Verslag afstudeer project bij de Distributed Systems Group, Computer Science department, Trinity College Dublin, Niels Reijers Voorbereiding en contact met de eigen faculteit In de zomer van 2000 besloot ik dat ik graag mijn afstudeer stage in het buitenland wilde doen. Ik ben hierover met mijn afstudeer begeleider gaan praten waarbij ik aangaf graag in Ierland of Groot-Britannië te willen afstuderen. Hij bleek een contact bij de Herriot-Watt university in Edinburgh te hebben. Zelf vond ik via de website van Trinity College in Dublin de Distributed Systems Group (DSG) en heb ik een e-mail gestuurd naar het hoofd van die groep. Er werd als eerste uit Dublin gereageerd en aangezien die stad toch al mijn voorkeur had ben ik daar mee verder gegaan. Aangezien ik pas in mei 2001 met mijn stage zou beginnen had ik meer dan genoeg tijd om alle zaken te regelen. Een klein probleem daarbij was dat er wat onduidelijkheid was over of ik mij daar als visiting student zou moeten inschrijven. Mijn contact bij DSG dacht dat dat nodig zou zijn om mijn resultaten in Delft erkent te krijgen, ik dacht dat het moest om daar aan het werk te kunnen. Helaas bleek het International Students Office van TCD niet erg behulpzaam aangezien ik steeds een ander antwoord kreeg als ik belde. Uiteindelijk bleek dus dat het niet nodig was aangezien ik geen vakken kwam volgen maar kwam werken aan een project. Dit scheelde aanzienlijk aangezien het betekende dat ik geen college geld hoefde te betalen. Uiteindelijk ben ik als temporary research assistant in dienst genomen en kreeg zelfs een vergoeding betaald. Contact met de faculteit in Delft was niet zoveel nodig, behalve het goedkeuren van de stage door mijn begeleider en wat formaliteiten. Dat verliep allemaal soepel. Studieprogramma Aangezien ik geen vakken ging volgen, maar een afstudeer project heb gedaan, had ik vooraf niet zo’n heel duidelijk beeld van wat ik zou gaan doen. Ik had uit Dublin een korte beschrijving gekregen van 2 projecten waar ik aan zou kunnen gaan werken, die allebei met mobiele applicaties te maken hadden. Toen ik aankwam bleek dat het de bedoeling was dat ik aan een soort VR spel zou gaan werken dat ontwikkeld werd om onderzoek naar communicatie protocollen voor draadloze netwerken te doen. In eerste instantie moest ik aan de positie bepaling werken. Dit heb ik de eerste paar maanden gedaan, maar beviel me niet echt. Het probleem was te ingewikkeld om alleen, in 8 maanden, en met de beschikbare apparatuur tot een soort oplossing te komen, en het sloot ook niet zo goed aan bij mijn afstudeer richting. Na 3.5 maand was er een eerste prototype klaar dat later uitgebreid kan worden, en heb ik gevraagd om aan het communicatie protocol te mogen werken. Dat kon en daar heb ik de rest van de tijd aan besteed. Dit was een stuk interessanter en resulteerde uiteindelijk in 2 artikelen die naar conferenties zijn gestuurd, waarvan er tenminste 1 is aangenomen. Ik denk dat dit zeker een voordeel is van het werken in een onderzoeks instelling in plaats van een bedrijf. Je hebt een zekere vrijheid in je werk, en kan het zelf sturen naar een gebied dat jou interessant lijkt. Uiteindelijk kan ik dus zeggen dat het werk zeker aan mijn verwachtingen heeft voldaan. Vooral het werken in een onderzoeks omgeving is me erg bevallen. Voordat ik naar Dublin ging had ik aardig wat ervaring met commercieel werk. Het niveau was vrij hoog. Ik kreeg de indruk dat DSG een erg goede onderzoeks groep is. Het werk sloot in 2e instantie goed aan op de vakken die ik in Delft heb gevolgd, maar dat kwam dus mede doordat ik het daar zelf naartoe stuurde. De begeleiding in Dublin was prima. Ik werd erg vrijgelaten in mijn werk, maar als ik vragen had werd ik meestal meteen geholpen en nam men daar ook de tijd voor. Wat ik erg prettig vond was dat ik niet als tijdelijk studentje werd gezien, maar als volwaardig lid van de groep mee draaide. Zo werd ik bijvoorbeeld ook betrokken bij 2 grotere europeese projecten waarin