bionieuws 11, 22-06-2013 nieuws Insecten op land dankzij nieuw ei Door Willy van Strien © bionieuws Insecten danken hun evolutionaire succes aan een innovatie die hun voorouders zo’n vijfhonderd miljoen jaar geleden ontwikkelden. Die ontwikkelden kort nadat ze aan land waren gekropen de zogeheten serosa, een extra epitheellaag rond het embryo in het ei. Deze serosa scheidt een cuticula af die het embryo tegen uitdroging beschermt. Dat schrijven Leidse biologen in een artikel dat 19 juni online verscheen in Proceedings of the Royal Society B. De Leidenaren hadden opgemerkt dat de aan insecten verwante schaaldieren in zee zo’n serosa niet hebben. Duizendpoten en miljoenpoten, spinnen en aaltjes hebben er ook geen. Zij leggen hun eitjes op vochtige plekken, voorzien ze van een waslaag of verpakken ze in pakketjes van zijde. ‘Ook veel primitieve insecten, zoals springstaarten en zilvervisjes, hebben geen serosa, of ze hebben er een die het embryo slechts gedeeltelijk omsluit’, vertelt promovendus Chris Jacobs. ‘Zij leggen eitjes op vochtige plaatsen. Maar hogere insecten hebben wel een serosa en leggen hun eitjes open en bloot op droge plekken. Ons idee was dat de serosa plus cuticula de insecten onafhankelijk van water heeft gemaakt doordat de eitjes niet uitdrogen.’ Luchtvochtigheid Om dat idee te toetsen manipuleerde hij vrouwtjes van de kastanjebruine rijstmeelkever, Tribolium castaneum, zo dat zij eitjes legden zonder serosa. Daartoe schakelde hij een gen uit dat noodzakelijk is voor de aanleg ervan. De serosaloze embryo’s konden zich normaal ontwikkelen, maar dan alleen onder gunstige omstandigheden. Bij een lage luchtvochtigheid gingen de embryo’s dood. Daarna schakelde hij een gen uit dat is betrokken bij de vorming van de cuticula. Aldus gemanipuleerde kevers legden eitjes waarin zich wel een serosa, maar geen cuticula ontwikkelde. Ook deze eitjes kwamen bij lage luchtvochtigheid niet uit. De veronderstelling bleek dus juist. De serosa heeft nog een andere functie, ontdekten Jacobs en zijn begeleider, Maurijn van der Zee. Hij stimuleert het afweersysteem om antimicrobiële eiwitten te maken bij infectie. Eitjes zonder serosa zijn veel gevoeliger voor infecties (Developmental and Comparative Immunology, 31 mei online). ‘Het grappige is dat een bepaalde groep vliegen, de Schizophora, waartoe Drosophila behoort, de serosa weer heeft verloren’, vertelt Jacobs. ‘Die vliegen leggen hun eitjes dan ook op vochtige plaatsen, zoals rottend plantmateriaal.’ De afwezigheid van de serosa is kennelijk geen probleem wat betreft infectiegevoeligheid, vervolgt hij. ‘Vermoedelijk omdat de eitjes van die vliegen zich bijzonder snel ontwikkelen. De larfjes hebben wel een goed werkend afweersysteem.’ De serosa die de insecten onafhankelijk van water maakte is één van de oorzaken van hun succes. Zoiets gebeurde later nog eens. Ook de reptielen konden het land veroveren dankzij een nieuw extra membraan om het embryo in ei, het amnion.