Beer/Björn Grootte De zwaarste beer die ooit in Zweden is geschoten woog 338 kilogram, maar normaal wegen mannetjesberen 100-300 kilogram en wegen de vrouwtjes 60-200 kilogram. Een beer kan 2 meter en 80 centimeter lang worden vanaf het puntje van de neus tot het begin van de staart. De schouderhoogte is maximaal 1 meter en 50 centimeter. Voeding De beer is een zogenaamde alleseter, wat betekent dat hij zowel dierlijk als plantaardig voedsel tot zich neemt. Studies hebben uitgewezen dat bessen ongeveer 50% van het voedsel van de beer uitmaken. Verder bestaat het voedsel van de beer voor ongeveer 20-25% uit eland en mieren. Het resterende deel bestaat uit gras, kruiden en kadavers. Gedurende de winterslaap eet of drinkt de beer helemaal niets. Voortplanting De paartijd van de beer loopt van midden mei tot en met eind juni. De beer heeft een vertraagde ontwikkeling van het embryo, wat betekent dat de ontwikkeling al in een heel vroeg stadium na de bevruchting stopt en pas weer op gang komt als het vrouwtje zich gereed maakt voor haar winterslaap. Gedurende de winterslaap ontwikkelt het embryo zich verder en de jonge beren worden in januari of februari geboren (tijdens de winterslaap). Normaal gesproken bestaat een worp uit 2-3 jongen. De beer is het Scandinavische zoogdier met de laagste voortplantingssnelheid. Dat komt omdat het vrouwtje haar eerste jonge krijgt als zij 4-6 jaar oud is en omdat het aantal jongen per worp met gemiddeld 2,4 aan de lage kant is vergeleken met andere dieren. Een verdere oorzaak van de lage voortplantingsnelheid is het feit dat de jonge beren ongeveer 2,5 jaar bij hun moeder blijven en dat zij gedurende de opvoeding niet bereid is opnieuw te paren. Territorium en activiteit Volwassen beren leven eenzaam. Het paringsseizoen en de tijd dat de moeder de jongen opvoedt is de enige tijd dat beren met elkaar omgaan. Beren verdedigen hun territorium niet erg aktief en daarvoor kunnen de territoria van verschillende beren elkaar overlappen. In het noorden hebben de beren grotere territoria dan in het zuiden. Dat komt omdat er in het noorden gewoonlijk minder voedsel beschikbaar is per vierkante kilometer. Over het algemeen hebben de mannetjes grotere territoria dan de vrouwtjes en hun jongen. Het gemiddelde territorium van een vrouwtje is ongeveer 500 km², terwijl de territoria van de mannetjes variëren van 1.400 tot 8.000 km². Beren zijn zowel overdag als 's nachts aktief, maar op warme zomerdagen houden zij zich overdag rustig en worden zij pas aktief als het 's avonds wat afgekoeld is. Verspreidingsgebied in Scandinavië Het aantal beren in Scandinavie is ongeveer 1.000, verspreid over 4 kerngebieden. Twee van deze gebieden liggen in Norrbottens län, één op de grens van Västerbottens en Jämtlands län en één op de grens van Jämtlands en Dalarna's län. Het gebied in het noorden van Dalarna heeft de grootste dichtheid met 20-25 beren per 1.000 km². In Noorwegen bevinden zich ongeveer 50 beren. De laatste 60 jaren is het aantal beren verdrievoudigd. Bron : www.zweden.com