theater op locatie - Schoolmetcultuur.be

Water en Vuur
-------------
Vuur is onderdeel van Water & Vuur,
een tweeluik over kwetsbaarheid. Boven
Water, over de vlotramp van Godsheide,
ging in 2013 in première (regie: Suze
Milius). In 2016 zal het integrale
tweeluik te zien zijn in Hasselt,
Heusden-Zolder, Genk, Leuven, Overpelt
en Maastricht.
Het nieuwstedelijk
-----------------
De Limburgse theatermakersgroep de
Queeste en het Leuvense stadstheater
Braakland/ZheBilding gaan voortaan
door het leven als Het nieuwstedelijk.
Met Het nieuwstedelijk willen we mee
vorm geven aan de stad en de samenleving van morgen. We vertellen verhalen
over het leven vandaag. We geven er
klank aan en gaan er over in gesprek.
Theater, muziek en debat vormen de
kern van het artistieke werk van ons
nieuwe theaterhuis. Dat werk geven we
vorm vanuit de sterktes die we jarenlang hebben opgebouwd: nieuwe creaties
rond hedendaagse thema’s, locatie- en
interviewprojecten, de combinatie van
tekst en muziek en de ondersteuning
van jong talent.
Word vriend van
Het nieuwstedelijk!
------------------
Vrienden van Het nieuwstedelijk tekenen
in op een theaterabonnement van 4 of
8 tickets. Je leert het gezelschap
van acteurs, muzikanten en makers van
dichtbij kennen, en zit op de eerste rij
bij onze nieuwe projecten.
We stellen een uitgelezen vriendenprogramma samen met inleidingen en nagesprekken waarin vrienden, artiesten,
academici, journalisten en ondernemers
elkaar kunnen ontmoeten. We gaan met
jou in gesprek over onze voorstellingen, ons theaterhuis en over de
wereld.
Je bent bovendien welkom op een gezellige nieuwjaarsdrink en een feestelijke
seizoensafsluiter, je krijgt een leuk
welkomstpakket, en zo veel meer. Onze
vrienden leggen we in de watten. Want
“zonder vrienden zou niemand willen
leven”, wist Aristoteles al.
Actrice Chris Lomme, prof. dr. Peter
Marynen, en muzikant Stijn Meuris zijn
meter en peters van de Vrienden.
meer info op
www.nieuwstedelijk.be/vrienden
Het nieuwstedelijk is het stedentheater
van Leuven, Hasselt en Genk.
Ontdek het nieuw theaterhuis op
www.nieuwstedelijk.be
“Het is een groot mysterie van het
menselijk leven, dat het geleden leed
langzaam overgaat in stille innige
vreugde, dat onze bittere tranen
tenslotte tranen van ontroering en
zuivering van het hart worden.”
THEATER OP LOCATIE
Fjodor Dostojevski
- ‘De Gebroeders Karamazov’
een coproductie met MUZE
in samenwerking met Sint-Franciscus
College Heusden-Zolder, Gemeente
Heusden-Zolder en Muziekodroom
Deze voorstelling is geen waarheidsgetrouwe reconstructie van de werkelijkheid, maar een verbeelding ervan. De
theatermakers inspireerden zich op de
feiten. De stemmen uit de voorstelling zijn samengesteld uit verschillende getuigenissen en bronnen.
Met bijzondere dank aan alle geïnterviewden.
open tafelgesprek
Over de gebeurtenissen en het maken
van de voorstelling.
Voor iedereen die zich persoonlijk
betrokken voelt, nieuwsgierig is, of
meer vragen heeft.
zondag 28 juni – 15u, in het tijdelijke
theatercafé in het mijngebouw.
nagesprek bij de voorstelling
zaterdag 27 juni – aansluitend op de
voorstelling, in de houten box.
