ningen isu – de levende stoel

NINGEN ISU – DE LEVENDE STOEL
Edogawa Rampo (pseudoniem van Hirai Tar , 1894-1965) is de absolute grootmeester van de
Japanse misdaadliteratuur, hier in het Westen vooral bekend om zijn griezelverhalen.
Hij was een groot bewonderaar van het werk van Edgar Allan Poe en verwante tijdgenoten en liet
zich vooral in zijn jonge jaren door hen inspireren.
Dit deel van zijn carrière viel samen met een grote bloei in de Japanse literatuur en cultuur, er
bestond een relatief vrij en ongeremde populaire pers die in die tijd erg bepalende functie had op
het publiek. Rampo's donkere visie en extravagante grotesquery vonden hun weg naar een grote
groep gretige lezers en hadden veel invloed op andere schrijvers.
In de jaren die voorafgingen aan grote Aziatische en Pacific oorlogen werd de openbare
zedelijkheid aangescherpt en de censuur tijdens de oorlogsjaren zorgde ervoor dat zijn werk uit
de gunst viel. Rampo begon avonturenromans en detectives te schrijven.
Na de oorlog concentreerde hij zich op verhalen voor jonge lezers, en hij stichtte de Japanse
vereniging van mysterie schrijvers.
De Edogawa Rampo prijs, oorspronkelijk door Rampo zelf uitgereikt, wordt nog elk jaar toegekend
aan de schrijver van het beste werk in het misdaadgenre. Het is de belangrijkste prijs in zijn soort
in Japan.
Edogawa Rampo — waarvan de naam is bedoeld om te worden gelezen als een verwijzing naar
'Edgar Allan Poe' — blijft populair en invloedrijk in Japan. Zijn werk blijft nog altijd in gedrukte
vorm verschijnen en zijn verhalen vormen de achtergrond voor een gestage stroom van film,
televisie en theater.
“Ningen Isu” is één van zijn bekendste kortverhalen, geschreven in 1925.
PROLOOG
DE STOEL de stoel wordt gemaakt
GRAVE 1 eenzaam graf
GRAVE 2 heremietkreeft
INTERMEZZO geluk
ANDANTE 1 liefde
ANDANTE 2 levende stoel
BERKEN berken die ruisen in de wind
WIEGELIED droom
LARGO & ALLEGRO wanhoop
DOOD dood
EPILOOG
Muziek en tekst: Femke Sonnen
Regie advies: Jo Decaluwe.
Acteurs:
Guido Vanderauwera & Ilse De Rauw
Rosamunde Strijkkwintet:
Femke Sonnen & Inge Walraet, viool
Traudi Helmberger, altviool
Greet Gils, cello
Dirk van Gorp / Jonas de Geyt, contrabas
De Levende Stoel
'Ik was op zoek naar een verhaal en stuitte op een oude pocket met Japanse griezelverhalen. Ik vond dat
“Ningen Isu” veel elementen had waar ik iets mee kon doen, behalve dan het einde, omdat het me niet
geschikt leek voor het toneel. Toch begon ik eraan en ik nam de brief die in het verhaal wordt gelezen als
uitgangspunt. Langzamerhand ontstond het idee van de tweede helft, die geheel anders is geworden dan in
het boek. Maar ook inhoudelijk werd het anders, vooral de hoofdpersoon is veel meer uitgewerkt. Dit
moest zo zijn, omdat Ningen Isu een griezelverhaal is, waarin de personages min of meer anecdotisch
worden behandeld. Ik wilde de personages meer uitdiepen, zoals ik het zo goed ken uit de opera. Het is een
heel geleidelijk proces geweest, stapje voor stapje, totdat ik besefte dat het eindresultaat niets anders kon
zijn dan een weerspiegeling van mijn eigen leefwereld.'
In 'De Levende Stoel' worden we meegezogen in een duistere wereld.
Is het een droom of is het realiteit? Is er een stoel? Is er een vrouw? Is er een man? Hebben ze ooit geleefd?
Een brief, een dagboek, stille getuigen van hun liefde.
Dit verhaal gaat over het verlangen naar liefde en schoonheid in een lelijke wereld.
Uitvoering
Soms is er alleen gesproken tekst,, soms alleen muziek, soms beiden tezamen. De acteurs acteren niet, ze
blijven in hun stoel zitten, net als de muzikanten. Het verhaal speelt zich geheel af in de fantasie van de
toehoorders. De stoelen zijn van hout, de uitvoerders zijn in deze versie gekleed in bruine tinten.
De voorstelling duurt een uur, zonder pauze.
