aftellen_tot_18_maart__10

Aftellen naar 18 maart: #10 ✔ (Delen mag!)
Soms kan je beter niet gaan stemmen!
“Als u maar gaat stemmen!” is een door velen gebruikt zinnetje in de campagne. Maar wat
een onzin is dat eigenlijk.
Mijn oproep, zeker na gisteravond:
- Stem niet, als je niet weet op wie je stemt.
- Politici vertrouwen is goed, maar controleren is beter.
- Stem op een persoon en niet 'blind' op een partij.
- Volg de persoon op wie je stemt na de verkiezingen en kijk of hij oprecht is in zijn
handelen en wandelen.
Politici zijn net mensen
Politiek is mensenwerk en mensen maken
fouten. Sommigen maken fouten, ondanks dat ze
het goede proberen te doen. Anderen zitten fout
en hopen niet door de mand te vallen. Begrijp me
goed; ik ga niet naschoppen nu na Van Rey en
Verheijen ook Teeven en Opstelten van hun
voetstuk zijn gevallen. Rotte of beurse appels
vind je bij alle partijen, en ja - ook bij het CDA.
Het is alleen lastig om die appels eruit te pikken,
als het nog niet aan de buitenkant zichtbaar is
geworden. Dit is al lastig voor collega-politici en dus al helemaal voor de kiezers. Dit vraagt van
kiezers, dat ze zich verdiepen in de personen waarop ze stemmen en moeite doen om door de
buitenkant heen te prikken. Velen nemen die moeite niet en stemmen niet, of hebben geen idee
bij wie/ welke personen hun stem terecht komt. Hoewel dit na gisteravond weer hartstikke actueel
is, is het zeker niet nieuw! Zo schreef Plato hier al zo’n 2500 jaar geleden over: “De prijs die
goede mensen betalen voor hun onverschilligheid over de politiek, is dat ze geregeerd worden
door slechte mensen."
Machteloos?
Afgelopen zaterdag sprak ik een vrouw bij de
markthal in Rotterdam. Zij vond dat alle partijen –
met uitzondering van de PVV – hetzelfde zijn,
omdat zij niets doen aan het misbruik van macht
en geld in de Nederlandse samenleving. Op de
standpunten ‘Minder Marokkanen’ en ‘Geert
Wilders is een even grote denker als Pim Fortuyn’
na, waren we het erover eens dat de politiek in
Nederland in meerderheid nog steeds niet
voldoende doet om de topsalarissen en het machtsmisbruik van multinationals (b.v.
farmaceutische industrie en handel in levensmiddelen) aan te pakken. Mensen zijn het graaien,
de vriendjespolitiek en de dealtjes achter de schermen helemaal zat. De enige manier om dit te
veranderen is om te stemmen - en te blijven stemmen - op mensen die zich hier even kwaad om
maken als zij. En te controleren of zij zich hiervoor blijven inzetten, ook als zij na de verkiezingen
onderdeel gaan uitmaken van ‘het systeem’.
Kan een politicus eigenlijk wel doen wat hij/zij belooft?
Regeren doe je niet alleen, dus moeten verschillen in
standpunten overbrugd worden om vooruit te komen.
Dat is waar. Het maakt alleen nogal verschil of
iemand voor de verkiezingen al standpunten
verkondigt waarvan hij weet dat die niet houdbaar
zijn (bijvoorbeeld hypotheekrente aftrek) om na de
verkiezingen te “wheelen en dealen” en op iets heel
anders uit te komen. Of dat je voor en na de
verkiezingen eerlijk bent over de haalbaarheid van
standpunten en de noodzaak tot samenwerking.
Stap voor stap
Ik ben geen allemansvriend, maar wel een
bruggenbouwer. Ik ga een moeilijke
boodschap niet uit de weg, ook niet voor de
verkiezingen. Ik geloof dat ik – net als alle
andere mensen – de opdracht heb de wereld
een klein beetje beter te maken, op de plek
waar ik ben. Ik probeer daarbij goed te doen
en het goede te zien bij anderen. En ik doe
daarbij elke dag mijn best om het beter te doen
dan de dag ervoor.
Paul Rijken
Kandidaat statenlid voor het CDA, lijst 4, plek 4
06-53957572
[email protected]
Facebook.com/paul.rijken.3
Linkedin.com/pub/paul-rijken