het persbericht van Co-Prev

Voorstel1: Gezond en veilig werk geofferd op het altaar van het brugpensioen.
Voorstel 2: Werkbaar werk : het vergeten luik van het “één en ondeelbaar” sociaal akkoord.
Na het sluiten van het sociaal akkoord over het Stelsel van Werkloosheid met bedrijfstoeslag (SWT),
het vroegere brugpensioen, ontspon zich een semantische discussie over de passieve, actieve dan
wel aangepaste beschikbaarheid op de arbeidsmarkt van oudere werknemers. Het werd een wellesnietes discussie tussen de sociale partners en de regering.
Deel van het akkoord uit het oog verloren
Door deze sterke focus op het SWT-stelsel werd echter de echte draagwijdte en inhoud van het
akkoord uit het oog verloren: er zijn namelijk twee luiken die “één en ondeelbaar” aan elkaar
verbonden werden. Wie ook het tweede luik onder de loupe neemt zal vaststellen dat
werkgeversorganisaties en vakbonden dit “sociaal” akkoord slechts konden bereiken op de rug van
een derde, afwezige partij. Die partij is niet zoals doorgaans gesteld de belastingbetaler, maar betreft
de arbeidsomstandigheden in onze bedrijven. Het voorstel dat daarover voorgelegd werd aan de
regering is een slechte zaak voor de veiligheid, gezondheid en welzijn op het werk.
Liever brugpensioen dan gezond en veilig werk
Sluipend worden de komende jaren honderden miljoenen euro’s onttrokken aan het welzijn op het
werk (de arbeidsgezondheidszorg, de arbeidsveiligheid, en de voorkoming van arbeidsongevallen en
beroepsziekten). De bijdragen die de werkgevers daarvoor betalen worden namelijk structureel
verminderd en bovendien bevroren voor een lange periode.
De vakbonden zijn blijkbaar van mening dat de brugpensioenen zo prioritair zijn dat ze bereid
werden gevonden om in te leveren op het welzijn op het werk voor ALLE werknemers. De
werkgeversorganisaties zijn bereid om de kosten van het SWT te blijven dragen op voorwaarde dat
de bijdragen voor preventie voor de bedrijven verlaagd en geblokkeerd worden.
Nieuwe reglementering weer afschaffen
Op het einde van vorige legislatuur werd de nieuwe reglementering gepubliceerd met betrekking tot
het takkenpakket van de preventiediensten en de bijdrage die de werkgevers daarvoor moeten
betalen. Daarin worden, naast de klassieke voorkoming van arbeidsongevallen en beroepsziekten,
heel wat nieuwe taken voor de bedrijfsartsen en de externe preventiediensten voorzien: aanpak van
de psychosociale problematiek, de preventie van burn-out, een multidisciplinaire benadering, reintegratie van ouderen en personen met een beperking, aanmoediging van langer werken, de
mobbing-problematiek, enz… Deze reglementering moet normaal gezien in werking treden op
1/1/2016,
Effect op KMO’s
Na lectuur van de volledige tekst van het sociaal akkoord moeten we ons afvragen of de groep van 10
wel voldoende oog heeft gehad voor de toekomstige ontwikkelingen op de arbeidsmarkt en de echte
belangen van hun volledige achterban.
Uit ervaring weten we dat veel individuele werkgevers, vooral in grotere bedrijven, zich echt bewust
zijn van de veiligheids- en gezondheidsrisico’s en bereid zijn hierin te investeren. Het zal dus vooral in
de kleine bedrijven zijn dat de werknemers aan veiligheid en gezondheid zullen inboeten, terwijl juist
daar het accent moet gelegd worden. In de Nationale Arbeidsraad (NAR) adviseren de sociale
partners zelf sinds 2009 om de werking van de preventiediensten in KMO’s te versterken, maar in de
recente besprekingen werd dit blijkbaar vergeten.
Voorkomen is beter dan genezen
Globaal bekeken is het resultaat van het sociaal akkoord niet echt sociaal en in het algemeen belang
van alle werknemers. Zeker niet op langere termijn.
Het zou de bedoeling moeten zijn werknemers langer gezond aan het werk te houden, zodat de
noodzaak om vervroegd uit te treden vermindert. Preventie is hier de essentie, er moet niet alleen
aandacht besteed worden aan oudere werknemers, maar moet er overal en altijd, gedurende een
hele loopbaan, ingezet worden op goede arbeidsomstandigheden en “werkbaar werk”. Alleen op die
manier kunnen werknemers langer gezond blijven en dus ook langer gezond aan het werk blijven.
Het vaandel hoog houden
België heeft inzake welzijn op het werk een zeer goede naam. In alle Europese vergelijkingen scoren
we goed tot zeer goed. Dank zij dit sociaal akkoord vallen we terug in de situatie van tientallen jaren
geleden.
Hopelijk heeft de regering de moed om enerzijds de verworven rechten van elke individuele
werknemer te respecteren maar anderzijds de verworven verwachtingen van de komende generaties
wat bij te sturen en maatregelen te nemen die het welzijn en de gezondheid van iedereen op de
arbeidsmarkt blijvend garanderen.
================