Wat is Basel II? Binnen de bankensector voltrekt zich een stille revolutie die veroorzaakt wordt door het nieuwe Basel II akkoord. Wat is er aan de hand? In Basel vergaderen elke drie maanden vertegenwoordigers van de centrale banken van de belangrijkste industrielanden (de G10) over de mondiale harmonisatie van de reglementering van het geld en kredietwezen. In 1988 werd het zogenaamde Basel I kapitaalakkoord getekend, dat de solvabiliteitseisen regelde waaraan alle banken van de aangesloten landen aan moesten voldoen. In 2001 is dit akkoord aangepast aan de eisen van deze tijd. Dit zogenaamde Basel II Capital akkoord gaat in op 1 januari 2007. De oude solvabiliteitseis van 1988 verplichtte banken om minimaal 8% van hun totale uitstaande leningen te financieren met eigen vermogen (minimum solvabiliteit). Hierop waren slechts enkele uitzonderingen van toepassing zoals bijvoorbeeld leningen aan overheden, waarvoor geen buffer verplicht was. Thans regelt het Basel II akkoord een meer gedifferentieerde berekening. De diverse soorten kredieten, zoals staatspapieren, interbancair, projectfinancieringen, deelnames of de retail markt voor bedrijven en particulieren, worden in klassen met afwijkende risicoprofielen geclusterd. Voor elke cluster gelden afzonderlijke eisen voor de vaststelling van het werkelijke risico’s. Basel II wijkt derhalve af van de rigide standaardregel van het oude akkoord, waarin goede en slechte kredieten werden samengevoegd. Het Basel II akkoord repareert als het ware de gebrekkige correlatie tussen kapitaalvereisten en het werkelijke risico’s. Maar er is meer veranderd. Voor het managen van het kredietrisico kent Basel II een uit drie stappen opgebouwde aanpak, pilaren genaamd. Pilaar één regelt de minimale solvabiliteit afgestemd op het risicoprofiel van de uitstaande leningen. De minimum solvabiliteitseis van 8% blijft weliswaar gehandhaafd, maar de kredietrisico-eisen worden gerelateerd aan het vereiste economische kapitaal en niet meer aan de minimum solvabiliteit. Voor de vaststelling van het risico beoordelen de banken het kredietrisico (cliëntenanalyse), het marktprijsrisico (verandering van de rente gedurende de looptijd) en het operationele risico (branche- en landenrisico’s). De tweede pilaar regelt het toezichtproces, waarbij de banken zelf moeten beschikken over een beoordeling- en beheersingsproces voor het risicomanagement (de organisatie van de eigen processen en de systemen voor het management van de kredietrisico’s door de bank). De externe toezichthouder (in Nederland de Nederlandsche Bank) toetst dit riskmanagementsysteem. De derde pilaar regelt de marktdiscipline waarbij eisen en aanbevelingen worden gedaan voor de manier waarop banken externe partijen inzicht moeten verschaffen in hun risicoprofiel. Dit is een belangrijke aanvulling op de toch al toegenomen zware eisen ten aanzien van de financiële rapportage zoals vastgelegd in de IFRS. Eind 2006 moeten allen Europese banken en financiële instellingen aan het Basel II akkoord voldoen. De meeste banken moeten opnieuw hun interne organisatie, processen en systemen grondig onder de loep nemen om op tijd gereed te zijn. Er is nog onvoldoende kennis over de exacte impact op de eigen organisatie, processen en systemen. Wel wordt duidelijk dat het management van specifieke soorten kredieten een specialisme wordt. Het is immers ondoenlijk om alle soorten kredieten onder een hoed te brengen, laat staan om op een rendabele wijze verschillende riskmanagement systemen te exploiteren. De invloed die van het Basel II akkoord uitgaat is voor de bedrijfstak enorm. Welke praktische consequenties dit alles voor het economische verkeer kan hebben beschrijven wij in de volgende paragraaf. Almere Amersfoort Apeldoorn Maastricht Welke invloeden op het economische verkeer zijn te verwachten? Het is feitelijk onmogelijk om alle invloeden die zowel IFRS als Basel II op het economische verkeer zullen hebben nu al te voorspellen. Toch doen wij er een poging voor, zonder volledig te willen zijn, door u over de belangrijkste ontwikkelingen te informeren. Wij willen immers bereiken dat de financieel managers begrijpen welke ingrijpende veranderingen in het economische en maatschappelijke leven zich voltrekken en wat dit voor consequenties heeft op hun werkterrein en eigen functioneren? IFRS – de voornaamste ontwikkelingen zijn: Impact op de financiële performance van ondernemingen. Scope van kapitaalverschaffers (aandeelhouders) en analisten zal veranderen. Moeilijkere beheersbaarheid van de eigen resultaten en performance-indicatoren. Transparantie zowel nationaal als internationaal zal toenemen. Basel II – de voornaamste ontwikkelingen zijn: Splitsing van banken in gespecialiseerde kredietinstituten. Grote bewegingen op het gebied van overnames en verkoop van bankactiviteiten. Verfijning van de risicoanalyse van de cliënten door de banken – scoring en rating. Andere en meer transparante rapportages over de kwaliteit van banken. IFRS reporting standards: Door gebruik te maken van de IFRS reporting standards zullen de resultaten en de samenstelling van de balans ten opzichte van de huidige rapportage veranderen. De verschillen kunnen