Bij Jan van Tamelen (71) stroomt al meer dan 55 jaar blauwwit

Bij Jan van Tamelen (71) stroomt al meer dan
55 jaar blauwwit bloed door zijn aderen
In het gezellige clubhuis van Elinkwijk praten ondergetekenden met Jan over
zijn 55 jaar bij Elinkwijk.
,,In de jaren ’50 en ’60 ging bijna iedereen in Zuilen bij de muziek. Mijn vader zat bij het
Zuilens Fanfare Corps, dus lid worden van een voetbalclub was voor mij niet aan de orde. Ik
moest me richten op de muziek. Ik kon al snel heel goed trompet spelen. Pas op zestienjarige
leeftijd mocht ik voetballer worden bij Elinkwijk. Ik speelde twee jaar in de jeugd, waarna ik
op achttienjarige leeftijd, na een testtraining samen met Tonnie Nieuwenhuis, een contract
aangeboden kreeg. Mijn debuutwedstrijd voor Elinkwijk 1 kwam even later, ik mocht ik als
vervanger van Humphreys Mijnals optreden. Elinkwijk speelde toen nog in de eerste divisie.”
Job Gademans
,,Job Gademans was mijn grote steun en toeverlaat, hij speelde ook in de defensie. Job speelde
meer op inzet, terwijl ik het van mijn techniek moest hebben. Veel aanvallers waren daarom
banger voor Job dan voor mij. Job kon ook goed met scheidsrechters overweg, had altijd wel
een praatje klaar. Scheidsrechters gingen soms bij uitwedstrijden mee met onze trein, we
hadden toen nog geen spelersbus. Aangekomen op het Centraal Station was het vaste prik om
gezamenlijk naar het bekende Postiljon Café te gaan. Job kende daar iedereen. Prachtige man
die Job, een gouden vent voor ons elftal.”
Doelman
,,Nico de Bree was de beste doelman waar ik mee gespeeld heb. Een beresterke doelman die
helaas veel te kort bij Elinkwijk is gebleven. Joop Leliveld heb ik ook nog meegemaakt als
keeper, maar hij had zware concurrentie van Henk van de Pol. Tonnie van der Linden, die zijn
laatste voetbaljaren nog heel plezierig voor Elinkwijk speelde, heeft trainer Mur vaak moeten
overtuigen dat Joop echt de betere was. Tonnie en Joop waren toen en ook nu nog vier handen
op een buik, schitterende kerels die ik veel te weinig zie.”
Elinkwijk-Ajax (3-3)
,,Tsja, die wedstrijd vergeet ik nooit meer.” Zijn oude ploegmaat Leen van de Merkt, ook
even aangeschoven in het clubhuis van Elinkwijk, speelde die wedstrijd ook mee, als invaller.
,,Leen dacht dat het een serieuze wedstrijd was en wilde vol voor de winst gaan, maar kreeg al
snel op zijn donder van aanvoerder Job. Het was echt niet de bedoeling om er vol in te gaan.
Job en de aanvoerder van Ajax hadden in de rust, na een 0-3 voorsprong van Ajax, besloten
de uitslag op 3-3 te bepalen. Elinkwijk blij, redde zich met het puntje en Ajax ook blij, want
de club kwam graag naar Zuilen in plaats van de verre reis naar het Zuiden te ondernemen
waar een vervelende tegenstander als MVV wachtte.’’
Fusie FC Utrecht
,,Ik kon in juni 1970 naar FC Utrecht, maar gaf aan niet te kunnen vanwege promotie op mijn
werk. Ik zou dan regelmatig moeten verzuimen op de trainingen. Ik ben toen naar Gooiland
gegaan en heb daar nog een heel leuk seizoen beleefd. Aan het eind van het seizoen kon ik
opnieuw naar FC Utrecht, maar ik heb dat aanbod niet geaccepteerd. Terug naar de amateurs
bij Elinkwijk leek me ook wel aardig. Ik heb daar vervolgens nog een paar mooie seizoenen
beleefd in een gezellig elftal met spelers als Tonnie van der Linden, Henk van Rijnsoever,
Erwin Sparendam en Harrie van der Ham. Een paar keer kampioen geworden, helaas net geen
algeheel amateurkampioen van Nederland geworden. We verloren in de finale met 2-1 van
Huizen. Vervolgens heb ik afgebouwd in het zesde elftal met onder andere mijn zwager
Andries Turksma. We waren ieder jaar kampioen geworden, maar de zondagse ‘derde helft’
was echt iets om met mijn vrouw naar uit te kijken.”
Hans Kraay
,,Hans kwam in 1971, het tweede jaar na de fusie met DOS en Velox, naar Zuilen als trainer.
Ik kwam net met Erwin Sparendam en Karel Sulzle van Gooiland terug. Hans is met afstand
mijn beste trainer geweest. Mooie vent, een echte Utrechter vol met humor en met goede
oefenstof. Af en toe spreek ik Hans nog wel als hij bij Elinkwijk komt kijken.’’
Toekomst Elinkwijk op zaterdag
,,Er is zeker op dit moment geen enkele reden om Zaterdag 1 als vlaggenschip van Elinkwijk
te zien. Zondag 1 draait goed en heeft landelijke bekendheid. Iedere voetballiefhebber heeft
wel eens van Elinkwijk gehoord. We hebben bij onze grote jeugdafdeling in principe allemaal
gediplomeerde trainers. Selectie-elftallen spelen bijna allemaal op het hoogste niveau. We
leveren jaarlijks veel talenten voor BVO's, waaronder FC Utrecht. Jeugdspelers uit de regio
komen daarom graag bij ons spelen. We hebben nu veel zelfopgeleide spelers in Zondag 1
spelen. Ik durf te beweren dat dat in de nabije toekomst ook zo blijft. Bij de A -en B -junioren
lopen veel talenten rond. We kunnen het als club qua kader goed handelen. Fusie met welke
vereniging dan ook is zeker niet nodig. Ik vind het wel jammer dat er zo weinig toeschouwers
komen kijken op zondag, het eerste elftal verdient dat niet.”
Mooiste wedstrijd
,,Feijenoord uit, in een volle Kuip wonnen met we 0-1. Guus Haak (Feijenoord) scoorde in
eigen doel. De beruchte wedstrijd tegen Velox in Galgenwaard, 19 april 1965, heb ik helaas
gemist. Ik zat thuis met een hersenschudding. Het leuke was wel dat de spelersbus na afloop
bij mij thuis in de straat kwam en toeterend iedereen duidelijk maakte dat we gewonnen
hadden. Een paar weken later promoveerden we naar de Eredivisie.”
Manusje van alles
,,Ik ben nu nog heel vaak op de club en doe nog van alles. Ik heb allerlei functies gehad, zoals
bestuurslid, elftalleider en technisch manager. Trainer worden heb ik nooit geambieerd. Ik
hoop dat Elinkwijk straks weer gewoon in de Hoofdklasse kan spelen want daar horen we
echt thuis.”
Door Gert van Es en Hans van Echtelt [email protected]