Speeldata en debat
-----------------
Vuur speelt op 20, 21, 24, 25, 26, 27
en 28 juni en op 2,3 en 4 juli
om 20u15 in het mijngebouw van HeusdenZolder
Christophe Aussems:regie/tekst
Jonas Van Thielen: spel
Bert Hornikx
& Myrthe Luyten: live muziek
Alexander Schreuder
& Els Theunis:
dramaturgie
Jorine van Beek: kostuum
Stefan De Reese: geluidsontwerp
Kishan Singh: lichtontwerp
& techniek
Thomas Verachtert,
Mike Odeurs
& Dries Bellinkx: techniek
Ellen Haesevoets: productie
Stijn Devillé
& Adriaan Van Aken:artistieke feedback
Zit je met vragen?
Dan kan je de makers na de voorstelling gerust aanspreken, of contacteer
ons op [email protected]
Credits
-------
Hoe geef je acuut verlies een plaats?
Hoe bepaalt zo’n ramp je verdere leven?
Hoe geef je er zelf betekenis aan? Hoe
maak je verdriet leefbaar? En waarop
vestig je je hoop als net dat wat hoop
gaf, werd weggenomen?
Nog steeds laat de brand zijn sporen
na. De tijd lijkt de wonden amper te
helen. Vanuit research en interviews
proberen we het verleden te reconstrueren en gaan we op zoek naar hoe deze
gebeurtenis nog steeds doorwerkt.
23 januari 1974. Er breekt brand uit
op het college van Berkenbos, HeusdenZolder. Drieëntwintig jongens in de
slaapzaal van het internaat laten
het leven. Niet enkel de regio, maar
het hele land wordt in diepe rouw
gedompeld.
Interview n.a.v. Vuur
Het is een groot mysterie wat daar gebeurd is
ik ken alleen mijn verhaal
en dan hoorde ge soms andere verhalen
maar ik heb niet veel andere verhalen gehoord
daar werd niet over gepraat
Erik De Soir – ‘Redders in nood’
Traumatogene gebeurtenissen doen
een mens wankelen op zijn grondvesten: ze wijken af van de alledaagse
belevingen waarmee een mens in zijn
leven te maken krijgt en veroorzaken
bij elke nomale persoon een duidelijk
zichtbaar leed. Traumatogene gebeurtenissen zijn van dien aard dat
niemand ze echt aankan. Herstellen
van erg traumatiserende gebeurenissen is bijgevolg een bijzonder pijnlijk
en langdurig proces. Naast het
gevoel gekrenkt, gekwetst en gepenetreerd te zijn in de eigen inidividuele veiligheid, ontstaan er
zeer complexe en vaak destructieve
gevoelens van onzekerheid, schuld,
angst en twijfel. Naarmate er sprake
is van een blijvend, onherstelbaar verlies en/of van lichamelijke
verminking zal het herstelproces
langer duren. Soms is alleen al het
opnieuw bereiken van een leefbaar
evenwicht een schier onmogelijke opgave voor traumaoverlevenden.
De brand
-----------
Locatie
------Plaatsen herbergen herinneringen. We
vinden het belangrijk om dit soort
voorstellingen te brengen op de locatie of in de gemeenschap waar de
gebeurtenissen zich afspeelden.
Door verbouwingswerkzaamheden was
het niet mogelijk om de voorstelling
in het Sint-Franciscus College te
spelen (het voormalige Heilig Hartcollege). Daarom wordt VUUR getoond
in de Luchtfabriek op de mijnsite
van Heusden-Zolder, vlakbij het college. In 1974 speelde de mijn nog een
belangrijke rol in het publieke leven
van Heusden-Zolder. De arbeiders van
de ochtendshift waren bij de eerste
die op de hoogte waren van de brand.
De mijnsite is in volle reconversie en
wordt binnen enkele jaren de nieuwe
locatie van CC Muze, het cultuurcentrum van Heusden-Zolder.
