Recensie Over tijd – Dirk Bracke Door Nirgie Smits – adviseur jeugdliteratuur Korte inhoud: De vijftienjarige Dorien is zwanger geworden. Ze besluit het kindje te willen houden en belandt in een opvangcentrum voor tienermoeders in Kasterlee. Na de geboorte van haar kind blijft ze daar ook een tijd wonen (in een begeleid wonen project) en gaat ze in het nabije Turnhout haar schoolopleiding volgen. Een en ander verloopt minder rooskleurig dan Dorien had gehoopt. Ze ervaart haar kindje steeds meer als een belemmering voor haar eigen ontwikkeling. In flash backs zien we haar relatie met haar moeder en stiefvader, haar stiefzusje, en tenslotte ook de ervaringen waardoor ze zwanger werd en de aangifte van verkrachting In het allerlaatste hoofdstuk zien we hoe het met Dorien gesteld is als ze tweeëntwintig jaar is. In een nawoord vertelt de directeur van het opvangcentrum in Kasterlee hoe de situatie van tienermoeders in België is, welke mogelijkheden er voor deze meisjes zijn, en dat meisjes die – om welke reden dan ook – besloten hebben het broze en kwetsbare leven te aanvaarden en er zorg voor te dragen, veel ondersteuning nodig hebben van ouders, familie, vrienden en/of hulpverleners die begaan zijn met het lot van de tienermoeder en haar kindje Totaalindruk: Een realistisch beeld van wat een tienermoeder in veel gevallen zoal meemaakt: onbegrip van de omgeving, de moeilijke keus wel of niet abortus te ondergaan, de zwangerschap zelf, de vaak traumatische geboorte, het moeten leren omgaan met de behoeften van de baby (die vaak indruisen tegen wat een tiener zelf graag zou willen doen), de problemen rond het vormen van een nieuwe relatie met een jongen, de moeizame voortzetting van de schoolopleiding… Ook de beschrijvingen van het leven van de tienermoeders met hun veelsoortige problemen in het tehuis zal voor veel lezers een eye-opener zijn. In Doriens geval spelen allerlei tegenstrijdige zaken mee, en ook het feit dat zij met niemand wil praten over hoe zij zwanger is geworden. Het verhaal is gebaseerd op de ervaringen van de tienermama’s die de schrijver in Kasterlee leerde kennen. De stevige paperback heeft een buigzame kaft in rood met een roze belettering. Er zijn in de voorkaft twee gaatjes uitgestanst, dicht bij elkaar, en de rechter veel kleiner dan de linker (ze stellen mogelijk een eicel en een zaadcel voor).