Speeldata
Theater Tinnenpot, Gent
2013 – zondag 15 december 11.00 uur PREMIERE
2014 - maandag 13 januari 20.00 uur
- zondag 9 februari 11.00 uur
- donderdag 13 februari 20.00 uur
- maandag 24 februari 20.00 uur
- zondag 12 oktober 11.00 uur
- maandag 20 oktober 20.00 uur
- maandag 10 november 20.00 uur
2015 - zondag 8 maart 2015 11.00 uur
- vrijdag 20 maart 2015 20.00 uur
Andere locaties
2016 – zondag 2 oktober 2016 - Gent - Minardschouwburg - 15:00 uur
– donderdag 15 december 2016 - cc Vilvoorde - 20:30 uur
Enige reacties vanuit het publiek:
“Ik deed soms mijn ogen dicht en door de muziek waande ik me in een filmisch gebeuren.”
“Mama mia wat was het prachtig!!
We waren allemaal erg ontroerd door de muziek EN de tekst. Het vulde elkaar perfect aan, en
werd schitterend vertolkt!”
“Ik heb van de eerste tot de allerlaatste minuut genoten! ...dit is echt aan mijn ribben blijven
plakken!”
“Great performance, ...interesting and original creation! ..sometihing different and beautiful at the
same time.”
“een parel! “
MEDEWERKERS
Guido Vanderauwera speelt vanaf zijn 16de levensjaar in diverse theatergezelschappen doorheen
Vlaanderen. Zo speelde hij de vader in Pterodactylus (2009) in een regie van Daan Hugaert, en
verder met Theater De Waanzin in samenwerking met NTG de schaduwproductie van La Grande
Bouffe ‘ Een etentje met vrienden‘(2010), regie Servé Hermans. Ook vertolkte hij de rol van de
huisvriend Brack in Hedda Gabler (2011) van H. Ibsen (Multatuli Theater) in een regie van Eric
Meirhaeghe en speelde in verteltheater met Hilde Rogge: kijk-en luisterspel KLAAR(2011) te
Oudenaarde. Hij is te zien als gastacteur in televisieseries (Aspe 2008, jg 3 - Requiem) en films
(Quixote’s Island, 2011). Voorts is hij actief als speler bij het evenementengezelschap Sint
Jansberg te Zelem. Momenteel speelt hij in het Theater Tinnenpot te Gent waar hij oa gestalte
geeft aan Cicero, de gedreven Romeinse staatsman en redenaar, een monoloog van Daniel Gybels
in een regie van Jo Decaluwe en tevens speelt hij de leraar in “De Les” van Ionesco in een regie van
Dirk Tanghe.
Ilse de Rauw
Ilse de Rauw volgde een intensieve opleiding method acting/tekstanalyse bij Ed Vanderweyden en
enkele master classes acteren bij oa. Dora Van Der Groen. Sinds 1997 vertolkt ze verschillende
rollen bij diverse theatergezelschappen in Vlaanderen. Zo speelde ze de rol van mevr. Bart in
Venlo van theatergroep Wunderbaum, De dood in de schaduwproductie van La Grande Bouffe bij
NTGent en toerde ze van 2002 tot 2004 met theater Zamzam langs de Culturele centra met “Het
huis in het midden van de straat” een theaterbewerking van het gelijknamige kinderboek van
Peter Slabbynck (80 voorstellingen).
In 2001 en 2002 speelde ze belangrijke rollen in enkele producties in eigen beheer; eigenzinnige
en gedurfde bewerkingen van “de meiden” ven Jean Genet en “Death and the maiden” van Roman
Polanski. In diezelfde periode speelde ze ook de monoloog “She acts like we’ll never meet”,
gebaseerd op “weiger nooit een dans” van Vonne Van Der Meer. Ze is te zien als gastactrice in
verschillende televisieseries (Thuis, Familie, Spoed, Aspe, …) en de film “Lijmen/Het Been” van
Robbe De Hert. Daarnaast is ze regelmatig actief als actrice voor moorddiners bij
evenementenbureau's.
Femke Sonnen begon haar vioolstudie op 5-jarige leeftijd te Breda en studeerde te Amsterdam en
Utrecht, waar zij de diploma’s Docerend Musicus en Uitvoerend Musicus behaalde.
Van 1978 tot 1985 trad ze solistisch op tijdens zomerfestivals in Frankrijk, was gedurende 4 jaar
concertmeester van het Strijkorkest La Primavera te Amsterdam en speelde solowerken met orkest
van o.a. Elgar, Beethoven, Britten, Stravinski, Schubert en Mozart. Vanaf 1992 begint zij met het
uitvoeren op authentiek instrumentarium van zowel barokmuziek als het klassieke en
romantische repertoire. Zij speelde hiertoe oa bij Anima Eterna, Il Fondamento en B'Rock.
