wat is de wil van god en hoe weten wij deze

WAT IS DE WIL VAN GOD EN HOE WETEN WIJ DEZE?
Een op 22 augustus 2004 gehouden preek van de Amerikaanse dr. John Piper
Rom 12: 1 en 2
'Ik bid u dan, broeders, door de ontfermingen Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levende, heilige en
Gode welbehagelijke offerande, welke is uw redelijke godsdienst. En wordt dezer wereld niet
gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds, opdat gij moogt beproeven,
welke de goede, en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij.'
Laten we samen bidden.
Het gaat niet om ons, Vader, alsof U de dingen zou moeten doen zoals wij ze doen. Het gaat om
Christus, Zijn glorie, Zijn eer. Ik bid U dat U wil komen om onze eigenwilligheid, zelfverhoging, ons
‘zichzelf-toe-eigenend’ karakter en onze angst om onszelf te verloochenen weg te nemen. Help ons
Heere, om U te zien zoals U echt bent: oneindig eerwaardig, dierbaar, een kostbare schat die vele
malen meer is dan de grootste kostbaarheid van mensen. Als we vandaag zouden moeten sterven, dat
het dan goed zal zijn. Dat we dan zouden kunnen zeggen met ons hele hart: ‘Het leven is mij Christus
en het sterven een gewin’, omdat dit sterven dan nóg meer is van Christus. Jezus, kom nu voorwaarts
vanuit Uw verborgenheid in de hemel, door Uw Geest. Verlicht de ogen van ons hart. Zodat we U
mogen kennen, U mogen koesteren. Dat bidden we U in Uw grote Naam. Amen.
Het doel van Rom 12:1 en 2 is dat heel ons
fysiek leven, namelijk alles wat we doen met
ons lichaam en alles wat we doen met ons
leven, zal zijn tot verering van Christus. Leest
u dat?
‘Dat gij uw lichamen stelt tot een levende,
heilige en Gode welbehagelijke offerande,
welke is uw redelijke godsdienst.’
Het doel van deze twee verzen is dat u een
manier van leven zult vinden op uw werk en
thuis waarbij Christus in uw leven eruit gaat
zien zoals Hij werkelijk is. Dat is waar het om
gaat bij het vereren van Christus. Aanbidding
en verering is het tot uitdrukking brengen van
de waarde van alles wat God voor ons is in
Christus. Dus wanneer uw leven (namelijk dat
wat u doet met uw handen, voeten, armen,
tong, ogen, oren, enz.) een manier van
aanbidding wordt, dan wordt uw leven een
uiteenzetting van de waarde van Christus. Dat
is waar deze twee verzen over gaan. Paulus
bouwt hier op elf hoofdstukken theologie, om
uw leven nu te veranderen in doxologie1. Het
klinkt nu als een ‘ere zij God’, het ziet er nu
uit als een lied van Gods heerlijkheid, het
klinkt hier nu als het ware naar een gezongen
lofspreuk. En als u niet weet hoe u dit kunt
doen in uw dagelijks werk, als dit een absoluut
onvoorstelbare gedachte is, dan komt dat
waarschijnlijk door één van de volgende twee
mogelijkheden: u doet het verkeerde beroep,
of vers 2 komt niet in uw leven naar voren
1
loflied
zoals dat eigenlijk zou moeten. Het tweede is
waarschijnlijker dan het eerste. Vers twee gaat
namelijk over hoe vers 1 in de praktijk wordt
gebracht. Alleen wanneer u zich niet schikt
naar de wereld en al haar waarde wordt uw
leven een uiteenzetting van de waarde van
Jezus. Alleen als uw gedachten omgevormd zijn
wordt de wil van God u dierbaar en tot
vreugde. Dan leeft u een leven van liefde,
opoffering, hoge standaarden en Christusverhoging die de mensen om u heen laat
herkennen wat de realiteit, de waarde en de
schoonheid van Christus is. Dus is het heel goed
mogelijk dat u geen verkeerd beroep heeft;
wel moeten we veel moeite doen om datgene
te doen wat alleen gedaan kan worden met een
nieuw gemoed.
Er staat
‘wordt veranderd door de vernieuwing van
uw gemoed’.
Christenen weten reeds ‘Ik ben nieuw’. Er staat
in 2 Kor 5:17
‘Zo dan, indien iemand in Christus is, die is
een nieuw schepsel.’
Punt! Hij ís een nieuw schepsel. Christenen
weten eveneens dat de Bijbel bouwt op deze
steenvaste realiteit van onze identiteit in
Christus: nieuw. Daarom zeggen we: ‘Wordt
zoals je al bent.’ Zoals dat bijvoorbeeld staat
in 1 Kor 5:7
‘Zuivert dan den ouden zuurdesem (dat is:
zonde) uit, opdat gij een nieuw deeg (dat
1
is: nieuw leven) zijn moogt, gelijk gij
ongezuurd zijt.’
Is
dat
niet
verbazingwekkend
helder
omschreven? ‘Worden wat je al bent’? Je bent
reeds ‘ongezuurd’, zonder zonde, perfect,
geaccepteerd, thuis en geliefd in Christus. Nu,
wórdt dan zo in uw dagelijkse levenspraktijk!
