Stedenreis Geneve

Stedenreis Geneve
Maandag
Engelse Tuin
Routebeschrijving
van het Hotel naar de Engelse tuinen.
Je zou het volgens Google maps nu moeten kunnen zien liggen. Sla linksaf naar een
voetpad langs de tuinen.
Bijzonderheden Engelse tuin
Ongeveer 20 % van Genève is bedekt met parken maar de bekendste en populairste is de
engelse tuin. Sinds 1854 is het de ontmoetingsplaats voor de lokale bevolking en de
toeristen. In de tuin zijn twee grote bijzonderheden. Ten eerste de bloemenklok en ten
tweede de bronzen fontein uit 1862. De klok geeft niet alleen de tijd in uren aan maar geeft
ook het seizoen aan door de seizoensgebonden bloemen. De langste hand van de
bloemenklok is met 2,5 yards (1 yard = 0,9144 meter) de langst hand ter wereld. Daarnaast
bieden de engelse tuinen vanaf de boulevard in het park een schitterend uitzicht op de Jet
d’eau en staat er een Nationaal monument in de tuinen. Dit nationale monument is ter
nagedachtenis aan het toetreden van Genève in de Zwitserse bond.
Museum
Routebeschrijving
Van de Engelse tuin naar het museum
Indeling Museum
Begane grond:
1e etage:
2e etage:
3e en 4e etage:
-Regionale flora/fauna of wilde dieren
-Zoogdieren en exotische vogels
-Amfibiën, reptielen, exotische vissen en ongewervelden
-Geologie, mineralogie, paleontologie en geologie vanZwitserland
Het museum is opgericht in 1794,op het hoogtepunt van de Franse revolutie. Er was een
krediet van 30.000 pond (105.000gulden (55.000 euro) ). Daarvoor hadden enkele mensen
al een poging gewaagdwaaronder Saussure, De Luc, Jurine, Pictet en anderen. Ze hadden
elk hun eigenmini museumpje in huis staan.
Route van het museum naar het restaurant
Dinsdag
Cathédrale Saint-Pierre
Route van het hotel naar de Cathedraal
Vanuit het hotel zullen we eerst een straat volgen dat Rue Frank-Martin heet. Als we bijna
aan het einde van deze straat zijn gekomen, zien we links een parkeerplaats, en rechts een
trap omhoog. Deze trap lopen we op, waardoor we op de volgende straat uitkomen, Rue
Jean Calvin. Als we linksaf de Rue Jean Calvin volgen hebben we eerst wat bomen aan de
linkerkant. Vervolgens komen we aan de rechterkant het Musée Barbier-Mueller tegen. Als
we doorlopen kruizen we de Rue du Perron. Daar lopen we een stukje naar rechts en gelijk
de eerst volgende straat links (langs Hôtel Les Armures). Dan zullen we vanzelf de kerk voor
ons zien opdoemen. (rode route) Maar als Rue Jean Calvin niet goed te vinden is, kunnen
we na de trap ook een stukje rechtdoor lopen naar de Grand-Rue. Daar staan we links af. Bij
het eerst volgende kruispunt staan we links af, langs Musée Maison Travel. Het eerste
weggetje gaan we dan rechts af, waarbij we bijna recht op de kerk aflopen. (blauwe route)
Bij de kerk aangekomen is het volgende wel leuk om te weten:
Deze kerk heet Cathédrale Saint-Pierre. De bouw van deze kerk begon in 1160. Deze kerk
heeft al meerdere keren in brand gestaan, waardoor er keer op keer veel gerestaureerd
moest worden. Hierdoor veranderde de kerk iedere keer volledig door de restauratie. Door
de Beeldenstorm in de 16e eeuw is de binnenkant van de kerk ook heel veel veranderd. De
Beeldenstorm was een gebeurtenis naar aanleiding van het afsplitsen van het protestantse
geloof, waardoor er in plaats van alleen het katholieke geloof, nu ook een protestants geloof
was. Bij de Beeldenstorm zijn de katholieke kerken leeggeroofd van alle beelden en andere
versieringen. Bij deze kerk was dat ook zo, hier bleven wel de gebrandschilderde ramen in
tact. Niet interessant om te weten, maar in de 18e eeuw heeft er een wisseling
plaatsgevonden van het uiterlijk van de kerk. Het veranderde van Gotisch naar Neoklassiek.
