De modellisatie van het magneetveld Door M. Kruglanski Het

De modellisatie van het magneetveld
Door M. Kruglanski
Het magneetveld van de Aarde is samengesteld uit een inwendig veld, uit het veld
van de aardkorst en uit het magnetosferisch veld.
Het inwendig magneetveld ontstaat door de magmastromen in de kern van de
Aarde. Het veld wordt algemeen gemodelliseerd door een ontwikkeling van
sferische harmonieken waarvan de eerste term deze van een magnetische dipool is
(vergelijkbaar met het veld van een magneetstaaf). Tot op een hoogte van 20.000
km, is het inwendige veld de voornaamste component van het magneetveld van de
Aarde.
Het magneetveld van de aardkorst is een gevolg van de aanwezigheid van
magnetische rotsen in die korst die plaatselijk het magneetveld aan het oppervlak
van de Aarde verstoren. De invloed van het magneetveld van de aardkorst neemt
vlug af met de hoogte.
De magnetosferische velden ontstaan in de magnetosfeer buiten de Aarde. Ze zijn
het resultaat van de interactie tussen het magneetveld van de Aarde en de
zonnewind, en de beweging van geladen deeltjes (plasma) in de magnetosfeer. De
magnetosferische velden domineren boven een hoogte van 20.000 km en ze
worden in 't algemeen beschreven door verschillende stroomsystemen, o.a. door :
• een stroomsysteem aan de rand van de magnetosfeer (magnetopauze)
waar de interactie met de zonnewind plaatsgrijpt ;
• een stroomsysteem in de "neutrale laag" die zich uitstrekt in de staart van
de magnetosfeer, weg van de Zon ;
• een stroomsysteem die de Aarde omringt in de evenaarsgebieden op een
hoogte van 20.000 km.
De magnetosferische velden zijn moeilijk te modelliseren omdat ze sterk variëren
met de tijd en afhangen van die ingewikkelde stroomsystemen. De modellen voor
het magneetveld van het inwendige, van de korst en van de magnetosfeer van de
Aarde worden gemaakt aan de hand van gegevens van verschillende bronnen, o.a.:
• van permanente meetstations verspreid over de ganse wereld, die het
magneetveld van de Aarde meten;
• van herhaalde metingen op regelmatige tijdstippen in bepaalde uitgekozen
meetstations ;
• van meetcampagnes in de lucht en op zee ;
• van satellietwaarnemingen.