Zodat de mensen het werk van Jezus Christus
in u mogen zien. Of zoals Kol. 3:10 het zegt:
‘En aangedaan hebt den nieuwen mens,
die vernieuwd wordt tot kennis, naar het
evenbeeld Desgenen, Die hem geschapen
heeft’.
Je hebt de nieuwe mens aangedaan. Je bent er
al, je bent reeds Thuis, je bent nieuw, je bent
in Christus! Je bent geaccepteerd, geliefd,
gerechtvaardigd, het is gerealiseerd. Je bent
vrijgesproken, je vonnis is uitgesproken als
‘onschuldig’. Het is volbracht! En nu: wórdt
vernieuwd naar wat je al bent in Christus.
Het laatste gedeelte van vers 2 vertelt meer
van dit proces wat ik net besproken heb. Laten
we dit samen lezen:
‘En wordt dezer wereld niet gelijkvormig;
maar wordt veranderd door de
vernieuwing uws gemoeds...’
En dan komt het doel waar we vandaag het
meeste van onze tijd mee bezig zullen zijn:
‘...opdat gij moogt beproeven, welke de
goede, en welbehagelijke en volmaakte wil
van God zij.'
De reden waarom we een vernieuwd gemoed
moeten hebben is omdat we dan bekwaam
zullen zijn om te onderscheiden, om in te
stemmen met en te omhelzen wát de wil van
God is. Om dan deze geheel na te volgen.
Er zijn op zijn minst twee betekenissen bekend
voor de Bijbelse uitdrukking: ‘de wil van God’.
We moeten nu eerst beslissen welke van deze
twee betekenissen hier van toepassing is op
Romeinen 1:2. Het is erg belangrijk dat we
begrijpen wat het verschil is tussen de twee
betekenissen van de uitdrukking ‘de wil van
God’. Het weten van het verschil tussen deze
twee betekenissen van ‘de wil van God’ in de
Bijbel is de sleutel tot het ontsluiten van één
van
de
grootste
geheimen
of
onbegrijpelijkheden in de Bijbel. Namelijk dat
God geheel souverein is over alle dingen, maar
tegelijkertijd Zijn goedkeuring níet geeft over
vele van deze dingen. Dit is een erg
raadselachtige tegenstrijdigheid. God bestuurt
en regeert alles en tegelijkertijd laat Hij Zich
in de Bijbel kennen als Een die veel dingen, die
gebeuren in deze wereld, haat. Dat is een
onoplosbare en tegenstrijdige situatie als we
niet begrijpen dat de term ‘de wil van God’ in
de Bijbel meer dan één betekenis heeft. En dat
heeft het zeer zeker! U zal dit zien als we
verschillende teksten bekijken.
We willen met elkaar overdenken over hoe we
om moeten gaan met de tegenstrijdigheid dat
God dingen verbiedt, terwijl Hij Zelf Degene is
die diezelfde dingen onder Zijn controle heeft.
Ja, dat Hij dingen gebiedt Die Hij tegelijkertijd
verhindert te gebeuren. Dat iets in de ene
betekenis de wil van God is en hetzelfde ding
tegelijkertijd in een andere betekenis niét de
wil van God is. Als we niet begrijpen dat de wil
van God twee betekenissen heeft kunnen we
deze dingen niet vatten. Dan kunnen we de
God van de Bijbel niet begrijpen.
Laten we daarom nu naar deze twee soorten
‘wil’ gaan.
A. De souvereine wil van God, of de
verordening door God.* 2
Hier is nummer 1: Laten we deze de
‘souvereine wil van God’ noemen. We kunnen
hiervoor ook de naam ‘verordening door God’
gebruiken3. Dat betekent dat God alle dingen
die gebeuren onder Zijn souvereine controle
heeft. Dit is een van de helderste lessen uit de
Bijbel. Laten we naar een aantal verzen kijken.
Ik denk dat ik ze alleen even aanhaal. U kunt
ze noteren en er later thuis naar kijken. U kent
de meeste van deze teksten reeds. In Mattheus
26:39 is Jezus in Gethsémané en Hij bidt als
volgt:
‘Mijn Vader, indien het mogelijk is, laat
dezen drinkbeker van Mij voorbijgaan?
doch niet, gelijk Ik wil, maar gelijk Gij wilt.’
Wat betekent ‘maar gelijk Gij wilt’ hier? Welke
soort ‘wil van God’ is dat? Wel, het betekent
hier Zijn plan voor Jezus om gekruisigd te
worden. Jezus zegt hier als het ware: ‘Als dit
de enige, Vader, als dit de eeuwig-wijze, de
eeuwig-liefdevolle, de eeuwig-rechtvaardige
manier is, doe dan wat U moet doen.’ En de
Vader deed het. En nu het cruciale onderwerp
dat we móeten opmerken: Dit hele feit is
doordrongen van zonden die eraan vooraf
gingen, en kon niet gebeuren zonder dat er
zonde aan voorafging.
Waren die er niet
Voor verhoging van de leesbaarheid zijn
titels ingevoegd die niet zijn uitgesproken door
dr. John Piper. Deze zijn altijd met een *
aangegeven.
