Gerben van der Marel • Economie & Politiek 20 uur Tekst Krant 54 ‘Trump kan de economie aanjagen, maar het zal uitmonden in een crash’ Donald Trumps politieke agenda kan op korte termijn goed uitpakken, zegt Harvard-econoom en globaliseringexpert Dani Rodrik. Op lange termijn zal de kloof in de Amerikaanse samenleving alleen maar groter worden Dani Rodrik (59) waarschuwde twintig jaar geleden als een van de eerste economen voor de gevaren van ongeremde globalisering. De Harvard­hoogleraar voorspelde dat de voordelen van mondialisering ongelijk verdeeld zouden worden en oppositie zouden aanwakkeren. De opmars van het populisme en sterke leiders zoals Donald Trump verrast Rodrik niet. De in Turkije geboren econoom ontving eredoctoraten in Antwerpen en Groningen en is als werelwijd erkend expert op het gebied van globalisering een veelgevraagd spreker. Op 18 januari spreekt hij op Tilburg University. Wat kunnen Europeanen leren van de Amerikaanse verkiezingen? ‘Het is de geloofwaardigheid van de kandidaat en verpakking van de boodschap. We hebben nieuwe politieke leiders nodig. Leiders met een schoon blazoen en een overtuigend verhaal. Hillary Clinton schoot tekort omdat ze zichzelf neerzette als een betrouwbare en geloofwaardige kandidaat, terwijl ze te veel geassocieerd werd met beleid uit het verleden. De Chinezen en Mexicanen werden door Trump neergezet als zondebokken. Maar Clinton kon niet uitleggen waarom de middenklasse is achtergebleven.’ Waren veel Trump-aanhangers niet beter af geweest met haar agenda? ‘Met haar beleid was weinig mis. Dat kiezers toch voor Trump gingen is niet irrationeel, kiezers stemmen wel vaker voor iets wat niet in hun belang is. Alles draait om geloofwaardigheid. Amerikanen zagen in Clinton iemand die ingekapseld was door banken en die handelsakkoorden bevorderde totdat dat een politieke last werd. Mensen hadden een diep wantrouwen tegen de boodschapper. Dan doet de boodschap er niet meer toe.’ Wat zijn de verschillen met Europa? Gevoel voor timing Dani Rodrik (59) is hoogleraar International Political Economy aan Harvard University en Dani Rodrik wereldwijd een van de ‘In de VS belangrijkste experts op het gebied van globalisering. reageerden Rodrik heeft een goed gevoel voor kiezers op de timing. Hij schreef in 1997 het baanbrekende boek met de globalisering, in veelzeggende titel Has Globalization Europa draait het Gone Too Far? Meteen daarna brak de Azië­crisis uit. om Brussel en de Zes jaar geleden kwam de hoogleraar euro. Immigratie van Turkse komaf met de bestseller The Globalization Paradox. Opnieuw is vooral een liet Rodrik zien de tijdsgeest haarfijn aan te voelen. Kenners noemden het manier voor boek verplicht leesvoer voor alle nationale politici en beleidsmakers die rechts om mensen zich afvragen wat de rol is van nationaal beleid in een tijdperk van te mobiliseren. globalisering. Het fundamentele Het boek kan samen met zijn eerste probleem is niet werk gelezen kan worden als een waarschuwing voor de opmars van dat mensen sterke leiders zoals de aankomende Amerikaanse president Donald racisten zijn. Als Trump. Rodrik zegt dat de meeste economen oogkleppen ophadden en mensen zich de schaduwkanten van globalisering en vrijhandel niet wilden zien. economisch Een recent werk is Economics Rules: onzeker voelen, is The Rights and Wrongs of the Dismal Science. Dat boek gaat over de immigratie het tekortkomingen in de economische thema voor rechts wetenschap. waarmee ze hun politieke agenda kunnen doordrukken. Politici zullen open moeten zijn over Europese integratie. Doormodderen werkt niet. Politieke integratie zal een inhaalslag moeten maken ten opzichte van economische integratie. De andere optie is een strategische terugtocht. Ik geloof niet dat Europese politici in het midden een duidelijk standpunt hebben ingenomen, terwijl dat wel van cruciaal belang is.’ Trumps campagne is doorspekt van protectionistische ideeën zoals invoerheffingen en heronderhandeling van handelsakkoorden. Zijn credo: buy American en hire American! Wat kunnen we verwachten? ‘We zullen een terugkeer zien naar vaderlandslievende waarden. Trump zal meer nadruk leggen op binnenlandse economische thema's. Dat is geen slecht plan. Dat hebben meer landen in de wereld nodig. Maar ik geloof niet dat er snel een golf van protectionisme zal volgen.’ Trump belooft het land bij elkaar te brengen. Gelooft u dat hij dat kan? ‘Nee. Het probleem met Trump en andere populisten is dat ze met beleid komen dat de kloof in de maatschappij alleen maar groter maakt. De plannen voor belastingverlagingen en investeringen in infrastructuur beogen de positie van vermogende Amerikanen te verbeteren. Het is een agenda van uitsluiting. De economische verschillen zullen groter worden. Het grote probleem van Trump en andere populisten is niet wat ze doen met onze economieën, maar wat ze zullen doen met onze liberale democratieën en democratische normen. De grootste schade die Trump dreigt aan te richten zal te zien zijn bij oude instituties en waarden over tolerantie, de rechtsstaat, de bescherming van burgerrechten, de rechten van minderheden en de scheiding der machten. Ik maak me veel meer zorgen over deze politieke gevolgen, dan de economische gevolgen.’ Een land kan volgens u kiezen voor hyperglobalisering, democratie en soevereiniteit. Maar niet voor alle drie tegelijkertijd, je moet twee van de drie kiezen. ‘Het kan slechter uitpakken natuurlijk. Dat je alleen overblijft met een sterke staat. Ik zal er geen traan om laten als Trump hyperglobalisering laat varen. Maar ik maak me wel zorgen over democratie. Ik denk dat een gematigde ‘Als je globalisering terugschroeft, zou ik dat gecompenseerd willen vorm van globalisering goed te combineren is met een sterke natiestaat. Als je globalisering terugschroeft, zou ik dat gecompenseerd willen zien door een verdieping van de democratie. Maar daarin zijn populisten niet geïnteresseerd.’ gecompenseerd willen zien door een verdieping van de democratie. Maar daarin zijn populisten niet geïnteresseerd’ De effectenbeurzen geloven in het economische succes van Trump. Kan hij ook de verliezers van globalisering compenseren? ‘Ik geloof dat Trump op korte termijn de economie kan aanjagen. Daar zijn populisten vaak goed in. Door te snoeien in de vennootschapsbelasting en regelgeving wordt het makkelijk voor bedrijven om te investeren. Trump wil het bovendien lucratief maken voor de particuliere sector om te investeren in infrastructuur. Dat kan doorsijpelen naar gewone Amerikanen in de vorm van meer werkgelegenheid en hogere lonen. Maar ik ben bang dat het uitmondt in een economische crash. Mensen zullen beseffen dat de voordelen naar een bevoorrechte klasse zijn gegaan. De deceptie zal groot zijn. We weten hoe populisten doorgaans reageren op economische teleurstellingen: ze draaien de politieke schroeven aan.’ In 1997 waarschuwde u als een van de eerste economen voor ‘maatschappelijke ontwrichting’ en ‘breed verzet in samenlevingen’ als gevolg van globalisering. Denkt u dat 2016 een kantelpunt is? ‘Zeker voor politieke elites, technocraten en economen. Pas nu dringt het besef door dat er fundamentele veranderingen gaande zijn diep in de samenleving die leiden tot politieke reacties. Brexit, Trump, het Italiaans referendum. Het zijn allemaal uitingen van onvrede die je van mijlenver had kunnen zien aankomen. We zien een herwaardering van de natiestaat. Veel onze bestaande opvattingen over hoe de wereld werkt veranderen.’ In hoeverre is globalisering op haar retour? ‘We zullen enige tijd in een impasse raken. Ook vanwege onderliggende economische redenen. Het was goedkoper om producten in lage lonenlanden te produceren. Maar nu is het vaak goedkoper om de productie aan robots uit te besteden in eigen land. We zien de vraag verschuiven van goederen naar diensten, die minder worden verhandeld.’ U stond eind jaren negentig eenzaam in het debat. Nu de keerzijde van globalisering breed aandacht krijgt en zelfs verkiezingen domineert, geeft u gas terug met nuanceringen. ‘Neem de discussie over de bijdrage van handel aan het verlies van productiewerk. Het versoepelen van de handelsrelaties met China heeft daar zeker een rol bij gespeeld, maar het was niet de belangrijkste factor. Een krimp van de werkgelegenheid in de maakindustrie doet zich overal voor. Ik denk dat technologische veranderingen en automatisering een veel grotere rol spelen dan het verplaatsen van werknemers naar landen met lage inkomens. Dat betekent dus dat puur protectionisme, zoals voorgesteld door Trump, niet toereikend is om banen terug te halen.’ ‘Het verdwijnen van laaggeschoolde banen was al lang gaande voordat outsourcing in de mode raakte’ Robots pikken de banen in, niet Chinezen en Mexicanen. ‘Het verdwijnen van laaggeschoolde banen was al lang gaande voordat outsourcing in de mode raakte. Het verlies van productiebanen in de Verenigde Staten of Groot­Brittannië is te herleiden tot de jaren zestig. Dat was lang voordat handelsovereenkomsten zoals Nafta waren ondertekend en China was toegetreden tot de Wereldhandelsorganisatie. Nafta en de opkomst van China hebben specifieke gemeenschappen geraakt. Daar is ook bewijs voor. Maar het zijn twee grote trends die elkaar versterken. We weten niet welke de sterkste kracht is.’ Is het verplaatsen van banen door Amerikaanse of Europese bedrijven niet simpelweg de laatste stap naar volledige automatisering? ‘We zien inderdaad steeds meer automatisering in landen als Mexico en China. Werknemers breiden hun vaardigheden uit en veel eenvoudig werk wordt overgenomen door robots. Technologische verandering is de dominante kracht achter de­industrialisatie en de veranderingen op de arbeidsmarkt. We moeten met ons kapitalistische systeem terug naar de tekentafel. We moeten een antwoord vinden op de keerzijde van globalisering en de keerzijde van snelle innovatie en technologische veranderingen. Maar: die laatste ontwikkeling is uiteindelijk een goede zaak. Het zal de productiviteit opjagen waardoor we misschien minder hard hoeven te werken.’ Op 18 januari spreekt Dani Rodrik op Tilburg University. Door Gerben van der Marel Meest gelezen Honderden miljoenen schade bij windmolens op zee Succesvol en aan de drank Rijkswaterstaat houdt geld over bij Ruimte voor de Rivier