Nieuwsbrief 27 juni 2015 Zomerconcert Ay Amor! brengt publiek in

Nieuwsbrief 27 juni 2015
Zomerconcert Ay Amor! brengt publiek in vervoering
Twee keer voerde Ars Vocalis het zomerconcert Ay Amor! uit in het Armamentarium, het
voormalige Legermuseum in Delft, op zaterdag 20 en zondag 21 juni. Beide keren raakte het publiek in grote
vervoering door de Spaans/Argentijnse muziek en het gepassioneerde verhaal van een jonge Sevillaan op zoek naar zijn ware
liefde dat in de muziek verweven was.
Het programma bestond uit onder andere Romancero Gitano van Mario Castelnuovo-Tedesco – koorzang met
gitaarbegeleiding op teksten van Garcia Lorca -, twee ‘canciones de amor’ van Manuel Oltra, en renaissancemuziek van de
broers Guerrero en Joan Cererols (‘¡Ay, qué dolor’). Dit alles onder de muzikale leiding van dirigent Rob Kaptein, die ook een
aandeel had in de theatrale vormgeving.
De ruimte in het Armamentarium was voor de gelegenheid omgetoverd in een kerk, een patio en een zee, gelegen in en langs
Andalusië, met behulp van fraai geschilderde decors, geschilderd door tenor Ed de Bruijne. Er werd ook een uitstapje naar
Argentinië gemaakt.
Een gids loodste het publiek eerst de kerk in. Hier hoorde en zag het publiek het koor langs zich heen schrijden in
processiegang onder de telkens herhaald gezongen passage uit Paso van Tedesco over de maagd in een hoepelrok (Virgen con
mirinaque). Ars Vocalis wekte met dit gezang een mystieke sfeer op die veel indruk maakte. Vervolgens zong het koor twee
werken van Guerrerero ‘O beata Maria’ en ‘Dulcissima Maria’. Een volledig gezongen ‘Paso’ besloot de kerkgang.
Op de Patio zong Ars Vocalis meer delen uit de Romancero Gitano, begeleid door de Spaanse gitariste Maria Marín. De
gitaarmuziek verklankte prachtig de voortkabbelende rivieren waarbij het koor de melancholiek van de liefde vertolkte. Een
eerste poging van flamencogitarist Edsart Udi de Haes om Maria te veroveren liep stuk op een koele afwijzing. Pas later, als
Maria onder de indruk is geraakt van zijn flamencospel, zou zij zich door zijn liefde laten overtuigen.
Na een lied over de gitaar – ‘La guitarra’ –, een dramatisch lied over de dolk –‘El puñal’- en het smartelijke lijdensverhaal van
Jezus ‘Ay que dolor’ van Joan Cerrerols loodst de gids het publiek naar de zee. Op de binnenplaats van het Armamentarium, nu
de zee verbeeldend, zingt het koor met de rug naar het publiek twee prachtige gedichten van Lorca op muziek gezet door Oltra,
‘Madragalillo’ en ‘Eco’.
Vervolgens begaf het publiek zich naar een ruimte die Argentinië verbeeldde. Hier zingt het koor twee tango’s: ‘Jacinto
Chiclana’ van Astor Piazzolla en ‘Malena’ van Lucio Demare.Terug op zee zingt Ars Vocalis de weemoedige ‘Serenata para
tierra de uno’ van Maria Elena Walsh. Het koor is dit keer opgesteld in een grote ring en het publiek staat in het midden. Door
de weerkaatsing van de muziek tegen de vier muren van de binnenplaats ontstaat een prachtige klank waarin het publiek zich
geheel opgenomen voelt.
Tegen het einde van het concert krijgen María Marín, nu als zangeres, en Edsar de Haes gelegenheid als solisten op te treden.
Het publiek luistert geboeid naar authentieke Spaanse flamencomuziek.
Castagnettengeklepper klink door in ‘Crotalo’ dat door Ars Vocalis met veel bravoure wordt gebracht. Sopraan Eveline Mank,
voor dit lied uit de gelederen van het koor getreden, zingt vervolgens een Andalusisch volksliedje ‘Boleras Sevillanas’ waarbij
het koor haar met een modulerend ‘damdaradam dam dam‘ begeleidt. Na afloop van het concert was er voor iedereen Tapas,
frisdrank en wijn.