3
Gods verborgen wil of raad
2
2
geweest, dan had Jezus niet hoeven lijden. Het
is een zonde om Gods Zoon te doden! Het is
een zonde om Hem te smaden! Het is een
zonde om de Zoon van God te geselen, om de
striemen aan te brengen die in het Oude
Testament voorzegd waren. Het is een zonde
om een hulpmiddel te zijn en je handen te
wassen voordat je Hem overgeeft. En toch
weten we het allemaal vanuit Handelingen 4:27
en 28 dat dit Gods wil was.
‘Want in der waarheid zijn vergaderd tegen
Uw heilig Kind Jezus, Welken Gij gezalfd
hebt, beiden Herodes en Pontius Pilatus,
met de heidenen en de volken Israels; Om
te doen al wat Uw hand en Uw raad te
voren bepaald had, dat geschieden zou.’
Het ‘draaiboek’ voor deze lijdensnacht in
Gethsémané en voor de Goede Vrijdag was al
lang -tot in veel detail!- beschreven in Jesaja
53. En in Psalm 22. En in veel andere
tekstgedeelten. Het was al beschreven! De wil
van God is hier een vastgesteld, vastbesloten
doel om de dood van Zijn Zoon te
bewerkstellingen. Het staat in Jesaja 53:10
‘Doch het behaagde den HEERE Hem te
verbrijzelen;...’
...en tegelijkertijd was dit vol van menselijke
zonden. Daarom móeten we een categorie in
gedachten hebben met betrekking tot ‘de wil
van God’ die ons verklaart hoe God dit alles zo
wilde laten gebeuren en toch geen veroorzaker
van de zonde is. Als we hier geen uitleg voor
hebben kunnen we het kruis en de profetiën
daaromtrent niet rijmen met het feit dat God
de zonde nooit wil. God verordent de zondige
gebeurtenissen in de dood van Zijn Zoon (Hij
kon niet gekruisigd worden zonder dat dit een
zonde was) en Hij is tegelijkertijd desondanks
geen zondaar.
Hier is een ander voorbeeld: 1 Petrus 3:17
‘Want het is beter, dat gij, weldoende,
(indien het de wil van God wil) lijdt, dan
kwaad doende.’
Het is beter om te lijden omdat je het goede
doet (als dit Gods wil is) dan omdat je het
kwade doet. Denk hier eens over na. Petrus
weet dat het Gods wil kán zijn dat christenen
onverdiend lijden onder verdrukking. Dit
betekent: het kán Gods wil zijn dat deze
zondige activiteiten gebeuren. Toch? Er kunnen
geen christenen verdrukt worden zonder dat dit
tegelijk gepaard gaat met actieve zonden,
omdat christenverdrukking zonde ís. Als het
naar Gods wil is dat wij lijden wanneer we dit
niet verdienen, dan is het goed. En tegelijk is
God géén veroorzaker van de zonde.
En nog een voorbeeld. Het gaat over Paulus’
ingrijpende opmerking in Efeze 1:11.
‘In Hem, in Welken wij ook een erfdeel
geworden zijn, wij, die te voren
verordineerd waren naar het voornemen
Desgenen, Die alle dingen werkt naar den
raad van Zijn wil;’
Ik denk niet dat hier ook maar íets uitgesloten
is. Helemaal niets is buitengesloten in de
opmerking ‘alle dingen’.
En natuurlijk, ik kan een uur de tijd nemen om
vele andere teksten uiteen te vouwen. Zoals
Mattheus 10:29
‘Worden niet twee musjes om een
penningsken verkocht? En niet een van
deze zal op de aarde vallen zonder uw
Vader.’
Dit
laat
zien
voorzienigheid is.
hoe
gedetailleerd
de
Of Spreuken 16:33
‘Het lot wordt in den schoot geworpen;
maar het gehele beleid daarvan is van den
HEERE.’
...tot iedere rol van een dobbelsteen toe! Het
is van de Heere. Niemand wint er, niemand
verliest er zonder Gods verordening.
Of Spreuken 16:1
‘De mens heeft schikkingen des harten;
maar het antwoord der tong is van den
HEERE.’
Of Spreuken 21:1
‘Des konings hart is in de hand des
HEEREN als waterbeken. Hij neigt het tot
al wat Hij wil.’
En verder, en verder, en verder vertelt de
Bijbel ons dat er een betekenis is voor ‘de wil
van God’. Alles is de wil van God. Hij is God!
Hij zegt nooit: ‘Oeps’. Hij wrijft nooit in Zijn
handen van spijt. Hij staat nooit perplex. Hij
zegt nooit: ‘O, dat was niet mijn bedoeling’.
Wat ik nu zeg is in strijd met wat sommige
predikanten prediken.
Luister nu naar Daniel 4:35, dit ontneemt u de
adem.
‘en Hij doet naar Zijn wil met het heir des
hemels en de inwoners der aarde, en er is
niemand, die Zijn hand afslaan, of tot Hem
zeggen kan: Wat doet Gij?’
3
Niemand kan tegen Zijn hand staan, alsof het
zou kúnnen dat onze eigengereide wil God zou
tegenstaan. En niemand kan tegen Hem
zeggen: ‘Wat heeft U gedaan?’
Dit is één betekenis voor de term ‘de wil van
God’: Zijn souvereine wil, Zijn wil van
verordening. Alles gebeurt in overeenstemming
met deze wil van God. Niets gaat daarbuiten.
