De kruistochten :samenvatting 1050 Turken (Selsjoeken)ontdekken het Byzantijnse Rijk en veroverden Jeruzalem.Later werden ze Islamieten. 1071 Alles is onder controle en men stopt met veroveren,Nicea werd de hoofdstad.Men was van plan van daaruit verder te veroveren. 1095 De Oost-Romeinse keizer Alexis had gehoord over de Turken en door de mondelinge geruchten kreeg hij veel schrik.Hij had inmiddels ook vernomen dat er zogenaamde “vechtmachines” bestonden,ridders en had ze nodig om zijn leger te versterken. Keizer Alexis schreef een brief naar paus Urbanus II (extra uitleg) om zo een leger aan te vragen,de paus zat in een dieptepunt en was vereerd door deze brief.Hij riep een grote kerkvergadering samen in Clermont en hield een overtuigende speech om iedereen ervan te overtuigen “de Islam”te stoppen. Redenen van het succes : - vergeving van alle zonden (Christenen die onderweg sterven mogen onmiddellijk naar de hemel) - slaven en lijfeigenen kregen hun vrijheid - Pelgrims werden vermoord door Turken - Zucht naar rijkdom (de adel wou nieuwe grond) - Economische invloed van de Italiaanse steden zou stijgen in het Oosten 1096 Hierdoor komt er een massale volksverhuizing op gang o.l.v.monnik Pieter de Kluizenaar.Men schat dat ongeveer 60 000 mensen deelnamen.Ze begonnen aan deze tocht zonder wapens of eten ! Er kwam ook een eerste ridderkruistocht o.l.v. Godfried van Bouillon.(extra uitleg) Alle 2de,3de,4de,…zonen gingen mee om rijkdom te zoeken,want de erfenis ging altijd naar de 1ste zoon.Zo raakte men in West - Europa van het ergste gespuis af. De ridders en het volk moeten betalen om overgezet te worden te Nicea. Godfried van Bouillon Godfried van Bouillon (Boulogne-sur-Mer of Baisy-Thy, 18 september 1060 - Jeruzalem, 18 juli 1100) was (als Godfried IV) hertog van Neder-Lotharingen (van 1089-1100) en één van de leiders van de Eerste kruistocht. Godfrieds ouders waren Graaf Eustatius II van Boulogne en Ida van Verdun, dochter van Hertog Godfried II van Lotharingen. Godfried III van Lotharingen had hem in 1076 aangeduid als zijn erfgenaam, maar keizer Hendrik IV van het Heilige Roomse Rijk besloot het hertogdom aan zijn eigen zoon Koenraad te geven en Bouillon en het markgraafschap Antwerpen aan Godfried. In 1089 kreeg Godfried dan toch het hertogdom in handen, als beloning voor zijn diensten in de oorlog van de keizer tegen de Saksen en tegen Paus Gregorius VII. 1099 De eerste kruistocht Hoe zat het ook alweer met die Eerste Kruistocht? In Frankrijk riep paus Urbanus II in november 1095 op om het Heilig Land van de moslims te bevrijden. Het leidde, na omzwervingen en ontberingen van waarlijk epische proporties, tot de verovering van Jeruzalem in juli 1099. De aanleiding tot dit alles was een verzoek van de Byzantijnse keizer Alexis I. Zijn hoofdstad Constantinopel had het opnieuw zwaar te stellen met de islam. Na eeuwen geplaagd te zijn door de Arabieren, moest Byzantium zich nu tegen de Turken weren. Dezen waren pas op het toneel verschenen. Zij hadden Klein-Azië, vanouds Grieks cultuurgebied, onder de voet gelopen en zouden zich er blijvend nestelen. Maar de Turken beheersten al gauw ook een groot deel van het Midden-Oosten, inclusief Palestina. De Kruistocht diende dus een dubbel doel. Tussen 2de en 3de kruistocht = verfilming Kingdom of Heaven Richard I van Engeland 3de kruistocht : Richard I Leeuwenhart 1157-1199 Richard