team mitropa - Nederlandse Modelspoordagen

club
S
TEAM MITROPA
inds een paar jaartjes komt hier en
daar op evenementen, bladen en diverse fora de naam
boven duiken.
Zelden
‘Team Mitropa’
wordt daarbij verteld
wat de naam precies inhoud, en daarom krijgen de leden van
Team Mitropa geregeld de
Team Mitropa nou
vraag: wat of wie is dat
eigenlijk?
Dit jaar zijn we uitgenodigd om deel te nemen aan de 6de Grote Modelspoorexpo in
Mechelen. Omdat we die uitnodiging met
veel plezier hebben aanvaard gaan we
voor het eerst echt fysiek de grens over.
Het wordt dus tijd om ons wat uitgebreider voor te stellen.
Verbrand Vlees en vals gezang
Ik moest even goed denken hoe Mitropa
ook al weer was ontstaan, maar de oorsprong ligt in het beneluxrail forum, wat
later is overgegaan in Beneluxspoor.net.
Dat forum stond regelmatig op Europoor,
en zo is er een vriendenclubje ontstaan,
dat af en toe ook zelf uitjes ging organiseren, vaak niet spoor gerelateerd. Om dat
alles onderling af te spreken en gewoon
om wat te kunnen kletsen met zijn allen
was er geen clubhuis, we wonen door het
-4-
hele land heen. Om toch te kunnen communiceren hebben we een besloten forum
gemaakt, omdat dat nou eenmaal sneller
werkt dan mailen, sms’en of faxen met elkaar. Voor de gein had iemand dat forum
Mitropa genoemd omdat de kleur toevallig overeen kwam, donkerrood met geel.
Het hoogtepunt van het jaar was toch wel
de BBQ bij één van de leden in de tuin.
Veel goed vlees, wat licht alcoholische versnaperingen en radio’s en reserve radio’s,
voor het geval er weer ergens een stop
in de fik vloog. Als het vlees in de loop
van de avond zwarter werd, de vuurkorven aangingen en niet nader te noemen
lieden “Child in time” begonnen mee te
krijsen wisten we dat het weer een lange
doch leuke nacht zou gaan worden. Op
die BBQ’s werd wel eens het idee geopperd om zelf een soort demo-doe-dinges
te gaan doen op een beurs, maar zoals
zo vaak bleef dat bij opperen. Behalve die
Modelspoormagazine • september 2012
CLUB
om die bezoekers ook te vermaken, de bezoekers waar voor hun geld te geven. Je
bent deelnemer, dus een deel van het product “modelspoorvenement X”. Jij staat
daar voor de bezoekers, en niet andersom,
iets wat helaas te vaak nog gedacht wordt
bij de grote clubs op de oude leest; “de
bezoekers mogen blij zijn dat ze naar onze
treintjes mogen kijken” mentaliteit. Een
mentaliteit die ons in ieder geval niet aanstaat. Uiteraard vertellen we graag bij de
banen hoe iets gemaakt wordt, maar om
te laten zien dat het geen hoge wiskunde
is wat we doen, hebben we maar bedacht
dat we ook maar iets aan een demo moeten doen. Mensen iets laten zien terwijl je
het bouwt voor hun neus werkt toch het
best, en de zin
“is dat alles? ” of “zo simpel?” geeft aan
dat we het nog aardig uitleggen ook.
Van Mitropa naar Team Mitropa
ene keer, toen hebben we maar besloten
het ook te gaan doen, maar dan niet op
een tafelkleedje en klapstoel, maar wel op
een goede manier. We trokken de stoute
schoenen aan en we namen contact op
met de organisatie van Rail, toen nog in
Den Bosch. We wilden een nette stand
met beurs wanden en frieslijsten en wij
zorgen voor het demo gedeelte en wat
leuke banen. Eerst werd er wat getwijfeld, want we waren een naamloze groep
onbekenden die nog nooit wat had laten
zien, we hadden niet eens foto’s, maar ze
namen de gok, en wij dus ook.