B. De wil van God die Hij laat kennen in Zijn
geboden.*
Hier is de tweede betekenis4. Noem dit ‘de wil
van Gods gebod’. Ik bedoel de wil van God die
ons leert wat wij behoren te doen. De eerste
betekenis was de wil van Zijn verordening. Dat
is alles wat er gebeurt, je doet eraan mee, of
je het nu gelooft of niet.
Maar de wil van Gods gebod (in de tweede
betekenis)
kan
worden
overtreden,
tegengestaan, ontkend. En deze wórdt elke dag
overtreden. Ook in ons leven. Hier zijn de
teksten waaruit wij dat kunnen leren. Deze
tekst is degene waar de meeste mensen aan
denken als ze het over de wil van God hebben:
Matth 7:21.
‘Niet een iegelijk, die tot Mij zegt: Heere,
Heere! zal ingaan in het Koninkrijk der
hemelen, maar die daar doet den wil Mijns
Vaders, Die in de hemelen is.’
Alleen degene die de wil van Zijn Vader doet.
Niet iedereen komt in de hemel, alleen
degenen die de wil van Zijn Vader doen. Dit
betekent tegelijk dat er velen zijn die de wil
van de Vader níet doen. De wil van God in deze
betekenis kan overtreden worden door mensen!
Hier is nog een tekst: 1 Thess 4:3
‘Want dit is de wil van God, uw
heiligmaking: dat gij u onthoudt van de
hoererij;’
Daar is een concrete, praktische opmerking
over wat God van u wil: uw heiligheid! Uw
sexuele reinheid! En deze wil wordt elke dag
overtreden. In deze kerk en in de wereld. Dus
hier is sprake van een wil van God die níet
gedaan wordt.
En verder: 1 Thess 5:18
‘Dankt God in alles; want dit is de wil van
God in Christus Jezus over u.’
Dankbetuiging, dat is Gods wil voor u! In alle
omstandigheden. En dát gebeurt niet altijd. In
het leven van velen wordt deze wil van God
4
Gods geopenbaarde wil
ontkend, tegengestaan en verbroken. Zijn wil
valt daar op de grond.
1 Joh 2:17
En de wereld gaat voorbij, en haar
begeerlijkheid; maar die den wil van God
doet, blijft in der eeuwigheid.
Sommigen doen deze wil van God, anderen
niet.
Het ligt niet in een gedegen opleiding dat
iemand een theoloog wordt. Maar het ligt in
het feit dat je dit soort dingen ziet in de Bijbel
en daarom op je knieën gaat. Dat je deze
dóórdenkt, totdat je hierin eenheid en
harmonie bij elkaar ziet komen. Laat geen
woord uit de Bijbel op zichzelf heengaan!
Overdenkt haar! Bidt en zeg: ‘Houd mij trouw
tegenover de hele raad van God. Laat mij niet
heengaan in het ene uiterste, ook niet in het
andere uiterste. Mag ik, zovér als kan met
mijn menselijke verstand, dit helder krijgen.
Help me om trouw te blijven aan Uw Woord,
om in een spanningsveld te houden wat in een
spanningsveld moet blijven! Ik wil trouw
blijven aan het Woord van God’.
En mijn conclusie hier is: de term ‘de wil van
God’ in de Bijbel heeft twee betekenissen. Aan
de ene kant is het de souvereine wil van God
die alles onder controle heeft en die nóóit
verbroken of tegengestaan kan worden. En op
een ander moment verwijst deze term naar wat
wij hebben te doen, simpelweg omdat Hij dat
gebíedt. Zoals ‘gij zult niet doodslaan’, ‘gij
zult niet stelen’, ‘gij zult geen overspel doen’.
En deze wil van God kunnen wij wel verbreken.
We kunnen hieraan ongehoorzaam zijn. En
dáárom moeten we bij elke tekst over de wil
van God vragen: ‘Over welke van de twee
wordt hier gesproken?’
Maar laten we even stoppen voordat we dat
doen bij Rom 12:1 en 2. Laat mij u eerst
helpen om te voelen waarom datgene waar we
het zojuist over hadden méér dan dierbaar is
om te weten en te geloven. Ik denk niet dat
het mogelijk is om met diepe smart en met
groot verlies in uw leven om te kunnen gaan,
zonder deze twee betekenissen van ‘de wil van
God’. Ik denk dat als u God kent aan de ene
kant als een God die alles onder Zijn
souvereine macht en controle heeft in onze
dagelijkse behoeften, en aan de andere kant
eveneens als een God die opdracht geeft en ons
dingen gebiedt overeenkomstig onze dagelijkse
levensbehoeften, dat dit u helpt in moeilijke
situaties. Als we Hem in deze beide aspecten
kennen kan dit ons helpen dóór situaties heen
waarin we niet zouden kunnen blijven staan als
4
we alleen de ene of alleen de andere wil van
God zouden kennen. Als we de ene of de
andere betekenis van ‘de wil van God’
overboord gooien, worden we erg kwetsbaar. Ik
moet u hiervan een voorbeeld geven: Stel dat u
lichamelijk en geestelijk misbruikt zou zijn als
kind. En dat komt eruit in uw leven. U moet
leren hiermee om te gaan. En stel dat iemand
dan vraagt: ‘denk je dat dit de wil van God
was?’ Dit is een vaak voorkomende, overigens
goede vraag. ‘Denk je dat dit de wil van God
was?’ Nu, het is mijn eerlijk gebed tot God dat
u dan als luisteraar aan het einde van deze
preek bekwaam zult zijn om te zeggen: ‘Nee,
dit was niet naar Gods wil’. Hoe vreemd,
wonderlijk, vol van pijn, vol van perplexie dit
ook mag klinken. Dat u op een Bijbelse manier
zal kunnen antwoorden. En wel op deze
manier:
Nee, dit was niet naar Gods wil. Omdat
God ons gebied dat we elkaar niet
misbruiken. Hij haat het wanneer mensen
dat wel doen. Hij gebiedt ons dat we elkaar
liefhebben. Dit was niet de wil van God.