Er is een mogelijkheid om de toren te beklimmen, wat een mooi uitzicht zal geven over
Genève en het bijbehorende meer. Alleen moet je daar wel 157 treden voor beklimmen.
Op de begane grond is de ingang naar een archeologisch museum. Om hier te komen moet
je een trap aflopen en kom je op de plek waar veel van de tentoongestelde voorwerpen zijn
opgegraven. Hier zijn voorwerpen en overblijfselen gevonden van kerken die eerder op deze
heuvel hebben gestaan. De oudste dateren van 350 jaar voor Christus.
Een ander onderdeel in deze kerk wordt de Espace Saint-Pierre genoemd. Dit is het
Internationaal Museum van de Reformatie met voorwerpen, manuscripten, (zeldzame)
boeken, gravures en schilderijen die het verband laten zien tussen Genève en de
Reformatie. De Reformatie is het gedeelte van de Renaissance waarbij dus de protestanten
zich losmaakten van het katholicisme.
Cathédrale Saint-Pierre
Adres: Cour Saint-Pierre
Openingstijden: 09.30 – 18.30 (zondag vanaf 12.00, in de winter tot 17.30)
Toegangsprijs: kerk gratis, torens 4 frank, 6-12 jaar 2 frank
Site archéologique ( = het archeologische museum)
Adres: Cour Saint-Pierre 6
Openingstijden: 10.00 – 17.00 (gesloten op maandag)
Toegangsprijs: 8 frank, 7-16 jaar 4 frank
Musée Reforme ( = Internationaal Museum van de Reformatie)
Adres: 4, rue du Cloître (naast de kathedraal)
Openingstijden: 10.00 -17.00 (maandag gesloten)
Toegangsprijs: 10 frank, 7-16 jaar 5 frank
De Salève
De Salève is een berg in de Franse Alpen. Hij is 1100 m hoog.
Ten noorden van de Salève bevindt zich de agglomeratie van Genève waar meer dan
700.000 mensen wonen.
De Salève bestaat uit de Pitons, de Grand en de Petit Salève en cluminates op 1379 meter
op de top van de Grand Piton.
Je kan er via een kabelbaan komen, die sinds 1932 bestaat en in 1983 werd
gereconstrueerd.
Tussen 1893 en 1935 werd de Salève bediend door de eerste elektrische tandradbaan in de
wereld.
De Salève ligt tussen Étrembières in het noorden en de schorsing de la Caille brug in het
zuiden.
De oostelijke kant van de Salève richt zich op Genève en is door erosie heel stijl geworden.
Je zie de kalksteenlagen duidelijk. De berg heeft verscheidene smalle en diepe kloven,
waaronder de Varappe. Deze kloof komt aan zijn naam, omdat Franse mensen in de 19e
eeuw deze kloof durfde te beklimmen. Ook nu nog kun je hier gaan klimmen.
http://en.wikipedia.org/wiki/Sal%C3%A8ve
Wat we zouden kunnen gaan doen
Er zijn verschillende dingen die je op de berg kunt doen, waaronder; Mountainbiken,
paragliden, klimmen en wandelen.
Zelf lijkt me mountainbiken erg leuk, maar ik weet niet of de groep dat leuk vindt en of het
haalbaar is met het budget. Wandelen kunnen we natuurlijk altijd doen ;-)
Hieronder is een kaart met een eventuele route (er schijnen veel verschillende soorten
bloemen te zijn daar):
http://www.telepheriquedusaleve.com/IMG/jpg/sentier_botanique.jpg
Er zullen waarschijnlijk ook een paar mooie uitzicht punten zijn.
