijk- men, of om de cultuur juist mikpunt een veranderingsproces te deconstru- heid, omdat het aan bepaalde aspecten van verandering te laten zijn. Ook hier eren. Deze laatste term is aan de psycho- van een proces meer belang toekent dan weer een verschil tussen een ontwerpbe- therapie ontleend, waarbij het gaat om aan andere elementen of het ene insluit nadering (interventies aan de buiten- het vestigen van een relatie, bouwen aan en het andere juist uitsluit. Het leren kant van de cultuur) versus de ontwik- vertrouwen, als ook om afbraak te laten spreken over verandering in een gemeen- kelbenadering (onderliggende sociale plaatsvinden en een ongewis verande- schappelijk begrepen taal, ofwel het ‘dis- processen, waarden van het gedrag). ringsproces te ondergaan. cursieve’ karakter van het gezamenlijke In het laatste hoofdstuk van dit deel Er worden verschillende soorten dialo- proces van betekenisconstructie in de wordt expliciet ingegaan op de rol van gen onderscheiden naar hun impact op WWW.KLUWERMANAGEMENT.NL MANAGEMENT EXECUTIVE NOVEMBER/DECEMBER 2005 65 BOEKSAMENVATTING Het model dient ertoe veranderaars te ondersteunen bij het vertalen van grove Algoritmen Heuristieken: Toepasbare algemene wetmatigheden Grove complexiteit TAAL contingente wetenschappelijke en organisatiegebonden wetmatigheden, naar TAAL het ene geval. Dat is de vertaling van boven naar onder, van grove naar subtie- TAAL le contingentie. Wat men onder meer in de cases geleerd heeft, is dat een rijke Sensitizing device Wetenschappelijke kennis Taal der Verandering Organisatiegebonden kennis benadering van vraagstukken voor een belangrijk deel bestaat uit aandacht te vestigen op dissonanties in het veranderingsproces. Dit leidt tot de toename van TAAL TAAL Subtiele complexiteit TAAL Dialoog Contextgebonden kennis Perceptuele kennis de complexiteit waarin men na verloop van tijd een bepaalde nieuwe (hogere) orde kan ontdekken. Dat legt de nadruk in de dialoog op perceptuele kennis: op de waarneming van subtiliteiten, uitzonderingen, anomalieën, ruis, verstoringen Figuur 1. De taal der verandering in de concrete situatie. Dynamiek en complexiteit spelen daarin een centrale rol (zie figuur 1). Als gevolg van de dyna- de werkrelatie en de veranderervaring ring van milieuzorg bij een glasfabriek, miek wordt de tijd die voor de probleem- van het cliëntsysteem, waarbij de rol van de tweede gaat over de outsourcing van oplossing beschikbaar is, verkort en de veranderaar varieert van inhoudelijke een onderhoudsdienst van een elektrici- transformeert het probleem door de expert tot procesbegeleider en van bui- teitsproducent GVZ en de invoering van dynamische interactie tussen diverse tenstaander tot participant in het veran- contractmanagement. De derde case processen. Veranderingen worden daar- deringsproces bij dynamische en com- behandelt de totstandkoming van een door kortcyclischer en vergen een meer plexe veranderingsprocessen. veranderprogramma voor de dienst Ope- experimentele houding. Veranderen is een proces van co-creatie rationele Bijstand van regiopolitie Beem- Maar wat zijn nu de handvatten om het waarbij het nodig is dat men in veran- ster-Laaglanden. De vierde case gaat in onderzoeksproces goed te laten verlo- derteams begrijpt hoe ieder het pro- op de ‘afronding’ van een reorganisatie pen? De veranderaar dient uiteraard in bleem ziet en wat de onderliggende van de afdeling Bijzondere Zaken van de staat te zijn een vertrouwensrelatie op te paradigmata zijn. Het kritisch verstaan Provincie Noord-Geveland. De vijfde case bouwen. Maar op welke wijze verschil- is erop gericht de functionaliteit van het – tenslotte – behandelt de fusie tussen lende posities in het veranderkundig dis- gehanteerde perspectief van de ander te twee directies van de Gemeente Walscho- cours behulpzaam kunnen zijn in de leren kennen. De eerder