Winterkwaaltjes Waarom lijken meer mensen in de winter last te hebben van verkoudheid? Er zijn nogal wat verschillende verkoudheidsvirussen. Omdat mensen in de winter vaak dicht op elkaar zitten in slecht geventileerde ruimtes, wordt het virus gemakkelijk overgedragen van de een naar de ander. Dat geldt dus voor het kinderdagverblijf, voor klaslokalen, kantoren, openbaar vervoer, maar ook thuis. Vroeger speelde vitaminegebrek in de winter een rol. Mensen aten geen verse dingen in de winter en kregen dan gebrek aan vitamine C bijvoorbeeld. Dan raak je vatbaarder voor infecties. Tegenwoordig hebben we het hele jaar door verse groenten en fruit. Vitaminegebrek komt nu nauwelijks voor als je normale voeding gebruikt. Alleen vitamine D moet je op oudere leeftijd wel nemen, want dat schiet in de winter tekort door te weinig zonlicht. Ik heb in de winter last van een loopneus tijdens het fietsen of wandelen, hoe komt dat en wat doe je ertegen? Helpt een neusspray daartegen? Als er een verkoudheidsvirus in de neus komt, dan gaat het slijmvlies wat ontsteken. Het zwelt dan op en maakt meer slijm dan gewoonlijk. Eigenlijk een soort afweermechanisme om het virus weg te spoelen. De bloedvaatjes onder het slijmvlies zwellen wat op, zodat de neus dicht gaat zitten; eigenlijk ook een soort barrière tegen de buitenwereld. Het slijmvlies raakt ook geprikkeld en dan ga je niezen. Ook weer bedoeld om het slijm met het virus weg te blazen. Je merkt dat dus doordat je neus gaat lopen. Ook achter in de neus loopt het slijm weg, naar de keel. Dat geeft weer keelpijn en heesheid als het naar de stembanden gaat en je krijgt een hoestprikkel. Het slijm kan ook via de buis van Eustachius naar het oor gaan; dan kun je een oorontsteking krijgen. Dat gebeurt vooral bij kinderen. Je kunt met neusdruppels het slijm wat wegspoelen. Met zout water gaat dat het beste. Je maakt het door een afgestreken theelepel zout op te lossen in een limonadeglas lauw water. Je kunt ook neusdruppels kopen met xylometazoline. Die zorgen voor samentrekken van de bloedvaatjes onder het slijmvlies, waardoor de zwelling afneemt. Die bloedvaatjes wennen daar snel aan en daarom moet je dat nooit langer dan een week gebruiken. Maar waarom krijg je door de kou en wind hier last van? De neus wordt niet alleen geprikkeld door een virus, maar het slijmvlies kan ook last hebben van allergie of andere prikkels, zoals koude lucht of rook. Dan gaat de neus ook meer slijm maken. Dat is de reden dat veel mensen een loopneus krijgen in de kou. Trouwens ook bij eten van warme soep. En bij huilen, natuurlijk: de tranen worden altijd via de traanbuis afgevoerd naar de neus. Wat is het verschil tussen een loopneus en een normale verkoudheid? Als je neus loopt door de kou, dan heb je niet dat verkouden gevoel. Overal pijn, lichte verhoging, vooral bij kinderen; dat heb je niet. Bovendien duurt een verkoudheid weken en een loopneus door de kou verdwijnt weer als je binnen komt. Aan die loopneus kun je soms wat doen met druppels of een spray, maar bij ouderen is het vaak hardnekkig. Helaas is aan een verkoudheid ook weinig te doen. Er bestaan geen medicijnen tegen virussen, dus het lichaam moet het virus zelf overwinnen. Antibiotica helpen helemaal niet, want die werken alleen tegen bacteriën. Het kan wel even duren en als je pech hebt wordt je meteen daarna weer door een ander virus getroffen en dan lijkt het maar niet op te houden. Het is van belang om het virus niet te verspreiden: hoesten en niezen in een papieren zakdoek, vaak handen wassen. Niet roken natuurlijk. Stomen met warm water verlicht wat; daar hoeft helemaal geen luchtje van menthol of kamille aan te zitten. De waterdruppeltjes maken het slijm dun waardoor het makkelijker stroomt. Ik heb ook wel eens last van rillingen in mijn spieren en gewrichten, hoe ontstaat dat? Soms komt er wat temperatuursverhoging bij. Bij de echte griep, de influenza, is dat veel duidelijker. Het lichaam warmt op omdat een hogere temperatuur het virus doodt. Het lichaam werkt de temperatuur omhoog door de spieren te gebruiken; daarom ga je ongewild rillen dus. En van die inspanning gaan je spieren weer zeer doen. En omdat je hoofd zo vol met slijm zit krijg je ook hoofdpijn. Dat zijn de symptomen waar paracetamol weer goed tegen helpt. Dus niet om de verkoudheid te genezen, maar om wat minder last van die verschijnselen te hebben. Waar moet ik nog meer rekening mee houden in de winter? Veel mensen krijgen kloven in de vingers of te tenen. Dat kan behoorlijk zeer doen. Ook is de huid in de winter veel droger, vooral als je zeep gebruikt. Goed vet houden dus en niet teveel zeep gebruiken. Verder hebben sommige mensen tijdens de kortere dagen in de winter last van een winterdepressie. Die worden somber van te weinig zonlicht. Een zonnelamp kan dat soms voorkomen, en de buitenlucht in zodra het weer het een beetje toelaat. Winterhanden en wintertenen zijn ook typische klachten voor deze tijd. Ongeveer tien procent van de Nederlanders heeft er wel eens last van gehad. Het zijn rode zwellingen op tenen, handen, dijen of randen van de oorschelp. Soms zijn het rode vlekken, soms ook paarsblauwe. Altijd op plekken die aan de kou zijn blootgesteld. De plekken jeuken en doen pijn. Soms geven ze een gezwollen gevoel. Als het erg is kunnen er zelfs wondjes ontstaan. Door kou vernauwen je bloedvaten en worden je tenen minder goed doorbloed. Je lichaam herkent dit en stuurt extra bloed om het lichaamsdeel weer te kunnen verwarmen. De bloedvaten zijn vernauwd door kou, dus het bloed kan niet weg. Het gevolg is rode handen of tenen. Ook ontstaat er dan een ontstekingsreactie. Er is niet veel aan te doen. Vermijd kou, maar ook extreme warmte. Draag niet te strakke schoenen, niet krabben, en smeer tijgerbalsem, twee keer per dag. Vroeger dachten we altijd dat vitamine D-injecties zouden helpen. Onlangs is bewezen dat dat helemaal niet beter helpt dan injecties met nepmedicijn. Goede voeding lijkt wel van belang. Dus gevarieerd eten, verse groenten, fruit, volkerenproducten en vette vis. Het is trouwens wat anders dan ‘dooie vingers’. Daar hebben ook veel mensen last van; in de koude worden één of meer vingers opeens wit en gevoelig. Medisch heet dat het fenomeen van Raynaud. Het kan een half uurtje duren en dan gaan de bloedvaatjes weer open staan en verdwijnt de witte kleur. Daartegen helpt soms een medicijn als nifedipine. Nog weer iets anders zijn de spontane blauwe vingers die soms bij vrouwen in de overgang optreden. Dat is een spontane bloeduitstorting in een vinger. Na een paar dagen lost dat weer op.