© NEVI pag.: 1 van 3 code: INP-CON-kre-030-bl.doc Algemene voorwaarden: toepasselijkheid Er zijn twee methoden om algemene voorwaarden toepasselijk te maken: contractueel of via de wettelijke regeling (afbeelding 1). In dit artikel bespreken we deze beide methoden. We besteden daarbij aandacht aan de soms problematische battle of forms. We bespreken ook het onderwerp versluiering. Dit is een vaak toegepaste manier om het moeilijk te maken de volle omvang van de betekenis van algemene voorwaarden te doorgronden. afbeelding 1: wettelijke regeling toepasselijke algemene voorwaarden de wet: • dwingend recht • aanvullend recht • gewoonte algemene voorwaarden kernbedingen toepasbaar maken contractuele manier wettelijke manier De contractuele regeling Algemene voorwaarden kunnen via een contractuele bepaling toepasselijk gemaakt worden. Partijen komen bij deze methode overeen welke algemene voorwaarden van toepassing zijn. Dit kan op verschillende manieren gebeuren. Voor inkopers gaat dit het meest effectief door reeds in de offerteaanvraag als voorwaarde te stellen dat mag worden geoffreerd indien de offrant de algemene (inkoop) voorwaarden accepteert. De wettelijke regeling Of door een partij gebruikte algemene voorwaarden deel van de overeenkomst vormen, is in beginsel afhankelijk van het proces van aanbod en aanvaarding. Voor algemene voorwaarden gelden enkele speciale regels voor het geval dat partijen allebei naar hun eigen algemene voorwaarden verwijzen (battle of forms). De hoofdregel volgens art. 6:225 BW lid 3 is: die algemene voorwaarden zijn van toepassing waarnaar als eerste is verwezen. Diegene die als eerste naar zijn algemene voorwaarden verwijst, diens voorwaarden zijn toepasselijk. De wettelijke regeling gaat uit van de situatie dat de eerste verwijzing in het aanbod plaatsvindt. Tijdens de parlementaire behandeling, inmiddels bevestigd door de jurisprudentie, is vastgesteld dat, als reeds bij een uitnodiging tot het doen van een aanbod een eerste verwijzing plaatsvindt, deze verwijzing geldt als een eerste verwijzing zoals bedoeld in art. 6:225, lid 3 BW. © NEVI pag.: 2 van 3 code: INP-CON-kre-030-bl.doc Hetzelfde artikel bepaalt echter eveneens dat die eerste verwijzing kan worden geneutraliseerd als die algemene voorwaarden uitdrukkelijk van de hand zijn gewezen. Uitdrukkelijk van de hand wijzen houdt in dat dit schriftelijk en specifiek gebeurt. Specifiek betekent hier dat de af te wijzen algemene voorwaarden als zodanig in het schriftelijke document moeten zijn vermeld; er dient onomstotelijk vast te staan om welke algemene voorwaarden het gaat (dus van welk bedrijf of welke instantie). Waarschuwing: het komt niet zelden voor dat op een document - de inkooporder, de algemene voorwaarden of een ander document dat voor de totstandkoming van de overeenkomst wordt gebruikt - wordt vermeld dat de verkoopvoorwaarden of de algemene inkoopvoorwaarden uitdrukkelijk van de hand worden gewezen. Vaak is deze mededeling voorgedrukt. Juridisch is dit van geen betekenis; er is niet aan de eis van specificiteit voldaan. Wil men zijn eigen algemene voorwaarden toepasselijk verklaren, dan dient dit te worden vermeld, anders zijn de aanvullendrechtelijke bepalingen van het BW van toepassing. Of en zo ja welke algemene voorwaarden van toepassing zijn, moet duidelijk zijn vóór of bij het sluiten van de (hoofd)overeenkomst. Vaak wordt op de factuur vermeld dat de algemene voorwaarden van toepasselijk zijn. Dat is juridisch van geen betekenis. Deze verwijzing komt te laat. Schematisch is dit weergeven in afbeelding 2. afbeelding 2: toepasselijk maken algemene voorwaarden eerste verwijzing uitdrukkelijk van de hand gewezen verwijzing naar eigen AV geen verwijzing naar eigen AV eigen AV gelden aanvullend recht geldt niet uitdrukkelijk van de hand gewezen eerste verwijzing geldt De mogelijkheid bestaat dat berichten elkaar kruisen. Er is dan geen sprake van een eerste of tweede verwijzing. De vraag of en zo ja welke voorwaarden dan gelden, zal dan uit andere