Beleidsreactie verkenning arbeidsmarkt cultuur en advies

>Retouradres Postbus 16375 2500 BJ Den Haag
De voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA Den Haag
Erfgoed en Kunsten
Rijnstraat 50
Den Haag
Postbus 16375
2500 BJ Den Haag
www.rijksoverheid.nl
Onze referentie
916855
Uw brief van
19 april 2016
Datum
31 mei 2016
Betreft
Beleidsreactie verkenning arbeidsmarkt cultuur en advies versterking
arbeidsmarktpositie kunstenaars
Op 11 april heeft de Raad voor Cultuur mij het advies aangeboden over de inzet
van 2 miljoen euro die, ingevolge amendement 34300 VIII nummer 118 van de
leden Van Veen, Monasch, Jasper van Dijk, Pechtold en Grashoff, beschikbaar is
gekomen voor de verbetering van de positie van kunstenaars op de arbeidsmarkt.
Dit advies is op mijn verzoek opgesteld in het verlengde van de Verkenning
arbeidsmarkt culturele sector van de Sociaal-Economische Raad (SER) en de Raad
voor Cultuur, die in januari 2016 is gepubliceerd. In uw brief van 26 januari 2016
heeft u mij verzocht schriftelijk te reageren op de verkenning.1 Dit verzoek is ook
gedaan aan de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.
In deze brief geef ik, mede namens Minister Asscher, mijn reactie op de
verkenning en op het advies van de Raad voor Cultuur over bovengenoemd
amendement.
1 De verkenning arbeidsmarkt culturele sector
In de Verkenning arbeidsmarkt culturele sector constateren de SER en de Raad
voor Cultuur dat kunstenaars een zwakke inkomens- en arbeidsmarktpositie
hebben. Werkenden in de culturele en creatieve sector hebben vaak te weinig
inkomen uit hun werkzaamheden om rond te komen. Over het algemeen hebben
zowel werknemers als zelfstandigen een zwakke onderhandelingspositie. Zij
blijken ook in veel gevallen onvoldoende in staat om zich te verzekeren tegen
arbeidsongeschiktheid of om middelen te reserveren voor hun pensioen.
De verkenning plaatst de bezuinigingen onder het kabinet Rutte I tegen een
achtergrond van economische crisis en een veranderende arbeidsmarkt. Daarbij is
de druk op de culturele en creatieve sector sterker geweest dan op de
arbeidsmarkt als geheel. Gebleken is dat circa 20.000 banen zijn verdwenen en
dat arbeidsvoorwaarden zijn verslechterd mede vanwege het uitblijven van
nieuwe financieringsstromen of ontwikkeling van nieuwe bedrijfsmodellen. De
sterke intrinsieke motivatie om te blijven werken in de sector, ongeacht lage
vergoedingen, is echter groot.
1
Brief met kenmerk 2016Z01492, met stenografisch verslag van het ordedebat.
Pagina 1 van
Onze referentie
Arbeidsmarktontwikkeling 2009-2013
Dienstverbanden
Zelfstandigen
Tijdelijke banen
Culturele en creatieve sector
-12,3%
+20,4%
+37%
Arbeidsmarkt breed
-2,5%
+9,6%
+25%
Inkomensontwikkeling 2
In 2014 is de inkomenspositie van kunstenaars, zowel werknemers als zelfstandigen,
vergeleken met die van andere beroepen. Het aandeel kunstenaars met een inkomen minder
dan 30 duizend euro per jaar was ruim 50 procent. Dit is aanzienlijk hoger dan het aandeel voor
andere beroepen met een hoog vaardigheidsniveau (nog geen 20 procent). Voor beeldend
kunstenaars ging het zelfs om 90 procent. Het aandeel kunstenaars met een bijstandsuitkering
was 5 tot 7 keer hoger dan gemiddeld bij beroepen met een hoog vaardigheidsniveau. Het
aandeel WW-uitkeringen was onder de kunstenaars 3 keer hoger.
