Impressie La Marmotte Zondag: ’s Morgens om 6:00 uur vertrokken. Onderweg in Stadskanaal mijn vaste begeleider Michiel opgepikt. Aankomst na een paar kleine files in OZ station op een hoogte van 1400 meter om 17:30 uur. Inchecken, uitpakken en even genieten van het uitzicht. Blij dat we er zijn. ’s Avonds om 21:00 uur na het diner briefing over de training op maandag. Daarna het bed in. Maandag: Eerst een heerlijk ontbijt en vervolgens om 9:30 uur afdalen naar het dal, beklimming van de col d’Onon. Verzorging op de top, afdalen door het dal via Allemont en de stuwdam de beklimming van de col d’Oz. Twee jaar geleden ging ik daar op driekwart van de berg helemaal “munt”. Deze keer ging het beter. Na de douche even rusten. Heerlijk gedineerd, allemaal afgestemd op wat komen gaat. Briefing en weer op tijd naar bed. Dinsdag: Ontbijt en daarna beklimming van de Glandon. Zwaar maar was te doen. Verzorging op de top en doorklimmen naar de top van de Croix de Fer. Eitje, echt van deze kant loopt de berg mooi omhoog en is het heerlijk boven komen. Even kort genoten van de vergezichten en dan naar beneden. Gaaf, snelheden van 80km bereikt. Goed overzicht over bochten, niet te vaak remmen en dan gaat het goed. Gemerkt, dat ik goed kan dalen. Douchen, pastamaaltijd, even heerlijk ontspannen in de jacuzzi, veel drinken en om 19:30 diner. ’s Avonds instructie van de diëtiste over voeding voor, tijdens en na de Marmotte en een briefing over de training van morgen. Het was lang warm, kon slecht in slaap komen. Woensdag: Klimmen is een ander verhaal, dat is afzien. Via Villard Regulas komen we over de balkonroute (wat een uitzicht) uit bij bocht 6 van de Alpe d’Huez. De keus, of naar de top of naar bocht 7. Getwijfeld, maar toch maar de resterende bochten naar de top genomen. Even sfeertje proeven. Gezellige sfeer op de terrasjes, dat belooft wat voor zaterdag. Afgedaald naar bocht 7, alwaar een super lunch geserveerd werd. Franse broodjes, quiches met spinazie, geitenkaas, diverse pizzapunten, fruit, Franse worst met knoflook, enz. Na een uur verder gedaald en via het dal weer naar ons chalet. Ook nu weer warm(38°) en dat bleef het ook lang. Nog even naar Bourg d’Oisans geweest, lekkere café au lait gedronken en toch nog maar een kransje 32 achter bij laten zetten. Pastamaaltijd om 15:30 uur en diner om 19:30 uur. Benen laten masseren door Michiel. Was wel nodig. Donderdag: Nog even een eindje gefietst met Michiel in het dal en de col d’Onon tot de helft beklommen. Het nieuwe verzetje testen. Goh, wat is het warm. Geen wolkje aan de lucht en toch een hoge vochtigheidsgraad. De lucht is dampig. ’s Middags mijn startnummer op de top van Alpe gehaald en de medische verklaring afgegeven. 4 leuke shirtjes gekocht voor de kleinkinderen. De chip gecontroleerd. Zul je beleven zaterdag, dat je aankomt en je tijd is niet geregistreerd. Maar hij werkte. Dus het komt goed. Snel naar het chalet voor de pastamaaltijd. Nog één keer in de jacuzzi, lekker rusten op bed alle ramen open gordijnen dicht. Vrijdag: Rustdag, geen overbodige inspanningen. Nog wat boodschappen gehaald voor de terugweg op zondag. Mentaal voorbereiden op de dag van morgen. Het wordt heel zwaar, weersvoorspelling geeft aan, dat het morgen de warmste dag van de week gaat worden. ’s Middags 3 tasjes met dorstlesser, energydrank, gels, snelle jelles, bananen klaar gemaakt en afgegeven bij de verzorging. Vroeg naar bed, want morgen om kwart voor 5 gaat de wekker. Om 5 uur ontbijten en om 6 uur gaan we op weg naar de start, want vanaf kwart voor 7 is de weg naar Bourg d’Oisans afgesloten voor alle verkeer. Michiel zet me af en zo ga ik toch wel wat gespannen op weg naar de start. We worden via allerlei weggetjes naar een groot plein geleid, waar alle startnummers vanaf 2000-3999 staan opgesteld. Tjonge wat een mensen (Belgen, veel Denen, Italianen, Spanjaarden en toch ook veel Nederlandse deelnemers) en wat een materiaal. De eerste startgroep wordt om 7:00 weggeschoten en om 7:20 uur mag ik ook los. Geweldig sfeertje bij de start, muziek en aanmoedigingen van veel toeschouwers. Beklimming Glandon gaat lekker. 15 minuten eerder dan gepland boven, alle drinken gebruikt en halverwege de berg nog water bijgetankt. En op de top mijn eerste zakje met proviand voor het volgende stuk. Dan de gevaarlijke geneutraliseerde lange afdaling, die eigenlijk probleemloos verloopt. Vervolgens de col d’ Montvernier. Een steile klim die na een mooie afdaling als opmaat geldt voor de beklimming van de col de Mollard. Al in het dorpje aan de voet van de col begint het met een stijging van 11%, heel demotiverend, want dan ben je er nog lang niet. Er komen dan wat stukken van 6-9%, maar soms ook van 13%. Gelukkig fiets je dan wel door bosrijk gebied, waardoor je even wat minder last hebt van de brandende zon. Boven op de Mollard weer nieuwe proviand. Inmiddels is het zo warm, dat ik mijn banaantje als pudding uit de schil opslurp. Ja, je moet wat eten!! Een gelletje er achter aan en weer veel drinken. Beklimming van de Croix de Fer is vergelijkbaar met die van de Mollard alleen langer en hoger. Blij, dat ik boven was, want nu kom je op terrein wat we in de voorgaande week hebben verkend. De afdaling gaat super. Soms iets meer dan 80km op mijn tellertje. Het voelt goed. Aangekomen in het dal is het inmiddels 40°. In Bourg d’Oisans de laatste verzorging. Ik moet drinken, mijn bidons zijn inmiddels “op het kookpunt”, veel te warm eigenlijk en dat merk ik, want mijn maag accepteert de warme drank niet meer en al in bocht 20 van de Alpe d’Huez (nog 19 te gaan) leeg ik de inhoud van mijn maag. Lichte paniek maakt zich meester van mij, want het is nog 13 km naar de top. Even gewacht en toch maar weer op de fiets. Bij bocht 16 mijn energydrank en dorstlesser ingeruild voor 2 bidons helder water, me even met een sproeier overgoten en toen ging het weer. Mijn snelheid omhoog zat toen op 6,4 km per uur. Soms had ik het gevoel, dat mijn schaduw sneller ging. Maar dan zie je de bebouwing, je hoort het lawaai van muziek en roepende mensen. Ondanks, dat je nog een paar bochten moet, weet je dan “Ik ga het halen”. Finish: Na 8 uur 15 minuten en 47 seconden. Goud! Missie volbracht.