genoemde ‘pro- ten. opbouw van die werkrelatie, daarover is ductieve spanning’ is erop gericht de veel minder bekend. Denk aan de span- zienswijze van betrokkenen te ‘proble- Conclusies ning als gevolg van verschillende sys- matiseren’ en andere perspectieven, con- In het laatste hoofdstuk wordt het model teemperspectieven, als gevolg van ver- cepties en handelingen toe te staan en in aan een kritische reflectie onderworpen. schillen in paradigma’s of tengevolge een ‘mentaal frame’ te integreren. Het was niet de bedoeling om de weten- van de complexiteit van de dynamische schappelijk kennis van een veranderaar samenhang. Aan de hand van deze De toepassing van het model staat in het met dit nieuwe model te ontkennen, dimensies kunnen belemmeringen in de laatste deel van het boek centraal. Dat maar te relateren en te toetsen op de dialoog en de werkrelatie worden geduid gebeurt aan de hand van vijf casestudies bruikbaarheid voor een concreet geval. en kan een gesprekstactiek worden waarin de werking van een integrale, Begrip voor de uniciteit van het ene bepaald. dynamische, contingente en praktische geval, in kunnen spelen op het actuele, Een belangrijk punt is dat de deelne- veranderingsaanpak wordt gedemon- de specifieke context bepaalt het succes mers bereid dienen te zijn tot introspec- streerd. De eerste case betreft de invoe- van het model (zie figuur 1). tie en medewerking. Dit is de essentie 66 NOVEMBER/DECEMBER 2005 MANAGEMENT EXECUTIVE WWW.KLUWERMANAGEMENT.NL TAAL DER VERANDERING van de dialoog: het aan de orde stellen geval ontbreekt. Aan de veranderaar om Ook de balans tussen complexiteit en van de eigen mentale schemata en verge- hier de juiste keuzes te maken tussen dynamiek baart nog twijfels. Is dyna- lijking met de zienswijzen van anderen. een ondersteunende of openleggende miek wel een aparte dimensie of maakt Dit komt tot uiting in principes van aanpak. het niet gewoon deel uit van complexi- onder andere: luisteren, uitstellen van teit? Vragen die door de wijze waarop ze Besluit gesteld zijn, al iets verklappen over de In dit boek is het veranderingsproces antwoorden. De auteur bepleit onder Een andere ervaring uit de cases is dat beschreven als een discursief proces van andere verder onderzoek naar de rol van de vergroting van de complexiteit ook co-creatie. Dialogische processen zijn complexiteit en verandering van organi- beperkt kan worden door de relatie tus- geprobeerd inzichtelijk te maken en saties in termen van groei en ontwikke- sen deelnemers aan het veranderings- daarvoor handvatten te bieden. Toch ling, verdere uitwerking van ondersteu- proces. Drie patronen zijn daarbij te bestaat er bij de auteur ook enkele twij- ningsoefeningen om de kwaliteit van de onderscheiden: (1) het verschil wordt fels. Een punt van twijfel is de vraag of dialoog te verbeteren, en onderzoek naar ontkend (andere perspectieven zijn min- de angst voor crisis tijdens een verande- nadere typering van dialogen en hun der van belang, doen er feitelijk minder ringsproces een argument voor consoli- effect en effectiviteit. toe), (2) de relatie wordt ontkend (de datie (‘freeze’) is, of dat het de angst van ander hoeft niet gerespecteerd te wor- de veranderaar voor chaos en toenemen- den, wordt gedevalueerd), (3) de diversi- de complexiteit is die de verandering teit van de opvattingen wordt niet gere- remt. Een ander punt betreft de mate lateerd aan het verkrijgen van praktische van toelaatbare chaos. Wanneer is het kennis, maar vormt een doel op zich: de nog constructief in een veranderingspro- toetsing en aanscherping aan het ene ces en wanneer richt het schade aan? oordeel, respecteren. WWW.KLUWERMANAGEMENT.NL MANAGEMENT EXECUTIVE NOVEMBER/DECEMBER 2005 Samenvatting: Drs. Albert Kampermann, universitair docent Managementwetenschappen aan de Open Universiteit en senior consultant bij eHRM b.v. 67