DD-NR 0911-1173 Regelingen en voorzieningen CODE 6.2.3.65 vervallen: het bericht 'Wijzigingsverdrag in plaats van Europese Grondwet', datumnr 0708-674 Verdrag van Lissabon treedt per 1.12.2009 in werking bronnen http://europa.eu/lisbon_treaty/glance/index_nl.htm, 13.11.2009 Verdrag van Lissabon kan in werking treden Nu Tsjechië de akte van bekrachtiging in Rome heeft ingediend, is de laatste formele horde voor invoering van het Verdrag van Lissabon genomen. Het Verdrag zal op 1 december 2009 in werking treden. Op 19 november wordt een buitengewone informele top georganiseerd om de personen aan te wijzen die de nieuwe EU-topfuncties gaan bekleden, te weten de Voorzitter van de Europese Raad (de "president van de EU") en de Hoge Vertegenwoordiger van de Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid. Algemene informatie over het verdrag van Lissabon Op 13 december 2007 hebben de EU-leiders het Verdrag van Lissabon ondertekend. Daarmee kwam een einde aan jaren van onderhandelingen over bestuurskwesties. Het Verdrag van Lissabon is een aanpassing, geen vervanging van de huidige EU- en EG-verdragen. De EU beschikt nu over een wettelijk raamwerk en rechtsinstrumenten waarmee zij kan inspelen op de toekomst en de behoeften van de bevolking. 1. 2. Een democratischer en transparanter Europa, met meer zeggenschap voor het Europees Parlement en de nationale parlementen, meer inspraak voor de burger en meer duidelijkheid over wat Europa en wat de EU-landen moeten doen. Een grotere rol voor het Europees Parlement: Het Europees Parlement, dat rechtstreeks door de EU-bevolking wordt gekozen, krijgt veel meer te zeggen over de wetgeving, de begroting en de internationale overeenkomsten van de EU. Vooral omdat de Raad op meer gebieden dan vroeger samen met het Europees Parlement moet beslissen, komt het parlement bij het gros van de wetsvoorstellen op gelijke voet te staan met de Raad, die de nationale regeringen vertegenwoordigt. Meer zeggenschap voor de nationale parlementen: De nationale parlementen worden nauwer betrokken bij het werk van de EU. Dat is vooral te danken aan nieuwe regels om ervoor te zorgen dat de EU alleen daar actie onderneemt waar zij dat beter kan dan alle lidstaten afzonderlijk (het "subsidiariteitsbeginsel"). Samen met de belangrijkere rol van het Europees Parlement versterkt dit het democratisch karakter en de legitimiteit van de EU-werkzaamheden. Meer inspraak voor de burger: Als tenminste één miljoen mensen uit een aantal lidstaten daarom vraagt, moet de Commissie een voorstel over de betrokken kwestie indienen (recht van initiatief voor de burger). Wie doet wat? De verhouding tussen de lidstaten en de Europese Unie zal aan duidelijkheid winnen door een preciezere afbakening van de bevoegdheden. Het lidmaatschap opzeggen: Het Verdrag van Lissabon biedt een lidstaat eindelijk de mogelijkheid om het EU-lidmaatschap op te zeggen. Een efficiënter Europa, met vereenvoudigde werkmethodes en stemprocedures, soepeler functionerende instellingen die zijn berekend op 27 leden en meer mogelijkheden om actie te ondernemen op gebieden die vandaag de dag voor de EU van belang zijn. Doeltreffende en efficiënte besluitvorming: In de Raad zal op meer beleidsterreinen worden gestemd "bij gekwalificeerde meerderheid" om de besluitvorming sneller en efficiënter te maken. Vanaf 2014 zal de "gekwalificeerde meerderheid" worden berekend op basis van een "dubbele meerderheid": zowel het aantal lidstaten als het aantal inwoners tellen. Een besluit wordt goedgekeurd als het wordt gedragen door minstens 55% van de lidstaten die minstens 65% van de EU-bevolking vertegenwoordigen. 1 CODE 6.2.3.65 3. Regelingen en voorzieningen DD-NR 0911-1173 Een stabieler en gestroomlijnd bestuur: Het Verdrag van Lissabon schept de functie van voorzitter van de Europese Raad, die voor tweeënhalf jaar wordt gekozen. Er wordt een directe link gelegd tussen de verkiezing van de voorzitter van de Commissie en de resultaten van de Europese verkiezingen. Er komen nieuwe regels voor de samenstelling van het Europees Parlement en een kleinere commissie. Bovendien zijn de regels voor de samenwerking en de financiën verduidelijkt. Een beter leven voor de burger: Dankzij het Verdrag van Lissabon kan de EU actie ondernemen op meer terreinen die voor de EU en de EU-bevolking tegenwoordig