Prikkelmoment dag van de chronisch zieke mensen

Prikkelmoment dag van de chronisch zieke mensen
Meer dan ooit mogen wij de drie accenten van De Dag Van De Chronisch Zieke
Mens aan bod laten komen. Enerzijds binnen Samana kijken wat ons bezielt,
anderzijds kijken of wij openstaan voor alle mensen die leven in kwetsbaarheid,
maar heel zeker eens naar buiten uitkomen en fier zijn en enthousiast zijn
omwille van Samana. Niet alleen omwille van de nieuwe naam, maar ook
omwille van datgene waarvoor we staan en elkaar nabij zijn.
Wij wilden dat in elk van de zingevende woorden aan bod laten komen.
Wij wilden een uitnodiging voor vrijwilligers en een zingeving voor chronisch
zieke mensen.
We bieden enkele zingevingsteksten die op de Dag van de Chronisch Zieke
Mens gebruikt kunnen worden of in de voorbereiding ervan. Wellicht zijn de
teksten ook op een ander moment in het jaar te gebruiken. Voor wie niet te
veel tijd moet spenderen aan de menu, de attentie of andere praktische zaken,
die hun belang hebben, zijn er ook enkele vragen aan toegevoegd. Een kans tot
gesprek …
We bieden een open bezinningsmoment aan dat iedereen kan aanbieden en
waarin gepoogd is om zingevend open te staan voor elke levensovertuiging.
We bieden een eucharistieviering aan die zeker op elke parochie kan gebruikt
worden, zeker als er dialoog met de parochiepriester of diaken mogelijk is.
Reacties of vragen zijn zeker welkom. [email protected]
Enkele zingevingsteksten nav De Dag Van De Chronisch Zieke Mens
Luisteren
Het is zo ontzettend belangrijk
om je eigen oordeel los te laten,
om niet te vergelijken met wat jij zelf ooit meemaakte,
om niet te minimaliseren en met zielige woorden weg te troosten.
Het is zo ontzettend belangrijk om echt goed te luisteren.
Het is het allermooiste geschenk dat wij een ander
van ganser harte kunnen aanbieden, zomaar
uit pure liefde, om niet, ook niet
om terug te krijgen.
Het is zo ontzettend deugddoend
om bij elkaar als vrijwilligers op verhaal te komen,
een verhaal van een bezoek aan huis,
van een vakantie met zieke medemensen;
op verhaal komen, zomaar, niet
om sensationeel door te vertellen,
maar om samen bezorgd te zijn.
Zou er dan ook boven ons uit,
of liever tussen ons in niet Iemand zijn,
die luistert en verstaat, zelfs als wij
vloeken en geen woorden vinden?
1. Wat maakt het ons moeilijk om naar de chronisch zieke mens te
luisteren? Wat maakt het deugddoend?
2. Waar kunnen wij terecht met ons verhaal in alle discretie, weg van
eventuele sensatie- of roddelverhalen?
Enthousiasme
Elkaar gelukkig maken, dat maakt enthousiast.
Met een bemoedigend woord, met een grap tussendoor,
met een luisterend oor, met een attent zijn.
Dat enthousiasme geeft draagkracht aan iedereen,
ja aan iedereen, want iedereen ervaart wel eens
moeite en kwetsbaarheid.
Deze draagkracht doet ons openstaan voor alle mensen,
die zin zoeken in het niet evidente leven van elke dag,
voor vrijwilligers, ervaren of nieuw, voor chronisch zieke mensen,
voor jonge mensen met beperkingen, voor mantelzorgers.
Vanuit enthousiasme en draagkracht
willen wij langs alle kanten bekend maken,
dat wij meer dan ooit samen krachtig zijn,
samen Samana zijn, want samen krachtig, dat is prachtig!
Vanuit die overtuiging en bezieling-wie weet vanwaar ze komtheten wij iedereen welkom en ijveren wij voor een warme samenleving,
waar beleidsmakers recht doen aan iedereen.
1. Staan wij open voor alle mensen die kwetsbaar zijn,
om hen krachtig te maken door verbondenheid?
2. Zijn wij zo enthousiast in Samana dat wij overal willen bekend maken
hoeveel deugd het doet om samen krachtig te zijn?
Het geschenk van de chronisch zieke mens.
Er zijn jammergenoeg, maar heel begrijpelijk,
chronisch zieke mensen, die verbitterd zijn geraakt
door de tegenslagen van het leven. We mogen
hen niet uit de weg gaan en de bittere pil minimaliseren.
Wij kunnen enkel pogen hoop te geven, hoe moeilijk ook.
Onze aanwezigheid en nabijheid zal altijd van betekenis zijn.
Maar er zijn vele chronisch zieke mensen die de kracht
gevonden hebben om door te gaan en zinvol te leven.
Hoe ze de kracht gevonden hebben en blijven vinden,
dat is vaak niet te verstaan maar wel te bewonderen.
Maar deze mensen zijn vaak een geschenk:
Ze doen ons vertragen en soms zelfs
de tijd en planning vergeten.
Ze doen ons nadenken over de zin van het leven.
Ze helpen relativeren wat wij actieve mensen
soms zo aarts-belangrijk vinden.
Daarom mag deze dag een dag van wederzijdse dankbaarheid zijn.
‘god’ bestaat niet meer.
‘god’ bestaat niet als oorzaak van het lijden,
als straffende boven ons, als veroordelende in ons,
‘god’ bestaat niet als almacht, die alles oplost of wegneemt,
‘god’ bestaat niet als altijd voelbare en aanwezig wetende,
‘god’ bestaat niet zoals hij soms werd aangepraat.
Maar voor wie gelooft bestaat God als ‘onmacht’,
als samen ‘onmachtig met ons’, als daardoor kracht voorgoed.
Ook met God is samen krachtig, echt wel prachtig.
Voor wie gelooft, hoort God thuis in Samana als diepe liefde!