mijn werk toegepast zou kunnen worden. Aangezien het werk opzich allemaal goed verliep was de communicatie met mijn begeleider in Delft vrij beperkt. Ik heb een aantal keer met hem gemaild om te zorgen dat hij het ook eens was met de dingen die ik daar deed. Meer begeleiding was eigenlijk niet nodig. De periode van 8 maanden was lang genoeg. Het project was niet echt iets dat ‘af’ zou komen, dus was het meer een kwestie van zorgen dat het een redelijk consistent geheel was dat ik achterliet. Mede omdat een aantal andere mensen nauw betrokken waren bij mijn werk was dat geen probleem. Financiën en randvoorwaarden Ik heb informatie ingewonnen over beurzen bij de sectie Internationalisering en Stages van de faculteit ITS en het Studenten Service Centrum in het hoofdgebouw. Ik kwam in aanmerking voor een subsidie van de faculteit, en een College van Bestuur beurs. Omdat er geen formele samenwerking is tussen Trinity en de TU kwam ik voor een aantal andere beurzen niet in aanmerking. Ierland duidelijk duurder dan Nederland. Vooral de huur is erg hoog. Ik betaalde dik 375 euro per maand voor een omgebouwde garage op 25 minuten fietsen van het centrum. Ook boodschappen, en openbaar vervoer zijn duurder. Benzine is weer aangenaam goedkoop. Soms zakte het tot rond de 87 euro cent. Andere uitgaven heb je natuurlijk voor een groot deel zelf in de hand. Aangezien ik nog geen enkele studie schuld had, vond ik het geen probleem om bij te lenen zodat ik daar vrij comfortabel kon leven. Je doet zoiets waarschijnlijk maar een keer, en daarom vond ik het belangrijk om er optimaal van te genieten. Op mijn uitgaven kan dus aanzienlijk bezuinigd worden, maar als ik het over moest doen zou ik dat niet willen. Huur Eten Persoonlijke uitgaven Reiskosten in Ierland Diversen Verzekeringen/studie kosten 375 320 380 75 20 0 Tijdens mijn tijd in Ierland hield ik mijn uitgaven dagelijks bij. Ik had daarvoor mijn palmtop beschikbaar, maar op papier kan natuurlijk ook. Ik kan dat zeker aanraden omdat het anders snel oploopt. Mijn ziektekosten verzekering had ook een goede dekking in het buitenland en verder had ik al een doorlopende reisverzekering, dus daar hoefde ik verder niets aan te regelen. Ik had mijn pinpas en creditcard mee genomen om geld op te kunnen nemen. Uiteindelijk heb ik alleen mijn pinpas gebruikt. Alleen in het platteland kan het soms moeilijk zijn een pin automaat te vinden, maar dan alleen in de echt kleine dorpjes. Omdat ik betaald zou worden door mijn vakgroep moest in een rekening in Ierland openen. Ik heb dat gedaan bij de Allied Irish Bank omdat die op de campus zat en een van de grotere banken van Ierland is. Het openen van de rekening was nog vrij gecompliceerd omdat men een bewijs van je woon adres in Ierland wil zien en daarvoor met niet veel genoegen neemt. Uiteindelijk lukte het mij met een brief van mijn begeleider, maar officieel had dat niet gemogen. Huisvesting Ik had voor mijn vertrek nog geen huisvesting geregeld. Ik had al gehoord dat het, tenzij het via de universiteit kan wat in mijn geval niet mogelijk was, onbegonnen werk is om dat vanuit Nederland te regelen. Er is namelijk zo veel vraag naar woonruimte in Dublin dat niemand bereid is om een kamer vrij te houden voor iemand die ze alleen aan de telefoon hebben gesproken. Bovendien is het wel verstandig om zelf te gaan kijken wat voor kamer het is aangezien er erg veel slechte tussen zitten die voor belachelijke bedragen verhuurd worden. Er zijn een aantal plaatsten waar advertenties voor beschikbare ruimte worden geplaatst. Elke avond komt de ‘Evening Herald’ uit met daarin een aantal paginas met advertenties. Verder is er de site www.daft.ie en USIT kantoor aan de zuidelijke quays tussen O’Connell bridge en Ha’penny bridge. Ik had geluk en vond via de laatste een kamer op mijn 2e dag in Dublin. De eerste nacht bracht ik in een B&B door. Hou er wel rekening mee dat dit langer kan duren als bij mij het geval was. Er zijn genoeg hostels en B&Bs in