“Limburg en het land rouwen om de
dramatische dood van 23 jongens die
woensdagavond laat in het HeiligHartkollege van Heusden-Berkenbos,
waar ze intern waren, door een
plotse brand in hun slaap werden
verrast. Vaders en moeders met heel
hun familie treuren om een zoon die
het leven liet in de meest tragische
brand die ooit in Limburg losbrak. In
tal van Limburgse gemeenten heerst
diepe rouw en doffe berusting. Uit
heel het land blijven de rouwtelegrammen toestromen. Paus Paulus zond
een boodschap aan de familieleden
van de slachtoffers. Koningin Fabiola
kwam gisterennamiddag naar Heusden
om haar diep leedwezen uit de drukken namens haar en de koning. Tal
van prominenten keken verslagen en
zwijgend toe en vonden geen woorden
voor zoveel pijn.
De brand ontstond woensdagavond even
voor elf uur. Ruim 290 jongens sliepen. Paters en jongens, gewekt door
een hevige rookontwikkeling, schrikten wakker. Jongens die nog sliepen
werden in allerijl wakker geschud
en renden weg. Een hete, verzengende rook hield een grote slaapzaal, opgesplitst in een zeventigtal
“chambretten”, in zijn wurgende greep
In deze zaal sliepen 63 jongens: 40
onder hen konden vluchten voor rook
en vuur. De overigen kwamen om. De
meesten hebben niet geweten wat er
gebeurde. Ze werden in hun slaap door
koolmonoxide en gebrek aan zuurstof
verrast en verstikten.
Pas omstreeks half twee in de ochtend
bereikten moedige brandweermannen
na hopeloze pogingen de verschroeide
zaal en konden de lichamen worden
geborgen.”
23 kregen geen kans
‘Limburgse families in rouw na tragische kollegebrand in Heusden’
(Het Belang van Limburg, 25 januari
1974)
Werkwijze
---------
Als theatermakers filteren we alle
bruikbare elementen uit de verhalen
en het gedrag van de geïnterviewden, om die vervolgens tijdens het
repetitieproces te verwerken en te
fictionaliseren. Zo ontstaat er een
transformatie van de ‘persoon’ uit
het interview tot een ‘personage’ in
de toneelvoorstelling. En zo wordt
zijn individuele ‘waarheid’ uit het
interview de basis voor een nieuwe
‘waarachtige’ toneelvoorstelling. In
de praktijk houden we maar een fractie van het totale interviewmateriaal over en gebruiken we verschillende personen voor de creatie van
één personage.
Vuur kwam tot stand enerzijds door
middel van ‘klassieke’ research
(alles over een onderwerp te weten willen komen door literatuur,
documentaires, nieuwsmedia etc.) en
anderzijds door de realiteit waarin
zich de verhalen afspelen te onderzoeken. Dit laatste houdt in:
interviews met mensen die betrokken
waren/zijn bij de gebeurtenis waarover
we willen vertellen.
Het verschil met journalistieke interviewtechnieken is dat er bij onze
interviews zoveel mogelijk ruimte
moet zijn voor het hele (levens)
verhaal van de geïnterviewde. De
vrager stelt vragen die bijsturen,
maar niets uitsluiten.
Door het interview op deze manier
af te nemen is er meer ruimte voor
verhaalelementen die we van tevoren
niet hadden kunnen vermoeden. Bovendien ontstaat er een veel completer
(levens)verhaal van iemand, waarbij
ook nog een beeld ontstaat van de
sociaalhistorische context. Het gaat
bovendien niet alleen om de ‘inhoud’
van het vertelde. In dat geval zou
het enkel als historische informatiebron worden gebruikt, en zou het
daarbij ook zeer onbetrouwbaar zijn.
Het geheugen filtert immers de realiteit. Het blijft mensenwerk - voor de
historici kan dat gebrek aan betrouwbaarheid (en dus objectiviteit)
misschien een bron van frustraties
zijn; voor theatermakers is het een
bron vol inspiratie. Want naast de
inhoud is er nog een rijk palet aan
informatie. Bijvoorbeeld iemands
taalgebruik, accent of dialect, gebaren, gelaatsuitdrukkingen, of de
stiltes, de aarzelingen, het ademen,
de emoties…