Er is naast de ‘aankomsthal’ van de kabelbaan een restaurant en er schijnt ook een speeltuin
te zijn, mochten we daar behoefte aan hebben.
Hoe komen we daar?
Het is erg lastig om een route te vinden waarmee je met het openbaar vervoer kan reizen.
Tot nu toe heb ik daar nog geen oplossing voor bedacht.
By public transport
In Switzerland : the TPG bus, take the number 8 Line and get off at the Veyrier Customs
stop, to view the timetable and see the bus stops consult the TPG site:
http://www.tpg.ch/fr/ligne8]
http://www.telepheriquedusaleve.com/Tarifs-2011.html
Woensdag
CERN
CERN bestrijkt een oppervlak van 6 vierkante kilometer, en de versneller zit in een 34
kilometer lange ronde tunnel die 100 meter onder de grond ligt. Door deze tunnel draaien de
protonenbundels die op elkaar botsen en zo de gegevens leveren voor het onderzoek naar
de kleinste deeltjes die er zijn. Eigenlijk best ironisch, het grootste experiment tot nu toe om
de kleinste deeltjes te bekijken.
In de LHC versneller worden de protonen- of ionen-bundels versneld tot een snelheid van
99.9999991 % van de lichtsnelheid en vervolgens laat men ze op elkaar botsen. Tijdens
deze botsingen is CERN héél even het aller-heetste plekje in de Melkweg, er ontstaan bij
botsingen tussen loodionen temperaturen die 100.000 keer zo hoog zijn als in het binnenste
van de zon. Als we het toch over uitersten hebben, de supergeleidende magneten zijn
ontiegelijk koud. Kouder nog dan de ruimte.
Maar CERN is nog veel meer, in de versnellers kunnen de extreme omstandigheden van
vlak na de oerknal nagebootst worden, en daardoor kunnen enkele belangrijke vragen
beantwoord worden.
Vragen als:
Waarom is er meer materie dan antimaterie?
Waarom hebben deeltjes massa?
En hopelijk kan over een tijdje een van de belangrijkste vragen van de huidige natuurkunde
beantwoord worden: Wat is de aard van donkere materie?
De grootste machine die de mensheid tot nu toe heeft gemaakt, de gigantische versneller de
LHC, is gemaakt voor het beantwoorden van dit soort vragen.
Dit onderzoek levert dan wel héél veel informatie op, maar die lijkt niet echt bruikbaar voor
het dagelijks leven. Toch heeft CERN een enorme invloed gehad op ons leven: zonder
CERN bestond de technologie die gebruikt wordt in douanepoortjes niet, en waren enkele
medische apparaten niet uitgevonden. Maar wat we met zijn allen misschien nog wel het
ergst zouden vinden: zonder CERN was er geen internet.
Zoals nu wel duidelijk zal zijn, is CERN een enorm ambitieus project is waar veel landen aan
meewerken. Het nieuwste resultaat is de LHC, de Large Hadron Collider. Dit is de meest
bekende en sterkste versneller van CERN, maar lang niet de enige zoals jullie op dit plaatje
kunnen zien.
Sommige van deze versnellers zijn al weer te erg verouderd om nieuw onderzoek mee te
kunnen doen, en worden gebruikt voor de “eenvoudige” klusjes, zoals protonen de LHC
insturen. Maar ook voor het tegenwoordig zo bekende Neutrino onderzoek worden
versnellers gebruikt.
Bij dit onderzoek worden protonen tegen een blokje grafiet geschoten. Hierdoor ontstaan
pionen en kaonen, die ieder weer bestaan uit twee quarks. Een kaon heeft een strange
quark en een up of down quark. Een pion bestaat uit up en down quarks. Maar natuurlijk heb
je ook hier weer antideeltjes van. Antideeltjes zijn deeltjes met dezelfde massa maar met
tegengestelde lading. We hebben hier een blije en dus een positieve Roy, als we hem nou
heel verdrietig maken dan heeft hij negatieve energie maar hij houdt dezelfde massa: we
hebben dus een Anti-Roy
De pionen en kaonen die waren ontstaan bij het beschieten van een blokje grafiet, vervallen
tot muonen, een soort zware elektronen, en muon-neutrino’s. De hele set met protonen,
pionen, kaonen, muonen en muon neutrino’s wordt verstuurd naar Italië. Alle deeltjes
behalve de neutrino’s worden geabsorbeerd door de rots, alleen de neutrino’s kunnen dus
doorreizen naar San Grasso, om daar dan weer te vroeg aan te komen. 