Dublin om de eerste paar dagen in door te brengen, maar als je laat aankomt op een vrijdag of zaterdag kunnen de meeste wel eens vol zitten. Het Dublin Tourism office kan helpen bij het zoeken van een B&B of hostel. Dit is gehuistvest in een oude kerk aan het eind van Suffolk St., vlak bij Trinity College. Taal en cultuur Ierland is officieel tweetalig. De grote meerderheid van de mensen spreekt in het dagelijks leven Engels, maar vooral in het westen zijn er nog enkele gebieden, de zogenaamde Gaeltacht areas, waar het Iers de voertaal is. Bijna alle borden en hoop documenten zijn tweetalig. Een belemering zal dit nooit zijn aangezien men ook in de Gaeltacht wel Engels spreekt. Het Ierse Engels vond ik niet moeilijk om te begrijpen. Het koste me misschien een dag om er aan te wennen. Nu heb ik nooit problemen met Engels gehad, dus misschien ligt dat voor anderen anders. Het accent is in Dublin niet zo heel sterk, in andere gebieden zoals Cork of Noord-Ierland kan dat wat meer een probleem zijn. Wat cultuur betreft zijn een hoop van de clichés over Ierland gewoon waar. De Ieren zijn heel vriendelijk en behulpzaam. De omgang met de Ieren was dus nooit een probleem. Verder grijpen ze elke gelegenheid aan om ergens over te zeuren, maar doen dat wel op een erg komische manier. Vooral het weer moet er vaak aan geloven, hoewel ik de indruk kreeg dat dat een stuk beter was dan in Nederland. In 8 maanden ben ik bijvoorbeeld maar een keer of 5 nat geregend, en de zomer was prachtig. Vrije tijd Toen ik naar Ierland ging had ik het plan om lid te worden van een vereniging om wat vrienden te maken. Dat heb ik nooit gedaan, omdat de vakgroep ontzettend gezellig was. Er zaten erg veel buitenlanders (meer dan Ieren) van over heel de wereld. Aangezien al die mensen ook ooit alleen in Ierland zijn aangenomen, wisten ze hoe dat was en werden nieuwkomers meteen uitgenodigd naar allerlei feestjes en etentjes. Hierdoor hoefde ik eigenlijk geen moeite te doen om mensen te leren kennen en heb ik een heel internationale vriendenkring opgebouwd die ik zeker nog vaak zal gaan bezoeken. Hier zal ook de Ierse mentaliteit wel een rol hebben gespeeld. Het is bijvoorbeeld niet nodig om de gastheer te kennen als je naar een feestje gaat. Neem gewoon een fles wijn mee en het is goed. The more the merrier. Dus zo rol je van het ene feestje in het andere en leer je snel een hoop mensen kennen. Het ging dus allemaal zo’n beetje vanzelf en na een paar weken had ik genoeg vrienden om al mijn vrij tijd mee te vullen. Als je in de zomer in Ierland bent is een goede manier om je vrije tijd te vullen om een gaelic football of hurling wedstrijg te bekijken. Dit zijn de 2 grootste gaelic sports, typisch Ierse sporten. Het gaelic football is een soort kruising tussen voetbal en rugby en hurling is een hockey achtige variant daarvan. Het is ontzetten snel en aantrekkelijk om naar de kijken en vooral de sfeer in het stadion is niet te beschrijven. Ongeveer de gehele Ierse bevolking (behalve de Dubliners) is betrokken bij deze sporten en ze zijn bloed fanatiek. Toch zitten supporters van verschillende counties in het stadion gebroederlijk naast elkaar en zijn er nooit problemen. Het grootste stadion, Croke park, staat in Dublin op 20 minuten lopen van het centrum en kan als de verbouwing volgend jaar af is 80.000 man bevatten. Als Dublin speelt is het vooral een ervaring om op ‘Hill 16’ te gaan staan, waar de harde kern van de Dublin supporters staat. Elke county heeft zijn eigen kleur, dus als je door het land rijd en ineens allemaal gekleurde vlaggen ziet hangen, dan is de kans groot dat die county binnenkort moet spelen. Het is overigens aan te raden om vroeg in het seizoen te gaan aangezien de prijs van kaartjes snel stijgt. (5 pond voor een studenten kaartje voor 2 wedstrijden in de 1e ronde tot 30 pond voor de All-Ireland finale) Verder spreekt het voorzich dat de pubs uitstekende plaatsen zijn om je avond te vullen. De ‘echte’ Ierse pubs vind je niet in het bekende uitgaans en culturele centrum van de stad, Temple Bar, maar daar buiten zijn er genoeg te vinden. Overigens kun je voor traditionele muziek beter het land in gaan, want dat is in Dublin soms moeilijk te vinden. (De Oliver St John Gogarty in Temple bar heeft elke avond traditionele muziek op de 1e verdieping) Je moet wel van in de kroeg zitten houden, want ’s winters is er verder niet zo heel veel te doen. Verder is het Irish Film Centre aan Eustace St., ook in Temple Bar, erg leuk voor film liefhebbers. Je kunt daar ook erg goed eten voor een redelijke prijs. Reizen Ik heb mijn auto mee genomen naar Ierland. De pont is vrij duur (500-600 euro voor de ‘landbridge’ van Stena Line. Dan vaar je van Hoek van Holland naar Harwich en van Holyhead in Wales naar Dun Laoghaire.). Toch vond ik het de moeite waard aangezien ik veel kon mee nemen, en het fijn is om daar een auto te hebben. Het openbaar vervoer is erg slecht vergeleken met Nederland. Als je het land in wilt is Bus Eirrean best goed, en een stuk goedkoper dan de trein, maar je moet zeker geen haast hebben. (Dat kun je sowieso beter niet hebben in Ierland) De bus komt echter lang niet overal, en rijdt meestal maar een paar keer per dag. Ik vond het erg fijn om met mijn auto gewoon overal heen te kunnen rijden wat ik wilde zien. Zo heb ik in de weekenden dat ik het land in trok heel veel kunnen zien. Houd er wel rekening mee dat ze nauwelijks snelwegen hebben, dus ook met je eigen auto schiet het nog steeds niet op. Voor mijn vervoer tussen kamer en universiteit heb ik een fiets gekocht. Koop een goed slot, want ze stelen als de raven. In 8 maanden zijn verschillende onderdelen van mijn fiets gestolen, en een maand voor mijn vertrek was de hele fiets weg. Het laatste beetje heb ik met de bus gedaan, die voor mijn huis en voor Trinity stopte. Toch was dit niet geweldig. De bussen hebben namelijk geen dienstregeling, dus het is steeds maar afwachten hoe lang je moet wachten. Verder zitten ze vooral ’s ochtends vast in het verkeer. Met de bus deed ik er gemiddeld een uur over, terwijl het op de fiets 25 minuten was. Na 8 maanden in Ierland begrijp je niet meer waar de mensen op het station in Nederland zich zo druk om maken als de trein 10 minuten vertraging heeft. Als je van plan bent om veel met bus, trein of dart (soort tram, helaas maar 1 lijn) te reizen dan is het verstandig om bij de USIT een studenten ID kaart te kopen met Travel stamp. Daarmee krijg je korting op kaartjes, abonnementen en andere dingen in Dublin. Overig Terug kijkend vind ik mijn reis een groot succes. Mijn afstudeer project is erg goed gelukt. Mijn begeleider was erg tevreden en heeft mij een plaats aangeboden om een PhD te doen, en ik heb er in ieder geval 1 en misschien wel 2 publicaties aan overgehouden. Persoonlijk vind ik het belangrijk dat ik van mezelf weet dat ik me goed kan redden in een vreemde omgeving. Ik heb er een groot aantal vrienden aan over gehouden die ik nog vaak zal zien, en het werk in onderzoek in plaats van bij een bedrijf is mij ook zeer bevallen. Ik kan het dus aanraden om in het buitenland te gaan studeren. Dublin bleek een goede keuze, mede doordat ik geluk had met de vakgroep waarin ik terecht kwam. Toch denk ik dat ook de open en gezellige mentaliteit van de mensen, en het feit dat het een Engels sprekend land is wat veel buitenlandse studenten aantrekt, er aan bij heeft gedragen dat ik me heel snel thuis voelde. Overigens valt het mij op dat de meeste Delftse studenten naar UCD gaan. Ik zou mensen aanraden om te proberen in Trinity te komen. Ik woonde naast UCD, en dat ligt een flink eind buiten het centrum, als je dan ook buiten het centrum woont zie je waarschijnlijk veel minder van de stad. Trinity ligt midden in het centrum van de stad en heeft een prachtige campus. Ik reed regelmatig een stukje om, om door de mooie vooringang naar binnen te kunnen. Verder is het gewoon erg leuk om na je werk de deur uit te lopen en meteen midden in de stad te zitten.