De inkomenspositie van zelfstandigen in de culturele sector is het zwakst. Het persoonlijk
inkomen van zelfstandigen in ’cultuur, recreatie en overige diensten’ was in 2014 gemiddeld
18,6 duizend euro per persoon, 43 procent minder dan voor werknemers in deze sectoren. Ter
vergelijking: het gemiddelde persoonlijk inkomen van alle zelfstandigen in Nederland bedroeg in
2014 38 duizend euro per jaar.
De bezuinigingen op de cultuurbudgetten door verschillende overheden, onder
meer een bezuiniging van 200 miljoen euro door het Rijk, hebben duidelijk een
impact gehad op de sector. Zij waren ook verhoudingsgewijs van grote omvang
en binnen kort tijdsbestek doorgevoerd. Maar de verkenning van de raden maakt
duidelijk dat er meer aan de hand is dan alleen de effecten van de bezuinigingen.
Bepaalde kenmerken van de cultuursector maken dat de effecten van de crisis en
de bezuinigingen daar sterker worden gevoeld dan elders op de arbeidsmarkt. De
redenen hiervoor zijn ook aan de orde geweest in de technische briefing die uw
Kamer op 24 maart 2016 heeft gehad van de SER en de Raad voor Cultuur. Het
gaat om kenmerken die gelden voor de hele cultuursector en die overigens zeker
niet alleen negatief zijn. Zij bepalen ook de kracht van de sector als het gaat om
innovatie, brede inzetbaarheid en culturele diepgang.
De zorgen van de Raad voor Cultuur en de SER over de positie van kunstenaars
deel ik en heb ik de afgelopen jaren vaker geuit en met uw Kamer besproken. Zij
waren bijvoorbeeld de aanleiding voor mijn verzoek aan de Raad voor Cultuur en
de SER om de verkenning gezamenlijk op te stellen. Ook heb ik instellingen die
een aanvraag indienen voor de Basisinfrastructuur (BIS) 2017-2020, expliciet
gevraagd naar hun personeelsbeleid. In zijn advies ‘Basisinfrastructuur 20172020’ herhaalt de Raad zijn zorgen over de culturele arbeidsmarkt. Hij constateert
dat de aanvragen voor de BIS nog weinig zicht geven op hoe instellingen omgaan
met goed werkgeverschap en goed opdrachtgeverschap.3 De Raad constateert
echter ook dat sommige instellingen aangeven tijdelijke contracten om te willen
2
‘Monitor kunstenaars en afgestudeerden aan creatieve opleidingen’ CBS, 2014 met gebruik
van deze over 2011, zoals aangehaald in ‘Arbeidsmarktverkenning Culturele Sector’ SociaalEconomische Raad en Raad voor Cultuur 2016. Aangevuld uit statistiek ‘Werkzame
Beroepsbevolking’ CBS, 2016.
3
‘Advies Culturele basisinfrastructuur 2017-2020’ Raad voor Cultuur, 2016.
Pagina 2 van
zetten in vaste aanstellingen. Ik vind het van groot belang dat deze tendens
doorzet. Mensen die in de cultuursector werken moeten een fatsoenlijk inkomen
kunnen verdienen, zoals ik ook eerder al heb aangegeven in ‘Ruimte voor cultuur:
Uitgangspunten cultuurbeleid 2017-2020’. De passie die veel makers in de
culturele en creatieve sector hebben mag geen excuus zijn voor slechte beloning,
te zware belasting of doorgeslagen gebruik van de flexibiliteit van werkenden.
Ook in deze sector moet ‘decent work’ de norm zijn.