Inderdaad, toen het gebeurde heeft het
Gods Geest bedroeft, boos gemaakt en
uitgeblust. Deze laatste drie woorden heb
ik letterlijk uit de Bijbel. In specifieke
teksten waarin beschreven wordt wat de
Heilige Geest ervaart...
En als dit enigszins door de vraagsteller
begrepen wordt zal deze zeggen: ‘Ik dacht dat
jij bij de Bethlehem-kerk5 hoorde. Ik dacht dat
je één van die mensen was die in een
souvereine God geloofde.’ En zonder enige
boosheid of zelfverdediging kunt u zeggen dat u
dat inderdaad gelooft. Dan kunt u verder
antwoorden:
...het was Gods souvereine wil. De reden
waarom ik dat weet is omdat Hij wel
honderd manieren had kunnen gebruiken
om het te verhinderen. Om redenen die ik
nu niet begrijp heeft Hij het niet
verhinderd. En in Zijn oneindige wijsheid
heeft Hij besloten dat dit zou gebeuren.
Als de juiste tijd daar is zal ik zien hoe dit
alles meewerkt voor mij ten goede. Het is
nu heel moeilijk voor mij om dat zo te
zien...
Er is overigens niets mis mee dat u dat nu niet
kunt begrijpen, dat kunnen we ook niet altijd
De naam van de kerk waar deze preek
gehouden is.
5
begrijpen. Hier is nu juist wat ik bedoel toen ik
zei dat deze twee betekenissen van de wil van
God nodig zijn om met verlies, pijn en moeite
om te gaan. Ik denk dat er diep in iedere ziel
een sterkte hoop is dat God sterk, souverein en
besturend genoeg is om een ieder in het
midden van verlies en pijn te kunnen helpen.
...Ja, ik geloof zelfs dat God dit ten goede
kan laten keren, als ik mezelf toevertrouw
aan de souvereiniteit en de machtige
kracht van God over mij en de mensen om
mij heen. Ik heb van mezelf niet datgene
wat nodig is om op te staan om mij door
deze afschuwelijke situatie heen te helpen.
En toch, ik heb een God Die mij begrijpt en
met me meevoelt. Want Hij is Koning en
Hogepriester.
Hij is –laten we inderdaad deze twee beelden
gebruiken- Koning en Hogepriester. Jezus is
onvoorwaardelijk een Hoge Koning, Heere der
heren en Koning der koningen. Niéts gebeurt er
in de wereld zonder dat het onderhevig is aan,
en luisteren moet naar het kommando van
Koning Jezus. En tegelijk is Jezus een
medelijden hebbend Hogepriester, zoals dat
staat in Hebr. 4:15.
Want wij hebben geen hogepriester, die
niet kan medelijden hebben met onze
zwakheden, maar Die in alle dingen, gelijk
als wij, is verzocht geweest, doch zonder
zonde.
En Hij komt naast ons. En omdat Hij reeds
bevolen heeft dat dit kwaad niet met jou mag
gebeuren, is Hij oprecht toornig over dit kwaad
dat jou overkomt. En Hij heeft er verdriet
over. Ja, Zijn Geest wordt hierdoor uitgeblust.
En ik denk, juist omdat we naar Zijn Beeld
geschapen zijn, dat we deze beide waarheden
in onze gedachten moeten houden: Koning én
tegelijk Hogepriester. Als u probeert om één
van deze twee te kiezen (zo van: ‘Ik wil alleen
een fijne, gevoelige God, zonder dat Hij alles
onder controle heeft’, of: ‘Ik wil een
souvereine God, en geen God die intiem is met
mensen en warm in relatie) dan zult u de
moeilijkheden niét doorstaan. Of op z’n minst
gezegd zal de Bijbel door u op zo’n wijze
misbruikt worden, dat God niet uw Bron zal
zijn om erdoorheen te komen.
Dus om deze redenen, die ik zojuist behandeld
heb, denk ik dat de twee betekenissen van de
wil van God allbei van toepassing zijn op alle
dingen in ons leven. Laten we dit daarom nu
gaan toepassen op vers 2 van Romeinen 12.
5
‘En wordt dezer wereld niet gelijkvormig;
maar wordt veranderd door de
vernieuwing uws gemoeds, opdat gij
moogt beproeven, welke de goede, en
welbehagelijke en volmaakte wil van God
zij....’
Nu, over welke wil van God is dit geschreven?