Sinds 1993 organiseert zij kamermuziekconcerten (Stapelconcerten) in Gent en maakte
gedurende 5 jaar (2006-2010) deel uit van het Ensor Strijkkwartet met wie zij oa een CD opname
maakte ism Dmitri Verhulst “De 7 Laatste Zinnen”. Tevens vormt zij sinds 2006 het duo El Fuego
met de contrabassist Dirk van Gorp, met wie zij optreedt in eigen werk. Daarnaast is ze primarius
van het Rosamunde Strijkkwartet.
In het kader van de Munt werkte zij oa in 2012 mee aan een productie van Anne Teresa De
Keersmaeker (PARTS) waar zij de Ballade van Isaye speelde en realiseerde talloze
kamermuziekconcerten met gerenommeerde musici als Levente Kende, Daniel Blumenthal, Roel
Dieltiens en Raphaëlla Smits. Sinds 2012 vormt zij een vast duo (Feya Duo) met de pianiste Yasuko
Takahashi. Ook werkte zij mee aan theaterproducties ism met de acteurs Lucas Van der Eynde,
Josse de Pauw, Hubert Damen, Karel Vingerhoeds, Gene Bervoets en realiseerde een cd opname
van Peter en de Wolf ism Wim Opbrouck.
Van 1990 tot 1995 was zij werkzaam als aanvoerder tweede violen in het Orkest van de Vlaamse
Opera en bekleedt sinds september 1996 deze functie in het Orkest van de Koninklijke
Muntschouwburg te Brussel.
Sinds 2006 legt zij zich hiernaast toe op het creëren van muziekwerken.
Zij hanteert hierbij een hoogst persoonlijke stijl die zij ontleent aan haar jarenlange opera en
kamermuziekervaring. Haar werk “Fantasie voor vioolsolo” werd goed onthaald tijdens een
concert in de Munt op 6 april 2012. Haar muziektheaterproductie 'Ningen Isu – De Levende Stoel'
ging op 15 december 2013 in première in het Tinnenpottheater te Gent en kende tot nu toe 10
voorstellingen.
Inge Walraet volgde les aan de muziekacademie van St-Niklaas bij Yvonne Cleyman en André
Delcourte. Zij behaalde Eerste Prijzen viool en kamermuziek met grote onderscheiding aan het
Vlaams Muziekconservatorium van Antwerpen bij Jerold Rubenstein. Daarna volgde ze les bij Lex
Korff de Gidts aan de Hogeschool der Kunsten te Utrecht, waar ze het diploma Docerend Musicus
behaalde. Naast extra muzikant bij de Filharmonie, het Nationaal Orkest van België en het Vlaams
Radio Orkest, is ze sinds 2002 solist bij de 2e violengroep in het orkest van de Vlaamse Opera.
Inge geeft les aan de Muziekacademies van St-Niklaas, Geraardsbergen en Zwevegem en is een
veelgevraagd violiste voor het lichtere genre en filmmuziekopnames.
Traudi Helmberger werd geboren te München en begon haar studie
aldaar bij Oscar Lysy. Haar Hoger Diploma behaalde zij in Hamburg
bij Hirofumi Fukai. Zij was studente van de "International Menuhin
Music Academy" te Gstaad (Zwitserland), waar zij ook deel uitmaakte
van de Camerata Lysy. Ze perfectioneerde haar spel bij Lilian Fuchs en nam deel aan
meestercursussen bij Kim Kashkashian en Vladimir Mendelssohn.
In 1988-1989 speelde zij in het "Orchester der Beethovenhalle" te Bonn. Sinds 1989 is zij solist in
het orkest van de Vlaamse Opera. Traudi Helmberger legt zich al jaren toe op de literatuur van
kamermuziek in de meest uiteenlopende bezettingen en speelde talrijke concerten en opnamen.
Momenteel organiseert zij kamermuziekconcerten te Gent en maakt deel uit van het Morandi
Strijkkwartet.
Greet Gils studeerde aan de conservatoria van Brussel en Gent, waar ze
prijzen behaalde voor cello en kamermuziek bij de heren Mannes,
Messens en Vermeulen. Zij werd geselecteerd om deel te nemen aan
stages met het 'World Youth Orchestra' in Japan, Korea, Engeland en
Zwitserland o.l.v. Mario Venzago en Serge Baudo. Zij was verbonden
aan het Antwerps Filharmonisch Orkest en het Nationaal Orkest van Belgie.