Onze referentie
Kenmerken van de culturele arbeidsmarkt
Uit de verkenning blijkt dat de toename van het aantal flexwerkers en
zelfstandigen in de cultuursector wordt veroorzaakt door de (versterkte)
projectmatige ofwel productie-gebonden werkwijze van de sector. Het aandeel
zelfstandigen in de sector was altijd al groot, 35 procent van alle kunstenaars ten
opzichte van 14 procent van alle werkenden in 2009. Dit verschil is deels
verklaarbaar. Voor verschillende kunstvormen, zoals beeldende kunst of
popmuziek, bestaan nauwelijks werkgevers. De behoefte aan een flexibele schil is
bovendien groot. Elke theaterproductie of film vereist immers een eigen
samenstelling van talent.
Kunstenaars hebben relatief vaak een hybride beroepspraktijk: zij hebben een
wisselende samenstelling van dienstverbanden en zelfstandige klussen, binnen en
buiten de sector. In 2011 gold dat voor 17 procent van alle kunstenaars,
vergeleken met 7 procent van werkenden in de rest van de arbeidsmarkt. Mede
door de verschillende fiscale en arbeidsmarktwetgeving voor mensen in loondienst
en zzp’ers, hebben kunstenaars met een hybride beroepspraktijk een complex
inkomenspatroon, dat wordt samengesteld uit verschillende componenten. De
hybride beroepspraktijk betekent tegelijkertijd dat de belangen van zzp’ers,
werknemers en werkgevers in de cultuursector vaak overeenkomen en dat er een
constructieve houding is voor het vinden van een evenwicht tussen flexibiliteit en
continuïteit.
Het meest kenmerkende van de arbeidsmarkt in de culturele en creatieve sector
is echter de sterke intrinsieke motivatie van kunstenaars, die ertoe leidt dat
werkenden en instellingen koste wat kost hun culturele en artistieke bedrijvigheid
voort willen zetten, ook als het financieel weinig oplevert. Daardoor werkt het
mechanisme van prijsvorming door vraag en aanbod in deze sector niet optimaal.
Maar ik vind dat geen excuus voor onvoldoende honorering en doorgeslagen
flexibilisering aan de kant van werkgevers en opdrachtgevers.
In totaal is het aantal personen werkzaam in de sector, als werknemer of als
zelfstandige, niet gedaald sinds 2009, terwijl de omzet van de sector wel minder
geworden is. De bezuinigingen zijn beperkt opgevangen door andere
financieringsstromen. Sommige instellingen hebben de bezuinigingen doorvertaald naar de beloning van kunstenaars. De motivatie om het beroep te blijven
beoefenen voor minder geld, met minder betaalde uren, minder werkzekerheid,
mindere arbeidsvoorwaarden of zelfs als vrijwilliger, blijkt heel erg groot.
Maatschappelijke en beleidsrelevante thema’s
Een toenemende flexibiliteit en zelfstandigheid van werkenden is niet per se altijd
slecht voor de sector. De raden constateren echter dat deze ontwikkelingen hun
doel voorbij dreigen te schieten. Er is behoefte aan een balans, om
ondernemerschap en flexibiliteit van de sector te behouden en tegelijkertijd het
Pagina 3 van
inkomen en de zekerheden van mensen in loondienst en zzp’ers, te verbeteren.
Dit vereist evenwichtige randvoorwaarden teneinde zowel de kwaliteit van de
sector als de positie van werkenden te waarborgen.
Onze referentie
Door de bezuinigingen is de sector ertoe aangezet om zich ondernemender op te
stellen. In plaats van structurele exploitatiesubsidies ontvangen veel instellingen
nu via de fondsen projectmatige bijdragen gericht op productie of innovatie. Zij
moeten meer dan vroeger rekening houden met korte termijn conjuncturele
ontwikkelingen en flexibiliteit tonen. Voorbeelden zijn de muziekensembles, de
presentatie-instellingen en instellingen op het gebied van digitale media en
creatieve industrie. Daarbij is het in sommige disciplines zo dat instellingen als
werkgever bijna geheel zijn verdwenen, bijvoorbeeld de centra voor de kunsten.