Ik geloof dat het de tweede is die we
behandeld hebben: De wil van God die Hij laat
kennen in Zijn geboden. Datgene wat God ons
gebiedt. Dat wat Hij vindt dat wij moeten
doen. En niet de wil van Gods souvereine
almacht, waarmee Hij alle dingen bestuurt. Er
zijn een paar redenen waarom ik dat denk.
Ten eerste is het zo dat God helemaal niet van
ons verwacht dat we Zijn van eeuwigheid
besloten en souvereine wil voor de toekomst
moeten beproeven en daardoor kennen. Als u
een verlangen heeft om de details van de
besloten wil van God voor de toekomst te
weten, heeft u geen ‘vernieuwing van uw
gemoed’ nodig, want hiervoor is een (spottend
gezegd) kristallen glazen bol van een
waarzegger nodig. En de mensen die deze
gebruiken voor hun toekomst, hebben geen
‘vernieuwing’ nodig waar deze tekst over
spreekt! Zij hebben alleen een demonische
kracht nodig. Als dit vers zegt dat wij
‘veranderd’ en ‘vernieuwd van gemoed’
moeten worden, betekent dat niet dat we
goden moeten worden die in de toekomst
kunnen kijken. Vergoddelijking op deze manier
heeft geen ‘verandering en vernieuwing van
gemoed’ nodig. Er is een wereld van verschil
tussen het leven van mensen die konstant
hopen op nieuwe boodschappen die via
demonische krachten in hun hoofden komen
(over welke kant ze op moeten, welke auto te
kopen, met wie te trouwen, etc) en het leven
van hen die leven volgens onze tekst. Wees
niet gelijk aan deze wereld, wordt veranderd
door een diepe vernieuwing! Zodat u de wil van
God gewaar kunt worden, zodat u de dingen
om u heen in overeenstemming met Gods wil
kunt inschatten.
En hier is de tweede reden waarom ik denk dat
het in onze tekst hier niet over ‘de souvereine
wil van God’, of ‘Gods verordening’ gaat. Er
staat
‘opdat gij moogt beproeven’
en dat in de betekenis ‘onderscheid maken en
jezelf eraan vastklampen’. Niet zoals de duivel
dat doet, hij vraagt zich af: ‘Wat is de wil van
God?’ en hij weet dat, hij weet dat heel goed.
En hij haat deze wil van God! Hij wil dat u deze
wil van God niet doet. In dit vers wordt iets
bedoelt wat de duivel nooit zal kunnen doen.
Hier gaat het over het onderscheid maken en
het jezelf eraan vastklampen. Als dit voor Gods
souvereine wil zou gelden zouden we onszelf
aan alle dingen die in Zijn raad besloten zijn
vast moeten klampen, dus ook het kwaad en de
zonde die daarin besloten liggen. Alle dingen in
deze wereld, dus ook de zonden, zijn in Gods
plan voor deze wereld opgenomen. En het is
niet goed wanneer wij onszelf aan deze zonden
en dit kwaad zouden moeten vastklampen. Dus
daarom zal het niet lukken om Rom 12:2 een
vers te noemen waarin het over de souvereine
en verordenende wil van God gaat.
Hier is de Bijbelse parafrase van dit vers, het
komt uit Hebreeën 5:14. Ik zal u dit vers alleen
lezen, u kunt het later zelf over Romeinen 12:2
leggen.
‘Maar der volmaakten is de vaste spijze,
die door de gewoonheid de zinnen
geoefend hebben, tot onderscheiding
beide des goeds en des kwaads.’
Ik zal het u opnieuw voorlezen want dit is de
Bijbelse parafrase uit een ander Bijbelboek van
wat ik denk dat Romeinen 12:2 betekent.
‘Maar der volmaakten is de vaste spijze,
die door de gewoonheid de zinnen
geoefend hebben, tot onderscheiding
beide des goeds en des kwaads.’
... en zich dan aan het goede vastklampen,
welke de wil van God is, welbehagelijk en
volmaakt.
Als wij dus duidelijk willen maken dat vers 2
over díe wil van God gaat die Hij in Zijn
geboden laat kennen dan komen we drie
uitingen, drie ervaringen tegen met betrekking
tot deze geopenbaarde wil van God.
1. Als deze tekst ons aanspoort om de wil van
God te kennen, kunnen we deze alleen leren
kennen vanuit de Bijbel.*
Gods wil van Zijn geboden is alleen in de Bijbel
op een heldere, doorslaggevende manier
ontsluierd. Helder en doorslaggevend. Twee
belangrijke woorden, want we komen een
volgende keer bij vers 3 t/m 8 waar de
Geestelijke gaven besproken zullen worden,
inclusief de gave van de profetie.
Gods wil Die Hij in Zijn geboden bekend
maakt, is het die met heldere en
doorslaggevende authoriteit ontsluierd wordt in
de Bijbel alleen. We moeten een vernieuwd
gemoed hebben voordat we dit kunnen zien.
Want als u naar de Bijbel gaat zonder een
vernieuwd gemoed, dan zal u een manier
vinden om zelfverloochening, liefde en
zuiverheid te ontwijken en te vervormen. We
moeten de verlichtende, onszelf veranderende
6
en nederig makende werking van de Heilige
Geest in ons hart hebben, willen we het gebod
- dat Jezus heeft gezegd uitnemend voldoende
te zijn - kunnen zien in de Bijbel. De Heilige
Geest brengt ons de Christus verhogende
waarheid. Hij werkt in ons een waarheid
omhelzende nederigheid. Dit móet eerst
gebeuren! Als u naar de Bijbel gaat zonder de
werking van de Heilige Geest zult u allerlei
waarheden opblazen en verdraaien, zodat ze
precies passen bij uw eigen zelfverhogende
hartstochten.