Haastig wat vrienden wat bier gevoerd
en ze de belofte laten doen dat ze met
hun modulebaan mee gingen naar Rail.
Toen moesten we een naam verzinnen,
en bij gebrek aan inspiratie hebben we
de naam van het forum maar aangehouden, Mitropa, en daarbij het originele logo
gebruikt van Mitropa. Zo is het ontstaan,
en zo is ook het misverstand ontstaan dat
Mitropa een forum is, dat is het dus niet,
Modelspoormagazine • september 2012
alleen is dat het simpelste medium om met
veel letters weinig tegen elkaar te zeggen.
Rail was zeer goed bevallen en er werd
gelijk voor Rijswijk ingeschreven, waar we
een nog grotere stand hadden en weer
wat andere module banen. Ook hebben
we daar 2 dagen lang diverse demo’s
gegeven tegen betaling voor het goede
doel, Villa Pardoes, en was het ook omgedoopt in Villa Mitropa. Daar zaten we
te bedenken dat niet alle organisaties een
mooie stand wilde neerzetten, en gingen
we eens nadenken over een eigen stand.
Wat we konden maken met het geld wat
we van de organisatie hadden gekregen,
ook al ging het meeste op aan een slaapplaats en eten, we hielden nog wat over,
en na wat getimmer en geschilder was er
het Mitropa kasteel, klaar voor gebruik en
een eerste test in Zeeland op een plaatselijk beursje. Wij zijn van mening dat als je
meedoet aan een evenement, waar betalende bezoekers komen, je de plicht hebt
Op den duur kwamen er twee stromingen
in de groep. Eén deel ging het wat te hard
met de ideeën en uitbreidingen, en bij een
ander deel kon het niet hard genoeg gaan.
Er waren ideeën genoeg, maar doordat er
op twee gedachtes gehinkt werd kwam er
niks meer van de grond.
Hierdoor ging er een deel wat voor zichzelf organiseren en kwamen er twee groepen, één actief deel, en één wat minder
actief deel, die onder de naam Mitropa
bleef bestaan, en zich meer ging richten
op hun uitjes. Het andere deel ging zich
meer richten op het naar buiten treden op
evenementen en andere ideeën proberen
vorm te geven. Om toch te laten zien dat
de actieve groep uit de Mitropa keuken
kwam hebben we het maar simpel gehouden: Team Mitropa.
Ok, toegegeven, een lange intro naar wat
Team Mitropa nu is, want tot nu toe ging
het alleen over het ontstaan. Eigenlijk is
het heel simpel, het is een groep mensen
die hetzelfde denken over het beleven van
onze hobby. Niet alleen het bouwen van
een modulebaan, maar ook het presenteren ervan. We schuwen niet om onze latten hoog te leggen en dit van elkaar min of
-5-
club
meer te eisen, om zo elkaar naar een hoger niveau te brengen in de modelbouw.
Maar wel altijd met in ons achterhoofd dat
we elkaar nooit echt serieus nemen. We
houden niet zo van de vergader cultuur
en regels die ons beperken, en dat is de
reden dat het officieel geen vereniging is,
en hebben we dus geen voorzitter of iets
dergelijks. Het enige wat we hebben is één
keer in de twee maanden een bijeenkomst
bij mij op het bedrijf, om zo elkaar af en
toe nog eens live te zien, buiten de evenementen, beurzen en uitjes om.
