Groei is nog geen welzijn Paul de Beer Het Parool, 2 november 2005 Kees Tamboer schetst in zijn stuk ‘Met Paul de Beer op een dwaalspoor’ de zegeningen van economische groei. Zo kunnen allerlei voorzieningen worden betaald om ouderen langer thuis te laten wonen. Dit mag zo zijn, toch is er alle reden om te spreken over ‘de valse beloften van economische groei’. Economische groei biedt namelijk geen oplossing voor vier knelpunten die een verhoging van ons welzijn in de weg staan: milieu, ruimte, tijd en mensen. Economische groei zal het milieu zwaarder belasten, doordat meer productie tot meer uitstoot van vervuilende stoffen leidt. Als we rijker worden, willen we ruimer wonen en meer recreëren, met als gevolg oprukkende steden en toenemende files. Bovendien, als ons inkomen stijgt, krijgen we steeds meer consumptiegoederen, maar niet meer tijd om ervan te genieten. De gevolgen: hoge werkdruk, en ook in onze vrije tijd een overvolle agenda. Of het nu gaat om restaurantbezoek of de zorg voor demente bejaarden: het zijn arbeidsintensieve werkzaamheden. Economische groei levert niet meer mensen op om die diensten te verlenen, maar leidt wel tot meer vraag ernaar. Tamboer zoekt de oplossing voor de stijgende vraag naar ouderenzorg vooral in nieuwe technologie. Inderdaad kan die ons leven in de toekomst aanzienlijk aangenamer maken. Maar we moeten onze leefstijl aanpassen om de schaarste aan milieu, ruimte, tijd en mensen te verhelpen. Het simpelweg stopzetten van economische groei is daarvoor inderdaad geen oplossing. Het gaat stichting Waterland er juist om dat economische groei als zodanig niet een hoofddoel van het overheidsbeleid zou moeten zijn, maar het welzijn en geluk van de bevolking. De auteur is medeoprichter van de progressieve denktank Waterland