Ze was plaatsvervangend eerste solist in het Victoria Symphonie Orchestra in Canada. Momenteel
is ze werkzaam in het orkest van de Vlaamse Opera, lid van het Argandi Pianotrio, van het
strijkkwartet Coll’Arco en van het ensemble Octocelli. Zij verleent ook regelmatig haar
medewerking aan diverse kamerorkesten en kamermuziekprojecten.
Dirk van Gorp studeerde contrabas te Brussel en behaalde met het duo
Dirk Stuer de solisten- en persprijs op de internationale jazzwedstrijd
te Amsterdam. Sinds de jaren ’70 componeert hij werkjes voor
kleinere bezettingen die o.a. door de VRT, RTBF, NOS en BBC werden
uitgezonden. Hij kreeg ook verschillende compositieopdrachten.
Als freelance muzikant begeleidde hij tal van bekendheden zoals: Toots Tielemans, George
Moustaki, Jasperina de Jong, Boudewijn de Groot, Rogier van Otterloo, en Wannes van de Velde.
Ook begeleidde hij vele anderen in het kader van de “Proms”concerten. Met de Nederlandse groep
Flairck toerde hij door heel Europa, concertreizen in Amerika en Japan. Hij was als solist vast
verbonden aan het orkest van de Koninklijke Muntschouwburg te Brussel.
Jonas De Geyt startte op achtjarige leeftijd zijn muzikale studies. Aanvankelijk begonnen als
autodidact basgitarist (oa. in experimentele popgroepen ‘You Never Travel Alone‘) heroriënteert
hij zich op klassieke muziek en behaalt in 1988 aan het Muziekconservatorium van Neuheim
(SW) in de klas van Prof. Dr. Wolowitz zijn 'Künstlerische Abschlussprüfung' voor contrabas. Dat
zelfde jaar wordt hij ook laureaat van de WDR-Tamino-wedstrijd. Hij specialiseert zich vooral in
kamermuziek bij het Belos Quartett aan de Musikhochschule van Eisenach waar hij in 1994 het
« Kunstlerische Abschluss Diplom » met grote onderscheiding behaalt. Van 1996 tot 2011 speelde
hij in het Symfonieorkest van Stavanger (NO). Als solist/orkestmusicus concerteerde hij over de
hele wereld, onder meer in Carnegie Hall (NY 1996), Wigmore Hall (Londen 2001), Purcell Room
(Londen 2012) en verder in China, Japan, Brazilië, Portugal, Australië, Nieuw-Zeeland, Dubai,
Hong-Kong, Zuid-Afrika...
Jo Decaluwe (Petegem, 25 mei 1942), Vlaams acteur en theaterdirecteur.
Na zijn studies als regisseur-dramaturg en acteur werd hij directeur en
bestuurder van het ARCA-theater in Gent. Na 34 jaar gaf hij de fakkel door
aan jongeren in het Publiekstheater (NTGent). Decaluwe was 22 jaar ere-
docent aan de RITS-Erasmushogeschool Brussel. Sinds 1989 is hij directeur
van het Theater Tinnenpot in Gent (acht zalen).
Jo Decaluwe was te zien in vele theater- en televisierollen.
Zijn bekendste rol is die van Fred de Rooie in Wij, Heren van Zichem.
Hij
speelde
gastrollen
in Heterdaad (procureur), Thuis (advocaat
Beens), Recht
op
Recht (dokter), Spoed (dokter Smeekens en dominee in de kerk bij de begrafenis van Geert), Sedes
& Belli (Robert Verstappen), Flikken (Urbain De Lepelaere), Verschoten & Zoon (Meneer De
Groot), Witse (Hauspie), Rupel (Norbert Haack), Emma (bankdirecteur) en Zone Stad (Herman
Claeys). Hij speelde twee gastrollen in F.C. De Kampioenen, één in 2004 en één in 2006 als notaris
Dubois. In 2007 speelt hij samen met Katrien Delbaere 'Ik kus je in gedachten' en 'Mijn kleine
oorlog' van Louis Paul Boon. Hij stond op de planken met "Och Hiere God Toch", "Typen" en "De
Raadsheeren van Nevele" en Goeste, gebaseerd op verhalen van de Vlaamse toneelschrijver Cyriel
Buysse, maar ook met Vincent van Gogh (naar diens correspondentie).
Hij speelt in Vlaanderen, Nederland, Namibië en Z-Afrika maar ook in Moskou, Parijs, Rome en
andere internationale locaties. Hij speelt momenteel 'Damiaan' van Aldyth Morris en
'Liefdesbrieven' van de Amerikaan A.R. Gurney met Jessie De Caluwe.
Contact:
Femke Sonnen
Louis van Houttestraat 3
9050 Gentbrugge
[email protected]
tel 09-2309141 / 0495-936876