Kunst is niet weg te denken in het dagelijks

BIOGRAFIE MICKY HOOGENDIJK
De cirkel is rond.
Kunst is niet weg te denken uit het leven van Micky Hoogendijk (Amsterdam, 8 juli 1970).
Als kind groeit zij op in een internationaal kunstmilieu, omringd door kunstenaars,
kunsthandelaars, theatermakers, acteurs en dansers.
Haar grootvader Dirk Hoogendijk was in de vorige eeuw een van de gerenommeerdste
kunsthandelaren in Nederland. Door zijn uitmuntende oog voor kunst heeft hij de collectie
van menig museum, waaronder het Rijksmuseum, met werken van Hollandse meesters
verrijkt. Als jong meisje brengt Micky Hoogendijk uren door in het schildersatelier van haar
vader, de kunstschilder Roelof Frankot, die aanvankelijk veel bezig is met fotografie, maar
zich later toelegt op de abstracte schilderkunst.
In de jaren negentig begeeft Hoogendijk zich als echtgenote en zakelijk partner van
kunstenaar Rob Scholte in de Amsterdamse kunst scene. Het is de tijd waarin het
postmodernisme zich openbaart. Als jonge twintiger zwaait zij de scepter over Rob Scholte
BV en begeleidt de prestigieuze opdracht Après nous le deluge, een wand- en
plafondschildering van twaalfhonderd vierkante meter in Nagasaki, Japan.
Rond de eeuwwisseling is Hoogendijk als creatief directeur van de Supperclub actief
betrokken bij de internationale uitbreiding van het merk Supperclub.
In haar veelzijdige carrière is Hoogendijk ook voor de camera te vinden. Zo poseert zij voor
belangrijke Nederlandse modeontwerpers als Mart Visser en acteert in Europese en
Amerikaanse tv-series en films.
Van 2000 tot 2002 speelt Hoogendijk in Goede Tijden Slechte Tijden de rol van Cleo de
Wolf. Na twee jaar in deze serie te hebben geacteerd, vertrekt zij naar Los Angeles om daar
acteerlessen (method acting) te volgen aan de academie van Eric Morris. Na haar terugkeer
naar Nederland in 2004 vanwege haar zieke moeder vliegt Hoogendijk nog jaren op en neer
naar Los Angeles om haar opleiding te kunnen volgen. Gedurende haar tijd in Los Angeles
speelt Hoogendijk naast onder anderen Kate Hudson in de speelfilm Raising Helen. Ook
werkt Hoogendijk samen met Rutger Hauer.
In november 2004 leent Hoogendijk haar lichaam voor de videogame Killzone. Het
personage Luger heeft het uiterlijk van Hoogendijk.
Zij acteert (in onder meer Spangen, BlauwBlauw, Grijpstra en de Gier, Koefnoen, Flikken
Maastricht, Verborgen Gebreken en Parels en Zwijnen) en wint de 'Best Actress in a
Feature Film Award' op het New York International Independent Film and Video Festival
voor haar hoofdrol in Blindspot in 2008.
In juli 2009, twee maanden voor haar geliefde moeder Gine Frankot in Amsterdam sterft,
krijgt Hoogendijk van haar moeder en vriend Adam Curry een professionele camera - een
instant love affair. Eind 2009 verhuist ze met Curry naar San Francisco waar ze door het oog
van de camera de magistrale lijnen en architectuur van de stad ontdekt. In 2010 woon en
werken ze in Los Angeles, hier ontdekt Hoogendijk het portret.
Eind 2011 verhuist het echtpaar naar Austin, Texas. Intussen neemt Petra Leene van Amstel
Gallery het werk van Hoogendijk mee naar Art Platform Los Angeles 2012, E-merge
Art Fair in Washington DC en de Contemporary Art Fair in Istanbul, waar het direct
aanslaat en wordt aangekocht door internationale galeries en handelaren.
Gevoed door het leven binnen de internationale kunstwereld en de herinneringen aan de oude
Hollandse meesters als Vermeer en Rembrandt, neemt de Nederlandse Hoogendijk de
toeschouwer mee in haar wereld: een dynamische en inspirerende wereld waarin beeldende
kunst, technologie en toneel samensmelten in foto’s.
Het werk van Hoogendijk kenmerkt zich door sterke iconische beelden die branden in de ziel.
Met haar camera tovert ze met het licht zoals Vermeer en Rembrandt met hun verf en
kwasten. Hoogendijks werk bevat vaak religieuze elementen en mytische figuren, en
daarnaast ook dagelijkse taferelen.
Aan de basis staat steeds haar zoektocht naar de kwetsbaarheid van de mens, om daarmee
juist zijn krachtige kern vast te leggen - het beeld zonder vernis. De mens krijgt een
koninklijke uitstraling zodra hij zijn kwetsbaarheid toont. Dit thema komt terug in haar
recente portrettenserie Regal uit 2012.
Achter de camera voelt Hoogendijk zich net zo thuis als voor de camera. Puttend uit haar
eigen ervaring, begrijpt en voelt ze de emotie. De camera verbindt haar ook voor altijd met de
moeder met wie zij zo’n innige band had. Als fotograaf en kunstenaar is voor haar de cirkel
rond.
Opgegroeid en gevoed in een wereld vol kunst valt voor Hoogendijk alles op zijn plek in haar
werk als fotograaf.
Micky Hoogendijk woont en werkt in Austin, Texas.