van belang zijn. Denk met name aan de terreur- en criminaliteitsbestrijding, die onder "vrijheid, veiligheid en justitie" valt. Maar tot op zekere hoogte geldt dit ook op andere gebieden zoals energie, volksgezondheid, civiele bescherming, klimaatverandering, diensten van algemeen belang, onderzoek, ruimtevaart, territoriale samenhang, handel, humanitaire hulp, toerisme en bestuurlijke samenwerking. Een Europa van rechten en waarden, vrijheid, solidariteit en veiligheid, dat de waarden van de EU uitdraagt, het Handvest van de grondrechten in Europese wetgeving omzet, nieuwe solidariteitsmechanismen invoert en de Europese bevolking beter beschermt. Democratische waarden: Het Verdrag van Lissabon verduidelijkt en versterkt de waarden en doelstellingen die aan de EU ten grondslag liggen. Deze waarden vormen een houvast voor de Europese burger en maken duidelijk wat Europa zijn partners in de rest van de wereld te bieden heeft. Burgerrechten en het Handvest van de grondrechten: Het Verdrag van Lissabon voegt nieuwe rechten toe aan de al bestaande. Zo garandeert het de vrijheden en beginselen die in het Handvest van de grondrechten zijn opgenomen en maakt het de bepalingen ervan bindend. Het gaat zowel om burgerrechten als om politieke en economische rechten. Vrijheden van de Europese burger: Het Verdrag van Lissabon garandeert en versterkt de vier vrijheden (van personen, goederen, diensten en kapitaal) en de politieke, economische en sociale vrijheid van de Europese burger. Solidariteit tussen de lidstaten: Het Verdrag van Lissabon bepaalt dat de EU en de EUlanden samenwerken in een geest van solidariteit, bijvoorbeeld wanneer een lidstaat het slachtoffer wordt van een terroristische aanslag, natuurramp of andere calamiteit. Ook belangrijk is de solidariteit op energiegebied. Meer veiligheid voor iedereen: De EU krijgt meer taken op het gebied van vrijheid, veiligheid en justitie. Dat levert directe voordelen op bij de bestrijding van misdaad en terrorisme. Dankzij nieuwe bepalingen op het gebied van civiele bescherming, humanitaire hulp en volksgezondheid kan de EU meer doen om de veiligheid en gezondheid van de Europese bevolking te waarborgen. 4. Europa's rol op het wereldtoneel wordt versterkt door de instrumenten van het buitenlandbeleid te bundelen, zowel bij de uitwerking als bij de vaststelling van nieuw beleid. Het Verdrag van Lissabon zal Europa een krachtiger stem geven in zijn betrekkingen met partners in de rest van de wereld. Het nieuwe verdrag geeft Europa meer economische, humanitaire, politieke en diplomatieke kracht om zijn belangen en waarden overal in de wereld te beschermen, zonder dat de specifieke belangen van de lidstaten in de externe betrekkingen in het gedrang komen. Er komt een nieuwe Hoge Vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid, tevens vicevoorzitter van de Commissie, zodat de EU naar buiten toe meer gewicht, samenhang en zichtbaarheid krijgt. De hoge vertegenwoordiger wordt gesteund door een nieuwe Europese Dienst voor extern optreden. De EU krijgt één enkele rechtspersoonlijkheid waardoor haar onderhandelingspositie wordt versterkt. Bovendien zal zij zo wereldwijd doeltreffender kunnen optreden en een meer zichtbare partner zijn voor derde landen en internationale organisaties. Bij het Europese veiligheids- en defensiebeleid worden de speciale besluitvormingsprocedures weliswaar gehandhaafd, maar wordt ook de weg geëffend voor een betere samenwerking tussen een kleinere groep lidstaten. 2 DD-NR 0911-1173 Regelingen en voorzieningen CODE 6.2.3.65 Een democratischere en transparantere EU Aan de basis van de EU liggen drie democratische beginselen: democratische gelijkheid, representatieve democratie en participatieve democratie. Het Verdrag van Lissabon bevestigt het principe van democratische gelijkheid: alle burgers zijn voor de instellingen gelijk. Het verdrag verstevigt ook de representatieve democratie door een grotere rol voor het Europees Parlement en de nationale parlementen. Ten slotte wordt de participatie vergroot door nieuwe vormen van interactie tussen burgers en instellingen, zoals het initiatiefrecht voor de burger. Ook brengt het Verdrag van Lissabon meer duidelijkheid in de betrekkingen tussen de lidstaten en de Europese Unie. Meer invloed voor het Europees Parlement Het Europees