VIERING ZONDAG 16 DECEMBER 2012 Overweging Lucas 3, 7-14 Jezus van Nazareth, benadrukt de evangelist Lucas, is één van geest met de joodse traditie. Hij werd geraakt door de profetische prediking van Johannes de Doper, die een ' einde ' voorvoelde, en tot een nieuw begin opriep: de bijl ligt aan de wortel - wat moeten wij doen? wie twee hemden heeft moet ze delen met wie er geen heeft, en wie te eten heeft moet hetzelfde doen. Johannes roept op tot bekering, je omkeren. Het is je afkeren van afgoden als hebzucht en eigenbelang. Het is een je afkeren van de wetten van de neo-liberale markt, het is een niet langer willen handelen louter uit winstbejag. Moet bezit en rijkdom niet ingezet worden voor de bevrijding en de emancipatie van de armen en onderdrukten, moet bezit en rijkdom niet ingezet worden voor de opbouw van een meer rechtvaardige samenleving, wereldwijd? Sociale rechtvaardigheid is misschien wel HET thema van de joodse traditie en de profeten. De joodse schrijver Emanuel Levinas zegt hierover: “In het feit dat de relatie tot Eeuwige via de relatie tot de mensen verloopt en met sociale rechtvaardigheid samenvalt, hierin ligt de hele geest van de joodse bijbel. De relatie tot de mens is een bekommernis uit vriendschap die zich uit, zich bewijst en voltooit in een rechtvaardige economie”. Economie , oikonomia, het is een oikos, een huis van oecumene, gemeenschap. En voor dat gemeenschapshuis van recht en vrede is ieder mens verantwoordelijk. Ook wij. In Sirach lazen we als mondiale werkgroep ook over die zorg om de ander en de oproep tot ommekeer tot een rechtvaardige economie. We lezen uit de boek wijsheid van Jezus Sirach Sirach 34, 21-27 Afgelopen zomer, in juli was ik met dochter Lenne en met acht mensen uit Nuenen aan de tropische zuidkust in Santa Lucia Cotzumalguapa. Midden in het suikerrietgebied van Guatemala. Kilometers en kilometers plantages vol suikerriet. Begin jaren ’80 gingen daar de suikerrietkappers voor het eerst in de geschiedenis staken. Voor een hoger loon, voor betere werkomstandigheden. De staking was een gevolg van een toegenomen bewustzijn en een groeiende organisatie vanuit o.a. kleine kerkelijke basisgemeenschappen. De repressie was echter enorm: catechisten, priesters, vakbondsleiders … zij werden opgepakt, ontvoerd, soms dood teruggevonden. Waar mensen sociale hervormingen eisten, daar werd door het leger met harde hand opgetreden. We spraken met weduwvrouwen en kinderen van vermoordde en verdwenen leiders: hun grootste zorg was het feit dat veel van hun mannen, hun vaders nog steeds niet teruggevonden zijn. Ze hopen dat de huidige regering toestemming geeft -30 jaar na datum- om de vermoedelijke massagraven te openen op de militaire basis in Santa Lucia, zodat ze hun geliefden op een waardige wijze kunnen herbegraven. Hoe suiker bitter kan zijn. De weduwen en hun kinderen hebben samen met o.a. Mario Coolen van Solidaridad –hij werkte daar in Santa Lucia aan de opbouw van basisgemeenschappen- een gedenkboek geschreven. We hoorden in de inleiding al kort iets van Aida Juarez’ verhaal. Haar hebben we in Santa Lucia ook ontmoet. Ze vertelde over de angst om over haar vader te praten. “ Nog steeds worden de vermoorde en verdwenen stakingsleiders gezien als ‘oproerkraaiers’, ‘communisten’ … er is geen enkel monument voor hen. Het boek vol getuigenissen is voor ons –zegt ze- een tastbaar bewijs van dat hun leven en strijd, ja zelfs hun dood de moeite waard was, niet alleen om te gedenken maar ook om die ingeslagen weg voort te zetten. Een rechtvaardige economie tot stand brengen. Maar jammer genoeg smaakt de suiker nog steeds bitter in Guatemala”. Gelukkig is er ook goed nieuws. Solidaridad weet steeds meer bedrijven te interesseren voor een duurzame en sociale economie. Met o.a. cacaogigant Mars ; met AH Perla en Douwe Egberts koffie; met bijna alle supermarkten in Nederland rond tropisch fruit, met Campina en de Melkunie rond soja is Solidaridad succesvol. Rond de suiker werkt Solidaridad in de overkoepelende organisatie BONSUCRO samen met tal van suikerproducenten, plantagebedrijven en coöperaties aan het verbouwen van suikerriet, waar niet alleen een meer duurzaam product tot stand komt, maar juist ook de arbeids- en inkomenskant van ook de kleine producenten wordt gewaarborgd. Coca Cola is een van eerste afnemers. Steeds meer bedrijven nemen hun verantwoordelijkheid op. Solidaridad ondersteunt hun hierbij, ook namens ons. Een mondiale rechtvaardige economie, een wereldwijd gemeenschapshuis van recht en vrede … het onmogelijke lijkt mogelijk. Stap voor stap nemen mensen wereldwijd hun verantwoordelijk op, vatten moed, horen een lied van een nieuw begin .. mensen strekken hun handen uit, ze staan op, maken de Eeuwige zichtbaar hier en nu, lente staat op de drempel. 16-12-2012 Paul Smeets