Visie Saros

Ontwerp-visietekst Saris
Uitgangspunt
1. De kloof
De kloof tussen Noord en Zuid neemt toe, ondanks meer dan 40 jaar ontwikkelingshulp en
ontwikkelingssamenwerking. Jarenlang was men ervan overtuigd dat door de nodige financiële en
materiële steun de problemen van de ontwikkelingslanden opgelost zouden worden. Doorheen de
jaren evolueerde deze visie, en vandaag begrijpen we dat de ontwikkelingsproblematiek een zeer
complex gegeven is, dat in de globale context geplaatst moet worden. “Ontwikkeling” is nauw
verweven met thema’s als milieu, toerisme, migratie, delokalisatie van bedrijven, schuldenlast,
wapenhandel… .
Maar ook tussen Oost en West groeit de kloof. Sinds 1989 vertonen een aantal landen van het
voormalige Oostblok in toenemende mate trekken van wat wij “ontwikkelingslanden” noemen: de
groeiende dualisering van de maatschappij, het verdwijnen van een aantal sociale vangnetten, de
privatisering en het voor vele mensen onbetaalbaar worden van openbare voorzieningen zoals
onderwijs en gezondheidszorg,….
De groeiende kloof tussen arm en rijk heeft te maken met de manier waarop de globalisering vandaag
de dag plaatsvindt. Een globalisering die voornamelijk gestuurd wordt door economische privébelangen en die mens en milieu ondergeschikt maakt, zorgt niet automatisch voor een verbetering
van de levensomstandigheden van iedereen. Daarom is het belangrijk dat de internationale spelregels
die aan de basis liggen van deze vorm van globalisering, aangepast worden. De rijke landen hebben
hier belangrijke troeven in handen, aangezien zij het voor het zeggen hebben in de gezaghebbende
internationale instellingen.
2. De multiculturele samenleving
De groeiende kloof tussen rijk en arm zorgt er ook voor dat een toenemend aantal mensen uit het
Zuiden en uit het Oosten naar de geïndustrialiseerde landen vlucht, op zoek naar een betere
toekomst. Hierdoor worden de westerse samenlevingen op cultureel vlak steeds meer heterogeen.
Deze multiculturele samenlevingen kunnen maar leefbaar zijn als er begrip, verdraagzaamheid en
respect voor elkaar heerst. Saros wil hier op haar manier aan meewerken.
Van ontwikkelingssamenwerking tot internationale samenwerking
Er is nood aan een radicale keuze voor een internationale samenwerking die ingaat tegen
bovenvermelde dualiseringstendensen, en die voldoende aandacht heeft voor het milieu en voor
sociale overwegingen. Relaties tussen landen en volkeren moeten bovendien gebaseerd zijn op een
volwaardig partnerschap. Omdat de Saros van oordeel is dat een dergelijke samenwerking cruciaal is,
en omdat het woord “ontwikkelingssamenwerking” een paternalistische en te nauwe bijklank heeft, is
het consequenter om voortaan als Stedelijke Adviesraad voor Internationale Samenwerking door het
leven te gaan.
Een belangrijke leidraad voor de Saris is het begrip “Duurzame ontwikkeling”.
Minder gegoede landen streven een hogere welvaart na, en zij hebben hier het volste recht toe. Maar
als die welvaart op dezelfde manier gecreëerd wordt als in de geïndustrialiseerde landen, stevent de
wereld af op een ecologische ramp. Enkel een trendbreuk in de westerse productie- en
consumptiepatronen kan ervoor zorgen dat de aarde leefbaar blijft voor de huidige en toekomstige
generaties over de hele wereld.
Daarnaast moet ontwikkeling ook sociaal duurzaam zijn. Alle landen moeten de mogelijkheid krijgen
om hun toekomst zelf in handen te nemen. Daarom worden steeds meer initiatieven met leningen aan
eerlijke interesten of met kredieten van ethische spaarders of beleggers ondersteund, eerder dan met
geldoverdrachten of giften. Op die manier probeert men de hulpafhankelijkheid van landen te
doorbreken.
Verder is de huidige wereldhandel gebaseerd op spelregels die de mogelijkheden van economisch
zwakkere partners sterk beperken. Daarom moet er een duurzaam handelssysteem komen, dat alle
mensen ter wereld in staat stelt om in menswaardige omstandigheden te kunnen leven en werken.
De rol van Saris
De Stedelijke Adviesraad voor Internationale Samenwerking is een officieel erkende adviesraad, die
bestaat uit afgevaardigden van organisaties en uit individuele belangstellenden.
1. Als adviesraad probeert zij op de eerste plaats het stedelijk beleid rond
ontwikkelingssamenwerking en internationale samenwerking van dichtbij te volgen, en te wegen
op de beleidsvoorbereiding en beleidsuitvoering. Op lokaal niveau moet het hoofdaccent van een
mondiaal beleid liggen op het informeren en sensibiliseren van de bevolking, om zo bij te dragen
aan een mentaliteitsverandering, en op termijn te komen tot een wijziging van de internationale
spelregels. De ontwikkelingsproblematiek is immers geen “ver-van-mijn-bed-show”, maar heeft
vele raakvlakken met onze manier van leven. De Saris is ervan overtuigd dat de stad, als
bestuurslaag die het dichtst bij de bevolking staat, in deze materies een voorbeeldfunctie moet
vervullen. Tegelijkertijd moet zij ook de bevolking bewust maken van mondiale problemen, en van
de rijkdom en verscheidenheid van de multiculturele samenleving.
2. Daarnaast werkt de Saris ook zelf aan het informeren en sensibiliseren van de bevolking rond
mondiale thema’s, op domeinen als cultuur, onderwijs, milieu,…. Dit gebeurt door het inrichten
van publieksgerichte activiteiten, al dan niet in samenwerking met andere organisaties. De Saris
vindt het belangrijk om hierbij ook allochtonen te betrekken, om zo op een concrete manier aan
verdraagzaamheid te werken. Bovendien is hun aanwezigheid bij ons nauw verbonden met de
ontwikkelingsproblematiek.