Priemgetal 17-01-2009

Priemgetal
Er was geen sprake van innige liefde, maar een relatie was er wel. En deze
was niet zozeer spontaan, als wel verplichtend. Het vak wiskunde stond nu
eenmaal op het rooster en ik heb er slechts een paar jaar iets mee gehad,
louter met mijn verstand.
Aan die periode werd ik herinnerd bij het lezen van een recensie over het
boek ‘De eenzaamheid van de priemgetallen’. Een debuutroman van een
Italiaanse schrijver die op dit moment luid wordt bejubeld. Ik groef wat verder
in mijn geheugen en herinnerde me dat deze getallen alleen deelbaar zijn
door zichzelf en door het getal één. Priemgetallen leiden een bestaan dat
alleen is en verloren, ze bevinden zich vlak bij elkaar, maar niet dicht genoeg
om elkaar echt aan te kunnen raken. Priemgetallen weten zich hooguit met
elkaar verbonden omdat ze priemgetal zijn.
Een boek met een boeiende titel: ’De eenzaamheid van de priemgetallen’. Ik
heb het nog niet gelezen maar dacht bij de titel aan de mensen die leven in de
huizen om ons heen, of in ziekenhuizen en klinieken.
Leiden zij niet vaak het bestaan van een priemgetal, eenzaam met zichzelf,
maar ook deelbaar door één. Dat die één de ene God mag zijn die troost en
verlichting schenkt.
Marc Hooijschuur, pastoor