Een kennismaking met kerken in Albanië De zwarte dubbelkoppige

Een kennismaking met kerken in Albanië
Van 28 april tot 9 mei 2015 hebben wij een reis door de
Balkanlanden gemaakt om bestaande kerkelijke
contacten te versterken en met nieuwe kerken kennis te
maken. Hoogtepunt van de reis was toch wel de
kennismaking met drie kerkplantingsprojecten in Tirana,
de hoofdstad van Albanië. Vandaar dat we wat
impressies uit Albanië willen doorgeven.
De zwarte dubbelkoppige adelaar in Tirana;
deze adelaar staat ook op de Albanese vlag.
De Albanezen stammen af van de Illyriërs en de
streek Illyrië komt voor in de Bijbel: in Rom. 15:19. Ook hun taal stamt af van het Illyrisch.
Aanvankelijk was Albanië een christelijk land. Dat veranderde met de komst van de islam. Na
de tweede wereldoorlog kwam de dictator Enver Hoxa aan de macht in Albanië. Meer dan
veertig jaar heeft hij het land meedogenloos geregeerd. Het land werd officieel tot
atheïstische staat uitgeroepen. Alles wat met geloof te maken had was verboden. Het woord
`god’ was verboden, zelfs in vloeken. Het was zelfs uit de woordenboeken geschrapt. Wie het
toch gebruikte werd naar een strafkamp gestuurd en die kampen waren net zo erg als die in
Siberië. Mogelijk herinneren sommigen zich nog dat er in Albanië een atheïstisch museum
was. Het land was volstrekt geïsoleerd.
Begin jaren ’90 was het gedaan met de macht van de communisten en kwam er vrijheid. Heel
snel kwamen de moskeeën en de minaretten terug. Maar er kwamen ook kerken dankzij
vooral Amerikaans missiewerk. Er zijn diverse kerkplantingsprojecten in met name Tirana, een
miljoenenstad. Eén van die projecten hebben we leren kennen omdat het in handen is van
predikanten die bewust gereformeerd willen zijn (‘five-points-Calvinists’) We hebben een
aantal activiteiten meegemaakt en genoten van de verhalen.
Als voorbeeld het prachtige verhaal van een jonge zuster. Zoals alle andere christenen die we
gesproken hebben was ze een bekeerde moslim. Ze trouwde met een predikant. Er werden
twee kinderen geboren. Haar man overleed aan kanker, maar ondanks alle vragen die je dan
kunnen aanvliegen, heeft ze niet getwijfeld aan Gods liefde en geeft zij zich vol overgave aan
het werk van onze Heer in Albanië. Indrukwekkend! Wie haar verhaal en dat van anderen wil
lezen kan hier kijken: http://www.illyricum.org/?page_id=55
We kwamen onder de indruk van het elan en de moed van de kerken daar. Onze broeders en
zusters weten dat er in hun land een grote spirituele leegte is, vooral onder jongeren. Daarin
willen ze hun volksgenoten tegemoet komen. Gemakkelijk weten ze (jonge) mensen te
bereiken met het evangelie en door de honger naar wat echt verzadiging geeft is er een
vruchtbare bodem voor het evangelie van Jezus Christus. De kerken groeien snel en wat geeft
het een boost aan je geloof als je dat hoort en meemaakt!
Het kerkelijk leven is daar nog jong en pril. Het evangelie werd gebracht via christelijke
organisaties. Maar wat prachtig om dan een voorganger te horen zeggen: “Voor de stabiliteit
van het werk van Jezus Christus zijn kerken nodig; daarvoor zijn organisaties niet genoeg.
Jezus heeft dat zelf gezegd en Hij is er zelf mee begonnen. Dus voor de continuering van zijn
werk in Albanië, zal de traditie van de kerk begonnen en/ of voortgezet moeten worden”.
Omdat de zondag in Albanië een `gewone’ werkdag is, kan er zondagsmorgens geen dienst
belegd worden. Dat gebeurt dan aan het eind van de zaterdagmiddag en aan het eind van de
zondagmiddag, na het werk. Net als in de kerk van de eerste eeuwen.
Aansluitend bij het taalgebruik in de Bijbel hebben onze broeders en zusters het zogenaamd
Illyricum Movement opgericht. Omdat ze de moslimwereld van binnenuit kennen, en omdat
Albanië als het ware een brug is tussen Afrika/ Azië en Europa denken ze dat God misschien
wel grote plannen heeft met hen. Wellicht wil Hij hen gebruiken voor zijn werk verder in
Europa; want zij hebben ervaring met het overdragen van het evangelie in een samenleving
die gestempeld is door zowel het atheïsme als die waarin de Islam met kracht komt opzetten.
Heerlijk om mensen te ontmoeten die groot durven te denken over onze Heer!
Albert Feijen
Lucius de Graaff