Parlement, waarvan de leden rechtstreeks worden gekozen voor vijf jaar, vertegenwoordigt de burgers van de lidstaten. Bij elk nieuw verdrag heeft het Europees Parlement er bevoegdheden bij gekregen. Het Verdrag van Lissabon breekt niet met deze traditie. Ditmaal krijgt het Parlement meer invloed op wetgeving, begroting en internationale overeenkomsten. Bij de wetgeving wordt de medebeslissingsprocedure (die voortaan gewone wetgevingsprocedure wordt genoemd) uitgebreid naar nieuwe terreinen. Concreet betekent dit dat de rol van het Europees Parlement als wetgever even belangrijk wordt als die van de Raad voor bepaalde onderwerpen waarbij het parlement tot nu toe niet werd betrokken of waarover het alleen werd geraadpleegd. Dat geldt bijvoorbeeld voor legale immigratie, samenwerking op strafrechtgebied (Eurojust, misdaadpreventie, onderlinge afstemming van de strafmaat, inbreuken en sancties), politiesamenwerking (Europol) en sommige onderdelen van het EU-handels- en landbouwbeleid. In feite wordt het Europees Parlement bij praktisch alle wetgevingsvoorstellen betrokken. Wat de begroting betreft, bepaalt het Verdrag van Lissabon dat het gebruikelijke "meerjarig financieel kader" voortaan ook door het Parlement moet worden goedgekeurd. Voorts moeten het Parlement en de Raad alle uitgaven in het vervolg gezamenlijk vaststellen. Het huidige onderscheid tussen de zogenaamde verplichte uitgaven (zoals inkomensondersteuning voor de boeren) en niet-verplichte uitgaven komt te vervallen. Deze vernieuwing zorgt voor een evenwichtigere rolverdeling tussen beide instellingen bij de goedkeuring van de EU-begroting. Ten slotte bepaalt het Verdrag van Lissabon dat het Europees Parlement om goedkeuring moet worden gevraagd voor alle internationale overeenkomsten die uit de gewone wetgevingsprocedure voortvloeien. Een grotere rol voor de nationale parlementen Het Verdrag van Lissabon verstevigt de rol van de nationale parlementen, die meer bij de EUwerkzaamheden worden betrokken, zonder dat dit ten koste gaat van de Europese instellingen. In een nieuwe bepaling worden de rechten en plichten van de nationale parlementen ten opzichte van de EU duidelijk geregeld. Het gaat om inlichting van de nationale parlementen, controle op het "subsidiariteitsbeginsel", de evaluatie van maatregelen in de sfeer van vrijheid, veiligheid en justitie, en de herziening van de verdragen. Vooral waar het gaat om de controle op de zogenaamde subsidiariteit, is het Verdrag van Lissabon een echte vernieuwing. Volgens dit beginsel komt de EU alleen in actie als Europese samenwerking doeltreffender is dan eigen initiatieven van de afzonderlijke lidstaten, behalve als het gaat om onderwerpen waarvoor de EU exclusief bevoegd is. Elk nationaal parlement kan te kennen geven of en waarom het een bepaald voorstel in strijd vindt met dit beginsel. In dat geval treedt een tweeledig mechanisme in werking: Als één derde van de nationale parlementen het voorstel strijdig vindt met het subsidiariteitsbeginsel, moet de Commissie het opnieuw in overweging nemen. Zij kan het voorstel dan handhaven, wijzigen of intrekken. Als een meerderheid van de nationale parlementen het voorstel strijdig vindt maar de Commissie voet bij stuk houdt, treedt een bijzondere procedure in werking. De Commissie moet duidelijk maken waarom, maar het Europees Parlement en de Raad besluiten uiteindelijk of zij de wetgevingsprocedure willen voortzetten of niet. 3 CODE 6.2.3.65 Regelingen en voorzieningen DD-NR 0911-1173 Meer openheid binnen de Raad van ministers Zowel de nationale parlementen als de burgers kunnen voortaan rechtstreeks volgen hoe de ministers van elk land stemmen in de Raad. Alle debatten en beraadslagingen van de Raad over wetgeving worden namelijk openbaar. Meer democratische participatie De Europese burger beschikt nu al over talloze manieren om informatie te krijgen en aan de Europese besluitvorming deel te nemen. Daar komt een nieuwe mogelijkheid bij, namelijk het initiatiefrecht van de burger. Dat houdt in dat één miljoen burgers uit verschillende EU-landen de Commissie kunnen vragen een voorstel te doen, als het tenminste om een bevoegdheid van de EU gaat. Dit initiatiefrecht zal na de inwerkingtreding van het nieuwe verdrag worden uitgewerkt in bijzondere wetgeving. Het Verdrag van Lissabon wijst ook op het