De oostkolonisatie

De Nederlandsche Oost Compagnie
Gé trekt naar het oosten
Na de Duitse inval in Nederland in mei 1940 waren
Nederlandse mannen welkom om in Duitsland te
komen werken via de Arbeidsbeurs. Gé trok dat niet
zo erg, werken op een boerderij van iemand anders.
Dat had hij thuis al genoeg gedaan. Daarom kreeg hij
steeds meer oog voor de propaganda van de NSB’er
Rost van Tonnigen voor de Nederlandsche Oost
Compagnie. Nederlandse boerenzonen uit grote
gezinnen werden daarin aangespoord om in de
veroverde gebieden van de Sovjet-Unie agrarische
bedrijven te stichten. Hij was dat kleine boerderijtje
thuis, dat toch voor zijn broer bestemd was, en de
bedilzucht van moeder zat. Hij zou in het oosten een
Germaanse herenboer worden. Gé Gettersz werd lid
van de NSB en meldde zich in 1942 aan bij de
Nederlandsche Oost Compagnie. Als man uit het
Germaanse ras, het Herrenvolk, zou hij in de
vruchtbare Oekraïne een enorm bedrijf gaan leiden.
Gé als Oostkolonisator
Na zijn aanmelding reisde Gé spoedig naar Riga. Het
wachten daar duurde lang. Uiteindelijk moest hij
naar een bedrijf in Wit-Rusland bij de stad Minsk.
Dat viel enorm tegen. Alles stond onder Duits bevel.
Het gebied was helemaal niet zonder bevolking. De
grond was er armzalig onvruchtbaar en overal was
schade aangericht door de Duitse troepen. Van
grootgrondbezit was helemaal geen sprake. De WitRussen waren de Nederlanders zeer vijandig gezind.
Ze zagen hen als handlangers van de Duitse
bezetters.
Weer terug in Venlo
De plaatselijke bevolking weigerde nagenoeg elke
samenwerking met de leden van de Nederlandsche
Oost Compagnie. Toen in 1944 de Sovjetlegers de
Duitse posities in de Sovjet-Unie oprolden, pleegden
de Russische partizanen steeds meer aanslagen. Op
het bedrijf waar Gé werkte pleegden de Wit-Russen
bijna dagelijks sabotage. De Duitse overheerser
moest steeds harder optreden. Van samenwerking
met of leiding geven aan de plaatselijke bevolking
was helemaal geen sprake. Het werk werd snel
helemaal onmogelijk. Evenals de andere
Nederlandse vrijwilligers besloot Gé daarom maar
snel terug te keren naar Nederland. Nog geen jaar
was hij in Wit-Rusland geweest. Bereikt had hij er
niets.
De Oostkolonisatie
Al in de middeleeuwen waren Duitsers naar het oosten
getrokken om daar de dunbevolkte gebieden te
koloniseren: de Oostkolonisatie. Zo leefden in de
twintigste eeuw in Polen en in de Baltische staten Estland,
Letland en Litouwen her en der groepjes boeren met
Duitse voorouders. Door zijn veldtocht naar het oosten
bracht Hitler hen Heim ins Reich. Hitler wilde hen
vervolgens inzetten voor zijn streven naar Lebensraum.
De Duitsers hadden volgens hem recht op meer grond in
het oosten, grond om te wonen en grond om voedsel te
verbouwen. Als snel bleek echter dat de boeren met
Duitse voorouders hun boerderijen niet wilden ruilen
voor een onzeker avontuur in vijandige, zojuist veroverde
gebieden. De Duitsers ronselden daarom in de bezette
West-Europese gebieden mannen voor de nieuwe
Oostkolonisatie, ook in Nederland.
De Nederlandsche Oost Compagnie
In Nederland werd voor die Oostkolonisatie, in
samenwerking met de NSB, de Nederlandsche Oost
Compagnie opgericht. Nederlandse mannen zouden in de
Oekraïne een groot aaneengesloten stuk grond ter
beschikking krijgen. Daar zouden zij als Herrenvolk een
nieuwe orde stichten en heersen over de overwonnen
Slavische bevolking die nu bevrijd was van de JoodsBolsjewistische overheersing. Ruim 5000 Nederlandse
mannen vertrokken naar het oosten om er nieuwe
bedrijven te beginnen, maar ook om er de bedrijven over
te nemen van verdreven (Joodse) Polen en Russen.
NSB’ers bezoeken een boerderij van de Nederlandsche
Oost Compagnie