behoorlijk zijn. In de eerste plaats moet het management inzichtelijk maken waardoor deze verschillen dan wel zijn ontstaan. Vervolgens krijgt men te maken met de opinievorming over wat beter is en wat niet. Ondernemingen die onder IFRS regime slechter presteren kunnen dit niet afdoen met boekhoudkundige redenen. Men zal geconfronteerd worden met andere eisen en opvattingen over winst en de ideale balans. De prestaties van de ondernemingen worden zowel nationaal als internationaal beter vergelijkbaar. Dit zal van invloed zijn op de prijs en de kwantiteit waarmee kapitaal kan worden aangetrokken. De toegenomen openheid zal niet alleen van invloed zijn op de ondernemingsfinanciering maar vooral op de concurrentieverhoudingen. De normen voor wat een goede prestatie is zullen met andere woorden veranderen en dat zal zijn uitwerking hebben op het strategisch management. Uiteraard zullen er ook brokken worden gemaakt. De beïnvloedbaarheid, zo je wilt stuurbaarheid, van het resultaat neemt af. Tel hierbij op dat de overheden en kapitaalverschaffers, maar ook de maatschappij, hogere eisen stellen aan het risicomanagement Denk in dit verband aan de Enron of Albert Heijn affaires of aan de Commissie Tabaksblat en in de VS aan de Sarbanes – Oxly act die de controle op en de aansprakelijkheid van bestuurders regelt. Dit zijn dan nog de meest belangrijke externe ontwikkelingen. Intern betekent dit dat het management onder nog grotere druk moet presteren en de ontwikkelingen moet beheersen. De interne rapportages zullen er eveneens anders uit komen te zien en de interpretatie van de prestaties van een bedrijfsonderdeel zullen in een ander daglicht komen te staan. De managers moeten bijgeschoold worden en wennen aan andere presentatievormen en prestatieindicatoren. Samengevat is IFRS geen probleem van de accountant maar een serieus te nemen verandering die aan het management van ondernemingen hoge eisen stelt. Almere Amersfoort Apeldoorn Maastricht Het Basel II Capital akkoord: Wij hebben al eerder aangeduid dat de veranderingen die het Basel II akkoord teweeg brengt wellicht van een nog grotere omvang zullen zijn dan die van IFRS. De toegenomen administratieve en organisatorische eisen zijn dusdanig zwaar dat banken gedwongen worden om zich te specialiseren om de risico’s nog te kunnen managen. Niet alleen door de toename van de bankkosten voor de beheersing van het kredietrisico maar ook door de veranderde rentabiliteitseisen zullen sommige kredietvormen goedkoper of duurder worden. Deze twee oorzaken zorgen voor een verhevigde concurrentie tussen de banken. Wie deze processen, zowel intern als commercieel, goed kan managen zal een competitief voordeel kunnen bereiken. Uiteraard hebben deze ontwikkelingen niet alleen een interne invloed op de bancaire sector, maar zullen de klanten hier ook mee te maken krijgen. De banken worden immers door de regelgeving gedwongen om een verfijnder scoring en rating systeem dan dat vandaag de dag gebruikelijk is toe te passen. Scoring is een eenmalige beoordeling van bijvoorbeeld een startend bedrijf of particulier. Rating is een doorlopende beoordeling van een zakelijke klant. Beide systemen meten het bedrijfsrisico, het financiële risico, het brancherisio en indien van toepassing nog het landenrisico. Om de financiële parameters mede voor het brancherisico vergelijkbaar te maken, zullen de banken de rapportage in IFRS bij alle kredieten eisen. Dit soort ratings worden vandaag de dag alleen voor zeer grote ondernemingen gedaan. Vanaf 2007 geldt dit voor alle ondernemingen, groot of klein. De toe te passen regelgeving van Basel II maar niet in de laatste plaats ook van IFRS zal er de oorzaak van zijn dat in elk geval veranderingen in de kredietwaardigheid optreden. De verwachting is helaas dat deze verandering meestal een negatieve tendentie zullen hebben. Een lagere kredietwaardigheid zal in elk geval een hogere rente tot gevolg hebben en in vele gevallen ook afspraken over het inperken van het kredietplafond mee brengen. Je kunt je voorstellen dat Basel II in de eerste plaats veel werk betekent voor banken en financiële instellingen om de interne processen in de grip te krijgen en de overnamegolf die valt te verwachten te verwerken. Voor het management van organisaties betekent Basel II heel concreet dat men een eigen rating strategie moet opstellen. Om dit te kunnen doen moet men eerst zelf metingen verrichten zodat de huidige situatie op basis van Basel II regels helder wordt. Vervolgens moet er beleid geformuleerd worden waarmee men de rating positief kan beïnvloeden. De omzetting van dit beleid kost minimaal twee jaar. Een reden voor managers om niet te denken dat het tot 2007 nog niet zo’n vaart zal lopen. Nederland loopt achter met de invoering van zowel IFRS als Basel II. In Europa zijn er procentueel gemiddeld twee keer zoveel IFRS implementaties gerealiseerd dan in Nederland. Basel II staat in Nederland nog helemaal in de kinderschoenen. Ook hierin liggen andere landen op ons voor. Dit betekent in elk geval dat er een workload op ons afkomt die vergelijkbaar is met de Y2K problematiek of die van de invoering van de Euro. Almere Amersfoort Apeldoorn Maastricht