Dus stap 1 is: zien dat de Bijbel de enige
plaats is waar Gods ontsluierde wil van Zijn
geboden
helder
en
doorslaggevend
is
weergegeven. Hier is een tekst om deze
bewering te ondersteunen; 2 Tim 3:16 en 17.
‘Al de Schrift is van God ingegeven, en is
nuttig tot lering, tot wederlegging, tot
verbetering, tot onderwijzing, die in de
rechtvaardigheid is; Opdat de mens Gods
volmaakt zij, tot alle goed werk
volmaaktelijk toegerust.’
... dus niet alleen tot ‘sommige’ goede werken.
Voor bepaalde goede werken hebben we
specifieke boodschappen nodig. De goede
werken die te maken hebben met de
souvereine wil van God, of de verordening door
God voor wat betreft de toekomst kunnen niet
anders gedaan worden dan met een specifieke
boodschap uit de hemel. En deze tekst zegt dat
de christen wordt uitgerust voor alle goed
werk.
2. Hoe we deze wil van God moeten
toepassen op ons leven.*
De tweede stap. De eerste is vanuit de Bijbel
zelf; we hebben vernieuwde gedachten nodig
om het te begrijpen en toe te passen. De
tweede stap is nu de toepassing van de Bijbelse
waarheden op nieuwe situaties die niet
expliciet behandeld worden in de Bijbel. Er zijn
natuurlijk miljoenen van deze situaties. De
Bijbel vertelt u niet met wie u moet trouwen,
ook niet óf u moet trouwen. De Bijbel vertelt u
niet welke auto u moet kopen of huren. De
Bijbel vertelt u niet welk huis u moet kopen.
De Bijbel vertelt ons niet waar we naar toe op
vakantie moeten of dát we op vakantie
moeten. De Bijbel vertelt u niet welk pakket
mobiele telefoon u heeft aan te schaffen. De
Bijbel vertelt u niet welk merk sinaasappelsap
u moet drinken. Er zijn tienduizend besluiten
die u elke dag neemt die niet expliciet in de
Bijbel genoemd worden. Dus wat doet u
hiermee, als u de wil van Gods geboden wil
gehoorzamen? Mijn antwoord hierop is: u moet
een vernieuwd gemoed hebben. Dat is wat
deze tekst zegt:
‘...maar wordt veranderd door de
vernieuwing uws gemoeds, opdat gij
moogt beproeven,
...hoe te eten, hoe te drinken, welke auto te
rijden, welke huizen te kopen, welke zending
te bedrijven, welke levensstijl te kiezen, welke
vriendschappen te kweken, welke gesprekken
te voeren en welke níet te voeren. Tienduizend
besluiten, niet in de Bijbel beschreven, maar
toch geïnfiltreerd door de Bijbel in dit
‘vernieuwde gemoed’. Zo zult u denken met
het gemoed van Christus. Zo zult u dingen
inschatten op de manier zoals Christus dat
doet. Zodat de besluiten die u maakt écht
voortvloeien uit de in de Bijbel geopenbaarde
wil van God, terwijl deze wil van God tegelijk
uw gemoed vernieuwd.
3. Tot ontdekking komen dat we deze wil van
God vanuit onszelf niet kunnen toepassen op
ons leven.*
Ten laatste, de derde stap.
Dit is degene waarvan ik veronderstel dat deze
gedurende jarenlang het meest de manier
heeft bepaald hoe ik preekte, hoe ik mijn stille
tijd houd en ook hoe ik denk over het leven als
christen. Namelijk: 95% van uw leven gebeurt
onbewust (ik kies het getal 95 als benadering, u
kiest uw nummer). 95% van uw leven gebeurt
onbewust. Gedachten, houdingen en akties
komen spontaan op. Ze zijn ‘spetters’ die naar
buiten komen. En de Bijbel is daar heel goed
van op de hoogte en bespreekt het zoals volgt:
‘...want uit den overvloed des harten
spreekt de mond. De goede mens brengt
goede dingen voort uit den goede schat
des harten,
En hier kunt u ‘de goede mens’ vervangen door
diegene ‘wiens gemoed vernieuwd’ is volgens
onze tekst
en de boze mens brengt boze dingen voort
uit den boze schat. Maar Ik zeg u, dat van
elk ijdel woord, hetwelk de mensen zullen
gesproken hebben, zij van hetzelve zullen
rekenschap geven in den dag des
oordeels.’ (Matth 12:34b-36)
Elk ijdel woord! Dat zijn de woorden waar u
niet over hebt nagedacht. En dat geldt
trouwens voor verreweg de meeste van onze
woorden... Het moet wel zo zijn. U kunt niet
vóór elke zin stoppen en het gebruik van uw
7
werkwoorden en zelfstandige naamwoorden
overpeinzen voordat u ze uitspreekt. Het is
onmogelijk
om
op
deze
manier
de
communicieren, je móet wel doorpraten. En als
u hier stond zou u zeggen: ‘Waar komen deze
woorden allemaal vandaan? Ik denk nu
helemaal niet in detail over welke zin en welk
bijvoegelijk naamwoord ik moet gebruiken,
over welke toonhoogte ik aan moet houden en
welke gebaren ik zal maken.’ U moet wel
gewoonweg doorspreken. Uw leven is vol van
deze ‘spetters’; 95% van de tijd bestaat ons
leven uit deze ‘spetters’.