Doordat de ambities om te produceren van kunstenaars, producenten en
instellingen onverkort hoog zijn, de concurrentie hoog is en de financiële ruimte
beperkt, staan de lonen en vergoedingen in de cultuursector onder voortdurende
druk.
Zoals ook aangegeven in de kabinetsreactie op het IBO ZZP dient voorkomen te
worden dat de keuze voor zzp-schap gedreven wordt door instituties in plaats van
de gezamenlijke wensen van werkenden en werk- en opdrachtgevers. 4 In
diezelfde beleidsreactie heeft dit kabinet verschillende maatregelen
aangekondigd, bijvoorbeeld ter bestrijding van schijnzelfstandigheid en voor
toegankelijke bescherming van zzp’ers (opbouw van pensioenen, ondersteuning
bij tijdelijke werkloosheid en voorlichting rond arbeidsongeschiktheidsverzekeringen).
Recente wijzigingen in arbeidsmarktwet- en regelgeving zijn ook juist bedoeld om
evenwicht te brengen in de flexibilisering van de arbeidsmarkt. Volgens de
verkenning vraagt de sector zich echter af of de inkomenspositie en
werkzekerheid van de werkenden inderdaad zal worden verbeterd en of de
benodigde flexibiliteit van instellingen en producenten voldoende wordt
gewaarborgd. Zo is de sector zoekende naar voor de culturele en creatieve sector
bruikbare interpretaties van het begrip ‘seizoensarbeid’ in de nieuwe Wet werk en
zekerheid (Wwz), van het begrip ‘gezag’ in de Wet deregulering beoordeling
arbeidsrelaties (wet DBA) en van het begrip ‘kartelafspraak’ door de Autoriteit
Consument en Markt (ACM) met betrekking tot de Mededingingswet. De sector
weet nog niet altijd welke mogelijkheden er zijn om fatsoenlijke
arbeidsvoorwaarden te combineren met de benodigde flexibiliteit. De verkenning
wijst er verder op dat belastingvoordelen, zoals de zelfstandigenaftrek, er voor
zorgen dat de netto inkomens van kunstenaars in belangrijke mate op peil blijven,
ook al zijn de bruto inkomens vaak laag.
Cao’s kunnen op sommige deelterreinen uitkomst bieden. In de cultuursector
besteden cao’s aandacht aan nieuwe arbeidsmarktontwikkelingen, bijvoorbeeld
aan de rollen van stagiairs en vrijwilligers. Maar de verkenning constateert dat de
sociale dialoog in de cultuursector over het algemeen niet sterk is ontwikkeld. Dit
komt mede door de kleinschalige collectieve vertegenwoordiging in de sector. De
sector kent tal van disciplines met eigen bedrijfsmodellen. Dat vertaalt zich in
eigen werkgeversorganisaties en beroepsgroepen. Financiële druk betekent
4
Kamerstuk 31311 nummer 154, 2 oktober 2015.
Pagina 4 van
bovendien dat instellingen en werkenden niet gemakkelijk kunnen investeren in
verdere professionalisering. Dat geldt voor werkgevers, maar nog meer voor de
werkenden, die aangesloten zijn bij een scala aan vakbonden, beroepsgroepen en
belangenverenigingen. Collectieve vertegenwoordiging kan juist behulpzaam zijn
om maatwerk in de sector mogelijk te maken, bijvoorbeeld rond invoering van de
Wet Wwz.
Onze referentie
De grote diversiteit van de sector is ook terug te zien bij scholing. De
arbeidsmarktverkenning wijst erop dat deze voorzieningen relatief beperkt en
versnipperd zijn. Na- en omscholing zijn belangrijk om mobiliteit en kwaliteit in de
sector op peil te houden. Zij ondersteunen nieuwe en gevestigde professionals bij
het vormgeven van hun beroep onder veranderende omstandigheden,
bijvoorbeeld bij het wegvallen van de centra voor de kunsten. In de creatieve
industrie is 'levenslang leren' binnen het vakgebied bij uitstek een voorwaarde
voor succesvol ondernemen. Kunstenaarsberoepen zijn specialistisch en vereisen
een investering in tijd en geld tijdens de opleiding en gedurende de loopbaan.
Deze specialisatie is een van de redenen dat de externe mobiliteit, de beweging
om werk buiten de sector te zoeken, klein is, zoals ook wordt geconstateerd bij
het UWV Servicepunt Kunst en Cultuur.
De beroepspraktijk van creatieven en kunstenaars is steeds vaker interdisciplinair.
En de hybride beroepspraktijk betekent dat kunstenaars vaker actief zijn buiten
de culturele sector. Met het Sectorplan hbo kunstonderwijs 2012-2016 richthet
kunstvakonderwijs zich, in het verlengde van het advies van de commissieDijkgraaf, op proactieve professionals die zelfstandig een plek in deze
veranderende beroepspraktijk innemen.5 Momenteel worden de beroepsprofielen
geactualiseerd, zodat de opleidingsprofielen hier nog beter op de arbeidsmarkt
aansluiten.
Het kunstvakonderwijs is een voorbeeld waar, via het Sectorplan hbo
kunstonderwijs 2012-2016, de samenwerking in de sector momenteel wordt
versterkt. Hogescholen hebben aangegeven dat zij met elkaar en met
vertegenwoordigers van het werk- en beroepenveld in gesprek gaan over een
vervolg. Werkgevers, werknemers en sociale fondsen in de cultuursector en de
sector creatieve industrie werken ook samen aan de uitvoering van het Sectorplan
Cultuur, met de Stichting Cultuur+Ondernemen als penvoerder. Ik vind dit type
samenwerking en initiatief zeer waardevol.
2 Maatregelen ter versterking van de arbeidsmarktpositie van
kunstenaars
De bovenstaande analyse van de raden laat zien waar verandering nodig is op de
culturele arbeidsmarkt. De verantwoordelijkheid voor evenwicht op gebied van
bedrijfsvoering, flexibiliteit en een goede arbeidsmarktpositie ligt primair bij
werkgevers, werknemers, opdrachtgevers en zzp’ers zelf.
Als minister heb ik een stelselverantwoordelijkheid voor de sector. In mijn
cultuurbeleid stel ik randvoorwaarden voor een sterke culturele en creatieve
sector, inclusief de werking van de arbeidsmarkt. Het instrumentarium van
fondsen en de vormgeving van de culturele basisinfrastructuur zijn hierbij van
5
'Onderscheiden, verbinden, vernieuwen - de toekomst van het kunstonderwijs'
Commissie-Dijkgraaf, 2010.
Pagina 5 van
direct belang. In dat kader is het van grote waarde dat fondsen in de periode
2017-2020 opnieuw ruimte hebben om ook vierjarige subsidies te verlenen,
teneinde de continuïteit in de bedrijfsvoering te verbeteren. Mijn uitgangspunt
voor de nieuwe BIS-periode is dat werkenden in de cultuursector, net als alle
andere werkenden, recht hebben op fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden.
Onze referentie
Met amendement 34300 VIII nummer 118 van de leden Van Veen, Monasch,
Jasper van Dijk, Pechtold en Grashoff, is 2 miljoen euro beschikbaar gesteld voor
verbetering van de arbeidsmarktpositie van kunstenaars op de arbeidsmarkt. In
zijn advies over de besteding benadrukt de Raad voor Cultuur het incidentele
karakter van middelen en het feit dat het hier een sectorbrede problematiek
betreft. De benodigde cultuurverandering in de sector zal niet in 2016 worden
voltooid. Er moet wel een nieuw pad worden ingeslagen, richting een horizon
waar beloning in gezonde verhouding staat tot de kosten van het artistieke
product en waarbij deze waarde wordt erkend binnen en buiten de sector.
