De avond werd ingeluid door Philippe Remarque, hoofdredacteur van de Volkskrant. Hij sprak over de twee kandidaten, de journalistiek, over het kiessysteem, over onze rol, over het verleden en over de toekomst. Veel vragen kwamen er uit het publiek: ‘waarom willen ze eigenlijk president worden?’ en ‘hoe zorg je ervoor dat je als krant niet te bevooroordeeld bent?’. Het werd een interessant vraaggesprek. De volgende analyse kwam van Ruth Oldenziel, amerikanist en hoogleraar. In 45 minuten legde zij het Amerikaanse kiesstelsel uit en beargumenteerde ze waarom Hillary sowieso zou gaan winnen. Oldenziel voorspelde dat de polls het niet bij het rechte eind zouden hebben. Daar had ze gelijk in, maar de uitslag van de presidentsverkiezingen had ze natuurlijk helemaal verkeerd. Als derde spreker was comedian Greg Shapiro geregeld. Een heel andere insteek dan de vorige gasten. Het was een hoogtepunt voor veel leerlingen. Greg Shapiro kwam rechtstreeks van zijn show naar het Barlaeus (waarvoor dank), om ons te laten lachen. Shapiro, geboren in de VS, emigreerde naar Nederland en richtte hier theater Boom Chicago op. Grappen over zijn thuisland en het land waarheen hij geëmigreerd is, staan centraal bij Boom Chicago: de overeenkomsten en verschillen, hun schoonheid en tekortkomingen. Bij ons was dat niet minder het geval. Hij vergeleek de verkiezingen met dronken Tinderen. We swipen en swipen en uiteindelijk komen we uit bij twee mensen die we eigenlijk helemaal niet winnen. Met die goede sfeer en de illusie dat Hillary gemakkelijk het presidentschap binnen zou slepen, gingen we de workshops in. Verschillende leraren en Amerika-kenners gaven een workshop over een verschillend aspect van de verkiezingen. Zo gaf docent klassieke talen Marco van Poelwijk een workshop over de overeenkomsten tussen het Amerikaanse en Romeinse rijk. En was er een gesprek tussen leerlingen en Eelco Bosch van Rosenthal, voormalig Amerika-correspondent van de NOS. Nadat de 3e- en 4e klassers hadden gegeten en naar huis waren gegaan, kon de tv aan. De uitslagen stroomden langzaam, maar gestaag binnen. Via CNN werd elk nieuws op de voet gevolgd. Ondertussen werd er Who is the man gespeeld, popcorn gegeten, veel gedanst (inclusief polonaise) en heel af en toe een heel klein beetje stiekem geslapen. Zo gleed de nacht aan ons voorbij. De lach verdween langzaam van het gezicht. Staat na staat werd gewonnen door Trump. Met af en toe een geruststellende stem van een CNN-commentator tussendoor. Het zag er steeds minder gunstig uit voor Hillary, die onder de Barleanen duidelijk de favoriete kandidaat was. En zo werd aan het einde van de nacht toch wel duidelijk dat Trump de meeste kiesmannen had veroverd en de rol van president zou vervullen. Treffend verwoord door een van de aanwezigen: “We hebben geen druppel gedronken en geen minuut geslapen, maar toch voelt het als een kater.” Het antwoord daarop van Margriet: pancakes en scrambled eggs. Er werd snel opgeruimd en iedereen vertrok nog voor het licht werd naar huis om te douchen of deed een dutje in de kantine. Zo eindigde de All American Night van het Barlaeus. Bedankt Margriet en Joep voor de fantastische organisatie! De uitslag was anders dan we hadden gehoopt, maar dat maakte de verkiezingen er alleen maar interessanter op en de nacht spannender. De stad werd wakker. Aan de andere kant van de oceaan was Donald Trump president geworden. Het Barlaeus bereidde zich voor op een zware schooldag en misschien wel vier zware jaren met Trump als opperbevelhebber van een van de machtigste landen ter wereld. Op naar 15 maart, dan staan de Nederlandse verkiezingen op het programma. Misschien een All Dutch Evening? Abel Levie, tekst Laura van den Brink, foto’s