Moon festival - Telenet Users

Moon festival
In het Chinees spreekt men van het midherfstfeest 中秋节 ‘zhōngqiūjíe’ aangezien dit
feest volgens de maankalender exact in het midden van de herfst valt. De maan staat
dan op haar laagste punt aan de horizon waardoor ze op haar helderst en op haar volst
is. Het midherfstfeest is ontstaan als viering van de rijkelijke oogst. Traditioneel komt
de familie samen. Je zal dan massa’s Chinezen op straat zien wandelen die samen met
hun familie naar de maan kijken. Tijdens het maanfeest eten de Chinezen
maankoekjes. Deze koekjes bestaan in vele smaken maar ze hebben steeds de typische
ronde vorm, symbool van de maan en familiehereniging. De versiering aan de
bovenkant kan een een afbeelding of karakterteken zijn. Deze pastei-achtige gebakjes
kunnen op een honderdtal manieren worden samengesteld, naargelang de ingrediënten
en het bakproces. Over het algemeen bestaan ze uit lotuszaad, fruit, amandelen,
appelsienenschil, varkensvet met in het centrum een dooier van een eendenei.
Historische oorsprong van de maankoekjes 月饼 yuèbǐng
Aan het eten van maankoeken op het Midherfstfestival is een historische legende
verbonden.
Tijdens de Yuan-dynastie (1280-1368 na Chr.) was China onderworpen aan
Mongoolse heerschappij. De toenmalige keizer, Ghengis Khan voerde een zeer
repressief beleid om het verzet te bestrijden. Zo mocht maar één op de tien Chinezen
een mes bezitten en mochten er geen geschriften verspreid worden. Het rituele
Maanfeest was wel toegestaan. Daarin zag Liu Bowen, de Chinese rebellenleider, een
gelegenheid om het verzet te structureren. Er werden maankoeken uitgedeeld ter ere
van het lange leven van de Mongoolse keizer. De zoete vulling werd weliswaar
vervangen door instructies voor het verzet. Op de nacht van het Maanfeest werd de
Mongoolse heerschappij dan ook met succes omvergeworpen. De nieuwe Ming-
dynastie begon op de Midherfstnacht van 1368, op de vijftiende dag van de achtste
maand.
Oorsprong volgens de mythe
De mythe 嫦娥奔月(Chang E ben yue = Chang E springt naar de maan) vertelt het
verhaal van Hou Yi 后裔. Dit is een persoon die echt geleefd heeft. Hij was in
realiteit ontzettend sterk en werd daarom heel beroemd. Uit respect voor hem is er een
verhaal verzonnen rond zijn persoon. Het verhaal start bij het begin van het heelal. De
Chinese traditie zegt dat de oorsprong van het heelal twee schijven waren die op
elkaar drukten. Die schijven zouden op een bepaald moment uit elkaar gegaan zijn.
De bovenste schijf werd de hemel en de onderste de aarde. In het begin waren er
zoveel zonnen aan de hemel dat het eigenlijk onleefbaar was voor de mensen. Hou Yi
die ongelooflijk sterk was en uitmuntend in het boogschieten nam zijn pijl en boog en
schoot alle zonnen weg met uitzondering van één. Omwille van die daad werd hij
zowel door de mensen als de goden in de hemel bewonderd. De vrouw van de
oppergod gaf hem een klein rond koekje waarmee hij onsterfelijk kon worden…maar
onsterfelijk worden betekende wel dat hij ten hemel zou stijgen. Hou Yi had een
vrouw Chang E. Zij had schrik dat als zij oud en lelijk zou worden haar man haar niet
meer zou willen. Hij was immers een knappe en zeer gewilde man. Als zij onsterfelijk
zou worden zou ze haar schoonheid voor altijd kunnen bewaren. Uit vrees ooit
afgewezen te worden, ging zij het koekje stiekem stelen en at zij het op. Zij wist
echter niet dat ze ten hemel zou stijgen. Van zodra zij het koekje had opgegeten,
steeg zij op en belandde ze op de maan. Vanaf dat moment zou zij voor altijd
verdoemd zijn op de maan te blijven. Haar enige gezelschap was een konijn. Wie
goed kijkt ziet bij volle maan het konijn in de maan.
Konijn van groene jade
Eén van de legendes of mythes die eveneens met het Maanfeest verbonden is, is die
van het konijn van groene jade, dat op de maan in een paleis zou wonen. Overal ter
wereld zijn sprookjes over zo’n konijn ontstaan aangezien bij heldere maan een
konijn te herkennen is. Vandaar dat kinderen bij traditioneel ingestelde Chinezen ook
vaak een speelgoedkonijn van stof, hout of keramiek krijgen tijdens het maanfeest.
In de Chinese mythologie is het konijn met de korte staart één van de sympathiekste
'maanpersonages'. Onder enkele Kassiabomen (familie van Kaneel) maakt hij het
elixir van het eeuwige leven met een mortier en een stamper.
Hij krijgt de eer om op de maan te leven omwille van zijn ontzag en eerbied voor
Boeddha. Volgens een oud Boeddhistisch verhaal kregen de grote en kleine dieren
van het bos de opdracht om een offer van eten en drinken te brengen aan Boeddha.
Elk dier ging op zoek naar het beste dat ze konden vinden of vangen. Het konijn was
beschaamd want hij kon alleen maar kruiden en gras bieden. Toen hij het kookvuur
zag, sprong hij in de vlammen en zo bracht hij uiteindelijk het beste offer: zichzelf.