Hier in CERN wordt dus onderzoek gedaan naar de deeltjes uit het “standaard model”. Dit
wordt gedaan door 2 bundels met protonen of neutronen hard op elkaar te laten botsen. Dit
soort botsingen vindt plaats bij zulke immense energieën dat er nieuwe deeltjes ontstaan uit
het niets, en dat de protonen of neutronen uit elkaar spatten in andere deeltjes. Het ontstaan
van nieuwe deeltjes uit pure energie wordt beschreven door Einstein’s beroemde formule
E=mc2.
Er is nog één deeltje uit het standaard model dat wel is voorspeld maar nog nooit is
waargenomen: het Higgs boson, het deeltje dat de massa van alle andere deeltjes verklaart.
Dit is een van de deeltjes waar de onderzoekers in CERN gespannen op wachten. De reden
dat het zo lang duurt voor er zekerheid over het Higgs boson is, is dat er volgens de
voorspellingen maar één per paar uur gemaakt wordt. Om genoeg gegevens te verzamelen
voor een verantwoorde uitspraak moet de LHC een jaartje of 3 draaien, anders kan het ook
gewoon zijn veroorzaakt door toevallige ruis. Hopelijk is het aan het eind van dit jaar zover
dat de onderzoekers aankondigen dat ze het Higgs boson hebben gevonden, en dat ze daar
zekerder over zijn dan over de Speedy Gonzalez neutrino’s.
Deze nieuwe deeltjes worden gedetecteerd in de detectoren, wat op verschillende manieren
kan gebeuren.
De eerste optie is door te kijken hoe het deeltje afbuigt in een magnetisch veld, hoe groter
het moment van het deeltje is, hoe kleiner de afbuiging.
Een tweede optie is door te kijken hoe een deeltje zijn energie verliest bij een botsing met
een atoom van de detector. Hieruit kan worden afgeleid hoe groot de energie van het deeltje
was, en daaruit kan dan weer worden afgeleid wat voor type deeltje het had kunnen zijn.
De laatste optie is door te kijken naar de straling die een deeltje uitzend in een bepaal
medium, de Cherenkov straling. Ook kan worden gekeken naar de straling die vrijkomt bij het
overgaan van de ene isolator naar de andere, de zogeheten overgangsstraling. Dit gebeurt
eigenlijk alleen voor neutrino’s en muonen, de deeltjes die meestal gewoon door alle andere
materie heen gaan. Maar soms reageert zo’n deeltje toevallig met een atoomkern, waarbij
een ander deeltje ontstaat. Dit deeltje straalt dan, op grond van een ingewikkeld fysisch
proces licht uit.
De ontstane deeltjes kunnen niet direct worden bekeken, je moet naar het achtergelaten
spoor kijken. Eigenlijk hetzelfde als een vliegtuig in de lucht op 10 kilometer hoogte: je ziet
het vliegtuig zelf niet, maar je weet wel hoe hij gevlogen heeft doordat je het condensspoor
kan zien.
De analyse van de gegevens is een ander punt, er komt bij ieder experiment van de LHC
gewoon zo ontiegelijk veel informatie vrij dat dat niet eenvoudig te verwerken is: per jaar zo’n
100.000 DVD’s! Om dit te kunnen verwerken is internet een niet te missen middel. De
experimenten in Zwitserland worden bekeken door wetenschappers over de hele wereld,
door gebruik te maken van het internet. Op deze manier wordt ervoor gezorgd dat alle
informatie snel wordt verwerkt en niet verloren gaat.
