Deel 07

aanvankelijk in het gebied van het Beka'dal vestigden, blijkt uit het
feit dat dit de eerste plaats was waar de landbouw opkwam. De
bevestiging dat Baalbek na de zondvloed de voornaamste
landingsplaats van de goden (gevallen engelen) was, dat het grote
stenen platform in Baalbek even ver van de piramiden in Giza ligt
als van de St.-Catharina-berg op het schiereiland Sinaï.
(restanten van Baalbek)
Het Gilgamesh-epos bevestigt niet alleen het gebruik van Baalbek
in Libanon als een platform voor luchtvaartuigen. Het is in
overeenstemming met Sumerische oorkonden die de plaats aan de
god Ishkur (ook bekend als Adad) toedelen, aangezien
Utu/Shamash, de god van de raketten, zijn neef was. Ook de
aanwezigheid van Inanna viel te verwachten, ten eerste omdat zij
vermaard was als een vliegende godin, en ten tweede omdat zij de
tweelingzuster van “Ulu” was. Bovendien is het een feit dat dit trio
Ishkur, Ulu en Inanna duizenden jaren lang in het hele MiddenOosten werd vereerd en dat de tempers van Baalbek nog altijd aan
hen gewijd zijn, onder de namen van resp. Jupiter, Mercurius en
Venus.
Heilige Boek der Gevallen Engelen
307
HOOFDSTUK 8
Rijk van Babel
Heilige Boek der Gevallen Engelen
308
RIJK VAN BABEL
(TIL.MUN, het gebied van de gevallen engelen na de zondvloed)
Het eerste Rijk dat werd opgericht door EN.KI (Aartsengel
Lucifer) en de AN.UNNA.KI gevallen engelen is het Rijk van
Babel, na de zondvloed. Waar ze de grote toren van Babel hebben
gemaakt. Daar kwam de grote EN.LIL tussen beiden en verdeelde
hij de mens met spraakverwarring. Vanaf dan werden de gevallen
engelen verspreid over de wereld en maakten ze gebruik van hun
macht over verschillende culturen. De macht en kracht van de
gevallen engelen was dat ze altijd verder zouden kunnen
reïncarneren in verschillende heersers over de wereld. Ze besloten
in verschillende groepen te reïncarneren om zo grote culturen in
hun macht te krijgen en zo de mensheid onder controle te houden.
Ze zouden vanaf dan om de 600 jaar reïncarneren in een andere
cultuur om daar weer de macht en ondergang te veroorzaken van
die cultuur. En zo gaan ze maar verder
Heilige Boek der Gevallen Engelen
309
TOREN VAN BABEL – HET EERSTE RIJK- HEIL.EN.KI
De toren van Babel is een bouwwerk gekend uit de bijbel dat
refereert aan de Babylonische ziggoerats. Volgens het Bijbelboek
Genesis was Babel de eerste stad die de nakomelingen van Noach
bouwden in de vlakte van Sinear. Hun leider was Nimrod en onder
zijn bewind wilde men een toren bouwen die 'tot aan de hemel' zou
reiken.
De mensen van de Toren van Babel werden verdeeld in drie secties
in hun werk en werden gestraft met drieverschillende straffen. Één
sectie werd demons, had een andere hun verwarde taal, en het
derde was ' gegoten about.' -- Midr. Psalmen 1.
(Toren van Babel)
Na de zondvloed hergroepeert MARDUK (gevallen engel) of als
RE gekend in Egypte de AN.UNNA.KI goden onder toezicht van
EN.KI (Aartsengel Lucifer) om het ‘Eerste Rijk’ van de
AN.UNNA.KI te vestigen. Marduk en de AN.UNNA.KI goden
(gevallen engelen) besloten om een tempel en toren te bouwen die
hun rijk en macht symboliseerde voor EN.KI (Aartsengel Lucifer)
die nu als de wereldgeest leeft, de ultieme God van onze aarde. De
Toren van Babel dateert kort voor Marduks terugkeer naar zijn
Heilige Boek der Gevallen Engelen
310
Egyptische vaderland, waar hij bekend was onder de naam Re.
Toen werd er op heel de aarde één enkele taal gesproken. Toen de
AN.UNNA.KI in oostelijke richting trokken, kwamen ze in Sinear
bij een vlakte, en daar vestigden ze zich. Ze zeiden tegen elkaar:
‘Laten we van klei blokken vormen en die goed bakken in het
vuur.’
De kleiblokken gebruikten ze als stenen, en aardpek als specie. De
kleiblokken werden ook gebruikt bij de bouw van Cheops en vele
andere steden. Ze zeiden:
‘Laten we een stad bouwen met een toren die tot in de hemel van
ANU reikt. Dat zal ons beroemd maken, en dan zullen we niet over
de hele aarde verspreid raken.’
