Presentatie Michael Klok `Kansen en zorgen mbt beschermd wonen

Kansen en zorgen mbt beschermd wonen in de regio Noord-Holland en Flevoland
Michael Klok, voorzitter cliëntenraad RIBW Zaanstreek, Waterland en West Friesland
dd 17 februari 2016
Dannenberg wil mensen en systemen verbinden. Dit klinkt positief
Hiervoor is bij sommige gemeenten het sociale wijkteam ingesteld. Dit biedt kansen, maar er zal
meer kennis bij de sociale wijkteams moeten komen en moeten zij meer kunnen doen.
Het is nu nog niet voldoende ingericht
Voorwaarde is dus;
 Niet alleen de begeleiding voor cliënten, maar ook het werken, opleiden en aandacht voor
netwerkcirkels van de cliënt. Het hele stuk participeren. Er moet een participatietraject vanuit
het beschermd wonen kunnen komen. Het hele traject in een pakket. Anders heeft het geen
kans van slagen. Er moet samengewerkt worden met de professionals. Zij hebben de kennis van
de cliënten.
 SWT en UWV moeten meer samenwerken
Financiering moet overzichtelijker
Wanneer je als burger iets niet snapt, vraag je het aan mensen die je in je netwerk kent. Maar de
gemiddelde cliënt heeft geen netwerk, of een heel klein netwerk. Er zal dus meer aandacht moeten
komen voor het hele traject en (de opbouw of behoud van) het sociale netwerk van de cliënt.
Werken kan voor mensen met afstand tot de arbeidmarkt zeer moeilijk zijn. Er is nu een Super in
Purmerend, deze heeft naast een bedrijfsleider of een begeleider die zaken kan vertalen voor
cliënten, op individuele basis. Hierdoor is de kans op behoud van baan groter.
Wanneer je wisselend belastbaar bent is de kans groter dat je je baan weer kwijtraakt, of dat je
banen kunt krijgen met lage opleidingseisen. Wie wil een werknemer die wisselend belastbaar is.
Baan kwijt, betekent ook je vorige uitkering kwijt, minder geld, en misschien wel je huis kwijt.
Het is dus noodzakelijk om een vangnet te creëren voor mensen met afstand tot de arbeidsmarkt.
Voor hen kan het aannemen van een baan op korte termijn lijken op inclusie, maar kan op de
langere termijn juist betekenen dat zij buiten de maatschappij komen te staan.(Door het kwijtraken
van hun inkomsten, oude opvang, en huis. )
Perspectief op werk de hoeveelheid beschikbare banen is laag, het zijn vaak banen met een lage
opleidingseis. Er is nu geen vangnet, als je geen baan hebt, of als je wisselend belastbaar bent. Je
kan dan wel een baan hebben, maar die kun je kwijtraken als het minder met je gaat. Wie vangt je
dan op, hoe kun je dan je woning blijven betalen. Kom je dan op straat? Daarom moet juist werk en
opleiding onderdeel zijn van de werkzaamheden van het sociale wijkteams.
Voor het maken van vervolg stappen voor herstel van cliënten is een inkomen belangrijk. Hiervoor
zul je werk moeten kunnen vinden, dit kan vaak pas na het volgend van een opleiding. Niet alle
opleidingen zijn haalbaar, ivm de wisselende belastbaarheid van cliënten.
1
Rapport zegt dat het wenselijk is dat groepswonen opgeheven moet worden. Dit moet over de
wijken verspreid worden.
Ik denk dat sommige cliënten juist gebaat zijn met groepswonen en een centraal kantoor. Hierdoor
voelen zij zich sterker en durven meer contact met de buurt te leggen dan wanneer zij alleen wonen.
Een grote hoeveelheid groepswoningen bij elkaar geeft minder kans op inclusie, je bent dan
herkenbaar als cliënt voor de buurt. Je buren zijn ook cliënten. Je zult per wijk/cliëntengroep een
aparte afweging moeten kunnen maken.
Er zijn bepaalde groepen cliënten die weinig zelfinzicht hebben. Zij zullen dus bij het sociaal
wijkteam aangeven dat zij geen ondersteuning nodig hebben en zichzelf prima kunnen redden. Ik
denk daarbij aan bijvoorbeeld mensen die Korsakov hebben. Als zij versplinterd wonen kan er niet
adequaat gehandeld worden als er dingen fout gaan. Zij vergeten wel eens waar hun sleutel is, de
deur dicht te doen, de kachel laag te draaien, het gas uit te doen
Swt en instellingen in de regio moeten meer samenwerken
Er zijn geen beschikbare woningen
Vaak zijn de wijken waar cliënten wel woonruimte kunnen krijgen ook de sociaal minder hoog
inschaalde wijken, met goedkopere woningen. Dit zijn wijken waar de kans op werkloze burgers,
lager opgeleide burgers hoger ligt dan in andere wijken, waardoor de tolerantie naar cliënten toe
lager kan liggen. Cliënten hebben vaak lage inkomsten, doordat ze geen werk hebben, kunnen
houden, of scholing missen.
Swt en woningbouwcorporaties moeten meer samenwerken
Perspectief op werk en wonen
Perspectief op wonen; betaalbare woning is vooralsnog een onhaalbare wensdroom. Stel; ik sta 10
jaar op de wachtlijst en ik krijg een woning aangeboden, die moet ik accepteren. Maar als ik weer
compenseer kan ik mijn woning kwijtraken, en ik ben mijn woonjaren kwijt. Een convenantwoning
heeft dan dezelfde gevaren. Vaak zijn de woningen die aangeboden worden in wijken die niet zo
geliefd zijn, waardoor je als kwetsbare cliënt sneller uit balans kan raken. Je sociale netwerk is vaak
weg, door jarenlange sociale psychische disbalans. De meeste cliënten hebben geen sociaal netwerk
waar ze op terug kunnen vallen. Je vangnet is dan weg en je klapt heel hard neer. Dus ook de
opbouw van sociaal netwerk is een onderdeel waar het sociaal wijkteam zich over zou moeten
buigen.
2