[78] At enim te ad accusandum res publica adduxit

24ste Vlaamse Olympiade Latijn en Grieks ingericht
door de vzw Certaminacomité
Schooljaar 2016-2017
http://www.certamina.be
Pro Murena 78-79
De redevoering ter verdediging van Lucius Licinius Murena werd gegeven door Cicero in november
van het jaar 63. Dit was het jaar waarin Cicero consul was. Op 8 november had hij in de eerste
Catilinarische redevoering Catilina’s complot om met geweld de macht te grijpen aan het licht
gebracht. Bijna een maand later, op 3 december, kon Cicero eindelijk ook de samenzweerders die
in Rome waren achtergebleven aan de senaat uitleveren. Ergens daartussen vond hij nog de tijd
om Murena te verdedigen, die verkozen was als consul voor het volgende jaar. De verliezers van
die verkiezingen hoopten alsnog hun slag te slaan door Murena wegens omkoperij aan te klagen.
Omdat de beschuldiging naar alle waarschijnlijkheid waar was, focust Cicero zich in zijn
verdediging liever op het grote verhaal: in een tijd waarin Rome nog in zo’n groot gevaar verkeert,
kan men het zich gewoonweg niet veroorloven om de toekomstige consul te veroordelen.
[78] At enim te ad accusandum res publica adduxit. Credo, Cato, te isto animo atque ea opinione
venisse; sed tu imprudentia laberis. Ego quod facio, iudices, cum amicitiae dignitatisque L.
Murenae gratia facio, tum me pacis, otii, concordiae, libertatis, salutis, vitae denique omnium
nostrum causa facere clamo atque testor. Audite, audite consulem, iudices, nihil dicam
arrogantius, tantum dicam totos dies atque noctes de re publica cogitantem! Non usque eo L.
Catilina rem publicam despexit atque contempsit ut ea copia quam secum eduxit se hanc civitatem
oppressurum arbitraretur. Latius patet illius sceleris contagio quam quisquam putat, ad pluris
pertinet. Intus, intus, inquam, est equus Troianus; a quo numquam me consule dormientes
opprimemini.
[79] Quaeris a me ecquid ego Catilinam metuam. Nihil, et curavi ne quis metueret, sed copias illius
quas hic video dico esse metuendas; nec tam timendus est nunc exercitus L. Catilinae quam isti qui
illum exercitum deseruisse dicuntur. Non enim deseruerunt sed ab illo in speculis atque insidiis
relicti in capite atque in cervicibus nostris restiterunt. Hi et integrum consulem et bonum
imperatorem et natura et fortuna cum rei publicae salute coniunctum deici de urbis praesidio et
de custodia civitatis vestris sententiis deturbari volunt.
1