De door de Raad geadviseerde maatregelen zijn van waarde voor de ontwikkeling
van de culturele arbeidsmarkt maar moeten nog verder worden uitgewerkt. Ik zal
instellingen en werkenden in de sector daar actief bij betrekken, vanwege hun
verantwoordelijkheid en gebleken inzet voor gezonde bedrijfsvoering en een goed
functionerende arbeidsmarkt.
Verbetering van de arbeidsmarktpositie
De Raad voor Cultuur ziet kansen om de arbeidsmarktpositie in de sector te
verbeteren door middel van collectieve initiatieven. Sterke collectieve
vertegenwoordiging draagt niet alleen bij aan de onderhandelingspositie van
kunstenaars, maar, zoals eerder gesteld, ook aan de goede uitwerking van weten regelgeving. Ik wil de samenwerking die al gaande is in de sector, bijvoorbeeld
tussen de sociale partners in het Sectorplan Cultuur, dan ook verder versterken,
en kies voor een aanpak die lijkt op die van de ‘green deals’, waarbij de sector
afspraken maakt zowel intern (werkenden en werk-/opdrachtgevers met elkaar)
als met de overheid.
Ik roep daarom de partners in de culturele en creatieve sector op om een
gezamenlijke arbeidsmarktagenda op te stellen, met sectorbrede uitgangspunten
voor de korte en middellange termijn. Zo’n agenda hoeft zich niet te beperken tot
maatregelen die worden gefinancierd uit het amendement. De SER heeft bij de
presentatie van de arbeidsmarktverkenning aangeboden om ook in het
vervolgtraject een rol te willen spelen. Dit lijkt mij zeer wenselijk.
Dit moet leiden tot:
1)
een code voor goed opdrachtgeverschap, goed werkgeverschap en
goede omgang met vrijwilligers, in het verlengde van Governance Code
Cultuur,
2)
het vergroten van de bereikbaarheid van scholing (onder meer voor
zzp’ers en een leven lang leren), en
3)
de toepassing en kennisverspreiding van arbeidsmarktwet- en
regelgeving.
Daarnaast dient de agenda te voldoen aan de volgende uitgangspunten:
De agenda is discipline-overstijgend en betrekt partners uit kunsten,
cultuurparticipatie, erfgoed, media en creatieve industrie.
Pagina 6 van
-
-
Dienstverbanders en zzp’ers worden breder dan nu betrokken bij de
sociale dialoog en de uitwerking van de agenda.
Er is breed draagvlak bij de stakeholders, bijvoorbeeld werkgevers,
vakbonden, beroepsverenigingen, aanbieders van scholing, Kunsten ’92 en
subsidieverstrekkers, zoals de private en rijkscultuurfondsen.
De verwachtingen ten aanzien van de rol van de overheden worden
geëxpliciteerd.
Onze referentie
Ik stel maximaal 400.000 euro uit het amendement beschikbaar om de uitvoering
van deze agenda te ondersteunen. De middelen moeten bovenal ten goede
komen aan kunstenaars zelf, bijvoorbeeld door de ondersteuning van kleinschalig
ondernemerschap, door flankerend beleid en proeftuinen rond nieuwe
verdienmodellen en door voorlichting omtrent verzekeringen, fiscale regelingen en
subsidie-instrumenten van andere ministeries.
Ik hecht sterk aan een sectorbrede kennisuitwisseling over de uitwerking van
algemene arbeidsmarktwetgeving, omdat er vaak meer mogelijk is dan men
denkt, bijvoorbeeld ten aanzien van een goede inzet van vaste en tijdelijke
werknemers. Gezien de rol van zzp’ers voor de sector, is het van belang dat ook
zij betrokken worden bij de sociale dialoog. Dit zal ook bijdragen aan hun
onderhandelingspositie.