I Leeuwenhart (Engels en Frans: Richard Cœur de Lion, Engels ook wel: Lionhearted) (Oxford, 8 september 1157 – Châlus bij Limoges (Frankrijk), 6 april 1199) was koning van Engeland van 1189 tot 1199. Hij was de tweede zoon van Hendrik II en Eleonora van Aquitanië. Richard werd in 1172 hertog van Aquitanië. Tussen hem en zijn broers was de nodige strijd, en ook kwamen zij herhaaldelijk in opstand tegen hun vader. Toen Richard na de dood van zijn oudere broer in 1183 werd benoemd tot troonopvolger bond hij opnieuw de strijd aan met zijn vader. Hij wist daarbij de steun te verwerven van koning Filips II van Frankrijk. Na een conflict tussen Richard en Filips sloten zij een verdrag en begonnen aan de voorbereiding van de geldverslindende Derde Kruistocht. Tijdens de kruistocht waren er veelvuldig twisten tussen Richard en Filips. Toen Filips naar Akko vertrok, verloofde Richard zich met Berengaria van Navarra. Hij trouwde met haar na de verovering van Cyprus in 1191. (Zij kregen geen kinderen; wel is bekend dat Richard een buitenechtelijke zoon had.) Vervolgens trok ook hij naar Akko en speelde een grote rol bij de verovering van de stad. Filips keerde terug naar Frankrijk, maar Richard ging door met de strijd en behaalde een overwinning op Saladin. 4de verovering en plundering Constantinopel in 1204 2de tot 8ste mislukte Gevolgen van de kruistochten - de paus versterkt zijn eigen gezag en krijgt meer aanzien in het Oosten - er ontstaan religieuze ridderorden vb.de Tempeliers - Italiaanse steden zoals Venetië en Genua versterken hun economische positie en beheersen de handel met het Oosten - Het Westen ontdekt de Arabische levenswijze en cultuur: producten zoals perziken,tulpen,… uitvindingen zoals windmolens,verrekijker,kruisboog,… wetenschappen:getallen,wiskunde,… Foto: Uitgeverij Terra Lanno oto: Uitgeverij Terra Lanno Meer uitleg over paus Urbanus II In maart 1095 hield Urbanus II te Piacenza een bespreking met bisschoppen uit Frankrijk, Duitsland en Italië. Hierbij was er ook een delegatie van de Byzantijnse keizer Alexius I Comnenus aanwezig. Deze had hulp gevraagd bij het verdedigen van Constantinopel tegen de Turken in Anatolië. Gregorius VII had rond 1070 een gelijkaardig verzoek gekregen, maar kon vanwege de Investituurstrijd geen hulp bieden. Omdat de keizer om troepen voor de strijd in Anatolië verlegen zat, stuurde Urbanus zijn eigen leger naar Jeruzalem. Als leider van het pauselijk leger zou hij graaf Raymond van Toulouse aanstellen, dezelfde die ook voor Gregorius VII had gediend. Zeven maanden na de besprekingen te Piacenze, opende Urbanus II op 18 november 1095 het Concilie van Clermont-Ferrand. Hier predikte hij de eerste kruistocht. Hij zou zijn rede hebben besloten met de woorden: "Deus lo Volt! (God wil het!)". Deze uitspraak werd daarmee de strijdkreet van de kruisvaarders. De volgende acht maanden reisde Urbanus II door Frankrijk om de kruistocht te prediken. De aanhang was vooral groot in Frankrijk. In Duitsland was er wegens de Investituurstrijd met de Duitse keizer weinig of geen aanhang. Urbanus II correspondeerde ook met Anselmus van Canterbury, wiens werk De Incarnatione Verbi zijn bijval kreeg. Urbanus II stierf op 29 juli 1099. Het wrange was dat hij nog leefde toen Jeruzalem eindelijk werd ingenomen, maar toen het bericht Rome bereikte was hij net gestorven. Hij werd later zalig verklaard.