6 Juin 1944 - SeniorenNet

D-DAG
De landing in Normandië
Een productie
Vertaald uit het Frans – Freddy Storm 05/2010
Op D-dag, 6 juni 1944, verlieten de geallieerde
troepen Engeland aan boord van vliegtuigen en
schepen. Ze staken het Kanaal over om de
stranden van Normandië aan te vallen in een
poging om de ATLANTIKWALL van Hitlers
troepen te doorbreken en zijn greep op Europa te
doen ophouden. Zo’n 215.000 geallieerde
soldaten en ongeveer evenveel Duitse werden
gedood of gewond tijdens dit offensief. In de drie
maanden na de landing moesten de geallieerde
troepen in Normandië vechten in bloed, zweet en
tranen (uitspraak van Winston Churchill) om de
zege te behalen op de Duitsers.
De opperbevelhebber van de operatie,
generaal Dwight D. Eisenhower, gaf
drie uren voor het vertrek het dagorder
door: volledige overwinning, niets
minder, aan de para’s van de 101e
luchtlandingsdivisie met als basis het
vliegveld van de Royal Air Force
Greenham Common in Engeland.
Die para’s zouden deelnemen aan de
eerste invasiegolf op het Europese
continent door de bevrijdingsstrijdkrachten op 5 juni 1944.
Canadese troepen in landingsboten naderen de kuststrook
met de codenaam Juno Beach bij Bernières-sur-Mer.
Een moment van gebed aan boord van een
landingsvaartuig.
De geallieerde landing in Normandië leidde tot de
bevrijding van Frankrijk, een definitieve ommekeer aan
het West-Europese front tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Een Amerikaanse eenheid helpt haar uitgeputte kameraden aan land.
Die soldaten bereikten de zone met codenaam Utah Beach met een
reddingssloep nadat hun landingsvaartuig was getroffen door de
Duitse kustbatterijen en gezonken.
Zwaar getroffen
helt deze boot
over naar
bakboord.
Hij legt aan naast
een transportschip om de
troepen zo snel
mogelijk te
evacueren.
Schepen voeren heen en weer over het Kanaal met in
Engeland hergroepeerde soldaten. Ze brachten golf na golf
versterkingstroepen naar het geallieerde bruggenhoofd.
Een voorlopig eerbetoon aan een
onbekende Amerikaanse soldaat die in de
strijd was gesneuveld.
Duitse krijgsgevangenen worden door de geallieerde
strijdkrachten op Utah Beach meegenomen.
De landing is een succes.
Een Amerikaanse soldaat op een Duitse
stelling aan Utah Beach, 1 jaar later.
Een jaar na de landing: het eerste Amerikaanse
kerkhof in Saint-Laurent-sur-Mer.
Na de landing in Normandië werden Duitse
krijgsgevangenen ingezet om de stranden te reinigen.
Generaal Eisenhower op Omaha Beach aan de Normandische
kust tijdens een herdenking op 9 juni 1951.
De overblijfselen van de Mulberry kaai
in Arromanches in Normandië.
Omaha Beach, waar meer dan 9.000
Amerikaanse soldaten sneuvelden.
Pointe du Hoc op Omaha Beach, getekend door de
bombardementen. Een van de vijf stranden die door de
Amerikaanse, Canadese en Britse troepen werden veroverd om
Europa te bevrijden van de Duitse bezetting.
Britse para’s van het 3e bataljon in
Ranville bij Caen.
Een van de Duitse kustbatterijen in
Longues-sur-Mer.
Een veteraan op het militair kerkhof in
La Cambe in Normandië.
Een Amerikaanse jeep op het strand
van Saint-Laurent-sur-Mer.
Een Amerikaanse veteraan die fier zijn
medailles draagt.
Nu schijnt in Bayeux de zon op de
grafzerken van tijdens de landing
gesneuvelde soldaten.
Harry Buckley, 84 jaar, op Omaha Beach.
Met klaprozen beschilderde keien ter herinnering aan de
Canadese soldaten die in 1944 landden op het strand van
Saint-Aubin.
De veteraan John Lang, 90 jaar,
op een Amerikaanse kerkhof.
Het indrukwekkend Amerikaans kerkhof
in Colleville-sur-Mer.
Een bezoek aan dit kerkhof in tegelijk
beklijvend en mooi. De duizenden
grafzerken zijn perfect uitgelijnd en
men hoort passende muziek.
Dit stukje Frankrijk werd op het einde
van de Tweede Wereldoorlog
door de Franse regering afgestaan
aan de Verenigde Staten.
Rechten voorbehouden.
Referentiefoto’s van Denverpost.com.
Muziek: thema van de film
« De langste dag ».
Montage: Denis Hautot.
Voor andere dia’s: klik op: