Voorganger – diaken

ONT-MOETEN
Pastorale werkgroep ‘Licht & Liefde’ - VeBeS
‘Wat je voor één van de minste hebt gedaan,
heb je voor Mij gedaan’ (Mt. 25,45)
Themaviering 2de Paaszondag 2016
‘Zondag van de goddelijke barmhartigheid’
Lezingen
Hnd.: 5,12-16: ‘Steeds meer mensen geloofden’.
Apok. 1,9-11a.12-13.17-19: ‘Zie, Ik leef’.
Joh.: 20,19-31: ‘Acht dagen later kwam Jezus’.
Intredelied
Suggesties: ZJ nr.: 416 – ‘Nu moet gij allen vrolijk’.
ZJ nr.: 446 – ‘Om christus die verrezen is’.
ZJ nr.: 415 – ‘Looft God de Heer’.
Verwelkoming
Voorganger
Misschien een beetje verwonderlijk dat we deze themaviering op onze 2de Paaszondag
als titel hebben gegeven: ‘Wat je voor één van de minste hebt gedaan, heb je voor Mij gedaan’.
Het is een uitspraak van Jezus die we kunnen terugvinden in het 25ste hoofdstuk van het Matteüsevangelie.
Bij deze keuze hebben we ons duidelijk laten inspireren door het buitengewone jubel- of heilig jaar
dat paus Franciscus in het teken van de barmhartigheid heeft afgekondigd.
Maar ook door paus Johannes Paulus II die tijdens het jubeljaar van 2000
deze zondag heeft uitgeroepen tot ‘Zondag van de goddelijke barmhartigheid’.
Deze beide inspiratiebronnen deden ons de vraag stellen
of de vele keren dat Jezus na zijn verrijzenis te midden van zijn leerlingen is verschenen
ook als bijzondere daden van barmhartigheid kunnen gezien worden.
Een vraag waar we ons tijdens deze viering over willen bezinnen.
Laten we elkaar en God hier dan ook begroeten
(+) in de Naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest. Amen.
Duiding van het thema
Lector
‘Jezus wil zijn vrienden barmhartig nabij zijn’…
Duidelijk is wel dat één Paaszondag ook voor ons niet voldoende is
om de diepere zin van Pasen, van Jezus’ verrijzenis en belofte van nieuw leven te kunnen vatten.
Dat is zo voor ons vandaag, dat was blijkbaar ook zo voor de leerlingen toen.
Zo vaak had Jezus getracht zijn vrienden voor te bereiden op het ‘Goede-Weekgebeuren’.
Maar, nu alles pas gebeurd was, bleken die pogingen van Jezus
weinig zoden aan de dijk te hebben gebracht.
Iedere evangelist getuigt hoe Jezus meermaals in hun midden is verschenen,
is ‘moeten’ verschijnen zou je kunnen stellen, om het hen allemaal nog eens duidelijk te maken.
In het verhaal van Johannes dat we op deze 2de Paaszondag steevast te horen krijgen
gebeurt veel op korte tijd. Het is niet enkel een verschijningsverhaal, maar ook een Pinkstergebeuren
en tussen de lijnen door zelfs wat een zendingsverhaal.
Alles begint met de heilige Geest, de geest van levensvernieuwing die hen – net zoals in het
scheppingsverhaal – nieuw leven wil inblazen.
Ja, Jezus wil zijn vrienden barmhartig nabij zijn, hen oprichten en genezen van hun blindheid,
hen nieuwe kracht in de benen geven, hen doen inzien en begrijpen,
hen laten weten dat Hij leeft en leven geeft aan hen en aan ons.
Ja, Jezus wil ook ons barmhartig nabij zijn.
Vergevingsmoment
Voorganger
‘Wat je voor één van de minste hebt gedaan, heb je voor Mij gedaan’…
Een uitspraak van Jezus die zelf heel zijn leven lang resoluut koos voor de minsten.
Laten ook wij dus maar even stilstaan bij ons doen en laten, bij de keuzes die wij maken of juist niet.
Laten we daarbij bidden om genade en vergeving
om barmhartigheid daar waar onze barmhartigheid het laat afweten.
Lector
Heer, vanuit uw vaderlijke barmhartigheid
hebt Gij ons het leven geschonken,
ons bezield met uw geest van levensvernieuwing.
