wat is de zon - ZelfKrantMaken.nl

advertisement
de zon
gloeilamp
wat is de zon
16 graden en een
paar wolken
8 april 2011
De zon
wij doen het over de zon
Maurice en Thijs
Het enige van Aristarchos bewaard
gebleven werkje is: Over de
afmetingen en afstanden van de Zon
en de Maan. Het lijkt uit te gaan van
een geocentrisch wereldbeeld. In dit
werk probeerde Aristarchus te
bewijzen dat de afstand van de zon
De zon is de ster waar de aarde om
heen draaid .Netals de sterren is ook
is ook de zon uit een moleceulire
waterstofennevel onstaat.Deze nevel
bevate alle resten van edder gevorme
en weer geexploodeerde groote
sterre, wat de aanwezigheid van
zware meetalkeren in het zonestelzul
verkaart.Een dergelijk nevel door zijn
eigen
geratietie
samen
gaan
treken,hoewel deze sametrekenking
ook het gevolg kan zijn van een
drukgolf van bijvoorbeeld een
supernova
Ook vergeleek hij in datzelfde boekje
de middellijn van de Aarde met de
middellijn van de maan. Die was af te
leiden uit de schaduw van de Aarde
op de maan bij maansverduisteringen.
Door die schaduw te bekijken,
meende hij te zien dat de aarde een
3x zo grote middellijn heeft als de
maan. (Het is dichter bij 3,7 x, maar 3
x was een aardige benadering)
De zon is verder weg dan de maan en
aanzienlijk groter dan de aarde Aristarchos kwam uit op zeven keer!
Op grond hiervan kwam hij tot de
conclusie dat de aarde om de zon
draait.
De zon is verder weg dan de maan en
aanzienlijk groter dan de aarde Aristarchos kwam uit op zeven keer!
Op grond hiervan kwam hij tot de
conclusie dat de aarde om de zon
draait.
Dus volgens hem was de zon het
centrum van het heelal, bewoog de
aarde in één jaar om de zon en
in één dag om haar eigen as en
was de sfeer van de sterrenhemel
onbeweeglijk en oneindig ver weg.
Ook meende hij dat de maan geen
licht uitzond, maar slechts het
zonlicht reflecteerde. Het is echter
niet zeker of hij het heliocentrisme
slechts als hypothese overwoog of als
bewezen propageerde zoals Seleucus
Dus volgens hem was de zon het
centrum van het heelal, bewoog de
aarde in één jaar om de zon en
in één dag om haar eigen as en
was de sfeer van de sterrenhemel
onbeweeglijk en oneindig ver weg.
Ook meende hij dat de maan geen
licht uitzond, maar slechts het
zonlicht reflecteerde. Het is echter
niet zeker of hij het heliocentrisme
teletubies zon
wat is de zon
gloeilamp
Maurice en Thijs
Maurice en Thijs
De Zon is een bijna perfecte bol
met een afplatting die geschat is op
0,000 008 77[3] hetgeen betekent
dat de pooldiameter slechts 11 km
kleiner is dan de equatoriale
diameter. De Zon is niet vast, maar
in
plasmatoestand,
waardoor
verschillende
rotatiesnelheden
mogelijk zijn: de rotatiesnelheid
aan de evenaar is sneller dan aan de
polen. De rotatie aan de evenaar is
ongeveer 25 dagen en aan de polen
36 dagen. Gezien vanaf de
noordpool van de zon draait de zon
tegen de klok in, evenals de meeste
objecten in het zonnestelsel.
Doordat de zon in dezelfde richting
roteert als de aarde lijkt de
omwenteling gezien vanaf de aarde
drie dagen langer te duren
Een gloeilamp produceert licht uit
elektriciteit door een gloeidraad of
filament in een zuurstof-arme glazen
bol door middel van een elektrische
stroom te verhitten tot een zeer hoge
temperatuur.
Zodra de gloeilamp op een geschikte
spanningsbron wordt aangesloten
gaat door de gloeidraad een stroom
lopen, waardoor deze zo sterk wordt
verhit dat deze licht gaat uitzenden.
De gloeidraad bestaat uit het
overgangsmetaal wolfraam dat een
zeer hoge smelttemperatuur kent.
Omdat wolfraam een moeilijk te
delven en te bewerken metaal is,
werden in de begintijd van de
gloeilamp eerst andere materialen
gebruikt zoals: koolstof (afkomstig
van bamboe, zijde of cellulose), of
andere metalen als platina of osmium.
Lampen met een koolstof gloeidraad
(de zogenaamde kooldraadlampen)
worden nog op bescheiden schaal
geproduceerd
voor
decoratieve
doeleinden, maar hebben een zeer
slecht rendement. Philips heeft in
2007
zijn
laatste
kooldraadlampenmachine in Weert
stopgezet.
De elektrische weerstand van de
gloeidraad is afhankelijk van de
dikte, de lengte en het soort
In de stralingszone is de dichtheid van de
zonnematerie hoog genoeg voor radiatief transport
van warmte naar buiten. Dit houdt in dat het
warmtetransport wordt veroorzaakt door opname en
afgifte van fotonen en er geen transport van materie
plaatsvindt (vergelijk met de bodem van een pan). De
temperatuur neemt in deze zone af van 7 miljoen
kelvin naar 2 miljoen kelvin. Ze strekt zich uit van de
buitenkant van de kern tot 0,75 maal de straal van de
Zon.
De buitengrens van de corona is niet scherp en ze
gaat over in de zonnewind, een stroom van geladen
deeltjes die zich uitstrekt tot de heliopauze, waar ze
het interstellair medium ontmoet. Op Aarde heeft de
zonnewind en het daarmee verweven elektrische
veld ook invloed, ze veroorzaken botsingen van de
geladen deeltjes in de hoge atmosfeer: het poollicht.
Dit verschijnsel treedt op aan beide polen, doordat de
deeltjes de magnetische veldlijnen van de Aarde
volgen. Bij grote erupties op de Zon kan er een
verstoring
van
het
aardmagnetische
veld
plaatsvinden en kan het poollicht ook op onze
breedte worden waargenomen. De zonnewind is erg
de zon
Thijs en Maurice
De zon heeft 109 maal de diameter
van de aarde en is daarmee het
grootste hemellichaam in het
zonnestelsel. De aarde past er meer
dan een miljoen keer in. De diameter
van de Zon is twee keer zo groot als
de diameter van de baan van de
maan. In vergelijking met andere
sterren is de zon echter een heel
gemiddelde ster
Download