Immuungemedieerde hemolytische anemie (IHA)

Immuungemedieerde hemolytische anemie (IHA)
Wanneer er in het bloed een tekort aan rode bloedcellen is dan heet dat een anemie, ofwel
bloedarmoede. Soms ontstaat zo’n tekort aan rode bloedcellen door een afbraak veroorzaakt
door antilichamen . Dan heet de anemie een immuungemedieerde hemolytische anemie
ofwel een IHA. De afbraak van de rode bloedcellen vindt meestal plaats in de bloedvaten en
in de lever of de milt. Soms is er een afbraak van de voorlopers van de rode bloedcellen. Dat
gebeurt dan in het beenmerg.
Symptomen van IHA
In de meeste gevallen hebben de dieren een geleidelijke achteruitgang (dagen tot weken). Ze
krijgen minder eetlust, worden lusteloos en zijn minder aktief tot sneller moe. Ze krijgen
vaak een snellere ademhaling en een snellere hartslag. Vaak vallen bleke slijmvliezen op.
Sommige dieren hebben géén geleidelijke achteruitgang maar storten plots in van de één op
de andere dag. Een mogelijke complicatie van IHA is de vorming van een stolseltje in de
longbloedvaten. Als dit gebeurt dan heeft dit meestal een dodelijke afloop.
Oorzaken van IHA
Er zijn 2 vormen van IHA namelijk primaire en secundaire IHA.
Bij primaire IHA is de precieze oorzaak onbekend. We weten wel dat het gaat om een
aandoening waarbij meerdere factoren een rol spelen. Deze factoren zijn o.a. erfelijkheid,
leeftijd, levensstijl, stressfactoren en omgevingsfactoren van infectieuze aard.
Rassen waarbij de aandoening vaker wordt gezien zijn de Cocker Spaniel, de Bobtail, de
Springer Spaniel, de Clumber Spaniel en de Ierse Setter.
Bij secundaire IHA is er wel een onderliggende oorzaak aanwezig. Deze oorzaken kunnen
o.a. zijn:
-
een tumor (bij de hond zijn er 3 belangrijke kankersoorten bekend)
-
een chronische ontsteking (vooral een langer durende ontsteking in het maagdarmstelsel en/of de alvleesklier bij de kat)
-
een infectie (vaak piepkleine parasieten die door teken worden overgedragen)
-
medicijnen (vooral antibiotica, maar ook sommige ontstekingsremmers en
schildklierremmers bij de kat)
Diagnose
De diagnose wordt gesteld door een lichamelijk onderzoek van het dier, aangevuld met
bloedonderzoek. Om de oorzaak van IHA aan te tonen kan een echo en/of röntgen
onderzoek worden gedaan. Soms is een punctie van het beenmerg nodig om de oorzaak van
IHA aan te tonen.
Behandeling van IHA
Als het dier een secundaire IHA heeft dan moet ook de onderliggende oorzaak worden
behandeld. Soms heeft een dier met IHA een bloedtransfusie nodig. Verder bestaat de
behandeling van elke IHA uit een hoge dosis corticosteroiden. Deze medicijnen moeten
langzaam worden afgebouwd. Dit afbouwschema gebeurt steeds aan de hand van een
bloedcontrole want dit is per dier wisselend. In totaal moeten de medicijnen minstens 3 tot 6
maanden worden gegeven. Sommige dieren hebben levenslang medicijnen nodig. Een goede
controle blijft nodig tot minstens 6 maanden na de behandeling.
Prognose van IHA
IHA is een ernstige ziekte. Van de dieren die zo ziek zijn dat ze moeten worden opgenomen
overlijdt 50% binnen de 2 weken. Dieren die in eerste instantie goed opknappen met
medicijnen lopen maanden tot jaren na herstel nog het risico dat ze terug ziek worden.