Dan zult u mij vragen: ‘Waarom noemt u dit
‘de wil van God die Hij laat kennen in Zijn
geboden’? Als ik over deze wil van God hoor
dan klinkt dit alsof het gaat over dat ik Gods
gebod hoor, erover nadenk en het dan doe.’
Ik noem het zo omdat we in de Bijbel geboden
horen als: wees niet boos, wees niet trots,
begeert niet, wees niet bevreest, wees niet
jaloers, wees niet afgunstig. En u denkt zelfs
niet over slechts één van deze! Niemand
‘besluit’ om trots te zijn! Zo van: ‘Nu ben ik
nederig, en laat ik besluiten om trots te gaan
zijn.’ Of: ‘ik voel geen afgunst nu, maar ik zie
anderen die wel afgunstig zijn en laat ik dan nu
beginnen om afgunst te voelen.’ Of: ‘Ik heb
niet genoeg dingen en begerigheid is een
manier om meer te krijgen, dus ik denk dat ik
dat maar eens doe’. Niemand leeft op deze
manier! Al deze dingen gebeuren gewoonweg in
uw leven. EN U BENT SCHULDIG! Want ze
komen voort uit uw hart! We zijn schuldig
vanwege de corruptheid van ons hart.
Dus toen ik zei dat dit punt mijn manier van
preken, manier van stille tijd en denkwijze
over het christelijk leven bestuurt, dan is dat
juist vanwege de dingen die gewoon gebeuren.
Ik kan niet leven met voorgeprogrammeerde
lijsten. Probeert u uw leven te houden door
middel van zulke lijsten? Want óf deze lijst zal
belachelijk kort zijn vergeleken met de
tienduizenden dingen die u elke dag doet, óf
deze zal zo lang zijn dat u eraan sterft. Er is
maar één manier om het christelijke leven de
leiden: pas uzelf niet aan aan dit leven,
‘...maar wordt veranderd
vernieuwing uws gemoeds,’
door
grootste uitdaging in mijn leven is: ‘Piper6,
wees nieuw!’
Wees nieuw! In het binnenste van mijn
gemoed. Als daar nog enig spul, afval of trots is
overgebleven dat deze verkeerde dingen
ongeroepen en ongepland naar voren brengt,
grijp me daar dan vast Heere!
Dat is onze enige hoop, nietwaar?
Dus onze concluderende aanmaning is: dompel
uzelf onder in Gods Woord, verzadig uw
gedachten met Gods Woord. Ik ken geen
andere manier. Ik ben nu 58 jaar, drie jaar
geleden heb ik gezegd tegen het bestuur in een
vergadering: ‘Ik wil mezelf toeleggen op het uit
mijn hoofd leren van Gods Woord zoals ik dat
nog niet eerder gedaan heb.’ Ik zeg dat nu nog
sterker. Ik zou wel een mega-inprenting willen
maken. Ik spreek voor mezelf, u hoeft niet
eens te weten dat ik dat doe, maar de kennis is
daar. En hier is de reden: als eerste, mijn
leervermogen neemt af en ik wil niet het
Woord van God verliezen. En als tweede: ik
weet geen andere manier om mijn gedachten
te verzadigen, veranderen, vormen en
verbouwen naar gelijkvormigheid met het
gemoed van Christus, dan Zijn Woord uit mijn
hoofd te leren en erover te mediteren.
Als u Gods Woord niet kent en er niet over
mediteert heeft u net zoveel kans om te
overleven als een sneeuwbal in de hel zou
kunnen blijven bestaan.
Dus dompel uzelf onder in de Bijbel. Wees
serieus over een vernieuwd gemoed!
Laten we bidden:
‘...Ga Uw eigen weg met ons Heere, ga Uw
eigen weg. U bent de Pottenbakker, ik ben de
klei. Vorm mij en maak mij naar Uw wil. Uw
wil van het gebod, de Bijbelse wil, de
geopenbaarde wil, de wil van de bergrede, de
wil van de 10 geboden, de wil van Efeze 4, 5 en
6. En terwijl ik wacht, geef ik me aan U over
Heere...’
Ik hoop dat de Heere dit in uw hart legt, als
we bidden en zingen.
de
Dat is onze enige hoop! Het leven gebeurt
gewoon te spontaan, u kunt het niet leven door
middel van voorbedachte lijsten. U kunt zelfs
de 10 geboden niet houden, omdat u 95% van
de tijd dingen doet zonder er zelfs in het minst
bij na te denken of u één van de geboden
breekt of niet. U doet het gewoon! Mijn
Enige teksten mbt de wil van God, toegevoegd
door de vertaler:
Jeremia 26:13
1Sam15:11
Commentaar van David als hij bidt voor zijn
ziek kind (na Bathseba)
6
Zo heet deze predikant
8