Vangnet voor sociale klanten Sedert de start van de liberalisering van de energiemarkt in 2003 kunnen energieleveranciers klanten die hun facturen niet (kunnen) betalen, laten vallen, of ‘droppen’. Zo’n klant valt nochtans niet zonder stroom of gas: hij wordt automatisch een ‘sociale klant’ bij zijn distributienetbeheerder. Dat zegt de wet, die een uitgebreid vangnet inricht om bij deze mensen de levering van elektriciteit en gas te verzekeren onder voorwaarden. Eandis neemt in opdracht van de distributienetbeheerders de praktische uitvoering van deze taak op zich. Wat brengt dat mee en hoe ziet de weg van zo’n sociale klant eruit? Het gaat hier niet over alle wanbetalers, enkel de huishoudelijke en de gemengd huishoudelijk/professionele klanten genieten deze wettelijke bescherming. Maar voor Eandis is het absoluut geen kleine taak: in het werkgebied gaat het over 70 000 actieve EANtoegangspunten, en over heel Vlaanderen over 80 000. Eén jaar terug waren dat er voor Eandis 45 000, en er wacht nog een flinke aangroei. En nog: per maand handelen tienduizend telefoons en 7 500 van de in totaal tienduizend bezoeken aan de klantenkantoren over deze problematiek. Bovendien gaat het over een groep klanten die veel komen en gaan: zo’n tien procent verdwijnen binnen enkele weken of keren terug naar een commerciële leverancier. Het is duidelijk dat deze groep een aparte benadering vereist en een intensieve inspanning voor begeleiding. Volumineuze opdracht Op jaarbasis gaat het over zo’n 125 000 dossiers die te maken hebben met een wissel van commerciële leverancier naar sociale leverancier of omgekeerd, naast 115 000 dossiers voor invorderingen of betwiste zaken. En jaarlijks gaan er 800 000 facturen de deur uit, voor een tegenwaarde van zo’n 50 miljoen euro. Eandis slaagt er vandaag in om 57 procent van de facturen te innen bij deze groep. Voor mensen die gedropt werden omdat ze elders niet betaalden, is dat een groot succes. In een volgende fase zal Eandis proberen om de instroom van deze sociale risicogroep te verkleinen. Het is een groep zonder typisch profiel, er is geen ‘doorsnee’ sociale klant. Wel zien we kansarmoede, structurele armoede, slordigheid, tot gewoon onwil. Er is ook de tendens dat deze groep aangroeit. Dat heeft te maken met maatschappelijke ontwikkelingen, zeker in verstedelijkte milieus. Toch moet men trachten om aan de basis zoveel mogelijk in te grijpen. Dat moet kunnen, onder meer door informatie en bewustmaking bij elk contact en bezoek aan klanten. Bij Eandis werken meer dan honderd mensen rechtstreeks rond de dossiers van sociale klanten. Maar ook nog andere collega’s zijn betrokken, zoals bv. de dienst voor meteropneming en de collega’s op het terrein. Uitgebreid vangnet Het afsluiten van een klant gebeurt pas na een hele procedure. Afsluiten is geen doel op zich, integendeel, op elk ogenblik in de voorziene procedure wordt getracht om een oplossing te bereiken voor de betrokkene. Een overzicht stap per stap: • Ook de commerciële leverancier dropt zijn klant niet zomaar. Hij wil natuurlijk het liefste dat zijn klant betaalt. Bij problemen tracht hij hem toch nog te overhalen om de factuur te betalen, via herinneringen, contacten, begeleiding door OCMW, schuldbemiddeling. • Lukt dat niet, dan krijgt de distributienetbeheerder via het toegangsregister het bericht dat de commerciële leverancier die klant wil ‘droppen’. De distributienetbeheerder verwittigt de klant hiervan. Binnen de dertig dagen, de zogenaamde dropperiode, moet er een oplossing komen. Betaalt hij alsnog, dan is het probleem van de baan. Zoekt en vindt hij een andere leverancier, idem. Maar doet hij niets, dan wordt hij toegewezen aan de