Cisgenese - Platform Aarde Boer Consument

Cisgenese een onschuldige vorm van GMO?
Wikipedia: De translatie van de genetische code gebeurt in alle organismen op dezelfde wijze: een gen dat in het ene
organisme codeert voor een bepaald eiwit, codeert in een ander organisme voor eenzelfde eiwit. Hierdoor is het
mogelijk om erfelijke eigenschappen van een soort naar een andere soort over te brengen. Het overbrengen van een
eigenschap van de ene soort naar een andere soort noemt men transgenese. Als het gaat om soorteigen DNA spreekt
men van cisgenese.
Het volgende komt grotendeels van de Greens: http://gmo.greens-efa.eu/new-gmos-15551.html. ( Voorbereiding voor
een conferentie van The Greens in het EP op 2 maart 2016: New breeding techniques: Hidden GMOs?)
De Europese Commissie heeft haar juridische interpretatie van de EU GGO richtlijn t.a.v. een aantal nieuwe genetische
modificatie technieken nog steeds niet gepubliceerd. Cisgenese staat op de lijst ‘nieuwe’ technieken waar de Europese
Commissie zich over gebogen buigt. De biotech-bedrijven pogen onder meer via het lobby-platform ‘New Breeding
Techniques Platform’, gerund door lobbyfirma Schuttelaar & Partners vrijwel alle toepassingen van deze technieken
uitgesloten te krijgen van de EU GGO regels, inclusief risico-beoordeling en etikettering. Wageningen Universiteit speelt
hierbij een dubieuze rol: het is geen officieel lid van het Platform, maar doet wel mee aan lobby-bijeenkomsten namens
een klant uit de private sector(Inova Fruit)* In de ‘greens’ brochure noemt men het beestje bij de naam: Nieuwe GMO’s
Techniek: De cisgenese zoals toegepast in de DURPH aardappelen vindt plaats op basis van de oude recombinant-DNAtechnologie . De EU richtlijn is duidelijk: het gebruikte proces bepaalt of de richtlijn toegepast wordt, niet de herkomst
van het genetische materiaal. Dit is logisch omdat ongewenste en onverwachte effecten op kunnen treden bij
recombinant-DNA-technologie. Andere nieuwe GGO technieken De meeste technieken om genen te ‘editen’ gebruiken
enzymen om moleculen uit DNA te knippen en plakken. Er worden in het (engelse) stuk 3 van die technieken genoemd.
In een andere techniek wordt synthetisch DNA gebruikt die andere cellen triggeren om hun cellen aan te passen zodat
ze beter bij dat nieuwe DNA passen (ODM, de M staat voor mutagenese). Deze technieken blijven niet beperkt tot het
wijzigen van planten, ze kunnen ook gebruikt worden om dieren te veranderen, wat een hele serie nieuwe risico’s met
zich meebrengt. In het stuk een filmpje waarin de Noor Odd-Gunnar Wikmark (Genok): vertelt dat men dit gebruikt
voor zalm. EFSA: Deze nieuwe technologiën kunnen onbedoelde effecten hebben, al dan niet vaak, in mindere of
meerdere mate. Daarin kunnen ‘breeding techniques’ van elkaar verschillen en de effecten zijn onvoorspelbaar en
moeten van geval tot geval bekeken worden.’ Er staat ook een filmpje in over het belang van risico inschatten.
Helmut Gaugitsch van het Austrian Environment Agency doet daar met zijn groep aanbevelingen voor in de EU. Bij deze
instelling vindt men een goed overzicht van de nieuwe technieken waar de Commissie naar kijkt, met beschrijving van
bioveiligheidsrisico’s. Ook al zeggen de zaadindustrie, lobbygroepen en een paar lidstaten dat deze nieuwe technieken
geen GMO’s zijn: ze vallen wel onder de huidige definitie van GMO’s , zoals verklaard door twee van elkaar
onafhankelijke advocaten.
De ingrijpende veranderingen die mogelijk zijn geven aanleiding tot nieuwe ethische vragen. In
http://www.synbiowatch.org/wp-content/uploads/2016/09/letter_vs_genedrives.pdf wordt gewaarschuwd tegen
‘gene drives’(ook wel genoemd “mutagenische kettingreactie’) die de regels van de genetica veranderen en tot
onvermoede gevolgen leiden. Sommige organisaties stellen al voor om uitroeïng van een bepaalde soort door ‘gene
drive’ bewust te gebruiken. Bovendien brengen deze technieken dezelfde risico’s voor het milieu en de gezondheid met
zich mee als ‘ouderwetse ’biotechnologiën’ (bijvoorbeeld verlies van biodiversiteit zowel in de landbouw als in de
natuur, meer vervuiling door (weerstand tegen) pesticiden en herbiciden , ook in wilde planten. )
Onderzoek is één ding maar de resultaten ‘loslaten’ in de natuur is een andere kwestie. Ook met deze nieuwe
technieken is uitkruising naar andere planten net zo goed mogelijk als met de ‘oude’ GMO’s. zie daarover ook een
filmpje op deze pagina. http://gmo.greens-efa.eu/new-gmos-15551.html. Wetenschapper: ‘Uitstellen tot we hun
effecten kennen. En dat kan pas als je alle wijzigingen kunt traceren. Tot zolang moeten we het ‘precautionary
principle’ (voorzorgsprincipe) hanteren: bij gevaar niet oversteken! Deze technieken kunnen gepatenteerd worden. Dit
versnelt de privatisering van het leven en de natuur door een paar wereldwijde agrochemische bedrijven. Patenten
betekenen hogere prijzen en nog meer concentratie in de markt. Ze belemmeren zaadvermeerdering vooral door
kleinschalige zaadveredelingsbedrijven en boeren. Zie filmpje.
Open brief van EcoNexus: http://www.econexus.info/publication/new-breeding-techniques
Ook van EcoNexusa: Genetic engineering in Plans and the ‘New Breeding Techniques’: inherent risks and the need to
regulate http://www.econexus.info/sites/econexus/files/NBT%20Briefing%20-20EcoNexus%20December%202015.pdf
*Hier een stuk van Corporate Europe Observatory over de Nederlandse lobby https://corporateeurope.org/food-andagriculture/2016/02/apples-and-potatoes-dutch-lobby-deregulation-cisgenesis .