Waar die ‘warmhartigheid’ ons ontbreekt
bidden wij: Heer, ontferm U over ons.
Lector
Heer, weldoende zijt Gij rondgegaan:
hongerige gevoed, dorstige te drinken gegeven,
naakte gekleed, gevangen bezocht en bevrijd,
vreemdelingen en eenzamen opgenomen,
zieken getrootst en genezen, doden nieuw leven geschonken.
Waar die ‘warmhartigheid’ ons ontbreekt
bidden wij: Christus, ontferm U over ons.
Lector
Heer, ook vandaag nog blaast Gij uw Geest over allen,
vuurt Gij ons aan om als bezielde mensen
uw boodschap uit te dragen en waar te maken.
Enkel zo krijgt uw barmhartigheid een kans.
Waar die bezieling en ‘warmhartigheid’ ons ontbreekt
bidden wij: Heer, ontferm U over ons.
Voorganger
Ja, moge God, de God van alle leven,
onze fouten en tekorten dan ook vergeven,
ons hart openen voor zijn warme en barmhartige woorden en daden van opstanding
en ook ieder van ons het inzicht schenken
in de rijkdom van zijn aanwezigheid
nu en alle dagen van ons leven.
Amen.
Lofprijzing
Voorganger
En brengen wij hier dan ook maar samen alle eer en lof aan onze getrouwe en menslievende God.
Openingsgebed
Voorganger
Barmhartige en eeuwige God,
als een vader bent U ieder mens nabij, zonder onderscheid.
Uw Woord, in Jezus als vlees geworden in ons midden,
roept ons op om ook zelf als warmhartige mensen in het leven te staan.
Enkel zo krijgt uw boodschap handen en voeten.
Blijf ons dus maar bezielen en aanvuren, begeesteren,
zodat wij inderdaad de weg van ons ‘samen-leven’ volhardend kunnen afleggen
in de voetsporen van Jezus van Nazareth, de Christus,
Uw Zoon en onze Heer. Amen.
Inleiding op de lezingen
Voorganger of lector
In onze eerste lezing uit de ‘Handelingen van de apostelen’
horen we dat uiteindelijk alles nog goed is gekomen.
De leerlingen begrepen dat hen een opdracht was toevertrouwd:
het levenswerk van Jezus verderzetten in woord en daad.
Velen sloten zich dan ook bij hen aan.
Johannes had daarbij – doorheen een visioen – vernomen
dat hij alles moest neerschrijven: alles wat geweest was en nog geburen moest.
Dat horen we in onze tweede lezing uit de Apocalyps.
De evangelielezing doet ons – zoals alle jaren op deze 2de Paaszondag –
het relaas over Jezus die tot tweemaal toe te midden van zijn leerlingen verschijnt.
Niet enkel Tomas, maar allemaal hebben ze blijkbaar een duwtje in de rug nodig,
moeten ze wat aangevuurd en opnieuw begeesterd worden.
Je zou kunnen stellen dat Jezus hen barmhartig nabij komt,
hen op de weg van een nieuwe toekomst zet.
Openen ook wij ons hart voor deze woorden ten leven,
de woorden uit de Schrift.
Eerste lezing: Hnd.: 5,12-16: ‘Steeds meer mensen geloofden’.
Lector
Door de handen van de apostelen geschiedden er vele wondertekenen onder het volk.
Allen waren eensgezind en kwamen tezamen in de Zuilengang van Salomo.
Van de overige durfde niemand zich bij hen te voegen, hoezeer het volk hen ook prees.
Steeds meer geloofden er in de Heer; mannen zowel als vrouwen sloten zich in grote groepen bij hen aan.
Men bracht zelfs de zieken op straat; ze werden neergelegd, de een op een bed,
de ander op een draagbaar, in de hoop dat als Petrus voorbijging tenminste zijn schaduw
op één van hen zou vallen. Zelfs uit de steden rondom Jeruzalem stroomden de mensen toe.
Zij brachten zieken mee en mensen die van onreine geesten te lijden hadden, en allen werden genezen.
Antwoordzang
Suggesties: P. 156-157 – ‘Breng dank aan de Heer’
ZJ nr.: 413 – ‘Dit is de dag’.