Er wordt gefeest, weer met veel bier; Marduk, de Koning der
goden, scheidde alle AN.UNNA.KI in onder en boven. Aan
AN.UNNA.KI wees hij het toezicht op de naleving van zijn
opdrachten toe. Hij stelde er driehonderd in de hemel aan, voor de
bewaking tegen de Hemel Goden van EN.LIL (Aartsengel
Michaël) Hetzelfde deed hij voor de aardse gang van zaken, bij de
grenzen en andere aarde poorten of sterrepoorten. In de hemel en
op de aarde liet hij er zeshonderd wonen. De AN.UNNA.KI- ooit
'hemelprinsen' - worden goden van de aarde en de onderwereld,
Nadat hij alle orders uitgedeeld had, aan de AN.UNNA.KI van
hemel en aarde hun portie toegewezen, deden de AN.UNNA.KI
hun mond open, en zeiden tegen Marduk, hun Heer:
‘Jij, die ons bevrijd heeft, hoe kunnen wij u onze dank betonen?
Wij willen een heiligdom bouwen, dat van zich doet spreken. Laat
uw kamer ons nachtverblijf zijn, daarin willen wij uitrusten. Laten
we een vereringplaats stichten, met een verhoging ter plekke, waar
we uit kunnen heren als we klaar zijn met werken.
' Toen Marduk dit hoorde, klaarde zijn gezicht geweldig op, als
daglicht: 'Maak dan Babel, het werk dat jullie verlangden. Laat
zijn bakstenen gevormd worden, en laat de tempel hoog zijn '
Heilige Boek der Gevallen Engelen
311
De AN.UNNA.KI (gevallen engelen) sloegen met de troffel, een
jaar lang bakten ze hem baksteen. Toen het tweede jaar aanbrak,
hadden zij de top bereikt van het Esagil, het evenbeeld van de
Apsu, bouwden de hoge ziggurat van de Apsu, vestigden daarin
een woonplaats zoals ANU, Enlil en Ea. In majesteit ging hij voor
hen zitten, zijn hoorns gericht naar het fundament van Esjarra.
Nadat zij het werk aan Esagil hadden afgemaakt, bouwden alle
AN.UNNA.KI hun eigen vereringplaatsen. De ziqqurat, de
tempeltoren, heette Etemenanki, 'Huis dat het fundament van
hemel en aarde is', een naam die als zo veel van Marduks
bezittingen en titels ontleend is aan iets van zijn vader Ea. Ea's
ziqqurat in Eridu, Eunir, 'Huis tempeltoren', had als bijnaam
Etemenanki. 'Temen' is Sumerisch voor funda-ment, maar met een
religieuze betekenis. Met het woord kon ook een woordspelletje
gedaan worden waardoor het de betekenis 'ritueel uitvoeren' kreeg.
Marduks Esagil-tempel werd in Babel werkelijk als afbeelding van
de hemel gezien. Hij had zijn zichtbare weerspiegeling in 'mul
asj.gan' of 'iku', de Akker, het rechthoekige sterrenbeeld dat
gevormd wordt door de vaste sterren die nu Alpheratz, arkab,
Scheat en Algenib heten, en het sterrenbeeld 'mul lu.hun.ga' of'
agru', de Loonwerker, nu Aries. Maar toen daalde de HEER
EN.LIL (Aartsengel Michaël) af om te kijken naar de stad en de
toren die de mensen aan het bouwen waren voor de AN.UNNA.Kl.
Om de macht van het ongedeelde volk te beperken, dat tegen Gods
bevel in bijeen bleef, verwarde Hij hun taal en verspreidde hen
over de hele aarde. Zo kwam het dat de toren en de stad niet
afgebouwd werden. Volgens de bijbel is dit ook de reden waarom
de stad Babel genoemd werd. (In het Hebreeuws betekent Balal
"verwarren".) Uit deze ontstaansgeschiedenis van de talen is de
uitdrukking 'Babylonische spraakverwarring' (Een situatie waarin
allen door elkaar praten en niemand er meer wijs uit wordt.)
voortgekomen.
Dit is één volk en ze spreken allemaal een en dezelfde taal, dacht
de HEER EN.LIL, en wat ze nu doen is nog maar het begin. Alles
wat ze verder nog van plan zijn, ligt nu binnen hun bereik. Laten
wij naar hen toe gaan en spraakverwarring onder hen
Heilige Boek der Gevallen Engelen
312
teweegbrengen, zodat ze elkaar niet meer verstaan. De HEER
EN.LIL verspreidde hen van daar over de hele aarde, en de bouw
van de stad werd gestaakt. Zo komt het dat die stad Babel heet,
want daar bracht de HEER verwarring (11:9)
In het Hebreeuws is er een woordspel tussen de naam Babel en het
werkwoord balal, ‘verwarring brengen’. In de taal die op de hele
aarde gesproken werd, en van daar verspreidde hij de mensen over
de hele aarde. De HEER EN.LIL bracht verwarring in het ‘Eerste
Rijk’ van EN.KI (Aartsengel Lucifer). Vanaf die dag sprak de
mens verschillende talen.