belang van de publieke raadplegingen en van overleg met verenigingen, het maatschappelijk middenveld, de sociale partners, de kerken en niet-confessionele organisaties. Betrekkingen tussen de EU en de lidstaten Het Verdrag van Lissabon bepaalt voor elk gebied wie daarvoor bevoegd is: de EU of de lidstaten. Het geeft dus een antwoord op de vraag die ook menig burger zich stelt, namelijk "wíe doet eigenlijk wát?". Het verdrag geeft een algemene indeling van bevoegdheden in drie categorieën: Exclusieve bevoegdheden: alleen de EU mag wetgeving opstellen op gebieden zoals de douaneunie, het gemeenschappelijk handelsbeleid of concurrentie. Ondersteunende, coördinerende en aanvullende werkzaamheden: op gebieden zoals cultuur, onderwijs en industrie mag de EU de eigen activiteiten van de lidstaten alleen ondersteunen, bijvoorbeeld met subsidies. Op andere gebieden, zoals milieu, vervoer en consumentenbescherming, worden de bevoegdheden gedeeld. De EU en de lidstaten zijn gezamenlijk verantwoordelijk voor nieuwe wetgeving, met inachtneming van het al genoemde subsidiariteitsbeginsel. De EU-landen beslissen zelf of zij lid blijven van de Europese Unie. Het Verdrag van Lissabon bevat een bepaling over opzegging van het lidmaatschap. De EU-landen hebben dus altijd de mogelijkheid om de EU te verlaten. Meer over dit onderwerp Wat voor Europa zou u willen? 4 DD-NR 0911-1173 Regelingen en voorzieningen CODE 6.2.3.65 Moderne en efficiënte instellingen Het Verdrag van Lissabon verandert niets wezenlijks aan de structuur van de Europese Unie. Die blijft gebaseerd op de drie grote instellingen, Parlement, Raad en Commissie. Toch komen er een paar nieuwe elementen bij die moeten zorgen voor meer efficiëntie, samenhang en transparantie van de instellingen, wat ook in het belang van de Europese burger is. Er zijn nu in totaal zeven EU-instellingen: het Europees Parlement, de Europese Raad, de Raad van ministers, de Europese Commissie, het Hof van Justitie, de Europese Centrale Bank en de Rekenkamer. Maar waarin zit hem dan de vernieuwing bij het Verdrag van Lissabon? Het Europees Parlement Het Europees Parlement vertegenwoordigt de burgers van de EU-landen. Het Verdrag van Lissabon geeft het Parlement meer wettelijke en budgettaire bevoegdheden, en meer inspraak bij internationale overeenkomsten. Ook de samenstelling verandert: het aantal Europese Parlementsleden wordt beperkt tot 751 (750 plus de voorzitter) en de zetels worden "degressief proportioneel" over de EU-landen verdeeld. Dit betekent dat een parlementslid uit een land met veel inwoners meer burgers zal vertegenwoordigen dan een verkozene uit een land met een kleiner aantal inwoners. In het verdrag staat nu ook dat een land nooit minder dan 6 of meer dan 96 volksvertegenwoordigers mag hebben. De Europese Raad De Europese Raad, die een stimulerende politieke rol heeft, wordt een volwaardige instelling van de EU, al komen er geen bevoegdheden bij. Er wordt wel een nieuwe functie ingevoerd, die van voorzitter van de Europese Raad. Die voorzitter van de Europese Raad wordt steeds voor tweeënhalf jaar benoemd en moet vooral het werk van de Raad voorbereiden en in goede banen leiden, en zoveel mogelijk bijdragen tot een consensus. Hij kan niet tegelijkertijd ook een nationale functie hebben. De Raad De Raad van ministers, kortweg de Raad, vertegenwoordigt de regeringen van de lidstaten. Zijn rol blijft grotendeels ongewijzigd. Hij blijft, samen met het Parlement, verantwoordelijk voor de wetgeving en de begroting en behoudt zijn centrale rol in het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid en in de coördinatie van het economisch beleid. De belangrijkste verandering die het Verdrag van Lissabon brengt, zit in de besluitvorming. Om te beginnen zal de Raad voortaan altijd stemmen met gekwalificeerde meerderheid, tenzij er uitdrukkelijk een andere procedure geldt, bijvoorbeeld met unanimiteit. In de praktijk zal voortaan op erg veel terreinen met gekwalificeerde meerderheid worden gestemd, ook voor immigratie en cultuur om er maar een paar te noemen. Verder is vanaf 2014 voor alle besluiten een dubbele meerderheid vereist van landen (55%) en bevolking (65%). Dat versterkt de legitimiteit van de EU en tegelijkertijd de transparantie en efficiëntie. Naast die nieuwe berekeningsmethode komt er een mechanisme