omstandigheden moeten worden afgeleid, zoals: op welke voorwaarden hebben partijen eerder zaken gedaan, heeft een partij bij eerdere transacties verwezen naar haar algemene voorwaarden (bijvoorbeeld op de factuur), enzovoort. Voetangels en klemmen De wettelijke regeling om algemene voorwaarden toepasselijk te maken, bevat een aantal voetangels en klemmen. Deze zijn in het kort: • Is het bekend wie de eerste verwijzing heeft gedaan? Dit kan al jaren geleden zijn geweest. • ‘Stilzitten’ betekent ‘vastzitten’ bij het toepasselijk maken van algemene voorwaarden. Dit is anders dan bij de totstandkoming van een gewone overeenkomst, waarbij twee partijen handelend moeten optreden: de een moet aanbieden, de andere moet aanvaarden. • Stilzitten of stilzwijgen na een aanbod waarvan de algemene voorwaarden deel uitmaken, leidt niet tot een overeenkomst en dus niet tot toepasselijkheid van de algemene voorwaarden. • Heeft een partij op de juiste manier uitdrukkelijk de eerste verwijzing afgewezen? • Heeft de afwijzende partij verwezen naar de eigen algemene voorwaarden? © NEVI pag.: 3 van 3 code: INP-CON-kre-030-bl.doc Einde maken aan een battle of forms Als de inkoper verzeild raakt in een battle of forms is het aan te bevelen daaraan zo spoedig mogelijk een einde te maken. Dat kan op verscheidene manieren: • Men breekt de onderhandelingen af en tracht een andere potentiële leverancier te vinden. Deze mogelijkheid kan worden benut als er een concurrerende markt is. • Men komt overeen dat geen van de algemene voorwaarden toepasselijk is. De aanvullend rechtelijke bepalingen uit het BW zijn dan van toepassing. Aanvullend kunnen partijen uitzonderingen overeenkomen. De inkoper is hier in het voordeel, aangezien in het algemeen de bepalingen uit het BW in het voordeel van de koper zijn geschreven. Hij moet er aan denken het gewoonterecht uit te sluiten. • De inkoper aanvaardt de verkoopvoorwaarden of de verkoper aanvaardt de inkoopvoorwaarden, maar partijen komen wijzigingen overeen, hetzij vast te leggen in het hoofddocument, hetzij in een separate overeenkomst. • De inkoper stelt voor om de transactie te baseren op de inkoopvoorwaarden van de verkoper. Versluiering In algemene voorwaarden betekent versluieren het moeilijk maken de volle omvang van de betekenis van de algemene voorwaarden te doorgronden. Daarbij zijn twee methoden gebruikelijk: de technische versluiering en de juridische versluiering. De technische versluiering Vaak worden algemene voorwaarden in kleine lettertjes en vaag afgedrukt: dit is de technische versluiering. In de praktijk blijkt slechts een klein aantal inkopers/gebruikers en inkopers/wederpartij de toepasselijke algemene voorwaarden te lezen. Dit is mede te wijten aan de ‘handigheid’ van de gebruiker om zijn algemene voorwaarden in een zeer klein lettertype en zeer vaag af te drukken. Hij werpt drempels op voor de leesbaarheid. Dit wordt de technische versluiering genoemd. Een inkoper moet hierop bedacht zijn. Ondanks alle moeite die het kost, moet hij zowel de inkoopvoorwaarden van zijn eigen onderneming als de leveranciersvoorwaarden lezen, begrijpen en kennen. Als daar aanleiding toe bestaat, moet hij pogingen doen de leveranciersvoorwaarden in voor zijn onderneming gunstige zin te wijzigen door daarover te onderhandelen. De juridische versluiering Van juridische versluiering is sprake als de wettelijke regeling van een onderwerp voor de gebruiker gunstig is. Dat onderwerp wordt dan verder niet geregeld in de algemene voorwaarden (of in de overeenkomst). Daarom zal een inkoper bij het lezen en bestuderen van leveranciersvoorwaarden ook na moeten gaan welke onderwerpen niet in de leveranciervoorwaarden zijn geregeld en of dit voor zijn onderneming nadelig is. Enige wetskennis is dan wel vereist. praktijkvoorbeeld Een voorbeeld is de aansprakelijkheidsregeling voor de verkoper. Deze houdt in feite in dat de verkoper onbeperkt aansprakelijk is. In de algemene inkoopvoorwaarden is het daarom verstandig het onderwerp aansprakelijkheid te vermijden.