HOOGTE VAN DE TOREN VAN BABEL
De toren van Babel heeft echt bestaan. Op spijkerschrifttabletten
zijn vermeldingen gevonden van een ziggoerat, een trapvormige
tempeltoren, die 91 meter hoog was op een basis van 91 x 91
meter. De toren hoorde bij de tempel van Mardoek, de
voornaamste god van Babylonië. De Babyloniërs noemden hun
toren Bab-Iloe, Poort van God. Uit de spijkergeschriften blijkt dat
men met de toren daadwerkelijk de hemel wilde bereiken. De
hoogte van de toren is speculatief omdat verschillende bronnen
geen eenduidig beeld geven. Omdat de toren de symbolische
voorganger is van het verlangen van de mens om hoge gebouwen
te maken, is de hoogte van de toren een significant onderdeel van
de mythe. De trapvormige toren werd in 689 v.Chr. verwoest,
daarna herbouwd en voltooid (door Nebukadnessar II). De Perzen
van Xerxes sloopten de toren opnieuw, in 478 v.Chr.
Heilige Boek der Gevallen Engelen
313
NIMROD KONING VAN BABEL
“Nimrod” (gevallen engel), 'de eerste machthebber op aarde' de
eerste Koning op aarde van EN.KI (Aartsengel Lucifer) zoals de
Bijbel hem noemt, (hij had horens op zijn kop zoals Mozes die
had) die met de 'toren van Babel' een 's(j)em' voor zichzelf wilde
oprichten.
(Koning Nimrod)
Het was niet lang voor Nimrod, dat de kwade mens was geboren.
Hij groeide om een machtige mens, een genoteerde jager en
demagogie te zijn. Hij huwde zijn plannende moeder en samen
vormden zij een nieuwe godsdienst. Hij bouwde een hoge toren die
bedoeld was om de hemel te bereiken opdat hij God ANU zou
kunnen bestrijden. Zijn aanhangers geloofden eigenlijk dat hij voor
Heilige Boek der Gevallen Engelen
314
een dergelijke zo indrukwekkende taak hij geschikt was. Nimrod,
zijn moedervrouw en hun aanhangers voerden daadwerkelijk
EN.KI Lucifer in zijn plan uit om in valse geloven de wereldleider
te zijn. Op Nimrods dood beweerde zijn moedervrouw dat hij in
feite de God was van de Zon en dat zij de Moeder van God was.
Het symbool van Madonna en het Kind vertegenwoordigde hen.
Veel andere douane die deze twee omringen ook werd
gemeenschappelijk, zoals de vieringen van de wintersolstise,
aangezien Nimrod op het tijdstip van de wintersolstise geboren
was. Dit was de tijd van de nieuwe zon en zo ook festival van de
God van de Zon (de god van de zon is EN.KI Lucifer wereldgeest
van Zonnegod of lichtdrager). De God van de Zon werd gegeven
een nieuwe naam, Tamuz, en werd vertegenwoordigd door het
symbool van het kruis, T. Ware naam van de held Gilgamesj
(Nimrod) luidt, van wie gezegd word:
“Geheime dingen heeft hij gezien”
Wat voor de mens verborgen is, is hem bekend. Hij heeft zelfs
mare gebracht van de tijden van voor de zondvloed. Hij ondernam
ook de reis naar de (verte) inspannend en met moeilijkheden hij
keerde terug en schreef al zijn beslommeringen in een stenen zuil.'
Volgens dat epos was Gilgamesj (Nimrod) een nakomeling van de
grote godheid Sjamasj, die Sippar stichtte. Na de zondvloed had
een vrouw Sjall1asj een zoon geschonken die later hogepriester
werd van de tempel van ANU - tot zijn vader hem opdroeg de stad
Uruk te stichten. Hij regeerde 324 jaar, zijn zoon 420 jaar. Toen
Gilgamesj (Nemrod)-zoon van de koning van Uruk en van de
godin NIN .SUN - de troon besteeg, was hij de vijfde heerser over
de stad. Hij was één derde mens en twee derde AN.UNNA.KI
godheid. Evenals zijn voorvaderen was hij een wijs vorst, koning
in een 'parlementaire monarchie', daarmede uitvoerend orgaan van
de raad van oudsten van het parlement van Uruk. Hij was de
vertegenwoordiger van EN.KI (Aartsengel Lucifer) op aarde.
Terzelfde tijd was EN.KI druk bezig in het gebied van de mensen
(Egypte en Indus vallei) daar liet hij zich tot schepper van de
wereld uitroepen !!!
Heilige Boek der Gevallen Engelen
315