De twee grootste LHC gerelateerde detectoren, ATLAS en CMS, zijn algemene detectoren.
Deze detectoren zijn bedoeld om een zo groot mogelijk deel van de deeltjes die
geproduceerd worden bij de botsingen in een versneller, te analyseren. Dat er twee
overeenkomstige detectoren worden gebruikt lijkt nutteloos, maar is eigenlijk heel handig.
Hierdoor kan tijdens één experiment dubbel zoveel informatie worden verkregen, wat de
statistische significantie vergroot. Bovendien kan er worden gekeken of de uitkomsten wel
hetzelfde zijn, als dit niet het geval is dan is er iets mis, en moet de proef opnieuw worden
gedaan. Een soort ingebouwde check, check, double check.
De twee detectoren van middelmatige grootte, ALICE en LHCb, hebben meer
gespecialiseerde detectoren. Hierdoor kunnen veel nauwkeurigere metingen worden
verkregen, het nadeel is dat dat slechts voor zeer specifieke fenomenen geldt.
De laatste twee LHC gerelateerde detectoren zijn veel kleiner. TOTEM en LHCf zijn
ontworpen om zich te concentreren op de “voorwaartse deeltjes” zoals protonen en zware
ionen worden genoemd. Deze deeltjes zullen tijdens een botsing nooit recht tegen elkaar op
botsen, maar elkaar altijd tangentieel raken. Dit houd niets anders in dan dat ze langs elkaar
zullen schampen, in plaats van een directe klap.
De grotere detectoren, ATLAS CMS ALICE en LHCb, zijn geïnstalleerd in vier gigantische
ondergrondse grottensystemen die langs de ring van de LHC liggen. De twee kleinere
detectoren delen de ruimte met de big-boy’s. TOTEM zit in dezelfde grot als CMS, en LHCf
is hopelijk inmiddels goeie maatjes met ATLAS. De grote algemene detectoren hebben dus
nog een kleinere gespecialiseerde neef in dezelfde ruimte.
Zoals jullie nu wel door zullen hebben is CERN een enorm ingewikkeld laboratorium dat de
mysteries van het universum voor eens en voor altijd zal moeten oplossen.
CERN - European Organization for Nuclear Research
Gebouw
33
CERN
Zimeysa
Station
Hotel


12:15 uur – 19 min. lopen naar station
12:35 uur - Op het station:
“You can buy tickets at ticket machines at each bus/tram stop, at the CERN store
near restaurant 1, and at the main train station in Geneva: Gare Cornavin. There are
many types of tickets - some examples: 3 stops in one Zone, 60 minutes, full day.”
Tickets kopen.



12:46 uur – Tram
R 11152 nemen
12:52 uur – Aankomst station Zimeysa. 30 minuten (2,4 km) lopen naar CERN
13:28 uur – CERN, gebouw 33
Donderdag
Heenreis naar het VN gebouw
1. Vertrek in westelijke richting op de Rue de la Rôtisserie naar Rue Frank-Martin 18 m
2. Sla rechtsaf naar de Rue Bémont 35 m
3. Sla linksaf naar de Rue de la Confédération 49 m
4. Sla rechtsaf naar de Rue du Commerce 110 m
5. Rue du Commerce draait iets naar links en wordt Pl. de la Petite-Fusterie 26 m
6. Weg vervolgen naar Pont de la Machine 160 m
7. Weg vervolgen naar Rue Rousseau 280 m
8. Sla rechtsaf naar de Rue de Cornavin 41 m
9. Weg vervolgen naar 1/103 81 m
10. Sla linksaf naar de Pl. de Cornavin 56 m
11. Weg vervolgen naar 102 120 m
12. Sla linksaf naar de Pl. de Montbrillant
Genève, Cornavin
Bus naar Bossy
(7 min., 1 halte/station)
1. Vertrek in zuidoostelijke richting op de Av. de France naar Pl. des Nations
2. Sla linksaf naar de Pl. des Nations
3. Sla linksaf om op de Pl. des Nations te blijven