Omdat er, met het oog op de grote diversiteit in de sector, behoefte is aan een
discipline-overstijgende oplossing, vraag ik Kunsten ’92 om vanuit een
onafhankelijke positie het initiatief te nemen en werkgevers, vakbonden,
beroepsgroepen en andere partners uit de creatieve en culturele sector daarbij te
betrekken. Bij de uitwerking zal, waar dat nuttig is, vanuit de fondsen en de
rijksoverheid ook betrokkenheid zijn.
Beloning
De Raad voor Cultuur wijst specifiek op de waarde van honoreringsrichtlijnen voor
een betere inkomenspositie voor kunstenaars. Hij roept de sociale partners en
brancheverenigingen binnen de verschillende deelsectoren op om hier met elkaar
over in gesprek te gaan. Ook ik vind het noodzakelijk dat dit gebeurt, uitgaande
van principes van goed opdrachtgeverschap en goed opdrachtnemerschap en met
oog voor de mededingingsrechtelijke, arbeidsrechtelijke en sociaal-economische
aspecten. Honoreringsrichtlijnen zullen effect hebben op het speelveld van de
sociale partners en uiteindelijk ook op het instrumentarium van de fondsen en het
Rijk. Het is daarom van belang om hierin samen op te trekken en ervoor te
zorgen dat de richtlijnen structureel onderdeel kunnen worden van de
bedrijfsvoering in de sector.
Een breed gedragen honoreringsrichtlijn zal er volgens de Raad aan bijdragen dat
een redelijke vergoeding voor beeldend kunstenaars regulier onderdeel wordt van
de begroting van tentoonstellingen en presentaties. Beeldend kunstenaars
ontvangen nu geen of nauwelijks vergoedingen voor het presenteren van hun
werk en de sector staat in de startblokken om een dergelijke honoreringsrichtlijn
te ontwikkelen. De raad stelt een matchingsregeling voor om die cultuur te
veranderen.
Ik stel conform het advies van de Raad eenmalig 600.000 euro beschikbaar voor
een matchingsregeling, voor werkzaamheden die samenhangen met het
Pagina 7 van
presenteren van werk in een presentatie-instelling of museum. Ik vraag het
Mondriaan Fonds om een experimenteerregeling uit te werken, in overleg met de
brancheverenigingen en beroepsorganisaties en kunstenaars. Ook in andere
disciplines zijn honoreringsrichtlijnen in ontwikkeling. Deze trajecten kennen een
andere complexiteit, vanwege verschillen in de productieketen en
financieringsmix. De ervaring in de beeldende kunsten zal een leerzame ervaring
bieden voor de andere disciplines.
Onze referentie
Ondersteunen van ondernemerschap
De Raad voor Cultuur wijst op het belang van vernieuwing van verdienmodellen.
De mogelijkheden op dit gebied verschillen per discipline, afhankelijk van de
rolverdeling in de productieketen, technologische ontwikkelingen en rol van
publieke financiering. Vanuit de middelen van het amendement zal ik middelen
beschikbaar stellen voor deze vernieuwing via de rijkscultuurfondsen.
In de audiovisuele sector veranderen de verhoudingen tussen marktpartijen en
professionals onder invloed van digitalisering en internationalisering. Nieuwe
verdienmodellen zijn noodzakelijk om de balans tussen de vergoeding voor
openbaarmaking en de kosten van audiovisuele producties (speelfilm, animatie,
documentaire en drama) te verbeteren en daarmee de positie van
filmprofessionals op de arbeidsmarkt te versterken. Ik stel eenmalig 200.000 euro
beschikbaar aan het Filmfonds, zodat een goede basis wordt gelegd voor de te
ontwikkelen modelcontracten tussen producenten en opdrachtnemers.