dat is geïnspireerd op het "compromis van Ioannina", waardoor een kleine groep landen (in de buurt van de blokkerende minderheid) hun bezwaren tegen een besluit kenbaar kunnen maken.In zo'n geval moet de Raad alles doen wat in zijn vermogen ligt om binnen een redelijke termijn een voor alle partijen bevredigende oplossing te vinden. De Europese Commissie De Commissie zet zich in voor het Europees algemeen belang. Het Lissabonverdrag zorgt ervoor dat elke lidstaat een eurocommissaris kan blijven sturen. Met de huidige verdragen zou dat op termijn niet meer mogelijk zijn. Nog een belangrijke vernieuwing: het Verdrag van Lissabon legt een rechtstreeks verband tussen de resultaten van de verkiezingen voor het Europees Parlement en de keuze van een kandidaat-voorzitter van de Commissie. Opmerkelijk is ook dat de rol van Commissievoorzitter wordt versterkt. De voorzitter kan voortaan namelijk afzonderlijke leden van de Commissie ontslaan. De hoge vertegenwoordiger voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid, tevens vicevoorzitter van de Europese Commissie Een van de grootste institutionele vernieuwingen van het Verdrag van Lissabon is het nieuwe ambt van hoge vertegenwoordiger voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid. Dit moet de samenhang in het buitenlands optreden van de EU flink ten goede komen. Die hoge vertegenwoordiger krijgt trouwens twee petten:hij is namens de Raad belast met het 5 CODE 6.2.3.65 Regelingen en voorzieningen DD-NR 0911-1173 gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid, en tegelijkertijd vicevoorzitter van de Commissie met verantwoordelijkheid voor de buitenlandse betrekkingen. Met zijn bevoegdheden voor zowel het buitenlands beleid als het gemeenschappelijk defensiebeleid, is hij ook voorzitter van de vergaderingen van de Raad van ministers voor buitenlandse zaken. Bovendien is hij het gezicht van de EU op het internationale toneel als het gaat om het buitenlands en veiligheidsbeleid en daarin krijgt hij ondersteuning van een nieuwe Europese dienst voor extern optreden. Die bestaat uit ambtenaren van de Raad en de Commissie en diplomaten uit de EU-landen. De overige instellingen De bepalingen van de huidige verdragen over de Europese Centrale Bank en de Europese Rekenkamer worden niet noemenswaardig gewijzigd. Het Hof van Justitie krijgt door het Verdrag van Lissabon iets meer bevoegdheden, met name op het gebied van de samenwerking tussen justitie- en politiediensten, en de procedures worden licht gewijzigd. De nationale parlementen De nationale parlementen maken natuurlijk geen deel uit van de EU-instellingen, maar spelen wel een belangrijke rol bij de werking van de EU. Het verdrag onderkent dit belang en versterkt de rol van de nationale parlementen. Als voldoende nationale parlementen vinden dat een wetgevingsinitiatief beter op lokaal, regionaal of nationaal niveau genomen kan worden, dan dient de Commissie haar voorstel in te trekken, of afdoende te verklaren waarom haar initiatief niet in strijd is met het subsidiariteitsbeginsel. Meer over dit onderwerp Hoe is de EU georganiseerd? Hoe werkt de Europese Unie? Een Europa van rechten en waarden Gemeenschappelijke waarden en rechten vormen een belangrijk onderdeel van de Europese identiteit. Het Verdrag van Lissabon zorgt voor een betere bescherming van uw rechten en voert er ook nieuwe in. Menselijke waardigheid, vrijheid, democratie, gelijkheid, de rechtsstaat en de eerbiediging van de rechten van de mens: dit zijn fundamentele waarden van de EU waar het Verdrag van Lissabon mee begint. Zij worden door alle EU-landen gedeeld en ieder kandidaat-land moet ze eerbiedigen. Het bevorderen van deze waarden is nu, samen met vrede en welvaart voor de volkeren uit de landen van de Unie, het belangrijkste streven van de EU. Deze algemene doelstellingen worden aangevuld met een lijst van meer gedetailleerde, waaronder de bevordering van sociale rechtvaardigheid en bescherming, en de bestrijding van sociale uitsluiting en discriminatie. Het Verdrag van Lissabon betekent een grote vooruitgang voor de bescherming van de grondrechten. Het effent de weg voor de toetreding van de Unie tot het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden. Verder waarborgt het Verdrag van Lissabon dat iedereen in de EU het Handvest van de grondrechten