Overdenking 10 juli 2011

Overdenking 10 juli 2011
Matteus 13: 1-9, 18-23
Gelijkenissen over het koninkrijk van de hemel
1 Die dag verliet Jezus het huis en ging aan de oever van het meer zitten. 2 Er kwam een grote
mensenmassa om hem heen staan, en daarom ging hij in een boot zitten, terwijl de menigte op
de oever bleef. 3 Hij sprak hen uitvoerig toe en vertelde gelijkenissen: ‘Iemand ging eens naar
zijn land om te zaaien. 4 Tijdens het zaaien viel een deel van het zaad op de weg, en er kwamen
vogels die het opaten. 5 Een ander deel viel op rotsachtige grond, waar maar weinig aarde was,
en het schoot meteen op omdat het niet diep in de grond kon doordringen. 6 Toen de zon
opkwam verschroeide het, en omdat het geen wortel had droogde het uit. 7 Weer een ander deel
viel tussen de distels, en toen die opschoten verstikten ze het zaaigoed. 8 Maar er viel ook wat
zaad in goede grond, en dat bracht vrucht voort, deels honderdvoudig, deels zestigvoudig, deels
dertigvoudig. 9 Laat wie oren heeft goed luisteren!’
18 Hoor en begrijp dan nu de gelijkenis van de zaaier: 19 bij ieder die het woord van het
koninkrijk hoort maar het niet begrijpt, komt hij die het kwaad zelf is en rooft wat hun in het hart is
gezaaid; bij hen is op de weg gezaaid. 20 Het zaad dat op rotsachtige grond is gezaaid, dat zijn
zij die het woord horen en het meteen met vreugde in zich opnemen. 21 Het schiet echter geen
wortel in hen, oppervlakkig als ze zijn. Worden ze vanwege het woord beproefd of vervolgd, dan
houden ze geen ogenblik stand. 22 Het zaad dat tussen de distels is gezaaid, dat zijn zij die het
woord horen, maar bij wie de zorg om het dagelijkse bestaan en de verleiding van de rijkdom het
woord verstikken, zodat het zonder vrucht blijft. 23 Het zaad dat in goede grond is gezaaid, dat
zijn zij die het woord horen en begrijpen. Zij dragen dan ook rijkelijk vrucht, deels honderdvoudig,
deels zestigvoudig, deels dertigvoudig.’
hoe kan dat nou?
Een tijdje terug was ik met een aantal kinderen naar een kinderboerderij. Daar vlakbij lagen
de schooltuinen. Enthousiast lieten ze me zien waar ze al een jaar mee bezig waren: met het
zaaien van zaadjes, het water gieten, het verzorgen en het controleren en het onkruid
weghalen. Ze vertelden me hoe lekker sommige dingen waren die ze thuis mochten eten met
hun ouders. Ze waren zo trots en zo druk bezig met hun eigen tuintje. Ik vroeg hen of alles
wat ze gezaaid hadden ook goed en mooi omhoog was gekomen. Een van hen keek me aan
alsof ik gek was. ‘Hoe kan dat nou? Het waren er zoooooveeeeel’.
soms
Zo veel zaad. Zo ook in het Bijbelverhaal dat we vandaag hebben gelezen. Een zaaier die
overal zaad strooit. Je zou misschien denken dat het komt omdat hij niet goed oplet. Dat het
zomaar terecht komt, haast per ongeluk. Maar we kunnen het ook anders bekijken. De
zaaier wil dat het overal terecht komt. Hij wil graag overal de vruchten zien.
Maar het mocht niet zo zijn. Niet overal groeide het. Soms leek het erop. Was er even zo’n
periode waarin het opschoot, maar het verdorde. Het kwam niet verder van de grond. Soms
werd het opgegeten door vogels of werd het verstikt door distels.
aan de slag
Het doet me denken aan mijn tuin. Een tuin die ik altijd al wilde hebben, omdat het me zo
mooi leek. Maar mijn tuin stond vol onkruid. Natuurlijk heb ik dat aangepakt, mooie planten
erin gezet, zaadjes in de aarde gedaan. Maar onkruid en mijn tuin hebben een innige relatie.