ZJ nr.: 518 – ‘Laat ieder ’s Heren goedheid’.
Tweede lezing: Apok. 1,9-11a.12-13.17-19: ‘Zie, Ik leef’.
Lector
Ik, Johannes, uw broeder en uw deelgenoot in de verdrukking en in het Koninkrijk en de verwachting van
Jezus, ik bevond mij op het eiland Patmos omwille van het woord Gods en het getuigenis over Jezus.
Ik raakte in geestvervoering op de dag des Heren en hoorde achter mij een stem, luid als een trompet, die
riep: "Schrijf op in een boek wat gij ziet, en stuur het aan de zeven kerken". Ik keerde mij om om te zien
wie mij had aangesproken. En toen ik mij omkeerde zag ik zeven gouden luchters, en tussen die luchters
iemand als een Mensenzoon, gekleed in een gewaad dat tot de voeten reikte, het middel omgord met een
gouden gordel. Toen ik Hem zag, viel ik als dood voor zijn voeten. Maar Hij legde zijn rechterhand op mij
en sprak: "Vreest niet. Ik ben het, de Eerste en de Laatste, de Levende. Ik was dood, en zie Ik leef in de
eeuwen der eeuwen. En Ik heb de sleutels van de dood en het dodenrijk. Schrijf dan op wat gij gezien hebt,
én wat nu is én wat hierna geschieden zal.
Vers voor het evangelie: Joh. 20,29
Alleluia. Omdat gij Mij gezien hebt, Tomas, gelooft ge, zegt de Heer.
Zalig die niet zien en toch geloofd hebben. Alleluia.
Evangelielezing: Joh.: 20,19-31: ‘Acht dagen later kwam Jezus’.
Voorganger – diaken
Op de avond van de eerste dag van de week, toen de deuren van de verblijfplaats der leerlingen gesloten
waren uit vrees voor de Joden, kwam Jezus binnen, ging in hun midden staan en zei: "Vrede zij u."
Na dit gezegd te hebben toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde.
De leerlingen waren vervuld van vreugde toen zij de Heer zagen. Nogmaals zei Jezus tot hen: "Vrede zij u.
Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend Ik u."
Na deze woorden blies Hij over hen en zei: "Ontvangt de heilige Geest. Als gij iemand zonden vergeeft,
dan zijn ze vergeven, en als gij ze niet vergeeft, zijn ze niet vergeven."
Tomas, een van de twaalf, ook Didymus genaamd, was echter niet bij hen toen Jezus kwam. De andere
leerlingen vertelden hem: "Wij hebben de Heer gezien." Maar hij antwoordde: "Zolang ik in zijn handen
niet het teken van de nagelen zie, en mijn vinger in de plaats van de nagelen kan steken, en mijn hand in
zijn zijde leggen, zal ik zeker niet geloven."
Acht dagen later waren zijn leerlingen weer in het huis bijeen, en nu was Tomas er bij. Hoewel de deuren
gesloten waren kwam Jezus binnen, ging in hun midden staan en zei: "Vrede zij u." Vervolgens zei Hij tot
Tomas: "Kom hier met uw vinger en bezie mijn handen. Steek uw hand uit en leg die in mijn zijde en wees
niet langer ongelovig maar gelovig." Toen riep Tomas uit: "Mijn Heer en mijn God!" Toen zei Jezus tot
hem: " Omdat gij Mij gezien hebt gelooft ge? Zalig die niet gezien en toch geloofd hebben." In het bijzijn
van zijn leerlingen heeft Jezus nog vele andere tekenen gedaan welke niet in dit boek zijn opgetekend opdat
gij moogt geloven dat Jezus de Christus is, de Zoon van God, en opdat gij door te geloven leven moogt in
zijn Naam.
Homilie
Mogelijke suggestie achteraan deze viering.
Geloofsbelijdenis
Voorganger
En willen ook wij, goede vrienden, met evenveel overtuiging als Thomas,
ons geloof hier samen uitspreken.
Voorbeden
Voorganger
Laat ons dan nu maar vertrouwensvol bidden tot de verrezen Heer,
dat Hij de Geest ook over ons wil uitblazen en ons op de weg wil zetten
van een warmhartig ‘samen-leven’.