naleeft. De EU beschikt hierdoor over een lange reeks burgerlijke, politieke, economische en sociale rechten, die juridisch bindend zijn voor de Unie en haar instellingen, maar ook voor de EU-landen bij de tenuitvoerlegging van het Gemeenschapsrecht. Het Handvest omschrijft de grondrechten in zes rubrieken: waardigheid, vrijheden, gelijkheid, solidariteit, burgerschap en rechtspleging. Het vermeldt ook rechten die niet in het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens voorkomen, zoals de bescherming van persoonsgegevens, rechten inzake bio-ethiek en het recht op behoorlijk bestuur. Het benadrukt nogmaals dat discriminatie op grond van geslacht, ras of huidskleur krachtdadig moet worden bestreden. Het wijst ook op de sociale rechten binnen ondernemingen, zoals het recht van werknemers op voorlichting, collectieve onderhandelingen en collectieve actie (het stakingsrecht). Het Verdrag van Lissabon geeft iedereen ten slotte via een nieuw recht inspraak in Europese aangelegenheden: door middel van een petitie met ten minste een miljoen handtekeningen uit verschillende EU-landen kan de Commissie worden gevraagd een wetgevingsvoorstel te doen. 6 DD-NR 0911-1173 Regelingen en voorzieningen CODE 6.2.3.65 Meer over dit onderwerp Een Europa van de burgers Handvest van de grondrechten Uw rechten De EU in de wereld De EU is niet alleen wereldwijd actief om haar waarden te promoten en haar belangen te behartigen, maar is ook de grootste handelspartner van en hulpverlener voor ontwikkelingslanden. Het Verdrag van Lissabon geeft Europa een duidelijke stem in haar buitenlandse betrekkingen. Om de vrijheid, veiligheid en welvaart in Europa te bewaren, moet Europa zijn rol als speler op het wereldtoneel optimaal benutten. In de geglobaliseerde wereld kan geen enkel land zaken als energieschaarste, klimaatverandering, duurzame ontwikkeling, concurrentievermogen en terrorisme in zijn eentje aanpakken. Hiervoor zijn oplossingen nodig die de EU-landen alleen gezamenlijk kunnen vinden. Het Verdrag van Lissabon bevat twee belangrijke institutionele vernieuwingen met grote gevolgen voor het buitenlands beleid van de EU: er wordt een "permanente" voorzitter van de Europese Raad benoemt, steeds voor tweeëneenhalf jaar, en er komt een nieuwe hoge vertegenwoordiger voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid (die ook vice-voorzitter van de Europese Commissie wordt) om te waken over de samenhang in het buitenlands optreden van de EU. Dankzij het Verdrag van Lissabon kan de EU over de hele wereld doeltreffender en gecoördineerder optreden. Verschillende aspecten van het buitenlands beleid van de EU worden gebundeld: diplomatie, veiligheid, handel, ontwikkeling, humanitaire hulp en internationale onderhandelingen. Daardoor krijgt de EU een duidelijkere stem in de betrekkingen met partnerlanden en organisaties over de hele wereld. Het optreden van de EU krijgt ook meer impact door een nieuwe Europese dienst voor extern optreden, die de hoge vertegenwoordiger moet bijstaan met de middelen die de instellingen en landen van de EU te bieden hebben. Het Verdrag geeft de EU voor het eerst een eigen rechtspersoonlijkheid om internationale overeenkomsten te ondertekenen en toe te treden tot internationale organisaties. Zo kan de EU met één stem spreken en als één entiteit handelen. Het Verdrag van Lissabon onderstreept de beginselen waarnaar de EU altijd heeft gehandeld: democratie, de rechtsstaat, mensenrechten en de fundamentele vrijheden, eerbiediging van de menselijke waardigheid en gelijkheid en solidariteit. Voor het eerst komt er nu een specifieke rechtsgrond bij voor humanitaire hulp en de mogelijkheid om een Europees vrijwilligerskorps voor humanitaire hulp op te richten. Het nieuwe Verdrag bepaalt dus de rol van de EU in de wereld, maar zorgt ook voor een gemeenschappelijk veiligheids- en defensiebeleid, onmisbaar in een gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid. Met een "solidariteitsclausule" maken de EU-landen duidelijk dat zij de handen ineen zullen slaan als een van hen wordt getroffen door terroristisch geweld. 