4 - Wijken Dordrecht

4
De echte held
Hendrik Haan werkte al jaren als baas in
het kippenhok. Hij beschermde de kippen en
de kuikentjes tegen iedere vijand, want hij
was voor niemand bang.
Het was een goed leventje op de boerderij: elke
dag genoeg te eten en
‘s nachts in het nachthok gezellig met z’n allen
op stok. “Ja, we hebben
een fijne baas hier!” kakelden de kippen tevreden.
Op zekere dag was er groot
feest in het dorp, want men
had de oude weerhaan op de
kerktoren opnieuw laten vergulden. Nu stond de haan, die
door de jaren heen helmaal
zwart was geworden er weer
prachtig bij. Hij verblindde iedereen met zijn gouden schittering en draaide statig met
alle winden mee. De kippen op
het erf keken er met ontzag
en bewondering naar en kakelden opgewonden: “Wat is hij
prachtig! Zoiets moois hebben
we nog nooit gezien!” Ze hadden alleen nog maar oog voor
die gouden haan en zagen Hendrik niet meer staan. De hele
luide gekraai al heel wat vijanden van het erf afgehouden.
Hij begon zich dan ook flink te
ergeren aan hun gedrag.
dag hadden ze het over die
held op de toren. “Kijk, kinderen, dat is pas een echte
heer!” riepen ze naar hun kuikens, “Kijk hem eens draaien
in zijn gouden pak! Heel wat
anders dan onze baas met zijn
grote mond!” Dat was helemaal
niet aardig van die kippen,
want Hendrik had met zijn
Op hoge poten beende hij over
het erf en schreeuwde: “Die
opschepper denkt alleen maar
aan zichzelf! Die waait met
alle winden mee en kan niet
eens kraaien, wat heb je aan
zo’n nietsnut!” Maar de kippen
luisterden niet eens en kakelden maar door over hun superheld. Tenslotte kreeg Hendrik
er genoeg van en riep nijdig:
“Zoeken jullie het maar uit, ík
ben weg!” En de kippen moesten die avond zonder hun baas
op stok. “De held op de toren
zal ons nu beschermen!” zeiden ze tegen hun kuikens en
ze kropen dicht bij elkaar
voor de nacht. Nu kwam er
juist die nacht een vos langs
die snode plannen had en zijn
slag wilde slaan. Hij sprong
snel in het hok, waar in het
donker de kippen en de kuikens in paniek door elkaar
vlogen. “Help, help!” gilden ze
allemaal, “Waar is onze baas?
Baas, help ons!” De oudste kip
kon snel naar buiten rennen
en riep naar de torenhaan,
die in het maanlicht glans-
Bach to the future
Proef de muziek!
Weleens een muziekbonbon geproefd? Dat kon bij
de KinderBachDag op 21 september. Negen dagen
lang gaven tijdens het Bach-festival verschillende
muzikanten, schrijvers, dansers en acteurs allerlei
voorstellingen in de stad. Het muzikale hart van de
Duitse barok-componist Bach was het thema van dit
festival. Oude composities uit die tijd, samen met
splinternieuwe noten bewogen iedereen, soms tot
tranen toe.
Johann Sebastian Bach leefde lang geleden: van 1685 tot
1750, hij heeft invloed op veel
klassieke muziek gehad door
de grote inventiviteit waarmee hij melodie, harmonie en
ritme combineerde in zijn muziek. Rutger Kopland typeerde
het treffend: ‘Hij speelde het
zo licht dat het was alsof het
geen handen waren die speelden.’ Nog altijd worden zijn
composities gespeeld.
Onderwaterverhaal
Tijdens de speciale KinderBachDag was er een aparte
wandelroute door de binnenstad uitgezet, gemarkeerd
Pag 4.indd 4
met rode linten. Start was
het poppentheater van Damiet van Dalsum, waar de kinderen een bijzondere wereld
konden ontdekken. Ze luisterden naar het onderwaterverhaal over een eenzaam vogeltje op een zwarte berg. Het
huilde een waterval van tranen, maar daarin ontstonden
juist de wonderlijkste figuren. Samen met haar nieuwe
vrienden - de oester en de
meermannen - beleefde ze allerlei avonturen. Daarna ging
de wandeling naar het mooie
Huis Van Gijn, waar limonade
en een workshop ‘Muziekbonbons Maken’ op het program-
Verhaal en illustratie Els Kobec
de: “Help ons, meester, help
ons alstublieft!” Maar de torenhaan draaide kalm en rustig mee met de wind en antwoordde niet. “Kom naar beneden, meester, help ons toch!”
jammerde de kip wanhopig.
Maar de haan liet alleen maar
zijn prachtige gouden vleugels glanzen en bleef zitten
waar hij zat. Net toen iedereen dacht dat het einde nabij
was, klonk er een luid gekraai
op het erf en daar kwam baas
Hendrik in volle vaart aangesneld. “Uit de weg, uit de weg!
Waar is die schurk?” riep hij
op hoge toon en zonder aarzelen rende hij het hok in.
Met zijn sterke snavel en de
scherpe sporen van zijn poten
ging hij de indringer te lijf, en
de vos ging er luid jammerend
vandoor met de staart tussen
de poten.
Nadat de rust teruggekeerd
was, kon iedereen weer opgelucht ademhalen. Hendrik
schudde trots en tevreden
zijn veren en zei: “Jullie wilden niet luisteren, maar ik
heb toch gezegd dat je niets
hebt aan zo’n opschepper!”
Dat moesten de kippen nu wel
toegeven, “Ja, baas, jij bent
de beste! Aan zo’n held van
goud hebben we niets, die is
er alleen maar om naar te kijken. De enige held die er is,
ben jij, want jij bent echt!”
ma stonden. In de bonbons waren, via
een snoertje, kleine contactmicrofoons
verwerkt, waardoor het leek alsof je de
muziek proefde, terwijl de chocola smolt
op je tong.
Slotconcert
Langs de rode linten voerde de route verder naar de Buitenwalevest. Daar zongen verliefde zeemeerminnen om, door
een kus van hun droomprins, hun liefste
wens te kunnen vervullen: mensenbenen
krijgen. Het publiek mocht daarbij helpen. Ensemble Harmonie Universelle verzorgde het slotconcert van het festival.
Daarbij kreeg ieder sterrenbeeld een
eigen klank mee. Het resultaat: twaalf
melodieën die oorspronkelijk voor twaalf
speeldoosjes geschreven waren.
Ben je benieuwd geworden? Je kunt op
Bach geïnspireerde muziek overal terugvinden. Bijvoorbeeld via je I-pad, waar je
bij een van de Mario-games (Super Mario
Maker) het orgelconcert ‘Toccata’ kunt
horen. En luister ook maar eens naar de
soundtrack van Spongebob!
Mickey van Dijk
12-10-2016 14:07:09