distributienetbeheerder, die zal optreden als sociale leverancier. • Eandis neemt vanaf daar alle verdere stappen en handelingen op zich, in opdracht en voor rekening van de betrokken distributienetbeheerder. De klant ontvangt een schriftelijke melding dat hij aan de distributienetbeheerder is toegewezen, en Eandis start de factureringen. • Voor zowel elektriciteit als aardgas zal gratis een budgetmeter worden geplaatst. Let wel, de distributienetbeheerder kan de budgetmeter pas plaatsen nadat hij de klant aangetekend in gebreke heeft gesteld. • Betaalt de klant zijn facturen niet binnen de 21 dagen, dan ontvangt hij een herinnering. Nog vijftien dagen later, een aangetekende ingebrekestelling en is er de opstart van een ‘invorderingsdossier’. In die hele invorderingsperiode wordt de klant bij elk schrijven aangespoord om met Eandis, het OCMW of een schuldbemiddelaar contact te nemen. Het blijft immers op de eerste plaats de bedoeling om op elk ogenblik een oplossing na te streven. • Maar dat is nog geen garantie. Blijven de rekeningen nog onbetaald, dat dient Eandis een dossier in bij de Lokale Adviescommissie, kortweg de LAC, met de vraag om de klant te mogen afsluiten. Maar eerst wordt nog gevraagd aan het OCMW om ter plaatse een sociaal onderzoek te voeren om zo alsnog een oplossing te vinden. Wanneer daarna nog sprake is van ‘klaarblijkelijke onwil’, bv. het weigeren van de toegang tot de woning voor het plaatsen van een budgetmeter of een stroombegrenzer, of de weigering van een afbetalingsplan, dan kan de LAC de toestemming geven om af te sluiten. In de LAC kan de klant zelf zijn visie komen uiteenzetten en ook daar blijft het de bedoeling om een oplossing te vinden. • ‘Afsluiten’ betekent bij de budgetmeter elektriciteit het wegnemen van de minimumlevering van tien ampère. Wanneer bij een afgesloten klant de budgetmeter niet wordt opgeladen, heeft de klant geen beschikking meer over het minimumvermogen. Hij kan dus niets meer verbruiken dat niet vooraf werd betaald. Uiteraard kan hij zijn kaart opladen en zo terug het volle vermogen gebruiken. Van dat oplaadbedrag gaat dan wel een deel naar de afbetaling van de schuld. De budgetmeter aardgas beschikt niet over een minimumlevering. Wanneer de klant zijn budgetmeter aardgas niet tijdig oplaadt, zal hij niet kunnen beschikken over gastoevoer. Bij klanten die werden toegewezen aan de sociale leverancier kan er, mits toelating van de LAC, volledig worden afgesloten. Maar een klant mag, noch voor elektriciteit noch voor aardgas, worden afgesloten in de winter tussen 1 december en 1 maart. • Het is niet de bedoeling om van klanten langdurige of levenslange ‘sociale klanten’ te maken: klanten zonder problemen horen niet thuis bij de distributienetbeheerders. Het vangnet is in principe een tijdelijke oplossing en sociale klanten worden aangespoord om opnieuw klant te worden bij een commerciële leverancier. Dat gebeurt dan ook wanneer ze hun schulden hebben aangezuiverd. Indien de klant terug vertrekt naar een commerciële leverancier, ontvangt hij een slotfactuur. Een budgetmeter laat toe energieverbruiken via een systeem van voorafbetalingen op te volgen. Het systeem werkt met een betaalkaart die de klant eerst voor een bepaald bedrag moet opladen. Hij kan dan voor het opgeladen bedrag energie verbruiken. Je kunt het systeem best vergelijken met betalingen met een protonkaart: je laadt een bepaald bedrag op een elektronische kaart en je kunt daarmee betalen. In het geval van de budgetmeter stop je een opgeladen budgetmeterkaart in de gleuf van de budgetmeter. Vanaf dan kun je de hoeveelheid energie verbruiken die overeenstemt met het bedrag dat op je budgetmeterkaart is geplaatst.