7 CODE 6.2.3.65 Regelingen en voorzieningen DD-NR 0911-1173 Meer vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid De EU als gebied van vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid heeft hoge prioriteit voor de Europese Unie. Het Verdrag van Lissabon zal van grote invloed zijn op de EU-regels op dat gebied. EU-acties zullen breder, legitiemer, efficiënter, transparanter en democratischer worden. Tot nog toe moesten belangrijke besluiten over dit onderwerp unaniem door de Raad worden genomen, met slechts een beperkte rol voor het Europees Parlement en het Europees Hof van Justitie. Met het Verdrag van Lissabon wordt de procedure democratischer en transparanter dankzij een reeks uniforme wetten waardoor het Europees Parlement een grotere rol krijgt als medewetgever (medebeslissingsprocedure) en waardoor de Raad vaker met gekwalificeerde meerderheid zal stemmen. EU-acties worden vergemakkelijkt doordat politie en justitiële samenwerking niet langer tot verschillende beleidsgebieden (de huidige "pijlers") zullen behoren. Het blijft voor de EU-landen mogelijk het initiatief te nemen tot EU-wetgeving op het gebied van operationele politiesamenwerking, strafrechtelijke samenwerking en bestuurlijke samenwerking, als dit initiatief gesteund wordt door een kwart van de EU-landen. De Europese Commissie vervolledigt haar rol als hoedster van de verdragen en zal samen met het Europees Hof van Justitie toezien op de juiste toepassing van de besluiten. De nationale parlementen krijgen ook een actievere rol bij de controle op en het doorgeven van adviezen over justitie, vrijheid en veiligheid. Het Verdrag van Lissabon garandeert de vrijheden en beginselen die in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie zijn opgenomen en maakt de bepalingen ervan bindend. Het Hof van Justitie zal op dit vlak ook meer mogelijkheden krijgen om erop toe te zien dat het Handvest juist wordt toegepast. Deze voordelen maken de besluitvorming rondom de gemeenschappelijke ruimte van vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid breder, legitiemer, efficiënter, transparanter en democratischer doordat het unanimiteitsbeginsel geen obstakel meer zal vormen. Op grond van speciale nationale regelingen gelden voor drie EU-landen echter speciale regelingen voor specifieke onderdelen van de ruimte van vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid. Meer over dit onderwerp Eurojust (EU-agentschap voor justitiële samenwerking) Europol (Europese politiedienst) OLAF (Europees Bureau voor fraudebestrijding) 8 DD-NR 0911-1173 Regelingen en voorzieningen CODE 6.2.3.65 Beleid voor een prettiger leven Vooroplopen in de strijd tegen klimaatverandering, het ontwikkelen van een ambitieus ruimtevaartbeleid en het veiligstellen van de energievoorziening: dit zijn enkele voorbeelden van wat de EU kan doen dankzij het Verdrag van Lissabon. De uiteenlopende activiteiten van de Europese Unie hebben direct invloed op ons dagelijks leven, maar de uitdagingen zijn ingewikkeld en divers. Dankzij het nieuwe Verdrag kan Europa vooruit in deze wereld van concurrentie en veranderende bevolkingssamenstelling. Hier zullen we later de vruchten van plukken, niet alleen op het gebied van groei en concurrentie, maar ook op het vlak van sociale zekerheid. In al het EU-beleid moet voortaan rekening worden gehouden met de werkgelegenheid, sociale bescherming en de strijd tegen sociale uitsluiting. Klimaatverandering en milieu Klimaatverandering is een van de grootste uitdagingen waar wij nu voor staan: het heeft sociale en economische invloed op ons dagelijks leven en beïnvloedt het milieu. Een internationale aanpak staat centraal in het milieubeleid van de EU, naast duurzame ontwikkeling. Hoewel duurzame ontwikkeling en milieubescherming al in eerdere Verdragen waren opgenomen, bevat het Verdrag van Lissabon duidelijke definities die maatregelen op deze terreinen versterken. Energie De energievoorziening is essentieel voor ons allemaal: bijna alle Europeanen voelen de stijgende energieprijzen van de afgelopen jaren in hun portemonnee. Het Verdrag van Lissabon helpt te zorgen voor een stabiele energievoorziening en stimuleert het gebruik van duurzame en concurrerende energiesoorten. Het Verdrag bevat een speciaal hoofdstuk over energie waarin de belangrijkste doelstellingen van het energiebeleid worden omschreven: goede werking van de energiemarkten, gegarandeerde energievoorziening, zuinig en efficiënt omgaan met energie en het op elkaar aansluiten van energienetwerken. Voor het eerst wordt er een