Hartcoherentie: probaat middel die stress vermindert Hart-breinsysteem Hoe zorgt u ervoor dat er terug een gezonde balans komt tussen het activerend deel (sympathicus) en het rustgevende deel (parasympathicus) van uw autonoom zenuwstelsel? Het antwoord ligt in de relatie tussen de hersenen en het hart. Via het autonoom zenuwstelsel is er een voortdurende communicatie tussen hart en hersenen. Denk maar eens aan schrikken. Als u schrikt (wat in de hersenen gebeurt) gaat het hart sneller kloppen. Maar het hart zendt ook signalen terug naar de hersenen waarmee het de hersenactiviteit kan beïnvloeden. Het klinkt verbazingwekkend maar het hart stuurt meer signalen naar de hersenen dan de hersenen signalen sturen naar het hart. Als het tijdens een stressvolle periode niet meer lukt om te ontspannen is een steuntje in de rug belangrijk. Het aanleren van de techniek van hartcoherentie is hierbij zeer effectief. Tijdens de behandeling treedt al direct ontspanning op en op termijn nemen diverse andere klachten af. Wie eenmaal de techniek van hartcoherentie onder de knie heeft zal in het algemeen een gevoel van zelfvertrouwen ervaren vanuit de wetenschap dat de nodige ontspanning ook tijdens een stressvolle situatie opgeroepen kan worden (en niet alleen in momenten van stilte, rust of meditatie). Hartcoherentie en Hartritmevariabiliteit Normaal gesproken wordt het sympathisch en het parasympathisch zenuwstelsel afwisselend geactiveerd. Bij inademing wordt ons sympathisch zenuwstelsel geactiveerd en bij uitademing wordt ons parasympathisch zenuwstelsel geactiveerd. Het hart gaat sneller kloppen bij inademing en bij uitademing gaat het hart trager kloppen. Bij gezonde personen verschilt de tijd tussen twee hartslagen voortdurend. Deze onregelmatigheid toont aan dat de hartfrequentie zich goed aanpast aan de omstandigheden van het hart en de bloedvaten. Het verschil tussen de hartslag tijdens inademen en de hartslag tijdens uitademen wordt hartritmevariabiliteit genoemd. Deze hartritmevariabiliteit (of hartcoherentie) geeft de autonome status van het lichaam weer. Wie ontspannen is heeft een grote hartcoherentie. De hartcoherentie neemt af wanneer iemand onder stress staat. Vanuit dit basisgegeven is hartcoherentie ontwikkeld: als de HRV reageert op prikkels vanuit het autonome zenuwstelsel, is het dan andersom ook mogelijk om het autonome zenuwstelsel bewust te beïnvloeden door controle op de HRV uit te oefenen? En dat is inderdaad het geval. Het blijkt mogelijk om met ademhalingsen ontspanningstechnieken invloed uit te oefenen op de HRV met ontspanning en een verhoogd emotioneel en lichamelijk welzijn tot gevolg. Bekijk het onderstaand filmpje om te zien hoe hartcoherentie werkt in de praktijk: Auteur: Gino Dekeyzer, hartcoherentie coach bij Bron van Geluk. Meer weten over hartcoherentie? Contacteer Gino hier.