Beiaardconcert Sint Tillotoren Izegem Maandag 9 juli 2012 om

Beiaardconcert Sint Tillotoren Izegem
Maandag 9 juli 2012 om 20u30
Carl Van Eyndhoven
Beiaardier van Tilburg (NL) en Mol
1. Django Bells!
Improvisatie over het ‘Hot Club de France’ - repertoire
2. Une jeune Fillette
(naar het klavierboek van Vincentius de la Faille 1625)
3. Giovanni Ferretti (1540 - 1609?)
-
Bon Cacciator
Donna crudel
4. Het versteekboek van Hendrick Claes (ca. 1616 - 1633)
Improvisatie over liederen en dansen van o.m. Planson, Gastoldi…
5. Giovanni da Palestrina (1525 - 1594)
-
Vestiva i colli
Dies Sanctificatus
6. Oh Cara armonica (Introductie, thema en variaties)
(uit: Il Flauto Magico van W.A.Mozart)
7. Dansen
-
Almande de St Nicolas
Passamezzo
Bergamaska
8. Swinging bells!
Improvisatie over bekende jazz standards
Intavolaties en bewerkingen: Carl Van Eyndhoven
Fernando Sor
(1778 – 1839)
Carl Van Eyndhoven (1959) laat zich vooral horen in de beiaardwereld als
stadsbeiaardier van Tilburg en Mol. Gecombineerd met zijn liefde voor jazz en Béla Bartók
levert dit soms merkwaardige klanken op. Hij gebruikt dan ook graag de term ‘swinging
bells’ om zijn programma’s te omschrijven. Hij is diensthoofd onderzoek van het
Lemmensinstituut te Leuven. Sinds enkele jaren doet hij doctoraatsonderzoek naar de
uitvoeringspraktijk van zeventiende-eeuwse beiaardmuziek in de Zuidelijke Nederlanden.
Als voorzitter van de Vlaamse Beiaardvereniging zet hij zich o.m. in voor de bewaring van
de beiaardcultuur als immaterieel erfgoed.
Toelichting
Op de twee hoekdelen na, bestaat het programma bijna volledig uit muziek die in de eerste
helft van de zeventiende eeuw te horen was op de beiaarden in de Zuidelijke Nederlanden.
Enerzijds levert dat enkele ‘toppers’ op die al in de zestiende eeuw ontstonden, maar nog
steeds enorm populair waren (bv. Bonjour mon coeur, Une jeune fillette). Anderzijds treffen
we in het versteekboek (een manuscript met bewerkingen voor de beiaardautomaat) van
Hendrick Claes een behoorlijk actueel en modieus lied- en dansrepertoire aan van Franse
origine (o.a. airs, ballets de cour).
Uit onderzoek blijkt dat beiaardiers niet alleen improviseerden over deze muziek, maar dat
zij ook intavolaties maakten: zij bewerkten meerstemmige, vocale werken (bv. madrigalen,
motetten) voor hun instrument door het aantal stemmen te reduceren en de overblijvende
stemmen te diminueren (lange noten in steeds kleinere noten onderverdelen). Deze
diminutiepraktijk - die ik in mijn doctoraatsonderzoek tracht te reconstueren - doet op een
bijzondere manier denken aan de improvisatiepraktijk door jazzmusici. De Bergamaske,
een basostinaat waarover geïmproviseerd werd, toont aan dat de twee hoekdelen veel
minder afstaan van de zeventiende eeuw dan men op het eerste zicht zou denken…
De variaties van Sor over een thema van Mozart laten op overtuigende wijze horen waar het
uiteindelijk om gaat: de melodie!