solidariteitsbeginsel in opgenomen, waardoor een land dat ernstige problemen met de energievoorziening heeft door andere EU-landen zal worden geholpen. Civiele bescherming Door het Verdrag van Lissabon wordt het voorkomen van en beschermen tegen door de mens veroorzaakte rampen in de EU gemakkelijker. Dankzij een nieuwe wettelijke basis kunnen de EUlanden met subsidie maatregelen nemen, en wordt operationele samenwerking gestimuleerd. Nu de eerste tekenen van klimaatverandering, zoals overstromingen en bosbranden, zichtbaar worden in Europa, wordt samenwerking tussen de EU-landen des te noodzakelijker. Volksgezondheid Het welzijn van de inwoners van Europa staat centraal in het Verdrag van Lissabon, waardoor het volksgezondheidsbeleid verder ontwikkeld kan worden. Het Verdrag voorziet in maatregelen die tot doel hebben de volksgezondheid te beschermen, zoals de bestrijding van tabaks- en alcoholverslaving. Om patiënten beter te beschermen kan de EU voortaan normen stellen voor medische producten en apparatuur. Ten slotte zal het Verdrag de lidstaten helpen de eerste tekenen van ernstige grensoverschrijdende gevaren, zoals de vogelgriep, in de gaten te houden. Als dergelijke ziekten echt toeslaan, kunnen de EU-landen dankzij het Verdrag al hun middelen bundelen tot een efficiënt en coherent geheel. Overheidsdiensten Het Verdrag van Lissabon erkent de rol die overheidsdiensten spelen bij de sociale en regionale samenhang: vervoer, onderwijs en gezondheidszorg houden ons allemaal gaande. Er is een speciaal protocol bij het Verdrag met de belangrijkste manieren om algemene overheidsdiensten effectief en relevant te laten werken. Regionaal beleid In het Verdrag wordt de economische, sociale en territoriale samenhang in de Unie bevestigd. Het is de eerste keer dat de territoriale samenhang in de doelstellingen van de EU voorkomt. Met het Verdrag van Lissabon krijgen de regio's een grotere rol en de nieuwe definitie van het subsidiariteitsbeginsel (op grond waarvan de EU alleen maar in actie komt als zo betere resultaten geboekt worden dan wanneer de individuele lidstaten maatregelen nemen) verwijst nu naar zowel gemeenten als regio's. 9 CODE 6.2.3.65 Regelingen en voorzieningen DD-NR 0911-1173 Onderzoek Het Verdrag van Lissabon zet de oprichting van een Europese onderzoekruimte centraal in het onderzoeksbeleid. In deze ruimte is er vrij verkeer van onderzoekers, wetenschappelijke kennis en technologie. In deze tijd waarin nieuwe wereldmachten opkomen die ook graag de ruimte in willen, legt het Verdrag ook een nieuwe juridische basis voor een coherent ruimtevaartbeleid: een duidelijke erkenning van het feit dat Europa inziet dat een goed ruimtevaartbeleid economische en strategische voordelen heeft. Handelsbeleid Eerlijke en vrije handel komt iedereen ten goede. Met het Verdrag van Lissabon wordt de reikwijdte van het handelsbeleid van de EU uitgebreid met directe buitenlandse investeringen. De werktuigen van intellectuele eigendom zoals merknamen, ontwerpen, patenten en copyright zijn een drijvende kracht achter innovatie, groei en concurrentievermogen. Dankzij het Verdrag kan in de hele Unie gemakkelijker dezelfde bescherming geboden worden. Sport Het Verdrag van Lissabon maakt de weg vrij voor een echte Europese dimensie in de sport. Dankzij nieuwe bepalingen kan de EU de maatregelen van de EU-landen steunen, coördineren en aanvullen. Zo promoot zij neutraliteit en transparantie bij sportwedstrijden en samenwerking tussen sportorganisaties. Ook wordt de fysieke en morele integriteit van sporters, en vooral jongeren, beschermd. Economie De eurozone, die bestaat uit de landen die de euro gebruiken, zal dankzij het Verdrag van Lissabon ook beter functioneren. De Commissie kan nu een directe waarschuwing geven aan een lidstaat die door te weinig begrotingsdiscipline het functioneren van de eurozone in gevaar brengt. Gegevensbescherming In het Verdrag van Lissabon staat duidelijk dat iedereen recht heeft op bescherming van zijn of haar persoonsgegevens. Dit recht is ook opgenomen in het Handvest van de grondrechten. Toerisme Het Verdrag van Lissabon legt een volledig nieuwe wettelijke basis voor toerisme, om van de EU de belangrijkste toeristische bestemming ter wereld te maken. Meer over dit onderwerp What do we do? What does the EU do? Europe on the move 10