Saamhorige tweedeling
Op zich lijkt het dus een ongeregeld zootje
van ca. 40 mensen maar in praktijk valt dat
wel mee. Als iemand een idee heeft om
iets te doen gooit hij dat in de groep. Zijn
er volgers dan wordt het idee omgezet
in een project, en dit kan echt van alles
zijn. Diverse module banen in alle schalen worden er gebouwd. We organiseren
een workshop om de technieken wat bij
te schaven. Zo één keer per jaar hebben
we ons eigen beursje met OntraXS. Of er
wordt gewoon wat extra personeel geronseld als er een module baan ergens in
den vreemde is uitgenodigd. Maar wat er
ook gebeurt, er staat altijd wel één iemand
op die het organiseren op zich neemt, en
dan het liefst met zo weinig als mogelijk
democratie, dus zo ongeregeld is het ook
weer niet. Veel leden willen wel lid zijn van
een gewone plaatselijke vereniging, maar
kunnen zich niet vinden in hoe het er aan
toe gaat in de meeste modelspoorverenigingen, geleid door oude mastodonten
waar het woord vernieuwing en verandering net zo vies klinkt als Heineken klinkt
in België. Er wordt daarom ook niet aan
één vaste baan gewerkt, maar aan diverse
banen, op het moment een stuk of vijftien
verschillende modulebanen.
De groep is grofweg in twee delen te
delen, een deel is in de meest exotische
thema’s en schalen geïnteresseerd, Van N
spoor in de Eerste Wereld oorlog tot ingerichte Fabriekshallen in schaal 1 of Gn15,
her en der zitten er wat 0n30 adepten bij,
en wat verdwaalde smalspoor liefhebbers.
Er zijn diverse modules beschikbaar of in
aanbouw voor de aankomende shows.
Een ander groot deel heeft één schaal en
thema als gemeenschappelijke deler, het
OHMB gedeelte. Deze wat vreemde afkorting staat voor het Oud Hollands Module
Bouwen concept, oftewel, Nederlandse
spoorwegen van voor de Tweede Wereld-6-
oorlog. Een concept met een licht Fremo
gehalte, maar wel met onze eigen richtlijnen zoals hoogte en afwerking. Iedereen
kan inbrengen wat hij wil, mits passend
in het thema, en kan door middel van zogenaamde blackboxen aan elkaar gekoppeld worden. Zo zijn er dus verschillende
bestaande trajecten uit vroegere tijden die
aan elkaar gekoppeld kunnen worden,
tot een groter geheel. Zolang je je maar
houdt aan de gemaakte richtlijnen, zoals frieslijst en een achtergrond, zodat je
niet wordt afgeleid door een openstaande
gulp achter een prachtig bos van Silflor.
De meeste projecten zijn helaas van een
grootte die niet in een half jaar gebouwd
zijn, en daarom is er sinds kort een gezamenlijk project gestart. Dit is gestart om
gezamenlijk wat te bouwen, een project
te hebben dat wat eerder klaar is, en later
dienen als tussenstukken tussen stationsthema’s. En natuurlijk moeten we op onze
eigen OntraXS weer eens wat Nederlands
tonen. In dat project wordt er zelfs meegebouwd door andere leden die eigenlijk van
de 0n30 zijn. Het blijft dus spannend wat
voor ondenkbare verrassende combinaties
die in de nabije toekomst nog ontstaan.
Mechelen
Zoals gezegd in de Intro hebben we de
eer gehad een uitnodiging voor Mechelen
te krijgen, welke we graag hebben aanvaard. Een eerste indruk krijg je maar één
keer, dus we gaan ons best doen in ons
eerste Interland. Buiten dat we een samenwerking hebben met 2 andere groepen, Valkenswaard, Noorderspoor en Gerbrand Haans, nemen we zelf vier banen
mee. “Tuinpad van mijn vader”, “Nolans
Wharf”, ”Lake Louisa RR” en de wereld
primeur van “Wolfs Peak”. Buiten de banen om zal ook het hele demokasteel er
staan, waar we de gehele dag door diverse
demo’s zullen geven, en trachten te laten
zien, dat modelbouw soms niet moeilijk
is. In de stand is ook de shop van Anita
Decor te vinden voor de mooiste artikelen
voor de scenery. Heeft u vragen, kom gerust langs het kasteel met uw vragen of
gewoon voor een praatje met de bouwers
van de banen. Hopelijk tot ziens in de laatste week van oktober. Wij hebben er in
ieder geval heel erg veel zin in.
Tekst: Marty Boerman
Foto’s: Réné Wolf
Modelspoormagazine • september 2012