Lector
Bidden we dat de Levende ook in ons leven mag ‘verschijnen’;
dat ook wij aangezet door zijn geest
warmhartige en mens-nabije mensen zouden zijn.
Laten wij bidden...
Lector
Bidden we voor hen die hopen dat de ‘werken van barmhartigheid’
ook aan hen mogen gebeuren.
Dat ze doorheen onze woorden en daden mogen ervaren
dat de Verrezene ook hen zeer nabij is.
Laat ons bidden...
Lector
Bidden we voor allen die zoeken naar de zin van hun bestaan;
die twijfelen, niet kunnen of durven geloven;
dat zij barmhartige mensen mogen ontmoeten
doorheen wie ze de verrezen Heer herkennen.
Laat ons bidden...
Lector
Vandaag vraagt ook ‘Blindenzorg - Licht en Liefde’ onze aandacht.
Bidden we dan ook voor alle slechtzienden en blinden.
Dat ze ondanks hun beperking de vreugde in het leven mogen bewaren,
en zich geborgen mogen weten in de boodschap van Jezus.
Bidden we ook voor de vele vrijwilligers van ‘Blindenzorg - Licht en Liefde’,
dat ze doorheen hun engagement iets van Gods barmhartigheid mogen uitstralen
en zo de dankbaarheid mogen ervaren van de velen slechtzienden en blinden voor wie ze werken.
Laat ons bidden…
Lector
Bidden wij ook voor alles wat ons ter harte gaat.
Bidden we voor onze zieken, voor eenzame en lijdende mensen,
en voor onze dierbare overledenen.
Voor hen die we in deze viering met een warm hart willen gedenken...
Intenties vanuit de parochiekern.
Voorganger
Heer, wij danken u voor het woord van Jezus.
Wees ons in onze angsten en twijfels nabij.
Laat ons de Levende herkennen in alles en allen.
Zo vragen wij U in naam van Jezus de Christus, uw Zoon en onze Heer.
Amen.
Omhaling
Lector
Bij deze jaarlijkse actie van ‘Blindenzorg – Licht en Liefde’
is de opbrengst van onze omhaling dan ook voorbestemd
voor de werking van deze organisatie
waarvoor – in naam van deze mensen – onze hartelijke dank.
Offerandelied
Aanreiken van de gaven
Voorganger
Na zaaien en maaien, kneden en bakken brengen wij U, God, hier dit brood,
symbool van onze eenheid onder mekaar,
van ons gegeven zijn aan U en aan elkaar.
Wil daarom dit brood voor ons zegenen
met uw Vaderlijke aanwezigheid.
Na plukken, persen en rijpen, brengen wij U, God, hier deze wijn,
symbool van onze onderlinge vriendschap en liefde,
van onze bereidheid de beker te drinken.
Wil daarom deze wijn zegenen
met uw liefde en aandacht.
En bidden wij dan samen, zusters en broeders,
dat onze gaven aanvaard mogen worden
door God onze barmhartige Vader.
Allen
Moge de Heer dit offer uit uw handen aannemen,
tot lof en eer van zijn Naam,
tot welzijn van ons en heel zijn heilige kerk.
Gebed over de gaven
Voorganger
Heer, wij danken U voor uw Zoon Jezus
die hier zo tastbaar in ons midden aanwezig is.
Samen met dit brood en deze wijn
bieden wij U ook ons warm en barmhartig hart aan.
Plant er een zaadje van vrede in.
En geef het de nodige kracht om te groeien
tot geluk voor iedereen.
Dit vragen wij U door Jezus, uw Zoon en onze Heer.
Amen.
Prefatie
Suggestie: Prefatie nummer 9 van de Paasweek.
Eucharistisch gebed
Suggestie: De eucharistische gebeden I en III-C hebben een eigen inlassing.
Onze Vader
Voorganger
Geen vader zou zijn kind een steen geven als het om brood vraagt.
Ook God wil een Vader zijn die ons geeft wat we nodig hebben, een barmhartige Vader,
tot wie wij hier willen bidden met die bijzondere woorden van Jezus zelf.
Gebed na het ‘Onze Vader’ en vredewens
Voorganger
Ja, Vader verlos deze wereld van alles wat wij vandaag nog ‘het kwade’ kunnen noemen:
terreur en oorlogen, onbarmhartigheid en onmenselijkheid.
