De Optativus Persoonsvormen kunnen in

De Optativus
Persoonsvormen kunnen in verschillende vormen voorkomen. Naast de
indicativus en de coniunctivus kennen we de optativus.
Probeer een optativus te herkennen. Weet vervolgens in welke gevallen de
optativus een bijzondere betekenis heeft. Laat de rest de rest.
Herkenning:
Elke optativus heeft als kenmerkende letter de –ι-. Deze –ι- staat redelijk
aan het einde van de vorm, achter de stam, maar voor de uitgang. Bij
thematische vormen (praesens en thematische aoristus) staat er voor de –ιaltijd de themavocaal –ο-. Bij de (pseudo-)sigmatische aoristus staat daar de
–α-. Veel voorkomende combinaties zijn dus –οι- en –αι-. Soms staat er
achter de –ι- een –η-, in één geval een –ε-.
De optativus heeft de uitgangen van de v.t. (Act: -ν, -ς, niks, -μεν, -τε, -ν;
soms –μι; Med: -μην, -(σ)ο, -το, -μεθα, -σθε, -ντο).
Gebruik:
Slechts in twee gevallen heeft de optativus een eigen betekenis. Deze twee
moet je goed kennen. De rest mag je her-kennen.
Onthoud:
Losse optativus in hoofdzin: wens:
Optativus met ἀν/κε(ν): potentialis
moge gebeuren
het zou kunnen gebeuren
verder:
sommige voegwoorden vereisen een optativus
de indirecte rede staat in de optativus
advies: gewoon lekker op je gevoel vertalen
Onthoud: bij Homeros komt de optativus verreweg het vaakst voor als
potentialis
Enkele voorbeelden:
wens:
XXII, 454
XXIV, 212
Αἰ γαρ ἀπ᾽ οὐατος εἰη ἐμευ ἐπος
Ach, moge deze mededeling ver van mijn oor zijn.
του ἐγω μεσον ἡπαρ ἐχοιμι ἐσθεμεναι προσφυσα
wiens lever ik zou willen opeten …
potentialis:
VI, 329
συ δ᾽ ἀν μαχεσαιο και ἀλλῳ, ὅν τινα ... ἰδοις
jij zou het ook een ander verwijten, van wie je zou zien dat …
XXIV, 565 Οὐ γαρ κε τλαιη βροτος ἐλθεμεν, οὐδε μαλ᾽ ἡβων,
ἐς στρατον· οὐδε γαρ ἀν φυλακους λαθοι, οὐδε κ᾽ ὀχηα
ῥεια μετοχλισσειε θυραων ἡμετεραων.
want een sterveling zou niet durven komen …, want hij zou de
wachters niet ontgaan, noch zou hij kunnen verschuiven …