4. Sla rechtsaf
5. Flauwe bocht naar links
6. Sla linksaf
7. Sla linksaf
32 m
89 m
25 m
140 m
240 m
45 m
34 m
Terugreis van het VN gebouw
1. Vertrek in noordelijke richting
2. Sla rechtsaf richting Pl. des Nations
3. Sla rechtsaf richting Pl. des Nations
4. Flauwe bocht naar links richting Pl. des Nations
5. Flauwe bocht naar rechts richting Pl. des Nations
6. Sla linksaf naar de Pl. des Nations
7. Sla rechtsaf om op de Pl. des Nations te blijven
8. Sla rechtsaf naar de Av. de France
34 m
45 m
210 m
41 m
130 m
25 m
89 m
32 m
Genève, Nations
Bus naar Genève, Cornavin
(5 min., 1 halte/station)
1. Vertrek in noordoostelijke richting op de Pl. de Montbrillant naar Rue Cité-de-laCorderie 54 m
2. Sla rechtsaf naar de 102
120 m
3. Weg vervolgen naar Pl. de Cornavin
56 m
4. Sla rechtsaf om op de Pl. de Cornavin te blijven
48 m
5. Flauwe bocht naar links naar de 1/103
74 m
6. Sla linksaf naar de Rue Rousseau
280 m
7. Weg vervolgen naar Pont de la Machine
160 m
8. Weg vervolgen naar Pl. de la Petite-Fusterie
26 m
9. Pl. de la Petite-Fusterie draait iets naar rechts en wordt Rue du Commerce 110 m
10. Sla linksaf naar de Rue de la Confédération
49 m
11. Sla rechtsaf naar de Rue Bémont
35 m
12. Flauwe bocht naar links naar de Pl. des Trois-Perdrix
14 m
13. Weg vervolgen naar Rue de la Rôtisserie
4m
De Verenigde Naties
De Verenigde Naties zijn een internationale organisatie, opgericht in 1945 na de Tweede
Wereldoorlog, door 51 landen. Het is een intergouvernementele organisatie die samenwerkt
op het gebied van het internationale recht, mondiale veiligheid, behoud van mensenrechten,
ontwikkeling van de wereldeconomie en het onderzoek naar maatschappelijke en culturele
ontwikkelingen. De naam Verenigde Naties kwam voor het eerst ter sprake in een toespraak
van Winston Churchill. De organisatie telt sinds 14 juli 2011 193 lidstaten. Er zijn zes
bestuursorganen die de werkzaamheden van de organisatie aansturen: de Algemene
Vergadering, de Economische en Sociale Raad, het Internationaal Gerechtshof, het
Secretariaat, de Trustschapsraad en het meest dwingende en bekendste orgaan van de
Verenigde Naties, de Veiligheidsraad.
Het Palais des Nations is daarintegen tussen 1929 en 1935 gebouwd om dienst te doen als
hoofdkwartier van de League of Nations (de voorloper van de Verenigde Naties). Na het
einde van de Tweede Wereldoorlog, in 1946, werd de League of Nations vervangen door de
Verenigde Naties. De toenmalige Secretaris Generaal van de Verenigde Naties (Trygve Lie)
tekende een overeenkomst met de Zwitserse Genève 12 autoriteiten om het hoofdkantoor
van de League of Nations te mogen blijven gebruiken als hoofdkantoor van de Verenigde
Naties. In 1952 werd het hoofdkantoor van de Verenigde Naties echter verplaatst naar New
York. Het Palais des Nations, is echter nog steeds een van de belangrijkste gebouwen van
de Verenigde Naties. Sinds de ingebruikname van het gebouw door de Verenigde Naties, is
er behoorlijk bij- en verbouwd. In totaal is het Palais des Nations nu zo'n 600 meter lang, zijn
er een kleine 3.000 kantoren in te vinden en 34 grote vergaderzalen.
de hedendaagse bezigheden zijn:
- de opstanden in syrië
- de mensen rechten in dictaturen
- nucliare programma iran
- economische crisis
- de onrust in het midden-oosten