Maak dat mensen mekaar niet langer naar het leven staan,
maar mekaar wat tot leven zouden zijn.
Bekeer ons daartoe dag na dag tot barmhartige mensen,
en laat ons weer vol vertrouwen uitzien naar die blijvende wederkomst
van Jezus, de Messias, de levende, uw Zoon.
Allen
Want van U is het Koninkrijk
en de kracht en de heerlijkheid
tot in eeuwigheid. Amen.
Voorganger
Jezus wenste zijn vrienden veel geluk en vrede toe.
En dat geluk en die vrede moesten ze overal uitdragen.
Geluk en vrede voor alle mensen, vergeving en een nieuw begin.
Dat was Jezus’ toekomstdroom.
En ze hebben het gedaan, die vrienden van Jezus.
En zo willen ook wij doen: wat geluk brengen onder de mensen en vrede uitdragen.
En moge daartoe de vrede van de verrezen Heer dan ook altijd met u zijn…
En wensen wij elkaar die vrede dan ook maar van harte toe.
Lam Gods – Vredeslied
Communie
Voorganger
Brood breken…. een eenvoudig gebaar.
Het kost je niets. Het is zo gedaan.
Maar… je leven breken – elke dag opnieuw –
voor elke mens die bij je binnenkomt, die beroep op je doet,
dat is niet zo eenvoudig.
Je door Gods Geest laten bewegen,
zacht en goed zijn en tegelijk vol vuur,
je overleveren aan het geloof en het vertrouwen,
de liefde zijn die ieder kwaad ontwapent, de vreugde en de vrede….
Dat is niet zo eenvoudig.
En toch zit dat allemaal vervat in dit gebroken en gegeven brood,
het is de Levende Heer zelf hier in ons midden,
Hij die ons wil voeden met het beste wat Hij ons maar kan bieden: zijn leven voor ons.
En daarom kunnen wij hier enkel maar tot Hem bidden…
Allen
Heer ik ben niet waardig…
Communielied
Suggesties: ZJ nr.: 405 – ‘Christus is verrezen’ (Vnl. str. 3 en 4).
Bezinning
Lector
Met een handvol kleine, zwakke, machteloze mensen
is het ooit begonnen.
Vanuit hun onmacht,
hun angst en ontgoocheling
hebben zij de handen in elkaar geslagen,
en zijn ze op weg gegaan.
Waarheen?
Ze wisten het zelf niet.
Ze zouden wel zien…
Ze deelden wat ze hadden,
brood en wijn, huis en goed.
Uit het samen bidden putten zij de kracht
om te blijven doorgaan
en hielden ze de droom wakker
die Jezus in hen gewekt had.
Vanuit deze verbondenheid
zetten ze de kleine dagdagelijkse stappen
die haalbaar waren.
En dat was heel wat.
Zo groeide indertijd nieuw leven
in een stervende wereld.
Waarom zou dat nu niet kunnen?
Carlos Desoete
Slotgebed
Voorganger
Barmhartige God,
vandaag zijn wij dat handjevol mensen
die uw droom van weleer willen waarmaken.
Beziel ons dus maar met het beste van uzelf: uw Geest van levensvernieuwing.
Maak zo ook van ons mensen die de handen in elkaar slaan
en samen de weg gaan van uw ‘mens-nabij-zijn’.
Ja, maak van ons mensen die delen,
die nog durven dromen van een andere wereld.
Mensen die zich blijven inspireren aan de boodschap van
Jezus de Christus, de Levende, uw Zoon en onze Heer. Amen.
Slottekst en zegen
Voorganger
Hier hebben wij doorheen ons samen vieren de Levende mogen ontmoeten.
Dat we zijn woorden dan ook verder zouden uitdragen,
ze omzetten tot daden van barmhartigheid
en zo nieuw leven zouden brengen.
Laten we ons daarbij alvast bijstaan door de zegen
van onze getrouwe en barmhartige God:
(+) de Vader, de Zoon en de heilige Geest. Amen.
Wegzendingsformule met ‘alleluia’.
