Het sexleven van een kever in de middeleeuwen

Het sexleven van een kever in de middeleeuwen.
Een kever bestond nog niet in de middeleeuwen, dus kan ik er moeilijk veel over
vertellen. Men kon toen nog niet rijden, er bestond nog zelf geen auto. Ze reden er alleen
met paarden. De kever is pas in 1967 uitgekomen en bestaat eigenlijk nog niet zo lang.
Of misschien bedoelde je het insect, dus zal ik herbeginnen.
De kever is een zeer eigenaardig beestje. Het heeft meestal twee paar vleugels waarvan
de buitenste zeer hard zijn en ze kunnen ze wegdraaien. Daaronder zitten dan de echte
vleugels waarmee ze kunnen vliegen. Deze zijn soms gemaakt uit donkere kleuren voor
de veiligheid, soms ook uit mooie kleuren. Deze gebruiken ze dan om vrouwtjes te
lokken en te imponeren. Ze wapperen dan met hun vleugels, vliegen een beetje rond het
wijfje, brengen het bloemen, al hadden ze het met dit laatste zeer moeilijk aangezien de
bloem veel groter was dan henzelf. Maar eens het wijfje geïmponeerd was, dan hadden ze
meteen een bed waar ze van bil konden gaan.
Maar wat was er zo speciaal aan de middeleeuwen? Juist, de ridders en de abdijen.
De kevers hebben hier ook geschiedenis geschreven maar niemand weet hier veel van,
aangezien de kevers niet konden schrijven of praten. Maar via via ben ik dit toch te weten
gekomen. Wat deden ze namelijk? Ze gingen eerst een paard zoeken en het dan
overnemen als een ridder afstapte. Als het paard daarna nog een beetje stapte kon de
kever zeggen van “kijk, ik heb dit paard onder controle”. Als het paard dan naar rechts
wou gaan zei de kever:” Ga naar rechts paard!!”. Als het dan effectief naar rechts ging
was het vrouwelijke kevertje zeer blij. Wat de kever ook deed was zijn schild zo
aanpassen dat het op een wapenschild leek met alle kleuren en opschriften.
Zo ook heeft er ooit een kever het wapenschild van technica gemaakt en zo weet u nu ook
waar het vandaan komt.
In die tijden werd het bier overal uitgevonden en alle insecten vonden dit super! Ze
genoten er elke keer de kale pater niet keek, van het bier. Een witteke, een bruine, een
tripel,… Alles dronken ze, ze vonden het heerlijk. Maar de kevers waren de echte
bierdrinkers. Ze gingen van abdij naar abdij, heel het land door. In sommige biersoorten
moesten ze soms ook hun behoefte laten, vandaar dat sommige bieren de reputatie van
pisbier hebben.
Er zijn nog steeds neveneffecten van die insecten hun feesten. Al ooit een insect recht
zien vliegen, ik niet, meer hoef ik niet te zeggen om aan te tonen dat ze nog steeds zat
zijn.
Wat ook in de middeleeuwen is vastgesteld. Seks is niet alleen goed voor de conditie, het
kan je ook langer in leven houden. Dat geldt althans voor de meikever. Vrouwtjes van
deze soort leven langer als ze paren met speciaal gekweekte mannetjes. Dit hebben een
paar ridders van in die tijd onderzocht. Ze vermoeden dat de mannetjes een antiverouderingscocktail meegeven met het sperma. De mannetjes waren gekweekt om zich
pas op hoge leeftijd voort te planten. Deze eigenschap werd ontwikkeld door de kevers
pas van bonen te voorzien, als ze eerst 10 dagen met een vrouwtje hadden doorgebracht.
Aangezien vrouwtjes eitjes leggen in de bonen, hadden de mannetjes er belang bij om de
voortplanting uit te stellen, en blijkbaar ook om de vrouwtjes langer in leven te houden.
De vondst was verrassend omdat voortplanting meestal wordt gezien als de aartsvijand
van een lang leven. Maar toen is dus een tegenbewijs geleverd, dus danku kevers voor
deze ontdekking.