Een waar ik niet goed tussen kom. Dus nu staat het onkruid weer heel duidelijk tussen mijn
bloemen. En ik weet dat het niet vanzelf weggaat, ik weet dat ik ermee aan de slag moet. En
stiekem wil ik dat ook wel. Want een mooie tuin is toch lekkerder om in te zitten. Maar dan
moet ik het wel doen. Ik moet er tijd voor maken en aan de slag gaan. Dat werd me weer
pijnlijk duidelijk.
vier mogelijkheden
Waarom vertelt Jezus dit verhaal? Hij wil ons iets duidelijk maken. En dan heb ik het niet
zozeer over het feit dat ik mijn tuin mag gaan onderhouden. Het gaat veel verder dan dat.
Want eigenlijk gaat dit verhaal over mensen. Is Jezus de zaaier, is het zaad het Goede
Nieuws dat Hij vertelt en zijn wij mensen de aarde waar het op terecht komt. Maar dan is het
de vraag: welke van de plekken waar het zaad op terecht komt zijn wij?
In dit verhaal zijn er vier mogelijkheden. We zouden op de weg lijken als de boodschap van
het Goede Nieuws niet bij ons binnenkomt. Als de woorden het ene oor in, het andere oor
weer uit gaat. Als we het niet begrijpen of er niet voor open staan. Misschien zit je niet te
wachten op mijn woorden, maar zit je met je hoofd al bij de koffie en de gezelligheid van zo.
Of misschien lijken we op de rotsgrond. Zijn we erg enthousiast als we dingen horen en
knikken we hard, zijn we het er helemaal mee eens. Maar misschien weten we dan ook dat
we dat vaker doen en dat we daarna weer erg snel enthousiast zijn voor iets anders en dit
vergeten. Laten we ons snel van de wijs brengen.
Niet iedereen is gelijk zo uitbundig. Sommigen van ons laten het groeien, zijn er mee bezig,
maar tegelijkertijd zijn er zoveel andere dingen die ervoor zorgen dat we niet verder kunnen
met Gods boodschap. Dat we er niet in kunnen groeien. Omdat we ons zorgen maken over
de kinderen of wat er gaat gebeuren met ons. Waar we heen kunnen als we hier uit mogen.
En hoe we dan voor onszelf kunnen zorgen. Hoe komen we aan geld? En het liefst nog zo
makkelijk mogelijk verdiend. Hele terechte zorgen. Maar soms zijn we er zo mee bezig dat
we geen tijd hebben voor God, voor groei in geloof. Dan zijn die zorgen en het geld als
distels die het geloof verstikken.
En dan is daar die vierde mogelijkheid. De aarde waar het in terecht komt, waar het in kan
groeien. En bloeien. Waar er zelfs vrucht mag zijn. Soms een beetje, andere keren meer.
Dat we luisteren naar wat God ons wil zeggen en er mee aan de slag gaan. Dat het echt ons
hart raakt en er blijft. Dat we langzaam veranderen.
keuze en inzet
Vier mogelijkheden. Op wie lijk je het meest? En waar zou je het meest op willen lijken?
Misschien willen we graag groeien vrucht dragen, maar weten we niet of we dat kunnen. Is
het al zo vaak mis gegaan. Het is dan ook niet altijd makkelijk, maar het kan wel. Dat geloof
ik. Maar dan moeten we het wel willen. Want zoals het onkruid niet vanzelf uit mijn tuin
weggaat (was het maar zo!), zo is groei bij ons ook niet altijd automatisch. Dan is er een
keuze nodig en inzet. Maar als wij doen wat wij kunnen, dan mogen we ook weten dat we het
niet alleen hoeven te doen en God mogen vragen of Hij ons daarmee wil helpen. Zodat wij
mogen groeien en vrucht mogen dragen.
liedsuggesties
Dank U voor deze nieuwe morgen
Waar je woont op deze wereld
Onze Vader, Onze Vader
Create in me a clean heart
tekeningen
De onderstaande tekeningen zijn gemaakt door een gedetineerde uit Roermond naar aanleiding
van bovenstaande bijbeltekst.