Slotlied
ONT-MOETEN
Pastorale werkgroep ‘Licht & Liefde’ - VeBeS
‘Wat je voor één van de minste hebt gedaan,
heb je voor Mij gedaan’ (Mt. 25,45)
Beloken Pasen, zo wordt de tweede zondag van Pasen vaak genoemd.
De luiken zeer weer gesloten, het feest is voorbij.
Nu weer ‘business as usual’, de gewone gang van zaken wordt hervat.
Maar voor wie op deze zondag naar de kerk gaat, klinkt het in de lezingen helemaal anders.
Nu pas is Pasen echt begonnen!
We zijn gewend over het eerste stuk van de evangelielezing heen te springen naar het verhaal over de leerling die
we de ‘ongelovige Tomas’ noemen. We hebben ongelijk.
De evangelist laat zijn verhaal beginnen op de eerste dag van de week, een zondag dus, de eerste zondag na Jezus'
dood. De leerlingen zaten bijeen, waarschijnlijk aan een maaltijd om Jezus te gedenken, zoals Hij hun kort voor
zijn dood had gevraagd. Ze wisten van het lege graf. Mochten ze hopen dat hun maaltijd geen herinnering aan een
dode was? Opeens zagen ze hem in hun midden verschijnen. Ze herkenden hem onmiddellijk, en met vreugde.
Hij is het, kijk naar de wonden in zijn lichaam. Hij leeft, Hij is hier bij ons! Hij wenste hen vrede toe en blies hun
de Geest in die Hij hun kort voor zijn dood had beloofd.
Pasen is voor de leerlingen gebeurd op die eerste zondag, toen ze van Jezus de Geest ontvingen en uit hun verblijf
achter gesloten deuren werden weggezonden, de wijde wereld in. Hij blies over hen heen, staat er in het evangelie.
Volgens Schriftkenners zit daar een verwijzing in naar het scheppingsverhaal: “Toen boetseerde de heer God de
mens uit stof dat Hij van de aarde nam, en Hij blies hem de levensadem in de neus: zo werd de mens een levend
wezen” (Genesis 2,7). Door diezelfde Geest die de leerlingen op die eerste dag van de week hebben ontvangen
zijn ze dus tot nieuwe mensen herschapen. Paulus heeft er trouwens meer dan eens over geschreven. “Wie één is
met Christus is een nieuwe schepping. Hij moet de oude mens afleggen en de nieuwe mens aantrekken”, zegt hij
in zijn 2de Korintiërsbrief (5,17) en zijn brief aan de Efeziërs (4,24).
Voor Johannes is dit gebeuren op die eerste zondag dus ook een pinkstergebeuren dat ons laat zien dat het kan dat
mensen nieuwe levensadem vinden. Dat levensvernieuwing kan ontspringen uit het weer enthousiast worden voor
een boodschap die ons overstijgt en beleefd wordt als een geschenk van Gods Geest die in Jezus was en
meegedeeld wordt aan de leerlingen en alle mensen die er voor openstaan.
Kijk maar eens naar Paus Franciscus en hoe hij levensvernieuwing heeft gebracht in onze kerkgemeenschap door
gewoon de gezindheid die Jezus eigen was aan te nemen: gewoon weldoende rondgaan, in alle eenvoud, zieken
nabij zijn, en de armen niet vergeten. En dit alles vanuit een diep vertrouwen in Gods Geest.
Misschien was het wel die Geest van God die onze paus aanzette tot het afkondigen van een buitengewoon
jubeljaar, een heilig jaar, heel precies in het thema van de barmhartigheid.
Wist u trouwens dat deze 2de Paaszondag – die wij meestal ‘Beloken Pasen’ noemen – sinds het jubeljaar van
2000 door paus Johannes Paulus II is uitgeroepen tot “Zondag van de goddelijke barmhartigheid”.
Misschien kunnen we het meermaals verschijnen van Jezus te midden van zijn leerlingen ook zo bekijken: als een
daad van barmhartigheid. We zouden kunnen zeggen dat al de wonderen, daden van barmhartigheid, die Jezus
tijdens zijn leven heeft voltrokken aan zoveel mensen, na zijn dood ook moest voltrekken aan zijn leerlingen. Hij
heeft hen moeten bevrijden van hun blindheid, hun angst, hun lamlendigheid, hun ongeloof, hun dood zijn. Alle
verschijningsverhalen getuigen daarvan. Jezus wil eerst hen bevrijden uit alle onmacht en van alle ongeloof zodat
ze nadien zelf anderen kunnen bevrijden. “Zieken zullen ze de handen opleggen en ze zullen genezen zijn”, zegt
Jezus in het Marcusevangelie. En ze trokken eropuit.