Binnen de podiumkunstsector, vooral in het ensemblecircuit, moet nieuw
evenwicht worden gevonden in vraag en aanbod en in het verdelen van financieel
risico over de keten. Dit evenwicht is relevant voor het kunnen functioneren van
honoreringsrichtlijnen, waar ook in deze deelsector aan wordt gewerkt. Ik stel
daarom ook eenmalig 600.000 euro beschikbaar aan het Fonds Podiumkunsten
voor de vernieuwing van de verdienmodellen, in eerste instantie bij de
middelgrote ensembles, teneinde ook daar te bewerkstelligen dat een
honoreringsrichtlijn regulier onderdeel wordt van begroting en subsidie. Het fonds
zal de ensembles, podia, werkgevers, zzp’ers en beroepsgroepen betrekken bij
het verder uitwerken van deze maatregel.
Werkenden in de creatieve industrie, de letteren in de cultuurparticipatie hebben
baat bij uitwisseling van kennis en ervaring op gebied van ondernemerschap uit
de beroepspraktijk. In de afgelopen twee jaar heeft het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie ervaring opgedaan met enkele pilots rond uitwisseling
door ontwerpers, makers en kleine instellingen. Ik stel incidenteel 200.000 euro
beschikbaar voor de ontwikkeling en versteviging van dergelijke initiatieven bij
het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie, het Fonds Cultuurparticipatie en het
Nederlands Letterenfonds.
Het is van belang om tot een integrale aanpak te komen bij de ondersteuning van
ondernemerschap in de sector. Voor de jaren 2017-2018 heb ik reeds 1,6 miljoen
euro gereserveerd voor dit doel.6 Stichting Cultuur+Ondernemen (C+O) heeft een
aanvraag ingediend voor een projectsubsidie voor de inzet van deze middelen.
C+O speelt nu al een belangrijke rol bij scholing op gebied van ondernemerschap
6
‘Ruimte
voor Cultuur: Uitgangspunten voor het Cultuurbeleid 2017-2020’, juni 2015.
Pagina 8 van
en capacity building bij cultuurleningen en talentleningen. Op 1 juni 2016
verwacht ik het advies van de Raad voor Cultuur over deze subsidieaanvraag.
Onze referentie
Financieel overzicht
Doel
Stimuleren honoreringsrichtlijn
BK
Ondersteuning van een sectorbrede arbeidsmarktagenda
Vernieuwing verdienmodel
middelgrote ensembles
Vernieuwing verdienmodel
audiovisuele sector
Vernieuwing verdienmodellen
creatieve industrie, letteren en
cultuurparticipatie
Totaal
Overige maatregelen
Ondersteuning
ondernemerschap
Dekking
Amendement 34300
VIII nummer 118
Amendement 34300
VIII nummer 118
Amendement 34300
VIII nummer 118
Amendement 34300
VIII nummer 118
Amendement 34300
VIII nummer 118
Periode
2016-2017
Bedrag
€ 600.000
2016-2017
€ 400.000
2016-2107
€ 600.000
2016-2017
€ 200.000
2016-2017
€ 200.000
Amendement 34300
VIII nummer 118
2016-2017
€ 2.000.000
Ruimte voor Cultuur
2017-2018
€ 1.600.000
(per jaar)
3 Vervolg
De Raad voor Cultuur stelt dat de 2 miljoen euro moet worden gezien als een
eerste stap om de arbeidsmarktpositie voor kunstenaars te verbeteren. Ik ben het
daarmee eens. Structurele oplossingen vereisen tijd en een gezamenlijke inzet. Ik
ben dan ook verheugd dat verschillende relevante partners dit vraagstuk in hun
beleidsprogramma hebben opgenomen. Dat geldt voor de Raad voor Cultuur en
de SER zelf, maar ook voor de Akademie van Kunsten. Al deze initiatieven kunnen
relevant zijn voor de uitwerking van bovengenoemde agenda.
Ik zal u voor het eind van dit jaar informeren over de voortgang van de
gezamenlijke arbeidsmarktagenda van de sector en de uitvoering met behulp van
de middelen uit het amendement.
de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap,
dr. Jet Bussemaker
Pagina 9 van