week 39 – 24 september 2012 – tekst niveau C ‘Ik zag ze glinsteren in het ochtendlicht’ Een uiterst zeldzame, historische vondst, noemen paleontologen het. Tijdens graafwerkzaamheden in de mergelgroeve van de cementfabriek ENCI stuitte groevemachinist 5 Carlo Brouwer vorige week per toeval op de kaak van een fossiel van een 13 meter lange mosasaurus, een reusachtige, zwemmende roofhagedis. ‘Ik loop te kwispelen van 10 blijdschap,’ zegt paleontoloog Anne Schulp van het Natuurhistorisch Museum Maastricht. Foto: ANP Opgetogen. Tijdens graafwerkzaamheden in het 80 meter dikke kalksteenpakket van de Limburgse groeve werden afgelopen week de resten van een fossiel van een mosasaurus ontdekt. De tanden van de forse kaak glinsterden in de laadschop van de graafmachine van machinist Brouwer. ‘Ik werk al 23 jaar in de 15 groeve en heb altijd gehoopt om nog een keer een groot fossiel te vinden. Ik vind het fantastisch en ben er echt opgetogen over,’ aldus Brouwer. Op basis van de afmetingen van de kaken die op dit moment al vrijgelegd zijn, lijkt het om een dier met een schedel van ongeveer 137 cm te gaan. Voor deze groep mosasauriërs geldt de vuistregel dat de totale lengte van het dier bijna tien keer de lengte van de kop bedraagt; het gaat hier dus om een 20 dier van ongeveer 13 meter lang. Uitzonderlijk zeldzaam. Losse botten van mosasauriërs worden met enige regelmaat gevonden. Maar meerdere botten bij elkaar, laat staan relatief complete skeletten, zijn uitzonderlijk zeldzaam. Slechts vier keer werd in Nederland een redelijk compleet fossiel van een mosasaurus gevonden. De eerste vondst dateert van 25 bijna tweeënhalve eeuw geleden, toen een fossiele schedel werd gevonden. In 1953 werd voor het laatst een relatief compleet skelet ontdekt. In 1998 kwam in de ENCI-groeve 40 procent van het skelet van een mosasaurus tevoorschijn. Dit skelet is ook wel bekend als Bèr en is te zien in het Natuurhistorisch Museum in Maastricht. Maashagedis. 30 Het gevonden fossiel is de oudst bekende vertegenwoordiger van de mosasaurus hoffmanii of een sterk verwante soort. Het woord mosa betekent Maas in het Latijn en het woord saurus betekent hagedis in het Grieks. Het dier is dan ook vernoemd naar de rivier de Maas. De mosasauriërs zwommen rond in de ondiepe, tropische zeeën die tijdens het Krijt Zuid-Limburg bedekten. De soort is verwant aan varanen, een soort hagedis die nog steeds leeft. 35 De mosasaurus had een langgerekt, maar stevig lichaam met een ruggengraat waarvan ongeveer 46 wervels de rug vormden en ongeveer tachtig wervels in het verlengde daarvan een lange staart. Het lichaam had aan de zijkant vier langgerekte vinnen. Het dier bewoog zich voort met behulp van zijdelingse bewegingen van de staart en stuurde met de vinnen. De mosasaurus hoffmannii was een van de grootste soorten uit de familie en daarmee een van de grootste zeereptielen die ooit geleefd pagina 1 van 2 pagina 1 van 2 week 39 – 24 september 2012 – tekst niveau C 40 hebben. De tanden in de kaken van de mosasaurus waren krachtig en in staat om botten te breken en vlees te scheuren. Hij hoefde zijn prooi dus niet in zijn geheel naar binnen te werken, waardoor hij ook niet zo veel tanden had. De in de mergelgroeve gevonden mosasaurus is met zijn 13 meter en ‘leeftijd’ van 67,8 miljoen jaar een archeologische vondst die nog maar weinig geëvenaard is. Tot dusver werden 45 mosasaurusfossielen vrijwel uitsluitend in de bovenste (= jongste) grondlagen gevonden. Uit de onderste (= oudere) lagen van de groeve was vrijwel niets bekend. Deze vondst brengt daar verandering in. ‘We zijn zinderend opgewonden dat hij zo diep zit. Dat maakt dit dier ouder dan welke mosasaurus die we kennen. Ik verwacht dan ook dat dit fossiel mooi allerlei hiaten gaat opvullen in onze kennis,’ aldus Schulp. 50 Een behoorlijke klus. Inmiddels hebben Schulp en zijn collega’s al grote delen van de schedel en een deel van de buik en de staart geborgen. De resten liggen over een vrij groot oppervlak verspreid, waarschijnlijk doordat haaien en andere aaseters het kadaver destijds hebben aangevreten. De komende maanden wordt het dus een behoorlijke klus om de rest van het fossiel uit het omringende gesteente te halen. Daarna 55 wordt het in het Natuurhistorisch Museum Maastricht verder geconserveerd, geprepareerd en onderzocht. Inmiddels is de mosasaurus Carlo genoemd, naar zijn ontdekker. Carlo is naar verwachting vanaf de kerstvakantie voor het publiek te zien. Naar: http://dieren.blog.nl/natuur-en-wetenschap/2012/09/20/gigantische-mosasaurus-gevonden-bijmaastricht, www.vk.nl, http://www.nrc.nl/nieuws/2012/09/20/320774/, http://www.nhmmaastricht.nl/nederlands/nieuws/nieuws-20120920-nieuwe_mosasaurus.html, http://nl.wikipedia.org/wiki/Mosasaurus. pagina 2 van 2 pagina 2 van 2