In het Lucasevangelie stapt Hij mee met zijn vrienden uit Emmaüs en Hij legde hun uit wat in heel de Schrift op
hemzelf betrekking had. Hij ging met hen aan tafel en brak voor hen het brood, opende hun ogen. Eenmaal terug
in Jerusalem kwam Jezus ook daar in hun midden staan en opende Hij hun verstand om de Schriften te kunnen
begrijpen en opnieuw werden ze gezonden.
In het Johannesevangelie verschijnt Jezus tot driemaal toe. De laatste keer aan het meer van Tiberias waar Hij
men zijn vrienden eet, ze voedt. Er wacht hen trouwens een belangrijke taak als ze zijn levenswerk moeten
verderzetten.
Vandaag zijn wij die leerlingen. Ook over ons heeft Jezus de Geest van levensvernieuwing geblazen. Ook ons wil
Hij voeden en sterken, ons alles verklaren wat in de Schriften over hem geschreven staat. Ook aan ons wil Hij zijn
daden van barmhartigheid laten gebeuren, zodat ook wij barmhartig als Hij in het leven kunnen staan en die
barmhartigheid ook kunnen uitdragen zodat er ook vandaag nog vele wondertekenen kunnen gebeuren door onze
handen, zoals we in de eerste lezing hebben gehoord.
En we staan er niet alleen voor, want ook vandaag nog legt de Heer zijn hand op onze schouder en zegt Hij tot
ons: “Vreest niet. Ik ben het, de Eerste en de Laatste, de Levende. Ik was dood, en zie Ik leef in de eeuwen der
eeuwen”.
Als vandaag, op deze “Zondag van de goddelijke barmhartigheid”, ‘Blindenzorg – Licht en Liefde’ onze
bijzondere aandacht vraagt is dat niet verwonderlijk.
Bewogen door dat gevoel van barmhartigheid, warmhartigheid, willen de medewerkers van ‘Blindenzorg – Licht
en Liefde’ – de beroepskrachten en de vele vrijwilligers – er zijn voor slechtziende en blinde medemensen. Daarbij
willen ze op de eerste plaats een luisterend oor zijn en vanuit de vraag die Jezus zo vaak stelde “wat wil je dat ik
voor je doe”, trachten een passend antwoord te vinden op de specifieke noden van iedere slechtziende of blinde
medemens. Net zoals Jezus wil ook ‘Blindenzorg – Licht en Liefde’ mensen nabij zijn, de resolute keuze maken
voor hen die het niet altijd even makkelijk hebben in het leven.
Daarbij wil ‘Blindenzorg – Licht en Liefde’ zich laten inspireren door die Geest van levensvernieuwing die Jezus
over ieder mens wil blazen. Het is dan ook vanuit die bewogenheid dat ‘Blindenzorg – Licht en Liefde’ in
samenwerking met haar partners in de nabije toekomst de Schrift als ‘luisterbijbel’ wil aanbieden. Een project dat
we met de grootste zorg willen waarmaken.
Daarnaast willen we met onze pastorale werkgroep ‘Ont-Moeten’ als nationale werkgroep over gans het netwerk
van ‘Blindenzorg – Licht en Liefde’ heen, meer initiatieven aanbieden aan de verschillende regio’s zodat onze
uiteindelijke ‘inspiratiebron’ niet vergeten wordt.
Na onze deugddoende bedevaart naar Scherpenheuvel eind vorig jaar, staat voor eind 2017 alvast een vierdaagse
bedevaart naar Banneux op onze pastorale agenda.
Zoals velen op ‘Blindenzorg – Licht en Liefde’ rekenen, hopen wij vandaag te mogen rekenen op jullie
ondersteuning zodat wij onze werken van barmhartigheid kunnen blijven waarmaken.
Alvast van harte dank!
Vanwege ‘Ont-Moeten’
Nationale pastorale werkgroep ‘Blindenzorg – Licht en Liefde’.